Effect of the level of dry matter a

Effect of the level of dry matter and protein and degradation rate of starch on in vitro ruminal fermentation
Abstract
Effects of proportions of neutral detergent fibre (aNDFom) and starch, as well as their degradation rates, on rumen fermentation were tested using an in vitro rumen simulation system (SIMCO). The in vitro system was designed to simulate selective particle retention and had an average fluid volume of 1150 ml with a liquid dilution rate of approximately 0.07 h−1. Two types of hay (aNDFom sources) and two types of starch were each included at two different levels in the diet and were examined in an experiment following a 2×2×2 factorial arrangement of treatments (eight diet combinations). The hay was either late-cut timothy (Phleum pretense L.) or early cut meadow grass (Poa pratensis L.), with ruminal in situ aNDFom digestion rates of 0.03–0.04 and 0.07–0.08 h−1, respectively. The two starch types were raw (R) and cooked (C) potato starch with previously determined in vitro ruminal digestion rates of 0.04 and 0.20 h−1, respectively. The starch levels were 300 and 600 g/kg diet dry matter (DM) with the remaining being hay (282–682 g/kg DM) and peptone (14–111 g/kg DM). The aNDFom level varied among the diets with different starch levels and hay types. The peptone acted as a source of peptides and, together with ammonia salts from buffer, was used to balance the N contents of the diets. The feeding level for each of the eight vessels was 28 g DM/d. Two 10-day simulations were made with the system. The average pH was higher (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของระดับความแห้งและอัตราโปรตีนและย่อยสลายของแป้งหมัก ruminal ในหลอดทดลองบทคัดย่อผลของสัดส่วนของไฟเบอร์ผงซักฟอกที่เป็นกลาง (aNDFom) และแป้ง เป็นของลด ราคา ต่อการหมักรับการทดสอบใช้ระบบจำลองอาหารในหลอดทดลอง (SIMCO) ระบบในหลอดทดลองถูกออกแบบมาเพื่อจำลองอนุภาคเลือกการเก็บข้อมูล และมีปริมาตรของเหลวการเฉลี่ยของ 1150 ml ประมาณ 0.07 h−1 ในอัตราเจือจางของเหลว เฮย์ (แหล่ง aNDFom) สองชนิดและแป้งสองชนิดถูกรวมแต่ละระดับแตกต่างกันสองในอาหาร และถูกตรวจสอบในการทดลองต่อไปเป็น 2 × 2 × 2 แฟกทอเรียลจัดทรีทเมนท์ (แปดอาหารชุด) เฮย์เป็นทิโมธีปลายตัดอย่างใดอย่างหนึ่ง (ข้ออ้าง Phleum L.) หรือก่อนตัดทุ่งหญ้า (Poa pratensis L.), กับ aNDFom ruminal ในรูปทรงย่อยอัตรา 0.03-0.04 และ 0.07-0.08 h−1 ตามลำดับ ชนิดสองแป้งดิบ (R) และสุกแป้งมันฝรั่ง (C) กับย่อยอาหาร ruminal ในหลอดทดลองก่อนหน้านี้กำหนดอัตรา 0.04 และ 0.20 h−1 ตามลำดับนั้น ระดับแป้งถูก 300 และ 600 กรัม/กิโลกรัมอาหารแห้งเรื่อง (DM) มีเหลือเป็นเฮย์ (282 – 682 g/kg DM) และ peptone (14 – 111 g/kg DM) ระดับ aNDFom ที่แตกต่างกันระหว่างอาหารกับแป้งต่างระดับและชนิดของเฮย์ Peptone ที่เป็นแหล่งที่มาของเปปไทด์ และ ร่วมกับแอมโมเนียเกลือจากบัฟเฟอร์ ใช้สมดุลหา N ของอาหาร ระดับการให้อาหารสำหรับแต่ละของเรือแปดถูก 28 g DM/d จำลอง 10 วันที่สองทำกับระบบ ค่า pH เฉลี่ยได้สูงขึ้น (P < 0.05) สำหรับการรักษาทั้งหมดด้วยแป้งมันฝรั่งดิบ (6.19) เมื่อเทียบกับแป้งสุก (6.07) โปรโตซัวคะแนน ระดับคุณภาพ ปฏิเสธเร็วระดับแป้งสูงขึ้น ถูกย่อย aNDFom ตามที่คาดไว้ สูงกว่า (P < 0.001) สำหรับทุ่งหญ้าเฮย์ (0.57) กว่าทิโมธี (0.32), และยังสูงขึ้น (P < 0.001) ที่แป้งชั้นล่าง (0.54) และสูง (0.35) ประสิทธิภาพในการผลิตจุลินทรีย์โปรตีน (มก.