Geographical implications of the th

Geographical implications of the three discourses
of globalization
From a geographical viewpoint the hyperglobalist position has
important ramifications. The traditional ‘core–periphery’ model,
together with variants on this theme such as ‘North/South division’
and ‘developed/developing world’, are seen as outdated given the decline
in the importance of the nation-state as the unit of analysis. Rather, new
hierarchies of power are evolving, particularly surrounding the newer
international division of labour (see Chapter 4) and through networks.
States still attempt to manage the new divisions that arise between
social groups, localities and sub-national regions using redistributive
and welfare measures. These, however, are becoming increasingly
difficult to sustain and are being reformed. There are thus winners and
losers in the new global economy. Echoing neoclassical trade theory,
neoliberal hyperglobalists argue that the rise of the global free market,
while creating losers, makes everybody better off in the long run, and
will eventually create a homogeneous affluent and modern society. In
contrast, radical hyperglobalists argue that the new patterns of inequality
are likely to be permanent features. This harks back to neo-Marxist
inspired structuralist and dependency theories developed in Latin
America in the 1960s.
For the sceptics, as the vast majority of world trade and investment flows
take place within and between the major blocs, the principal geographic
outcome of this process is to further marginalize peripheral economies
and to make it more difficult for semi-peripheral economies to compete.
Significant barriers are often placed around the major blocs: the EU’s
Common Agricultural Policy, for example, discriminates markedly
against agricultural exports from poorer countries. This means that the geographical embrace of the world economy is actually diminished
from what it once was (Gordon, 1988; Weiss, 1998). It also implies an
intensification of the structural inequalities that persist in the global
economy (Gwynne et al., 2003). Sceptics question the rise of the new
and newer international divisions of labour, and the existence of truly
‘global’ corporations (Krugman, 1996). Such companies, it is argued,
remain deeply embedded in national territories (Thompson and Allen,
1997), which remain the principal ‘containers’ of economic activity
(Daniels and Lever, 1996). Culture becomes increasingly differentiated
along ethnic and racial lines and reflects the unequal distribution of
modernization.
The most important spatial implication of the transformationalist
perspective is that the global capitalist system forges increased
unevenness. This does not replicate traditional core–periphery patterns
and is not territorial in essence, but rather social in nature and articulated
through networks. However, these divisions are not necessarily locked in
for ever, as radical hyperglobalists argue. Within particular places,
irrespective of where they sit in the world system as measured by
reference to old divisions such as First and Third World, we see ‘new
hierarchies which cut across and penetrate all societies and regions of the
world’ (Held et al., 1999, p. 8). Overall, except in the case of neoliberal
hyperglobalist accounts, each points towards the increased differentiation
of global society, polity and economy as globalization unfolds. The
concluding chapter of this book elaborates this discussion and draws up a
framework for the spatial implications of globalization in the different
spheres of concern (see Table 9.1).
Four outstanding controversies
There exist significant sources of contention in the debate between the
three globalization theses (Held et al., 1999, p. 10). Four of the most
important ones are discussed below and responses contrasted.
● Conceptualization: What is the nature of globalization?
● Causality: What is driving it?
● Periodization: Is it new?
● Impacts: What are its outcomes?
Hyperglobalists and sceptics alike tend to conceptualize globalization as
comprising a supposed end-state. This is generally argued to be a global market fulfilling the conditions of perfect competition, perfect integration
and factor market equalization. Sceptics such as Hirst and Thompson
(see Chapter 3) test the evidence for globalization by comparing
empirical trends to this ideal type. Transformationalists, on the other
hand, conceive of globalization as a historical process which is ‘more
contingent and open ended which does not fit with orthodox linear
models of social change’ (Held et al., 1999, p. 11), and such changes
cannot always be fully reflected or captured in terms of empirical data
alone. Furthermore, transformationalists unlike hyperglobalists argue
that the process of globalization is a highly differentiated one in which
neither culture nor economics plays the sole determining role.
