“By the way, do you know? A letter

“By the way, do you know? A letter came from Yuuko-san yesterday.”(aya)

“Huh? For what?”

Just when I was going to finally start reading the notes again, Aya started talking again.

Does she not have a single friend? I shouldn’t say that out loud.

“Renji-san is near this city apparently.”

“Eh? This is the first I’m hearing of such a thing!?”

I raised my voice due to the sudden amazing news.

Everyone’s gazes focused on me, in a different meaning than Aya’s, and I cleared my though and calmed myself down.

Renji-niichan.

During our journey to kill the Demon God, he is a man who travelled with us. The oldest among us all and who was always gentle with us.

Even though he was lazy, he was amazingly strong. A person who always took the coolest parts.

He’s also someone we admire greatly. No matter how painful the situation was, he always walked in front of us. We travelled while chasing his back.

……….he got us lost sometimes though.

When I was in pain, or tired due to the journey, when I lost someone close to me, he was the one that comforted me. He always stayed by me.

……….he taught some weird things to cheer me up though.

Peeping, or guiding me through the night city, etc.

After that, we were scolded a lot by Yuuko-san though. Even though we concealed ourselves, how did those guys know about it?

I still don’t know the reason.

Well, I’ll think about such nostalgic things later.

“Was Renji-niichan found?”(souichi)

“Yeah. It seems he accepted a request in a village near the Magic City.”(aya)

“Ah, so he really is working as an adventurer.”

“So it seems. He seems to be helping people as always, I guess.”

Saying that, Aya laughed happily and somewhat proudly.

Why the heck is Aya acting so proud? I shouldn’t say that out loud either.

“Before that, he had been exterminating an Ogre in the south right?”(souichi)

“That was 3 months ago. This time, he had been exterminating Orc that seem to have gathered. I think there were 15 of them.”(aya)

“haaa……..As usual eh? Renji-niichan.”

“fufun.”

While I was surprised, Aya puffed up her chest proudly again. No, you aren’t the amazing one, Aya.

Heh, I smiled wryly while looking at her face.

For Aya, Renji-niichan is special.

Since we’re childhood friends, I know since I have been the closest to her.

Aya had been always chasing after Renji-niichan’s back. She always went to talk to him on her own.

“Also, he sold his Mithril sword to a village that was having money problems as well. It has become quite a big topic at the Royal Castle, it seems.”(aya)

“……..as usual, the things he does is……..”

He always stays one step ahead of our expectations.

I think, there are only 13 of those Mithril Swords in the whole world that we possess.

Well, it’s quality is obviously lesser than Er-san but I doubt its something that can be sold dirt cheap.

Even a single sword can buy a whole mansion easily.

To sell it to a village having money problems eh?………I gave a sigh.

Well, obviously it’ll become a huge topic. I hope the King isn’t angry. Though Yuuko-san would be definitely angry, I think.

“I think he stayed for about a month in that village.”(aya)

“After that, he went for the Orc subjugation?”(souichi)

“Yeah.”

He really lives freely, as usual.

That is very Renji-niichan-like though.

“That’s good right? Renji-san is safe.”(souichi)

“Don’t say such ominous things, idiot!”(aya)

I was scolded. Why? Before I could even think that, my head was hit.

It was lightly but it still hurts. And once again the gazes of the class focused towards us.

Leave me out of this.

“Renji-san won’t die that easily. Mou, saying such unlucky things……”(aya)

She started grumbling now.

Well, I think the same way though.