จุลินทรีย์ N/g อินทรีย์ย่อยอย่างแท้จริง) ได้สูงสำหรับ aNDFom ย่อยสลายเร็ว (P < 0.01) และแป้ง (P < 0.05) แหล่งที่มา แต่ไม่มีการผลกระทบจากระดับแป้ง ส่งผลให้แป้งสุกในสัดส่วนต่ำของอะซิเตท (449 mmol/โมล กับ 591 mmol/โมล VFA P < 0.001) แต่สัดส่วนที่สูงของ propionate (297 มิลลิโมล/โมลกับ 236 mmol/โมล VFA P < 0.001), และไบคาร์บอเนต (169 mmol/โมล กับ 127 mmol/โมล VFA P < 0.01) ไบคาร์บอเนตเพิ่มขึ้นมีระดับแป้ง (127 mmol/โมล กับ 169 mmol/โมล VFA P < 0.01), และยังสูงสำหรับทุ่งหญ้าเฮย์กับทิโมธี (168 mmol/โมล กับ 128 mmol/โมล VFA P < 0.01) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการรักษาแสดงว่าการตอบสนองในรูปแบบ VFA แป้งระดับพึ่งพาแหล่งแป้งและ aNDFom พื้นผิวเช่น aNDFom และแป้งถูกหมักแตกต่างกันขึ้นอยู่กับอัตราของพวกเขา ruminal สลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของระดับของวัตถุแห้งและโปรตีนและอัตราการย่อยสลายของแป้งต่อกระบวนการหมักในกระเพาะรูเมนในหลอดทดลองบทคัดย่อผลของสัดส่วนของเส้นใย ( neutral detergent andfom ) และแป้ง รวมทั้งอัตราการย่อยสลายของพวกเขาในกระบวนการหมักที่ใช้ในการทดสอบเป็นระบบจำลองกระบวนการปลอดเชื้อ ( ซิมโค ) ในระบบหลอดถูกออกแบบมาเพื่อจำลองการใช้อนุภาคและของไหลเฉลี่ยปริมาณ 1150 ml ด้วยอัตราการเจือจางของเหลวประมาณ 0.07 H − 1 สองชนิดของหญ้าแห้ง ( แหล่ง andfom ) และสองชนิดของแป้งแต่ละคน รวมสองระดับที่แตกต่างกันในอาหาร และถูกตรวจสอบในการทดลองต่อไปนี้ 2 × 2 × 2 แบบการจัดเรียงของการรักษา ( แปดผสมอาหาร ) หญ้าแห้งเป็นสายตัดทิโมธี ( phleum มารยา L . ) หรือต้นตัดหญ้าทุ่งหญ้า ( POA พราเทนซิส L . ) กับกระเพาะในแหล่งกำเนิด andfom การย่อยอาหารอัตรา 0.03 - 0.04 และ 0.02 และ 0.08 H − 1 ตามลำดับ ทั้งสองชนิดมีแป้งดิบและสุก ( R ) ( C ) แป้งมันฝรั่งด้วยก่อนหน้านี้กำหนดในหลอดทดลองและการย่อยอาหารอัตรา 0.04 และ 0.20 H − 1 ตามลำดับ ระดับแป้งคือ 300 และ 600 กรัม / กิโลกรัมอาหารแห้ง ( DM ) ที่เหลือเป็นหญ้าแห้ง ( 282 ) คุณ g / kg DM ) และเปปโตน ( 14 – 111 g / kg DM ) ระดับ andfom แตกต่างกันระหว่างอาหารที่มีระดับที่แตกต่างกันและประเภทแป้งฟาง ที่ทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของเปปเปปโตนและร่วมกับแอมโมเนียยาดมจากบัฟเฟอร์ถูกใช้เพื่อปรับสมดุลของไนโตรเจน เนื้อหาของอาหาร การให้ระดับสำหรับแต่ละแปดเรือ 28 g DM / D . สอง 10 วัน ใช้ได้กับระบบ pH เฉลี่ยสูงกว่า ( P < 0.05 ) สำหรับการรักษาทั้งหมดแป้งมันดิบ - สุก ) กับแป้ง ( 6.07 ) กลุ่มโปรโตซัว ในระดับคุณภาพลดลงเร็วขึ้นที่สูงกว่าแป้ง ) การ andfom การย่อยได้เป็นอย่างที่คาดไว้ สูงกว่า ( P < 0.001 ) สำหรับทุ่งหญ้าแห้ง ( 0.57 ) กว่าทิโมธี ( 0.32 ) และยังสูงกว่า ( P < 0.001 ) ที่ลดแป้ง ( 0.54 ) เมื่อเทียบกับระดับที่สูงขึ้น ( 0.35 ) จุลินทรีย์ประสิทธิภาพการผลิตโปรตีน ( มก. N / G จุลินทรีย์ย่อยสารอินทรีย์อย่างแท้จริง ) สูงสำหรับ andfom เร็วสลาย ( P < 0.01 ) และแป้ง ( P < 0.05 ) แหล่งที่มา แต่ไม่มีผลต่อระดับของแป้ง แป้งสุก มีผลในการลดสัดส่วนอะซิเตต ( 449 มิลลิโมล / โมลกับ 402 มิลลิโมล / โมล ลดลง ; p < 0.001 ) แต่สัดส่วนที่สูงขึ้นของกรดโพรพิโอนิก ( mmol / 297 โมลกับ 236 มิลลิโมล / โมล ลดลง ; P < 0.001 ) และบิว ( 169 มิลลิโมล / โมล เมื่อเทียบกับ 127 มิลลิโมล / โมลง่าย ; p < 0.01 ) . บิวเพิ่มขึ้นกับระดับแป้ง ( 127 มิลลิโมล / โมล กับ 169 มิลลิโมล / โมลง่าย ; P < 0.01 ) และยังสูงกว่าหญ้าทุ่งหญ้ากับทิโมธี ( 168 มิลลิโมล / โมล กับ 128 มิลลิโมล / โมลง่าย ; p < 0.01 ) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการรักษาแสดงให้เห็นว่าการลดลงในระดับจะขึ้นอยู่กับรูปแบบแป้ง แป้ง และแหล่ง andfom . พื้นผิว เช่น แป้ง และ andfom มีการหมักแตกต่างกันขึ้นอยู่กับอัตราของพวกเขาและการสลายตัว