A second area of contention is causation. T

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบทางภูมิศาสตร์ของทั้งสามวาทกรรม
ของโลกาภิวัตน์
จากมุมมองทางภูมิศาสตร์ตำแหน่ง hyperglobalist มี
เครือข่ายที่สำคัญ แบบจำลอง 'แกนขอบ'
ร่วมกับสายพันธุ์ในรูปแบบนี้เช่น 'เหนือ / ภาคใต้'
และ 'การพัฒนา / การพัฒนาโลก' ถูกมองว่าล้าสมัยได้รับการลดลง
ในความสำคัญของรัฐชาติเป็นหน่วยของ การวิเคราะห์ ค่อนข้างใหม่
ลำดับชั้นของการใช้พลังงานมีการพัฒนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งรอบใหม่
ส่วนต่างประเทศของแรงงาน (ดูบทที่ 4) และผ่านเครือข่าย.
สหรัฐอเมริกายังคงพยายามที่จะจัดการกับหน่วยงานใหม่ที่เกิดขึ้นระหว่าง
กลุ่มทางสังคมท้องถิ่นและภูมิภาคย่อยแห่งชาติโดยใช้ redistributive
และสวัสดิการ มาตรการ เหล่านี้ แต่จะกลายเป็นมากขึ้น
ยากที่จะรักษาและมีการปฏิรูป นอกจากนี้ทำให้ผู้ชนะและ
ผู้แพ้ในเศรษฐกิจโลกใหม่ สะท้อนทฤษฎีการค้านีโอคลาสสิ,
hyperglobalists เสรีนิยมใหม่ยืนยันว่าการเพิ่มขึ้นของตลาดเสรีทั่วโลก
ขณะที่การสร้างผู้แพ้จะทำให้ทุกคนที่ดีกว่าในระยะยาวและ
ในที่สุดก็จะสร้างสังคมที่ร่ำรวยและทันสมัยเป็นเนื้อเดียวกัน ใน
ทางตรงกันข้าม hyperglobalists รุนแรงยืนยันว่ารูปแบบใหม่ของความไม่เท่าเทียมกัน
มีแนวโน้มที่จะคุณลักษณะถาวร นี้ harks กลับไปที่นีโอมาร์กซ์
แรงบันดาลใจ structuralist และพึ่งพาทฤษฎีการพัฒนาในละติน
อเมริกาในปี 1960.
สำหรับความคลางแคลงในขณะที่ส่วนใหญ่ของการค้าโลกและการลงทุนไหล
ใช้สถานที่ภายในและระหว่างกีดกันสำคัญทางภูมิศาสตร์หลัก
ผลของกระบวนการนี้ คือการเหยียดหยามต่อเศรษฐกิจต่อพ่วง
และทำให้มันยากขึ้นสำหรับเศรษฐกิจกึ่งอุปกรณ์ต่อพ่วงในการแข่งขัน.
อุปสรรคที่สําคัญมักจะถูกวางไว้รอบ ๆ blocs สาขา: ของสหภาพยุโรป
นโยบายเกษตรร่วมตัวอย่างเช่นเลือกปฏิบัติอย่างเห็นได้ชัด
กับการส่งออกสินค้าเกษตรจากประเทศที่ยากจนกว่า ซึ่งหมายความว่าอ้อมกอดทางภูมิศาสตร์ของเศรษฐกิจโลกจะลดน้อยลงจริง
จากสิ่งที่มันเคยเป็น (กอร์ดอน 1988; ไวสส์ 1998) นอกจากนี้ยังหมายถึง
ความหนาแน่นของความไม่เท่าเทียมกันของโครงสร้างที่ยังคงมีอยู่ในโลก
เศรษฐกิจ (เกวน et al., 2003) Sceptics ถามการเพิ่มขึ้นของใหม่
หน่วยงานระหว่างประเทศและใหม่ของแรงงานและการดำรงอยู่ของอย่างแท้จริง
บริษัท "โลก" (ครุกแมน 1996) บริษัท ดังกล่าวเป็นที่ถกเถียงกัน
ยังคงฝังลึกอยู่ในดินแดนแห่งชาติ ( ธ อมป์สันและอัลเลน,
1997) ซึ่งยังคงเป็น 'ตู้คอนเทนเนอร์' หลักของกิจกรรมทางเศรษฐกิจ
(แดเนียลส์และแงะ 1996) กลายเป็นวัฒนธรรมที่แตกต่างกันมากขึ้นเรื่อย ๆ
ตามสายเชื้อชาติและเผ่าพันธุ์และสะท้อนให้เห็นถึงการกระจายไม่เท่ากันของ
ความทันสมัย.
