The use of constant minLP throughou

The use of constant minLP throughout growth implies that (for the situation of minLP=1 in the sensitivity analysis) 20% of the lipid mass at slaughter was already present in the initial pig. Experimental data (Karege, 1991 and Wagner et al., 1999) shows that piglets may have a considerably greater protein mass than lipid mass. This either challenges the adopted minLP value or the concept of constant minLP throughout growth. The minLP is used to partition the energy above maintenance between protein and lipid deposition while ensuring a minimum ratio between lipid and protein mass. Alternative approaches include the use of a minimum lipid to protein deposition ratio (Whittemore and Fawcett, 1976), a constant marginal ratio between lipid to protein deposition (de Greef and Verstegen, 1995), or a direct rule on energy partitioning (van Milgen and Noblet, 1999). The choice of the energy partitioning rule can have an important impact of the prediction of total lipid mass. In the present study, the apparently inappropriate assumption of a minimum ratio between lipid and protein mass throughout the growth period seriously affected the final FA contents, in particular for linoleic and linolenic acids.

Simulations for experiment 2 indicated that body protein and lipid mass were under- and overestimated by the model, respectively. Nevertheless, parameters of the basic growth model were adjusted so that the observed growth rate matched the predicted growth rate. There are two reasons for this discrepancy. First, protein and lipid mass were not measured but determined indirectly through measured carcass data and estimated carcass composition. Second, the basic growth model may be overly simple to predict protein and lipid mass accurately. Adjusting model parameters to match observed and predicted growth rate will ensure a better prediction of protein gain than it does for lipid gain and suggest that the rules of energy partitioning (i.e. constant PDmax and minLP during growth) may need to be reviewed. The overestimation (experiment 2) was greater for the total lipid mass and backfat lipid than for the poly-unsaturated FA mass. This suggests that the contribution of de novo synthesized FA is too high. Although this explains the overestimation of stearic and oleic acid contents and the underestimation of poly-unsaturated FA, it does not explain the lower palmitic acid content of backfat. These examples clearly show the sensitivity of the lipid and FA model and its dependency on the basic growth model.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ของ minLP คงที่ตลอดการเจริญเติบโตหมายถึงการที่ (สำหรับสถานการณ์ของ minLP = 1 ในการวิเคราะห์ความไว) 20% ของมวลไขมันที่ฆ่ามีอยู่แล้วในหมูเริ่มต้น ข้อมูลทดลอง (Karege, 1991 และวากเนอร์ et al., 1999) แสดงว่า ทรูดอาจมีมวลโปรตีนมากยิ่งกว่าไขมันโดยรวม ทั้งนี้ท้าทายค่า minLP บุญธรรมหรือแนวคิดของ minLP คงที่ตลอดการเจริญเติบโต MinLP ที่ใช้ในการแบ่งพาร์ติชันพลังงานข้างต้นบำรุงรักษาระหว่างโปรตีนและไขมันสะสมขณะที่มั่นใจอัตราส่วนต่ำระหว่างไขมันและโปรตีนโดยรวม