How do local people present the Pro

How do local people present the Professional Agritourism in Ban Mor Village in som sung district of Khon Kaen province?

Abstract
This article aims to study tourists’ opinions and tourists’ demand for agrotourism and guidelines to improve agrotourism in Ban
Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen Province. This is an organic agricultural village which applies the Sufficiency
Economy Philosophy as a core fundament in the farmers’ livelihood. Quantitative and qualitative methods were applied and the
results show that tourists’ demand for agrotourism, in terms of accessibility, was at the highest level while attitudes, attractions,
accommodations, activities, amenities, and advertising were all at the high level. Appropriate guidelines were proposed to
improve the agricultural area and to develop agrotourism in this research area. These include 1) improving Homestay in Ban
Mor Village according to the Homestay standard in Thailand 2) improving facilitates to respond to tourists’ demands 3)
promoting agrotourism in the Ban Mor Village and 4) establishment of a local agricultural learning center in Ban Mor village.
Keywords: Agrotourism, Components of tourism destination
1. Introduction
Ban Mor Village is an agricultural village in Sam Sung district of Khon Kaen province, in the northern region of Thailand.
This village applies the Sufficiency Economy Philosophy developed by the King of Thailand as a fundamental concept in
the farmers’ livelihood. The Sufficiency Economy Philosophy highlights a balanced way of life (Mongsawad, 2010), and
an adequate social and economic foundation to attaint sustainable development (Chalapati, 2008). Transferring from
traditional agriculture to organic agriculture is a key turning point based on the concepts of the Sufficiency Economy
Philosophy. This is because organic agriculture focuses on environment conservation (Ritson & Oughton, 2006) and
healthy products for consumers (Walley et al., 2009). At the present, Ban Mor Village is well known for organic vegetable
production and also as an emerging agrotourism destination. In addition to its main income from farming; tourism is a
crucial part in the rural economy to achieve an additional wide range of economic benefits such as increasing
employment and enhancing income (Yang et al., 2010).
Agrotourism is a tourism product which is developed to meet tourists’ needs (Xu, 2010) and offers an integrated
experience to consumers (Buhalis, 2000). With regard to tourism development, a key question is what makes a
memorable and successful experience for tourists (Xu, 2010). In terms of agrotourism in Ban Mor Village, the researchers
focused on the topics of tourists’ opinions and tourists’ demand for agrotourism and the proposing of guidelines to
improve agrotourism. In this respect, two questions were raised 1) What are tourists’ opinions and tourists’ demands for
agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province and 2) What guidelines, should there be to
improve agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.
2. Objectives of the Study
(1) To study tourists’ opinions and tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon
Kaen Province.
(2) To study guidelines to improve agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.
3. Literature Review
3.1 Agrotourism
Agrotourism or agritourism is a synonym definition which is the phenomenon of attracting people onto agricultural
holdings (Evans & Ilbery, 1989) which has been recognized world-wide since the early twentieth century (Wicks &
Merrett, 2003). Agrotourism is a set of activities in which people link travel with products, services and experiences of
agriculture (Maetzold, 2002). Arroyo et al (2013) defines agrotourism as including agricultural settings, entertainment,
farming and education. It is consistent with Flanigan et al. (2014) who proposed that the key characteristics of
agrotourism include a working farm, contact with agricultural activities which are organized by farmers and authenticity of
tourists’ agricultural experiences. Therefore, agrotourism is more than a tourism product, but it is also a journey for new
sensations, and positive behavior in relation to the environment, the agricultural community and their culture (Lopez &
Garcia, 2006).
Agrotourism brings to tourists unique experiences during the time they spend in rural areas. They gain respect for
the local customs, local culture and enhance their awareness of the environment and natural products (Lopez & Garcia,
2006). Tourists are also looking for facilitate tourism in terms of agricultural areas such as accommodations that ensure
peace and rest (Halfacree, 1993), traditional food, information on agrotourism destinations, safety and security and basic
infrastructures (Kumbhar, 2009).
With regard to the local community or farmers, agrotourism is very important to rural communities. It seems to be a
mechanism to stimulate rural development. Agrotourism intends to obtain quality of living for rural communities through
stimulation of the farmer’s business (Tew & Barbiere, 2012), promoting and creating added value to local products (Zoto
et al., 2013) and increasing awareness and preservation of local customs and unique cultural traits (Ollenburg & Buckly,
2007).