But I did get worried since his whereabouts went missing about three months ago.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โดยวิธีการ คุณรู้หรือไม่ ตัวอักษรมีมาจากซาน Yuuko เมื่อวาน" (aya)"ฮะ อะไร"เพียงเมื่อผมไปก็ เริ่มอ่านหมายเหตุอีก อาเริ่มพูดอีกครั้งไม่มีเพื่อนเดียว ผมไม่ควรพูดที่ออกเสียง"เพิลส์ซานอยู่ใกล้เมืองนี้เห็นได้ชัด""เอ๊ะ นี้เป็นครั้งแรกที่ฉัน:ฟังจาก"ฉันยกเสียงของฉันเนื่องจากข่าวตื่นตาตื่นใจอย่างฉับพลันGazes ของทุกคนมุ่งเน้นฉัน ในความหมายที่แตกต่างกว่าของ Aya และฉันไม่เลือกของฉันแม้ว่า และสงบตัวเองลงเพิลส์-niichanในระหว่างการเดินทางของเราฆ่าเจ้าปีศาจ เขาเป็นคนที่เดินทางไปกับเรา เก่าแก่ที่สุดในหมู่พวกเราทั้งหมดและที่เป็นอ่อนโยนที่เราเขาเองก็ขี้เกียจ เขาก็แข็งแรงอย่างน่าอัศจรรย์ บุคคลที่จะเอาส่วนที่เจ๋งที่สุดเขาก็คนเราชื่นชมอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ที่เจ็บ เขาจะเดินหน้าของเรา เราเดินทางในขณะที่ไล่หลังเขา... .he ได้เราหายไปบางครั้งก็เมื่อในความเจ็บปวด หรือเหนื่อยจากการเดินทาง เมื่อฉันหายผู้ใกล้ชิดของฉัน เขาเป็นที่สบายฉัน เขาเสมออยู่ โดยฉัน... .he สอนสิ่งแปลกปลอบฉันแม้ว่าแอบ หรือนำทางฉันผ่านคืนเมือง ฯลฯหลังจากนั้น เราได้บ ๆ มาก โดย Yuuko ซังแม้ว่า แม้ว่าเราปกปิดตนเอง คนที่รู้จักเกี่ยวกับมันยังไม่รู้เหตุผลดี ฉันจะคิดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ คิดถึงในภายหลัง"Niichan เพิลส์พบ" (souichi)"ใช่ มันดูเหมือนว่า เขายอมรับการร้องขอในหมู่บ้านใกล้เมืองมหัศจรรย์" (aya)"อา ดังนั้นเขาจริง ๆ ทำงานเป็นนักแสวงโชคที่""เพื่อให้ดูเหมือนกัน เขาดูเหมือนว่าจะช่วยคนเป็นเสมอ ผมคิดว่า "บอกว่า ที่ อาหัวเราะอย่างมีความสุข และค่อนข้างภูมิใจทำไม heck อาทำหน้าที่เพื่อความภูมิใจ ฉันไม่ควรพูดได้ว่าออกเสียงอย่างใดอย่างหนึ่ง"ก่อนหน้านั้น เขาได้รับในการทำลายปอบใต้ขวา" (souichi)"ที่เป็น 3 เดือนที่แล้ว เวลานี้ เขาได้รับในการทำลาย Orc ที่ดูเหมือนจะได้รวบรวม ผมคิดมี 15 ของพวกเขา (aya)"haaa เป็นปกติเอ๊ะ เพิลส์-niichan ""fufun"ในขณะที่ผมรู้สึกประหลาดใจ อาเหลิงอกของเธอภาคภูมิใจอีกครั้ง ไม่มี ที่คุณไม่อาหนึ่ง ตื่นตาตื่นใจHeh ฉันยิ้ม wryly ในขณะใบหน้าของเธอสำหรับ Aya เพิลส์ niichan เป็นพิเศษเนื่องจากเราเป็นเพื่อนในวัยเด็ก ฉันรู้ เพราะฉันได้ใกล้เธออาได้รับการไล่เสมอหลังจากกลับเพิลส์-niichan นอกจากนี้เธอจะไปพูดคุยกับเขาในตัวเองเขาขายดาบ Mithril เป็นหมู่บ้านที่มีปัญหาการเงินเช่นกัน มันกลายเป็นหัวข้อใหญ่ที่ปราสาทรอยัล เหมือน" (aya)"... .as ที่ปกติ เป็นสิ่งที่เขาทำ... "เขาก้าวล้ำหน้าความคาดหวังของเราอยู่ตลอดผมคิดว่า มีเพียง 13 ของดาบ Mithril เหล่านั้นในโลกที่เรามีดี คุณภาพของมันจะชัดน้อยกว่า Er-ซาน แต่ฉันสงสัยสิ่งที่ขายดินราคาถูกดาบที่เดียวสามารถซื้อแมนชั่นทั้งหมดได้อย่างง่ายดายขายหมู่บ้านที่มีปัญหาเกี่ยวกับการเงินเอ๊ะ? ... ฉันให้อกดี ที่เห็นได้ชัดว่ามันจะกลายเป็นหัวข้อใหญ่ ฉันหวังว่า กษัตริย์ไม่ได้โกรธ ผมคิดว่า ว่า Yuuko ซังจะโกรธแน่นอน"ผมคิดว่า เขาอยู่ประมาณหนึ่งเดือนในบ้าน" (aya)"หลังจากนั้น เขาไปเข้าฝึก" (souichi)"ใช่"เขาอยู่ได้อย่างอิสระ เป็นปกติแต่ที่เป็นมากเพิลส์ niichan-เหมือน"ที่ถูกต้องที่ดี เพิลส์ซังจะปลอดภัย" (souichi)"อย่าพูดสิ่งต่าง ๆ ดคิล คนบ้า! " (aya)ฉันถูกบ ๆ ทำไม ก่อนอาจแม้ว่า ถูกตีหัวมันมา แต่มันยังเจ็บ และ gazes คลามุ่งเน้นต่อเราอีกครั้งปล่อยให้ฉันจากนี้"ซานเพิลส์จะตายที่ได้อย่างง่ายดาย Mou พูด things..."(aya) โชคร้ายดังกล่าวเธอเริ่มโอดครวญตอนนี้ดี ผมคิดเหมือนกันว่าทางแต่กังวลใจ เพราะอาเขาก็หายไปประมาณ 3 เดือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โดยวิธีการที่คุณจะรู้หรือไม่? จดหมายมาจาก Yuuko ซานเมื่อวานนี้. "(Aya) " หือ? สำหรับสิ่งที่? " เพียงเมื่อฉันกำลังจะไปในที่สุดก็เริ่มต้นการอ่านบันทึกอีกครั้งอายะเริ่มพูดคุยอีกครั้ง. เธอจะไม่ได้มีเพื่อนที่เดียว? ฉันไม่ควรจะพูดออกมาดัง ๆ ว่า. "Renji ซังอยู่ใกล้กับเมืองนี้เห็นได้ชัดว่า." "ใช่มั้ย? นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเรื่องดังกล่าว !? " ผมยกเสียงของฉันเนื่องจากข่าวที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างฉับพลัน. อาศัยการมองตาของทุกคนมุ่งเน้นไปที่ฉันในความหมายที่แตกต่างกันกว่าอายะและผมเคลียร์แม้ว่าฉันและสงบตัวเองลง. Renji -niichan. ในระหว่างการเดินทางของเราที่จะฆ่าพระเจ้าปีศาจเขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่เดินทางไปกับเรา ที่เก่าแก่ที่สุดในหมู่พวกเราทุกคนและผู้ที่มักจะอ่อนโยนกับเรา. แม้เขาจะเป็นคนขี้เกียจเขาเป็นคนเข้มแข็งที่น่าอัศจรรย์ใจ คนที่มักจะเอาชิ้นส่วนที่เด็ดสุด. นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่เราชื่นชมอย่างมาก