2. Related studiesThere are many em

2. Related studies
There are many empirical studies examining the link between SAT or ACT scores, high school performance, and college
academic success in the United States. Betts and Morrell (1999) analyzed the sample of 5000 students from the University of
California, San Diego, and found that both SAT scores and high school GPA were significant predictors of college GPA. Cohn et al.
(2004) used the data collected from undergraduates in the University of South Carolina and also found a significant relationship
between high school GPA, SAT, and college performance. Since 2005 the SAT has undergone some substantial changes. Thus,
recent studies have also examined how well the new SAT, particularly the new writing section, can predict undergraduate GPAs,
using the data from the University of Georgia (Cornwell, Mustard, & Van Parys, 2008).
There is also a bulk of studies on the predictive power of the ACT for college performance. Most studies found a strong
correlation between overall ACT scores and college performance (Bettinger, Evans, & Pope, 2013; Munday, 1967; Noble & Sawyer,
2004; Price & Kim, 1976). However, it is less conclusive which is a more effective predictor of college GPAs, ACT scores or high
school grades. Price and Kim (1976) showed that ACT score was a better predictor of college GPAs than high school grades, while
Noble and Sawyer (2004) found the opposite. Furthermore, Bettinger et al. (2013) suggested that different ACT sub-scores may
have a different predictive power and that colleges could improve their selection criteria by weighting the ACT sub-scores
differently. They found that among the four sub-tests of ACT, English and Mathematics were effective predictors of college
outcome while Reading and Science provided no predictive power.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษามีผลในการศึกษาตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่าง SAT หรือทำคะแนน ประสิทธิภาพโรงเรียนมัธยม วิทยาลัย และสำเร็จการศึกษาในสหรัฐอเมริกา Betts และ Morrell (1999) วิเคราะห์ตัวอย่างของนักเรียน 5000 จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย San Diego และพบว่า คะแนน SAT และมัธยม GPA ได้ predictors สำคัญของวิทยาลัย GPA คอห์น et al(2004) ใช้ข้อมูลที่รวบรวมจากสูง ๆ ในมหาวิทยาลัยเซาท์แคโรไลนา และพบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างมัธยม GPA, SAT และประสิทธิภาพการทำงานของวิทยาลัย 2548 SAT มีเปลี่ยนแปลงบางอย่างพบ ดังนั้นการศึกษาล่าสุดได้นอกจากนี้ยังตรวจสอบด้วยวิธีใหม่ SAT โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเขียนส่วนใหม่ สามารถทำนายระดับปริญญาตรีอื่น GPAsโดยใช้ข้อมูลจากมหาวิทยาลัยของจอร์เจีย (ทริเซีย ผักกาด & Van Parys, 2008)นอกจากนี้ยังมีจำนวนมากของการศึกษาพลังงานของพระราชบัญญัติการปฏิบัติงานของวิทยาลัย การศึกษาส่วนใหญ่พบแข็งแรงความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำโดยรวมคะแนนและประสิทธิภาพวิทยาลัย (Bettinger อีแวนส์ และสมเด็จพระ สันตะปาปา 2013 มันเดย์ 1967 โนเบิลและ Sawyer2004 ราคา & คิม 1976) อย่างไรก็ตาม มันคือข้อสรุปน้อยซึ่งจำนวนประตูมีประสิทธิภาพวิทยาลัยอื่น GPAs ทำคะแนน หรือสูงคุณครู ราคาและคิม (1976) พบว่า ทำคะแนนได้จำนวนประตูดีวิทยาลัยอื่น GPAs กว่ามัธยมเกรด ขณะที่โนเบิล และ Sawyer (2004) พบว่าตรงข้ามกัน นอกจากนี้ Bettinger et al. (2013) แนะนำว่า พระราชบัญญัติต่าง ๆ ย่อยคะแนนอาจมีแบบการมอบอำนาจและให้วิทยาลัยสามารถปรับปรุงเกณฑ์การเลือกของพวกเขา โดยน้ำหนักบัญญัติย่อยคะแนนแตกต่างกัน พวกเขาพบว่าในการทดสอบย่อย 4 ของพระราชบัญญัติ ภาษาอังกฤษ และคณิตศาสตร์มีประสิทธิภาพ predictors ของวิทยาลัยผลการอ่านและวิทยาศาสตร์ให้พลังงานคาดการณ์ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. การศึกษาที่เกี่ยวข้อง
มีการศึกษาเชิงประจักษ์จำนวนมากการตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างคะแนน SAT หรือ ACT มีประสิทธิภาพการทำงานที่โรงเรียนมัธยมและวิทยาลัย
ความสำเร็จทางวิชาการในประเทศสหรัฐอเมริกา เบตต์และ Morrell (1999) การวิเคราะห์ตัวอย่างของ 5000 นักศึกษาจากมหาวิทยาลัย
แคลิฟอร์เนียซานดิเอโกและพบว่าทั้งสองคะแนน SAT และโรงเรียนเกรดเฉลี่ยสูงทำนายอย่างมีนัยสำคัญของวิทยาลัยเกรดเฉลี่ย Cohn et al.
