That sounds good, in theory. But in

That sounds good, in theory. But in reality, many consumers are unable to take advantage of these benefits because they carry a balance on their credit card from month to month, paying finance charges that can go up to a whopping 23 percent. Many find it hard to resist using the old "plastic" for impulse purchases or buying things they really can't afford. The numbers are striking: In 1999, American consumers charged about $1.2 trillion on their general-purpose credit cards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เสียงดี ทฤษฎี แต่ในความเป็นจริง ผู้บริโภคจำนวนมากไม่สามารถใช้ประโยชน์จากสวัสดิการเหล่านี้เนื่องจากจะมีดุลของบัตรเครดิตจากเดือนเดือน จ่ายค่าธรรมเนียมทางการเงินที่สามารถไปได้ถึง 23 เปอร์เซ็นต์ประวัติการ หลายค้นหายากที่จะต้านทานใช้เก่า "พลาสติก" สำหรับกระแสซื้อ หรือซื้อสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถ ตัวเลขโดดเด่น: ในปี 2542 ผู้บริโภคอเมริกันคิดราคาประมาณ $1.2 ล้านล้านบนบัตรเครดิตวัตถุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เสียงดีในทฤษฎี แต่ในความเป็นจริงผู้บริโภคจำนวนมากไม่สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากสิทธิประโยชน์เหล่านี้เพราะพวกเขาดำเนินการสมดุลในบัตรเครดิตของพวกเขาจากเดือนที่เดือนจ่ายค่าใช้จ่ายทางการเงินที่สามารถไปถึงมหันต์ร้อยละ 23 หลายคนพบว่ามันยากที่จะต้านทานการใช้เก​​่า "พลาสติก" แรงกระตุ้นสำหรับการซื้อหรือซื้อสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถจ่ายได้ ตัวเลขที่โดดเด่นในปี 1999 ผู้บริโภคชาวอเมริกันเกี่ยวกับการเรียกเก็บ 1200000000000 $ ในวัตถุประสงค์ทั่วไปของพวกเขาบัตรเครดิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังดูดี ในทางทฤษฎี แต่ในความเป็นจริง ผู้บริโภคจำนวนมากไม่สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากผลประโยชน์เหล่านี้เพราะพวกเขามีความสมดุลบนบัตรเครดิตของพวกเขาจากเดือนที่เดือน , จ่ายค่าธรรมเนียมทางการเงินที่สามารถไปถึงได้ถึง 23 เปอร์เซ็นต์ หลายคนพบมันยากที่จะต่อต้านการใช้เก่า " พลาสติก " ในการซื้อแรงกระตุ้นหรือซื้อสิ่งที่พวกเขาจริงๆไม่ได้ ตัวเลขที่โดดเด่น : ในปี 1999ผู้บริโภคชาวอเมริกันค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับ $ 1.2 ล้านในบัตรเครดิตของพวกเขาเอนกประสงค์ .