In terms of sustainable tourism, tourism activities should be based on ethical values while taking into account the
economic, environmental and social impact (Goodwin &Francis, 2003). That is why organic agrotourism was created as
an innovative agrotourism. Organic agrotourism combines organic culture which focuses on healthy food with high
standards (Walley et al., 2009) and ecotourism to provide acceptable recreation opportunities without destroying the
environment (Kuo & Chiu, 2006).
3.2 Components of tourism destinations
A local tourism destination is a physical space where tourists choose to stay to experience certain features or attractions
(Leiper, 1995). A destination contains a number of basic elements which attract visitors to the destination and which
satisfy their needs on arrival. There are attractions, public and private amenities, accessibility, human resources, image
and character, and price (World Tourism Organization: UNWTO, 2007). Buhalis (2000) also suggests that there are six
core components of a destination which include: attractions, accessibility, amenities, available package, activities and
ancillary services. These are basic factors which have significant impact on the travel-decision process. The component
that is a fundamental element in a tourism destination is to incorporate tourism products which are capable of meeting
tourists’ demands and to create memorable experiences for tourists (Xu, 2010). This seems to be the draw factor to
motivate tourists to select a destination.
With regard to tourism management, local residents’ attitudes and perceptions should be considered. Many
tourism researchers believe that planners and entrepreneurs must take the view of the host community because their
attitudes and perceptions can have an influence on the successful development of current and future tourism programs
(Wang et al., 2009; Williams & Lawson, 2001).
Lastly, advertising also plays an important role in informing, seeking and prompting tourists regarding tourism
products at destinations (Morrison, 2013). Advertising can also be a means to educate tourists about appropriate
behaviors at sensitive sites and to emphasize the cultural or spiritual significance of the destination (Ely, 2013).
In terms of this study, the researchers applied seven (7) aspects including Attitudes, Attractions, Accessibility,
Accommodations, Activities, Amenities, and Advertising to identify tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village,
Sam Sung District, Khon Kaen province.
4.1 Population and sample
The participants in this study were as follows:
(1) Thai tourists and international tourists who visited Khon Kaen province. According to the Department of
Tourism (2012), there were 2,048,346 tourist arrivals to Khon Kaen province. Using Yamane’s formula (1973)
and a 95% confidence level, the researcher calculated the sampling size as 423 participants.
(2) Ten experts who have long term experience on agrotourism and agro areas management in Ban Mor Village,
Sam Sung District, Khon Kaen province. There were academics, tourism entrepreneurs, representatives of
involved public organizations and local philosophers.
4.2 Study design
Research data was conducted from January 2012 to May 2013 which is described in detail as shown below:
(1) For the quantitative data, questionnaires were created which consisted of three parts 1) Demographic
information of the tourists 2) Tourists’ opinions on agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen
province. 3) Tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.
In terms of statistical analysis of the data, the mean, standard deviation and chi-square test were used.
(2) For the qualitative data, a focus group discussion was organized. Ten experts which included academics,
tourism entrepreneurs, representatives of involved public organizations and local philosophers discussed ways to design
appropriate guidelines to improve agrotourism. Data analysis was used as a descriptive analysis.
