Vihara Nam Taem or the gilded Vihar

Vihara Nam Taem or the gilded Vihara north of the grand pagoda is regarded as a model of open Vihara built by the artist of Lampang School. It is a petty building with poles and beams as a main structure to shoulder the Mah Tang Mai roof structure. Roof accessory includes the ridged pole (Choh Fah), which was originally the fired earthen tile, and the ridge of a roof is decorated with the fired earthen Kranok plank functioning as Brali. In the middle of the ridge of a roof there is a ridge tile higher than the other in the form of lotus blossom with a sharply pointed top. It might represent Prasaat Phoeng in the story of Sumeru Mountain. On the rough walls of both sides of Vihara there are mural paintings depicting the story of Magha-manob or Maghamanava and Lady Samavadi. It is written with the technique of dust color. Some characters in the story are analogous to those in the Burmese art. It is assumed that it might have been created by the turn of 22nd Buddhist century (16th century A.D.). In addition, there are a few gilded designs on the pole and on some accessory, which are built in the related time of Vihara construction and also created during the course of times. At the back of Vihara is enshrined the Buddha image called “Phra Chao Saam Mn Thong”, which was, according to the chronicle, cast at the same time as Phra Chao Lan Thong.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิหารน้ำแต้มหรือวิหารหอคำจากเจดีย์แกรนด์ถือเป็นรูปแบบของวิหารที่สร้างขึ้น โดยศิลปินลำปางโรงเรียนเปิด มันเป็นอาคาร petty กับเสาและคานเป็นโครงสร้างหลักโครงสร้างหลังคาไม้แทง Mah บ่าเคียงไหล่ อุปกรณ์หลังคามีเสา ridged (Choh ฟ้า), ซึ่งเดิมใช้เผาไหม้เป็นไพ่ และริดจ์หลังคาตกแต่งใช้เผาไหม้เป็น Kranok แผ่นทำเป็น Brali กลางริดจ์หลังคา เป็นกระเบื้องริดจ์สูงกว่าอื่น ๆ ในรูปแบบของดอกบัวที่สุดชี้อย่างรวดเร็ว มันอาจหมายถึง Prasaat Phoeng ในเรื่องราวของเขาสุเมรุ บนผนังหยาบทั้งสองข้างของวิหาร มีภาพจิตรกรรมฝาผนังแสดงเรื่องราวของ manob เสร็จ หรือ Maghamanava และ Samavadi เลดี้ เขียน ด้วยเทคนิคสีฝุ่น อักขระบางตัวในเรื่องจะคล้ายคลึงกับในศิลปะพม่า มีสันนิษฐานว่า มันอาจสร้างขึ้น โดยการเปิด 22 พุทธศตวรรษ (16 ฝน) นอกจากนี้ มีกี่หอคำแบบเสา และ อุปกรณ์บางอย่าง ซึ่งสร้างขึ้นในเวลาที่เกี่ยวข้องกับการก่อสร้างวิหาร และสร้างระหว่างเวลา ด้านหลังวิหารเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปเรียกว่า "พระเจ้า n Saam M ทอง" ที่ ตามพงศาวดาร โยนในเวลาเดียวกันเป็นพระเจ้าล้านทอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิหารน้ำแต้มหรือทองวิหารทางทิศเหนือของพระเจดีย์ที่ยิ่งใหญ่ถือได้ว่าเป็นรูปแบบของวิหารที่เปิดตัวโดยศิลปินลำปางโรงเรียน มันเป็นอาคารเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีเสาและคานเป็นโครงสร้างหลักที่จะแบกโครงสร้างหลังคา Mah ถังเชียงใหม่ หลังคาอุปกรณ์รวมถึงเสายับ (Choh ฟ้า) ซึ่ง แต่เดิมเป็นกระเบื้องดินเผาและสันของหลังคาที่มีการตกแต่งด้วยไม้กระดานดินทำงานยิง Kranok เป็น Brali ในช่วงกลางของสันหลังคาที่มีกระเบื้องสันเขาสูงกว่าที่อื่น ๆ ในรูปแบบของดอกบัวกับด้านบนชี้อย่างรวดเร็ว มันอาจจะเป็นตัวแทนของ Prasaat เพิงในเรื่องราวของ Sumeru ภูเขา บนผนังที่หยาบกร้านของทั้งสองด้านของวิหารมีภาพจิตรกรรมฝาผนังภาพวาดเรื่องราวของ Magha-manob หรือ Maghamanava และเลดี้ Samavadi เป็น มันเขียนด้วยเทคนิคสีฝุ่น ตัวละครบางคนในเรื่องที่คล้ายกับผู้ที่อยู่ในงานศิลปะพม่า มันจะสันนิษฐานว่ามันอาจจะถูกสร้างขึ้นโดยหันของพุทธศตวรรษที่ 22 (ศตวรรษที่ 16 AD) นอกจากนี้ยังมีการออกแบบเป็นทองกี่บนเสาและอุปกรณ์เสริมบางอย่างที่ถูกสร้างขึ้นในเวลาที่เกี่ยวข้องกับการก่อสร้างวิหารและสร้างขึ้นในระหว่างการเรียนการสอนครั้งที่ ที่ด้านหลังของวิหารเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปที่เรียกว่า "พระเจ้า Saam M? n ทอง" ซึ่งเป็นไปตามเหตุการณ์ที่โยนในช่วงเวลาเดียวกับที่พระเจ้าลานทอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิหารน้ำแต้ม หรือหอคำวิหารทางทิศเหนือของพระเจดีย์ใหญ่ ถือเป็นรูปแบบการเปิดวิหารที่สร้างขึ้นโดยศิลปินของโรงเรียนลำปาง มันเป็นตึกเล็กๆที่มีเสาและคานเป็นโครงสร้างหลักที่ไหล่มาตั้งเชียงใหม่ หลังคา โครงสร้าง อุปกรณ์หลังคามีเสายับ ( choh ฟ้า ) ซึ่งเดิมเป็นกระเบื้องดินที่ถูกไล่ออก ,และสันของหลังคาประดับด้วยกระถางไม้ยิง kranok ทํางานเป็น brali . กลางสันหลังคามีแนวกระเบื้องที่สูงกว่าอื่น ๆในรูปแบบของดอกบัวที่บานกับอย่างรวดเร็วชี้ด้านบน มันอาจจะแสดง prasaat เพิงในเรื่องราวของ sumeru ภูเขาบนผนังขรุขระของทั้งสองด้านของวิหารมีภาพจิตรกรรมฝาผนังแสดงเรื่องราวของกฎหมายอ อัมพา มานพหรือ maghamanava และผู้หญิง samavadi . มันถูกเขียนด้วยเทคนิคสีฝุ่น ตัวละครบางตัวในเรื่องจะคล้ายคลึงกับในศิลปะแบบพม่า เป็นสันนิษฐานว่ามันอาจจะถูกสร้างขึ้นโดยหันของศตวรรษที่ 22 พุทธศตวรรษที่ 16 AD ) นอกจากนี้มีไม่กี่ลายปิดทองบนเสาและมีอุปกรณ์ซึ่งถูกสร้างขึ้นในเวลาที่เกี่ยวข้องกับการก่อสร้างของวิหาร และยังสร้างในระหว่างหลักสูตรของเวลา ที่ด้านหลังของวิหารเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูป เรียกว่า " พระเจ้า saam M  N ทอง " ซึ่งตามพงศาวดาร , โยนในเวลาเดียวกับที่พระเจ้าล้านทอง