(2004) ใช้ข้อมูลที่รวบรวมจากนักศึกษาระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยเซาท์แคโรไลนาและยังพบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ
ระหว่างโรงเรียนเกรดเฉลี่ยสูง, SAT, และประสิทธิภาพการทำงานที่วิทยาลัย ตั้งแต่ปี 2005 ของ SAT มีระดับการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น
การศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้นอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบวิธีการที่ดีใหม่ SAT, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนของการเขียนใหม่สามารถทำนายผลการเรียนระดับปริญญาตรี
โดยใช้ข้อมูลจากมหาวิทยาลัยจอร์เจีย (Cornwell มัสตาร์ดและ Van Parys 2008).
นอกจากนี้ยังมีกลุ่มของ การศึกษาเกี่ยวกับอำนาจในการพยากรณ์ของการกระทำเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพวิทยาลัย การศึกษาส่วนใหญ่พบที่แข็งแกร่ง
สหสัมพันธ์ระหว่างคะแนน ACT โดยรวมและผลการดำเนินงานของวิทยาลัย (Bettinger อีแวนส์และสมเด็จพระสันตะปาปา, 2013; Munday, 1967; & Noble เลื่อย
2004; ราคาและคิม 1976) แต่ก็เป็นข้อสรุปน้อยซึ่งเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของผลการเรียนวิทยาลัยคะแนน ACT หรือสูง
เกรดโรงเรียน ราคาและคิม (1976) พบว่าคะแนน ACT เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีขึ้นของผลการเรียนที่วิทยาลัยกว่าโรงเรียนเกรดสูงในขณะที่
โนเบิลและซอว์เยอร์ (2004) พบว่าตรงข้าม นอกจาก Bettinger และคณะ (2013) ชี้ให้เห็นว่าคะแนนย่อย ACT แตกต่างกันอาจ
จะมีอำนาจในการพยากรณ์ที่แตกต่างกันและที่วิทยาลัยสามารถปรับปรุงเกณฑ์การคัดเลือกของพวกเขาโดยน้ำหนักของคะแนนย่อย ACT
ที่แตกต่างกัน พวกเขาพบว่าในหมู่สี่การทดสอบย่อยของ ACT, ภาษาอังกฤษและคณิตศาสตร์ทำนายที่มีประสิทธิภาพของวิทยาลัย
ในขณะที่ผลการอ่านและวิทยาศาสตร์ให้ไม่มีอำนาจในการพยากรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ
มีหลายการศึกษาเชิงประจักษ์การตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างนั่ง หรือ คะแนน การแสดง โรงเรียนประสิทธิภาพสูง และวิทยาลัย
วิชาการความสำเร็จในสหรัฐอเมริกา เบต และ มอร์เรลล์ ( 1999 ) วิเคราะห์ตัวอย่าง 5 , 000 นักเรียนจากมหาวิทยาลัย
แคลิฟอร์เนีย ซานดิเอโก และพบว่าทั้งสอบและผลการเรียนนักเรียน ตัวแปรสำคัญของมหาวิทยาลัย เกรดเฉลี่ยสะสม โคน et al .
( 2004 ) ใช้เก็บข้อมูลจากนักศึกษาระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยเซาท์แคโรไลนา และยังพบความสัมพันธ์ระหว่างเกรดเฉลี่ย ม.ปลาย
, นั่ง , และการแสดงของวิทยาลัย ตั้งแต่ปี 2005 ก็มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่สำคัญ ดังนั้น การศึกษาล่าสุดยังระบุว่า
ดีใหม่นั่ง โดยเฉพาะงานเขียนใหม่ ส่วน สามารถทำนายระดับปริญญาตรีมี
,โดยใช้ข้อมูลจากมหาวิทยาลัยจอร์เจีย ( Cornwell , มัสตาร์ด , &รถตู้ Parys , 2008 ) .
ยังมีกลุ่มศึกษาอำนาจพยากรณ์ของพระราชบัญญัติการทำงานที่วิทยาลัย การศึกษาส่วนใหญ่พบความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างคะแนนรวมและวิทยาลัย
พระราชบัญญัติการปฏิบัติ ( เบททิงเจอร์ อีแวนส์& , โป๊ป , 2013 ; มันเดย์ 1967 ; อริย&ซอว์เยอร์ ,
2004 ; ราคา&คิม , 1976 ) อย่างไรก็ตามมันเป็นน้อยกว่าข้อสรุปซึ่งเป็นลักษณะที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของวิทยาลัยมีคะแนนหรือเกรดที่โรงเรียนกฎหมายสูง

ราคา และ คิม ( 1976 ) พบว่าทำคะแนนได้ดีทำนายมีวิทยาลัยกว่าเกรดสูง ในขณะที่
โนเบิล ซอว์เยอร์ ( 2004 ) พบว่าตรงข้าม นอกจากนี้ เบททิงเจอร์ et al . ( 2013 ) ชี้ให้เห็นว่า การกระทำที่แตกต่างกันอาจ
คะแนนย่อยมีความสามารถที่แตกต่างกัน และที่วิทยาลัยสามารถปรับปรุงเกณฑ์การคัดเลือกของพวกเขาโดยน้ำหนักกระทำคะแนน
ย่อยแตกต่างกัน พวกเขาพบว่า ในบรรดาสี่ย่อยการทดสอบการแสดง ภาษาอังกฤษ และคณิตศาสตร์ได้ทำนายประสิทธิภาพของวิทยาลัย
ผลในขณะที่การอ่านและวิทยาศาสตร์ให้ไม่มีอำนาจพยากรณ์ .