4.3 Research area
Ban Mor Village in Sam Sung District of Khon Kaen province is an agricultural village which applies the Sufficiency
Economy Philosophy in rural development step-by-step. There are 196 households which focus on organic farming (Sam
Sung District Agricultural Extension, 2012). Ban Mor Village is well-known as an agricultural area which produces organic
vegetables in Khon Kaen Province and is also emerging as an agotourism destination, too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีทำคนในท้องถิ่นนำเสนอเล็ก ๆ มืออาชีพในหมู่บ้านบ้าน Mor ส้มสูงจังหวัดขอนแก่นอำเภอขอนแก่นบทคัดย่อบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวและอุปสงค์ของนักท่องเที่ยวปัตย์และแนวทางการปรับปรุงปัตย์ในบ้านMor หมู่บ้าน อำเภอ จังหวัดขอนแก่นซำสูง เป็นหมู่บ้านเกษตรเป็นอินทรีย์ที่ใช้เพียงพอปรัชญาเศรษฐกิจเป็นพื้นฐานที่มั่นคงเป็นหลักในการดำรงชีวิตของเกษตรกร ใช้วิธีการเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพและผลลัพธ์แสดงว่า ความต้องการของนักท่องเที่ยวปัตย์ ถึง ในที่ระดับสูงสุดในขณะที่ทัศนคติ ท่องเที่ยวสถานที่พัก กิจกรรม สิ่งอำนวยความสะดวก และการโฆษณามีทั้งหมดในระดับสูง ได้เสนอแนวทางที่เหมาะสมปรับปรุงพื้นที่การเกษตรและ การพัฒนาปัตย์ในงานวิจัยนี้ ได้แก่ 1) การปรับปรุงโฮมสเตย์ในบ้านวิลเลจสมอตามมาตรฐานโฮมสเตย์ในประเทศไทย 2) ปรับปรุงอำนวยความสะดวกในการตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยว 3)สถานประกอบการส่งเสริมปัตย์ในหมู่บ้านบ้าน Mor และ 4) ของศูนย์เรียนรู้เกษตรท้องถิ่นในหมู่บ้านบ้าน Morคำสำคัญ: ปัตย์ ส่วนประกอบของนักท่องเที่ยว1. บทนำหมู่บ้านบ้าน Mor เป็นหมู่บ้านการเกษตรจังหวัดสูงสามอำเภอของจังหวัดขอนแก่น ภาคเหนือของประเทศไทยหมู่บ้านนี้ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงพัฒนา โดยพระมหากษัตริย์ไทยเป็นแนวคิดพื้นฐานในดำรงชีวิตของเกษตรกร ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเน้นวิถีชีวิต (Mongsawad, 2010), ความสมดุล และเพียงพอทางเศรษฐกิจ และสังคมมูลนิธิเพื่อ attaint การพัฒนาที่ยั่งยืน (Chalapati, 2008) โอนย้ายจากเกษตรแบบเกษตรอินทรีย์จะเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญตามแนวคิดของเศรษฐกิจพอเพียงปรัชญา เนื่องจากเกษตรอินทรีย์เน้นการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม (Ritson & Oughton, 2006) และผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพสำหรับผู้บริโภค (Walley et al., 2009) ปัจจุบัน หมู่บ้านบ้าน Mor เป็นผักอินทรีย์ผลิตและยังเป็นการเกิดใหม่ปัตย์ นอกจากนั้นรายได้หลักจากการทำนา สถานที่ท่องเที่ยวส่วนสำคัญในระบบเศรษฐกิจชนบทเพื่อเพิ่มเติมความหลากหลายของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจเช่นการเพิ่มจ้างงานและเพิ่มรายได้ (Yang et al., 2010)ปัตย์เป็นผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวซึ่งเป็นพัฒนาการของนักท่องเที่ยวต้อง (Xu, 2010) และมีการบูรณาการประสบการณ์ให้กับผู้บริโภค (Buhalis, 2000) เกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยว คำถามที่สำคัญคือ สิ่งที่ทำให้การประสบความสำเร็จ และน่าจดจำประสบการณ์เที่ยว (Xu, 2010) ในปัตย์ในบ้าน Mor นักวิจัยเน้นหัวข้อความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวและความต้องการของนักท่องเที่ยวปัตย์และเสนอแนวทางให้กับปรับปรุงปัตย์ ประการนี้ คำถามที่สองได้ 1 ยก) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวและความต้องการของนักท่องเที่ยวคืออะไรสำหรับagrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province and 2) What guidelines, should there be toimprove agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.2. Objectives of the Study(1) To study tourists’ opinions and tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, KhonKaen Province.(2) To study guidelines to improve agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province. 3. Literature Review3.1 AgrotourismAgrotourism or agritourism is a synonym definition which is the phenomenon of attracting people onto agriculturalholdings (Evans & Ilbery, 1989) which has been recognized world-wide since the early twentieth century (Wicks &Merrett, 2003). Agrotourism is a set of activities in which people link travel with products, services and experiences ofagriculture (Maetzold, 2002). Arroyo et al (2013) defines agrotourism as including agricultural settings, entertainment,farming and education. It is consistent with Flanigan et al. (2014) who proposed that the key characteristics ofagrotourism include a working farm, contact with agricultural activities which are organized by farmers and authenticity oftourists’ agricultural experiences. Therefore, agrotourism is more than a tourism product, but it is also a journey for newsensations, and positive behavior in relation to the environment, the agricultural community and their culture (Lopez &Garcia, 2006).Agrotourism brings to tourists unique experiences during the time they spend in rural areas. They gain respect forthe local customs, local culture and enhance their awareness of the environment and natural products (Lopez & Garcia,2006). Tourists are also looking for facilitate tourism in terms of agricultural areas such as accommodations that ensurepeace and rest (Halfacree, 1993), traditional food, information on agrotourism destinations, safety and security and basicinfrastructures (Kumbhar, 2009).With regard to