วิธีอื่นได้แก่การใช้ไขมันต่ำโปรตีนสะสมอัตราส่วน (Whittemore และ Fawcett, 1976), อัตรากำไรคงที่ระหว่างไขมันกับโปรตีนสะสม (de Greef และ Verstegen, 1995), หรือกฎตรงกับพลังงานที่แบ่งพาร์ทิชัน (van Milgen และ Noblet, 1999) ทางเลือกของพลังงานกฎการพาร์ทิชันสามารถมีผลกระทบสำคัญของการคาดการณ์ของไขมันรวมโดยรวมได้ ในการศึกษาปัจจุบัน อัสสัมชัญที่เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะสมของอัตราส่วนต่ำระหว่างไขมันและโปรตีนโดยรวมตลอดระยะเวลาการเจริญเติบโตอย่างจริงจังผลเนื้อหา FA ครั้งสุดท้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง linoleic และ linolenic กรดจำลองสำหรับทดลอง 2 บ่งชี้ว่า ร่างกายโปรตีนและไขมันโดยรวมอยู่ภายใต้- และ overestimated ตามแบบ ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม พารามิเตอร์ของแบบจำลองพื้นฐานการเจริญเติบโตถูกปรับปรุงเพื่อให้อัตราการเจริญเติบโตสังเกตตรงกับอัตราการเติบโตที่คาดการณ์ มีสองสาเหตุความขัดแย้งนี้ แรก โปรตีน และไขมันโดยรวมที่วัด แต่ถูกกำหนดโดยทางอ้อมผ่านข้อมูลซากวัด และประเมินองค์ประกอบของซาก สอง แบบจำลองพื้นฐานการเจริญเติบโตได้ง่ายมากเกินไปที่จะทำนายว่า โปรตีนและไขมันโดยรวมได้อย่างถูกต้อง ปรับปรุงพารามิเตอร์ในแบบจำลองให้ตรงกับสังเกต และอัตราการเติบโตที่คาดการณ์ว่าการดีกว่าคาดการณ์กำไรโปรตีนมากกว่ามันไขมันได้ และแนะนำว่า กฎของพลังงานที่แบ่งพาร์ทิชัน (คงเช่น PDmax และ minLP ในระหว่างการเจริญเติบโต) อาจจำเป็นต้องมีการตรวจทาน Overestimation (ทดสอบ 2) มากขึ้นสำหรับการรวมไขมันมวลและ backfat ไขมันกว่า poly-unsaturated FA มวลได้ นี้แนะนำว่า ของ de novo สังเคราะห์ FA สูงเกินไป ถึงแม้ว่านี้อธิบาย overestimation สารบัญ stearic และโอเลอิคกรดและ underestimation ของ poly-unsaturated FA มันอธิบายเนื้อหากรด palmitic ล่างของ backfat ตัวอย่างเหล่านี้แสดงระดับความสำคัญของกระบวนการ และรูปแบบ FA และอ้างอิงของการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐานอย่างชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ minLP คงที่ตลอดการเจริญเติบโตก็หมายความว่า (สำหรับสถานการณ์ของ minLP = 1 ในการวิเคราะห์ความไว) 20% ของมวลไขมันที่ฆ่าได้แล้วอยู่ในหมูเริ่มต้น ข้อมูลการทดลอง (Karege 1991 และแว็กเนอร์ et al., 1999) แสดงให้เห็นว่าลูกสุกรอาจมีมวลโปรตีนมากขึ้นมากกว่ามวลไขมัน นี้อย่างใดอย่างหนึ่งความท้าทายที่นำมาใช้ค่า minLP หรือแนวคิดของ minLP คงที่ตลอดการเจริญเติบโต minLP จะใช้ในการแบ่งพาร์ติชันการบำรุงรักษาสูงกว่าพลังงานระหว่างโปรตีนและการสะสมของไขมันในขณะที่มั่นใจสัดส่วนน้อยที่สุดระหว่างไขมันและมวลโปรตีน วิธีการทางเลือกรวมถึงการใช้ไขมันขั้นต่ำต่อการสะสมโปรตีน (Whittemore และ Fawcett, 1976), อัตราส่วนร่อแร่อย่างต่อเนื่องระหว่างการสะสมของไขมันโปรตีน (เด Greef และ Verstegen, 1995) หรือกฎโดยตรงต่อการแบ่งพลังงาน (รถตู้ Milgen และ Noblet, 1999) ทางเลือกของกฎการแบ่งพลังงานที่สามารถมีผลกระทบที่สำคัญของการทำนายของมวลไขมันทั้งหมด ในการศึกษาปัจจุบันสมมติฐานอัตราส่วนขั้นต่ำที่ไม่เหมาะสมที่เห็นได้ชัดระหว่างไขมันและมวลโปรตีนตลอดระยะเวลาการเจริญเติบโตอย่างจริงจังส่งผลกระทบต่อเนื้อหา FA สุดท้ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับไลโนเลอิกและกรดไลโนเลนิ. จำลองสำหรับการทดลองที่ 2 พบว่าโปรตีนและมวลไขมันในร่างกายอยู่ภายใต้ - และประเมินตามรุ่นตามลำดับ อย่างไรก็ตามพารามิเตอร์ของรูปแบบการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐานมีการปรับเพื่อให้อัตราการเจริญเติบโตที่สังเกตตรงกับอัตราการเจริญเติบโตที่คาดการณ์ไว้ มีสองเหตุผลใด ๆ ในกรณีนี้ ขั้นแรกให้โปรตีนและมวลไขมันที่ไม่ได้วัด แต่กำหนดโดยอ้อมผ่านข้อมูลซากวัดและประมาณองค์ประกอบซาก ประการที่สองรูปแบบการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐานอาจจะง่ายเกินไปที่จะคาดการณ์มวลโปรตีนและไขมันอย่างถูกต้อง การปรับพารามิเตอร์รูปแบบเพื่อให้ตรงกับการสังเกตและคาดการณ์อัตราการเจริญเติบโตจะช่วยให้การคาดการณ์ที่ดีขึ้นของการเพิ่มโปรตีนกว่าจะเพื่อผลประโยชน์ของไขมันและแนะนำว่ากฎของการแบ่งพลังงาน (เช่น PDmax คงที่และ minLP ระหว่างการเจริญเติบโต) อาจจำเป็นต้องได้รับการทบทวน เช็คสเปียร์ (การทดลองที่ 2) เป็นมากขึ้นสำหรับมวลไขมันรวมและไขมันไขมันสันหลังกว่ามวลโพลีเอฟเอไม่อิ่มตัว นี้แสดงให้เห็นว่ามีส่วนร่วมของโนโวเดสังเคราะห์เอฟเอที่สูงเกินไป แม้ว่านี้จะอธิบายถึงการประเมินค่าสูงของเนื้อหากรดสเตียและโอเลอิกและเบาของโพลีไม่อิ่มตัวเอฟเอก็ไม่ได้อธิบายที่ต่ำกว่าปริมาณกรดปาล์มิติของไขมันสันหลัง ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นชัดเจนไวของไขมันและรูปแบบเอฟเอและพึ่งพารูปแบบการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้แบบคงที่ตลอดการเจริญเติบโตบาง ( สำหรับสถานการณ์แบบ = 1 ในการวิเคราะห์ความไว ) 20 % ของมวลไขมันที่ฆ่าได้อยู่แล้วในหมูครั้งแรก การทดลอง ( karege , 1991 และ Wagner et al . , 1999 ) พบว่า ลูกสุกรอาจมีมากมากขึ้นโปรตีนมวลมากกว่ามวลไขมันความท้าทายนี้ให้รับค่าแบบหรือแนวคิดของแบบคงที่ตลอดการ แบบที่ใช้ฉากกั้นพลังงานข้างต้นการบำรุงรักษาระหว่างโปรตีนและไขมันสะสมในขณะที่มั่นใจอัตราส่วนระหว่างมวลน้อยไขมันและโปรตีน แนวคิดทางเลือกรวมถึงการใช้ไขมันต่ําโปรตีนสะสม ( และอัตราส่วนวิธมอร์ฟอว์เซตต์ , 1976 )ค่าคงที่ของสัดส่วนระหว่างไขมันกับโปรตีน ( เดอ กรีฟ และการ verstegen , 1995 ) หรือการปกครองโดยตรงพลังงานการรถตู้ และ milgen noblet , 1999 ) ทางเลือกของพลังงานแบ่งกฎสามารถมีผลกระทบสำคัญในการทำนายมวลไขมันทั้งหมด ในการศึกษาครั้งนี้สมมติฐานที่เห็นได้ชัดของน้อยอัตราส่วนระหว่างมวลไขมันและโปรตีนตลอดช่วงการเจริญเติบโตผลกระทบอย่างจริงจังเนื้อหาฟ้าสุดท้าย , โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ linoleic และกรดไลโนเลนิก

จำลองสำหรับการทดลองที่ 2 พบว่า โปรตีนและไขมันในร่างกายมวลและประเมินค่า โดยรูปแบบตามลำดับ อย่างไรก็ตามพารามิเตอร์ของแบบจำลองการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐาน คือ การปรับเพื่อให้ตรงกับที่คาดการณ์อัตราการเติบโตและอัตราการเติบโต . มีสองเหตุผลความแตกต่างนี้ แรก โปรตีน และไขมัน มวล ไม่ได้วัด แต่วัดโดยอ้อม ผ่านข้อมูลวัดซาก และคาดว่าซากองค์ประกอบ ประการที่สองรูปแบบการเจริญเติบโตพื้นฐานอาจจะสุดเหวี่ยงอย่างง่ายเพื่อทำนายโปรตีนและไขมัน มวลที่ถูกต้อง การปรับพารามิเตอร์รูปแบบเพื่อให้ตรงกับสังเกตและคาดการณ์อัตราการเจริญเติบโตจะให้ทำนายที่ดีของโปรตีนไขมันได้มากกว่ามันไม่เข้า และแนะนำว่า กฎของพลังงานแบ่งพาร์ติชัน ( คือแบบคงที่ pdmax ในระหว่างการเจริญเติบโต ) อาจจะต้องทบทวนส่วนการประเมินมากเกินไป ( การทดลองที่ 2 ) คือ เพิ่มไขมันรวมไขมันสันหลังมวลไขมันมากกว่าสำหรับโพลีไม่อิ่มตัวโดยมวล นี้แสดงให้เห็นว่าผลงานของเดอโนโวสังเคราะห์ฟ้าสูงเกินไป แม้ว่านี้จะอธิบายถึงการประเมินมากเกินไปและปริมาณกรดโอเลอิกสเตียและประเมินค่าต่ำกว่าโพลีไม่อิ่มตัว เอฟเอ ก็ไม่ได้อธิบายการลดปริมาณกรดปาล์มิติคของกัน .ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นชัดเจน ความไวของไขมันและรูปแบบฟา และการพึ่งพาการพัฒนาแบบจำลองพื้นฐาน