ไม่ว่าเจ็บปวดเป็นสถานการณ์ที่เขามักจะเดินเข้ามาในหน้าของเรา เราเดินทางในขณะที่ไล่หลังของเขา. ......... .he เราได้หายไปบางครั้งแม้ว่า. เมื่อผมอยู่ในความเจ็บปวดหรือเหนื่อยเนื่องจากการเดินทางเมื่อฉันได้สูญเสียคนใกล้ชิดกับผมเขาเป็นคนหนึ่งที่ปลอบโยนฉัน เขามักจะอยู่โดยฉัน. ......... .he สอนสิ่งบางลางเพื่อเป็นกำลังใจให้ผมขึ้นแม้ว่า. Peeping หรือแนวทางฉันผ่านเมืองคืน ฯลฯหลังจากนั้นเราก็ดุมากโดย Yuuko ซังแม้ว่า แม้ว่าเราจะปกปิดตัวเองไม่ว่าคนเหล่านั้นรู้เกี่ยวกับมันได้หรือไม่ผมก็ยังไม่ทราบเหตุผล. ดีฉันจะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่คิดถึงดังกล่าวในภายหลัง. "เป็น Renji-niichan พบ?" (Souichi) "ใช่ มันดูเหมือนว่าเขาได้รับการยอมรับคำขอในหมู่บ้านใกล้เมืองเวทมนตร์ที่. "(Aya) " อาดังนั้นเขาจริงๆทำงานเป็นนักผจญภัย. " " ดังนั้นดูเหมือนว่า ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับการช่วยให้คนที่เป็นเสมอผมคิดว่า. " บอกว่าอายะหัวเราะอย่างมีความสุขและค่อนข้างภูมิใจ. ทำไม Heck คืออายะทำหน้าที่ภูมิใจมาก? ฉันไม่ควรจะพูดออกมาดัง ๆ ว่าอย่างใดอย่างหนึ่ง. "ก่อนหน้านั้นเขาได้รับการทำลายล้างอสูรในภาคใต้ใช่มั้ย?" (Souichi) "นั่นคือ 3 เดือนที่ผ่านมา เวลานี้เขาได้รับการทำลายล้าง Orc ที่ดูเหมือนจะมีการรวบรวม ผมคิดว่ามีคนที่ 15 ของพวกเขา. "(Aya) " Haaa ...... ..As ปกติใช่มั้ย? Renji-niichan. " " fufun. " ในขณะที่ฉันรู้สึกประหลาดใจ Aya ผยองหน้าอกของเธออย่างภาคภูมิใจอีกครั้ง ไม่มีคุณไม่ได้เป็นคนที่น่าตื่นตาตื่นใจ Aya. หึผมยิ้มถึงคราวขณะที่มองใบหน้าของเธอ. สำหรับอายะ Renji-niichan เป็นพิเศษ. ตั้งแต่เราเป็นเพื่อนในวัยเด็กของฉันรู้ตั้งแต่ผมได้รับที่อยู่ใกล้เธออายะเคยไล่หลังกลับ Renji-niichan ของ เธอมักจะไปพูดคุยกับเขาที่เธอเอง. "นอกจากนี้เขาขายดาบ Mithril ของเขาที่จะเป็นหมู่บ้านที่มีปัญหาเงินเช่นกัน มันได้กลายเป็นหัวข้อใหญ่ที่รอยัลปราสาทดูเหมือนว่า. "(Aya) " ...... ..as ปกติสิ่งที่เขาทำก็คือ ...... .. " เขามักจะอยู่ข้างหน้าอีกขั้นหนึ่งของความคาดหวังของเรา. ผมคิดว่า มีเพียง 13 ของผู้ที่ Mithril ดาบในโลกทั้งที่เรามี. ดีก็มีคุณภาพเป็นที่เห็นได้ชัดน้อยกว่า ER-San