ที่สำคัญที่สุดความหมายเชิงพื้นที่ของ transformationalist
มุมมองคือระบบทุนนิยมโลกเตาที่เพิ่มขึ้น
ไม่สม่ำเสมอ นี้ไม่ซ้ำรูปแบบหลักขอบแบบดั้งเดิม
และไม่ได้เป็นดินแดนในสาระสำคัญ แต่สังคมในธรรมชาติและก้อง
ผ่านเครือข่าย แต่หน่วยงานเหล่านี้จะไม่ได้ล็อคจำเป็นต้องอยู่ใน
ที่เคยเป็น hyperglobalists รุนแรงเถียง ภายในสถานที่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
โดยไม่คำนึงถึงที่พวกเขานั่งอยู่ในระบบโลกเป็นวัดโดย
การอ้างอิงไปยังหน่วยงานเก่า ๆ เช่นแรกและประเทศโลกที่สามเราจะเห็น 'ใหม่
วรรณะซึ่งตัดผ่านและเจาะทุกสังคมและภูมิภาคของ
โลก' (ถือหุ้น et al, 1999 พี. 8) โดยรวมยกเว้นในกรณีของเสรีนิยมใหม่
บัญชี hyperglobalist จุดต่อความแตกต่างที่เพิ่มขึ้นในแต่ละ
ของสังคมโลกการเมืองและเศรษฐกิจโลกาภิวัตน์แผ่ออกไป
บทสรุปของหนังสือเล่มนี้ elaborates การสนทนานี้และดึงขึ้น
กรอบสำหรับผลกระทบเชิงพื้นที่ของโลกาภิวัตน์ในที่แตกต่างกัน
ทรงกลมของความกังวล (ดูตารางที่ 9.1).
สี่ถกเถียงที่โดดเด่น
มีแหล่งสำคัญของความขัดแย้งที่มีอยู่ในการอภิปรายระหว่าง
สามวิทยานิพนธ์โลกาภิวัตน์ ( จัดขึ้น, et al., 1999, น. 10) สี่ในที่สุด
คนที่สำคัญที่จะกล่าวถึงด้านล่างและการตอบสนองความแตกต่าง.
●แนวความคิด: ธรรมชาติของโลกาภิวัตน์คืออะไร?
●เวรกรรม: อะไรคือการขับรถได้หรือไม่
● Periodization: มันเป็นของใหม่
●ผลกระทบ: อะไรคือผลลัพธ์ของ
Hyperglobalists และคลางแคลงเหมือนกัน มีแนวโน้มที่จะคิดในโลกาภิวัตน์เป็น
ที่ประกอบไปด้วยควรสิ้นรัฐ นี้เป็นที่ถกเถียงกันโดยทั่วไปจะเป็นตลาดทั่วโลกตอบสนองเงื่อนไขของการแข่งขันที่สมบูรณ์แบบบูรณาการที่สมบูรณ์แบบ
และปัจจัยที่ทำให้เท่าเทียมกันในตลาด Sceptics เช่นเฮิรสท์และ ธ อมป์สัน
(ดูบทที่ 3) การทดสอบหลักฐานโลกาภิวัตน์โดยการเปรียบเทียบ
แนวโน้มเชิงประจักษ์ประเภทนี้เหมาะ Transformationalists บนอื่น ๆ
มือตั้งครรภ์ของโลกาภิวัตน์เป็นกระบวนการทางประวัติศาสตร์ซึ่งเป็น 'มากขึ้น
ในภายหน้าและเปิดสิ้นสุดวันที่ไม่เหมาะสมกับการเชิงเส้นดั้งเดิม
รูปแบบของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม' (ถือหุ้น, et al., 1999, น. 11) และการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว
ไม่สามารถเสมอที่จะสะท้อนให้เห็นได้อย่างเต็มที่หรือถูกจับในแง่ของข้อมูลเชิงประจักษ์
เพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ transformationalists แตกต่างจาก hyperglobalists ยืนยัน
ว่ากระบวนการของโลกาภิวัตน์เป็นหนึ่งที่แตกต่างอย่างมากในการที่
ค่าวัฒนธรรมหรือเศรษฐศาสตร์ที่มีบทบาทกำหนด แต่เพียงผู้เดียว.
พื้นที่ที่สองของการต่อสู้คือสาเหตุ T