. Determination of indices of oxida

. Determination of indices of oxidative damage
Lipid peroxidation in the leaves of each test sample was determined by thiobarbituric acid reactive malondialdehyde (MDA) production following the method of Heath and Packer (1968).

Intactness of plasma membrane in leaves was measured as the leakage percentage of electrolytes as described by Gong et al. (1998).

Fresh leaves (200 mg) were washed thoroughly with deionized water, cut into pieces of 5 mm length and placed in test tubes containing 30 ml deionized water at 30 8C for 2 h.

To measure the EC, two sets of treated and untreated samples were taken.

First set of the samples were centrifuged, and the initial electrical conductivity of the supernatant (EC1) was measured using digital conductivity meter (CC–607, Century, India).

Second set of sample was boiled at 100 8C for 15 min to release all electrolytes, cooled and centrifuged, and final electrical conductivity (EC2) of supernatant was measured.

The leakage percentage of electrolytes was calculated by using the formula (EC1/ EC2) _ 100.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. กำหนดดัชนีของ oxidative ความเสียหายPeroxidation ไขมันในใบไม้ของตัวอย่างทดสอบแต่ละที่ถูกกำหนด โดย thiobarbituric กรดปฏิกิริยา malondialdehyde (MDA) ผลิตตามวิธีของฮีธและห่อของ (1968) Intactness ของพลาสมาเมมเบรนในใบไม้ถูกวัดเป็นเปอร์เซ็นต์การรั่วของไลต์ตามที่อธิบายไว้โดยกอง et al. (1998) ใบไม้สด (200 มิลลิกรัม) ถูกล้างสะอาด ด้วยน้ำ deionized ตัดเป็นชิ้นยาว 5 มม. และใส่ในหลอดทดสอบประกอบด้วยน้ำ 30 ml deionized ที่ 8C 30 สำหรับ 2 h ชุดสองอย่างที่ไม่ถูกรักษา และบำบัดถูกนำมาวัด EC ชุดแรกของตัวอย่างถูก centrifuged และการเริ่มต้นค่าการนำไฟฟ้าของ supernatant (EC1) ถูกวัดโดยใช้มิเตอร์ดิจิตอลนำ (CC-607 ศตวรรษ อินเดีย) ตัวอย่างชุดที่สองถูกต้มที่ 100 8C สำหรับ 15 นาทีปล่อยไลต์ทั้งหมด ระบายความร้อนด้วย และ centrifuged และสุดท้ายค่าการนำไฟฟ้า (EC2) ของ supernatant ถูกวัด เปอร์เซ็นต์การรั่วของไลต์ถูกคำนวณ โดยใช้สูตร (EC1 / EC2) _ 100

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ความมุ่งมั่นของดัชนีของความเสียหายออกซิเดชัน
ไขมัน peroxidation ในใบของตัวอย่างทดสอบแต่ละถูกกำหนดโดยกรดด่างทั้งหมดที่ระเหยปฏิกิริยา Malondialdehyde (MDA) การผลิตตามวิธีของป่าและเกย์ (1968). ไม่กระทบกับวัตถุของเมมเบรนพลาสม่าในใบวัดเป็นเปอร์เซ็นต์การรั่วไหลของ อิเล็กโทรตามที่อธิบายไว้โดยกงและคณะ (1998). ใบสด (200 มก.) ได้รับการล้างให้สะอาดด้วยน้ำกลั่นปราศจากไอออนหั่นเป็นชิ้นที่มีความยาว 5 มมและวางไว้ในหลอดทดลองที่มีขนาด 30 ml น้ำ deionized วันที่ 30 8C เป็นเวลา 2 ชั่วโมง. การวัด EC, สองชุดได้รับการรักษา และตัวอย่างได้รับการรักษาที่ถูกนำ. ชุดแรกของกลุ่มตัวอย่างถูกปั่นและการนำไฟฟ้าเริ่มต้นของสารละลาย (EC1) ได้รับการวัดโดยใช้เครื่องวัดค่าการนำไฟฟ้าแบบดิจิตอล (CC-607, เซ็นจูรี่, อินเดีย). ชุดที่สองของกลุ่มตัวอย่างได้รับการต้มที่ 100 8C 15 นาทีที่จะปล่อยอิเล็กโทรทุกเย็นและปั่นและการนำไฟฟ้าสุดท้าย (EC2) ของสารละลายวัด. เปอร์เซ็นต์การรั่วไหลของอิเล็กโทรที่คำนวณโดยใช้สูตร (EC1 / EC2) _ 100

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. การกำหนดดัชนีเกิดความเสียหาย
lipid peroxidation ในใบของแต่ละตัวอย่างทดสอบโดยการวัดเท่ากับกรดมาลอนไดอัลดีไฮด์ ( MDA ) ปฏิกิริยาการผลิตต่อไปนี้วิธีการของสุขภาพอนามัยและบรรจุหีบห่อ ( 1968 )

intactness ของเยื่อหุ้มเซลล์ในใบวัดเป็นเปอร์เซ็นต์ของไลท์รั่วตามที่อธิบายไว้โดยกอง et al . ( 1998 )

ใบสด ( 200 มิลลิกรัม ) ล้างให้สะอาดด้วยน้ำคล้ายเนื้อเยื่อประสาน หั่นเป็นชิ้นขนาด 5 มม. และอยู่ในหลอดทดลองที่มี 30 ml คล้ายเนื้อเยื่อประสานน้ำ 30 8C 2 H .

วัด EC , สองชุดของการปฏิบัติและตัวอย่างดิบแล้ว

ชุดแรกจำนวนระดับของ ,และเริ่มต้นการนำไฟฟ้าของน่าน ( ec1 ) คือการวัดโดยใช้เครื่องวัดดิจิตอล ( CC ) 607 , ศตวรรษ , อินเดีย )

สองชุดของตัวอย่างที่ต้ม 100 8C 15 นาทีที่จะปล่อยทั้งหมดอิเล็กโทรไลต์ , ระบายความร้อนด้วยไฟฟ้า และค่าการนำไฟฟ้า ( EC2 ) สุดท้ายของน่านคือวัด

ของเปอร์เซ็นต์เป็นคำนวณได้โดยใช้สูตร ( ec1 / EC2 )
_ 100