แต่ฉันสงสัยบางสิ่งบางอย่างที่สามารถขายได้ถูกสิ่งสกปรก. แม้ดาบเดียวสามารถซื้อคฤหาสน์ทั้งหมดได้อย่างง่ายดายที่จะขายมันไปยังหมู่บ้านที่มีปัญหาเงินใช่มั้ย? ......... ฉันให้ถอนหายใจ. ดีอย่างเห็นได้ชัดว่ามันจะกลายเป็นหัวข้อใหญ่ ฉันหวังว่าพระมหากษัตริย์ไม่ได้โกรธ แม้ว่า Yuuko ซังจะโกรธแน่นอนผมคิดว่า. "ผมคิดว่าเขาจะอยู่ประมาณเดือนในหมู่บ้านที่." (Aya) "หลังจากนั้นเขาไปสำหรับการปราบปรามผี?" (Souichi) "ใช่." เขาจริงๆ มีชีวิตอยู่ได้อย่างอิสระตามปกติ. นั่นคือชอบมาก Renji-niichan แม้ว่า. "ที่เหมาะสมดีหรือไม่? Renji ซังมีความปลอดภัย. "(Souichi) " อย่าพูดสิ่งที่เป็นลางไม่ดีเช่นคนบ้า! "(Aya) ฉันถูกดุ ทำไม? ก่อนที่ฉันจะสามารถคิดว่าหัวของฉันถูกตี. มันเป็นเบา ๆ แต่ก็ยังเจ็บ และอีกครั้งที่อาศัยการมองตาของชั้นที่เน้นไปทางเรา. ปล่อยฉันออกจากนี้. "Renji ซังจะไม่ตายได้อย่างง่ายดาย หมูบอกว่าสิ่งที่โชคร้ายเช่น ...... "(Aya) เธอเริ่มบ่นตอนนี้. ดีฉันคิดว่าทางเดียวกันแม้ว่า. แต่ผมไม่ได้รับกังวลตั้งแต่ที่อยู่ของเขาหายไปประมาณสามเดือนที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ว่าแต่ คุณรู้มั้ย ? จดหมายจากยูโกะซัง " ( อายะ ) เมื่อวานนี้" หือ ? สำหรับอะไร ? "เมื่อฉันกำลังจะเริ่มอ่านบันทึกอีกครั้ง อายะเริ่มพูดอีกครั้งเธอไม่ได้มีเพื่อนโสด ผมไม่ควรพูดออกมาดังๆ" เร็นจิ ซาน อยู่ใกล้กับเมืองนี้อย่างเห็นได้ชัด "" เอ๋ ? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเรื่องแบบนี้ ? "ฉันเสียงดัง เนื่องจากข่าวที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างฉับพลันชื่นชอบทุกคนเน้นฉัน ในความหมายที่แตกต่าง อายะ แล้วก็ล้างของฉันแม้ว่า และสงบตัวเองลงเร็นจิ . .ในระหว่างการเดินทางของเราที่จะฆ่าปีศาจพระเจ้า เขาเป็นผู้ชายที่เดินทางกับเรา ที่เก่าแก่ที่สุดในหมู่พวกเรา ที่มักจะอ่อนโยนกับเราแม้ว่าเขาขี้เกียจ เขาแข็งแรงมาก คนที่เอาส่วนที่เจ๋งที่สุดเขาเป็นคนที่เราชื่นชมอย่างมาก ไม่ว่ามันจะเจ็บปวดสักแค่ไหน สถานการณ์ คือ เขามักจะเดินอยู่หน้าเรา เราเดินทางในขณะที่ไล่เค้ากลับ. . . เขาพาเราหลงทางบางครั้งแม้ว่าเมื่อผมอยู่ในอาการปวด หรือเหนื่อยจากการเดินทางเมื่อฉันสูญเสียคนที่ใกล้ชิดกับผม เขาคือคนที่ทำให้ฉันสบายใจ เขามักจะคอยอยู่เคียงข้างฉัน. . . เขาสอนให้ทำสิ่งที่จะทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นนะแอบมอง หรือนำทางฉันผ่านคืนเมือง ฯลฯหลังจากนั้น เราก็โดนเหมือนกัน โดยยูโกะซังนะ แม้ว่าเราจะปกปิดตัวเอง แล้วพวกนั้นล่ะ ?ฉันยังไม่รู้เหตุผลผมก็คิดแบบนี้ คิดถึงเรื่องทีหลัง" เร็นจิ . พบ " ( โซ จิ )" ใช่ ดูเหมือนว่าเขาจะยอมรับการร้องขอในหมู่บ้านใกล้เมืองเวทมนตร์ " ( อายะ )" อ๋อ เขากำลังทำงานเป็นนักผจญภัย ." งั้นเหรอ ดูเหมือนเขาจะช่วยเหลือคนเสมอ ฉันว่า "บอกว่า อายะหัวเราะอย่างมีความสุข และค่อนข้างภูมิใจทำไมอายะทำท่าภูมิใจ ? ผมไม่ควรพูดออกมาดังๆเหมือนกัน" ก่อนหน้านั้น เขาเคยถูกทำลายเป็นยักษ์ในด้านขวาใต้ " ( โซ จิ )" มันก็ 3 เดือนมาแล้ว ในครั้งนี้เขาได้กำจัด Orc ที่ดูเหมือนมีการรวบรวม ฉันคิดว่ามี 15 ของพวกเขา . " ( อายะ )" หา . . . . . เหมือนเดิม เอ๊ะ เร็นจิ . . . "" fufun ”ขณะที่ฉันกำลังแปลกใจ อายะป่องขึ้น หน้าอกของเธออย่างภาคภูมิใจอีกครั้ง ไม่ คุณไม่ได้สุดยอด อายะเฮ้ ฉันยิ้มอย่างบิดเบี้ยว ขณะมองใบหน้าของเธอสำหรับอายะ เร็นจิ niichan เป็นพิเศษตั้งแต่เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก ผมรู้ตั้งแต่ที่ฉันได้ใกล้เธออายะได้รับการตามจีบของเร็นจิ . กลับ เธอมักจะไปพูดกับเค้าเอง" เขาขายดาบมิธริลไปยังหมู่บ้านที่กำลังมีปัญหาเรื่องเงินด้วย มันได้กลายเป็นค่อนข้างเป็นหัวข้อใหญ่ที่ปราสาทหลวง ดูเหมือนว่า " ( อายะ )" . . . . . เช่นเคย สิ่งที่เขาทำคือ . . . . . "เขามักจะอยู่หนึ่งขั้นล่วงหน้าของความคาดหวังของเราฉันคิดว่ามีเพียง 13 ของมิธริลดาบในโลกที่เราครอบครองอืม มันคุณภาพชัดน้อยกว่า เอ้อ ซาน แต่สงสัยบางอย่างของมันที่สามารถขายดินราคาถูกแม้ดาบเดียวสามารถซื้อคฤหาสน์ทั้งหมดได้อย่างง่ายดายขายที่ให้หมู่บ้านมีปัญหาหาเงิน . . . ผมถอนหายใจ .เห็นได้ชัดว่ามันเป็นหัวข้อใหญ่ ข้าหวังว่ากษัตริย์ไม่ได้โกรธ แม้ว่า ยูโกะซังจะต้องโกรธแน่นอน ผมคิด" ฉันคิดว่าเขาอยู่ประมาณเดือนที่หมู่บ้าน " ( อายะ )" หลังจากนั้นเขาไป orc ปราบปราม ? " ( โซ จิ )" ใช่ " .เขาใช้ชีวิตอิสระ เช่นเคยนั่นคือสิ่งที่เร็นจิ . ชอบนะ" ดีแล้วใช่มั้ย ? เรนจิซังปลอดภัย " ( โซ จิ )" อย่าพูดเรื่องน่ากลัวอะไร เจ้าโง่ ! " ( อายะ )ผมดุ ทำไม ? ก่อนที่ผมจะได้คิดว่า หัวก็ชนมันเบา ๆแต่มันก็ยังคงเจ็บ และอีกครั้งที่สายการบินของชั้นเรียนที่เน้นมาทางเราทิ้งฉันออกมา" เร็นจิ ซาน ไม่ตายง่าย ๆหรอก บันทึกความเข้าใจว่าเช่นสิ่งโชคร้าย . . . . . . . " ( อายะ )เธอเริ่มบ่นแล้วผมว่าเหมือนกันนะแต่ผมไม่ได้กังวล เพราะที่อยู่ของเขาหายตัวไปเมื่อสามเดือนก่อน