the local community or farmers, agrotourism is very important to rural communities. It seems to be amechanism to stimulate rural development. Agrotourism intends to obtain quality of living for rural communities throughstimulation of the farmer’s business (Tew & Barbiere, 2012), promoting and creating added value to local products (Zotoet al., 2013) and increasing awareness and preservation of local customs and unique cultural traits (Ollenburg & Buckly,2007).In terms of sustainable tourism, tourism activities should be based on ethical values while taking into account theeconomic, environmental and social impact (Goodwin &Francis, 2003). That is why organic agrotourism was created asan innovative agrotourism. Organic agrotourism combines organic culture which focuses on healthy food with highstandards (Walley et al., 2009) and ecotourism to provide acceptable recreation opportunities without destroying theenvironment (Kuo & Chiu, 2006).3.2 Components of tourism destinationsA local tourism destination is a physical space where tourists choose to stay to experience certain features or attractions(Leiper, 1995). A destination contains a number of basic elements which attract visitors to the destination and whichsatisfy their needs on arrival. There are attractions, public and private amenities, accessibility, human resources, imageand character, and price (World Tourism Organization: UNWTO, 2007). Buhalis (2000) also suggests that there are sixcore components of a destination which include: attractions, accessibility, amenities, available package, activities andancillary services. These are basic factors which have significant impact on the travel-decision process. The componentthat is a fundamental element in a tourism destination is to incorporate tourism products which are capable of meetingtourists’ demands and to create memorable experiences for tourists (Xu, 2010). This seems to be the draw factor tomotivate tourists to select a destination.With regard to tourism management, local residents’ attitudes and perceptions should be considered. Manytourism researchers believe that planners and entrepreneurs must take the view of the host community because theirattitudes and perceptions can have an influence on the successful development of current and future tourism programs(Wang et al., 2009; Williams & Lawson, 2001).
Lastly, advertising also plays an important role in informing, seeking and prompting tourists regarding tourism
products at destinations (Morrison, 2013). Advertising can also be a means to educate tourists about appropriate
behaviors at sensitive sites and to emphasize the cultural or spiritual significance of the destination (Ely, 2013).
In terms of this study, the researchers applied seven (7) aspects including Attitudes, Attractions, Accessibility,
Accommodations, Activities, Amenities, and Advertising to identify tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village,
Sam Sung District, Khon Kaen province.
4.1 Population and sample
The participants in this study were as follows:
(1) Thai tourists and international tourists who visited Khon Kaen province. According to the Department of
Tourism (2012), there were 2,048,346 tourist arrivals to Khon Kaen province. Using Yamane’s formula (1973)
and a 95% confidence level, the researcher calculated the sampling size as 423 participants.
(2) Ten experts who have long term experience on agrotourism and agro areas management in Ban Mor Village,
Sam Sung District, Khon Kaen province. There were academics, tourism entrepreneurs, representatives of
involved public organizations and local philosophers.
4.2 Study design
Research data was conducted from January 2012 to May 2013 which is described in detail as shown below:
(1) For the quantitative data, questionnaires were created which consisted of three parts 1) Demographic
information of the tourists 2) Tourists’ opinions on agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen
province. 3) Tourists’ demand for agrotourism in Ban Mor Village, Sam Sung District, Khon Kaen province.
In terms of statistical analysis of the data, the mean, standard deviation and chi-square test were used.
(2) For the qualitative data, a focus group discussion was organized. Ten experts which included academics,
tourism entrepreneurs, representatives of involved public organizations and local philosophers discussed ways to design
appropriate guidelines to improve agrotourism. Data analysis was used as a descriptive analysis.
4.3 Research area
Ban Mor Village in Sam Sung District of Khon Kaen province is an agricultural village which applies the Sufficiency
Economy Philosophy in rural development step-by-step. There are 196 households which focus on organic farming (Sam
Sung District Agricultural Extension, 2012). Ban Mor Village is well-known as an agricultural area which produces organic
vegetables in Khon Kaen Province and is also emerging as an agotourism destination, too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำอย่างไรคนในท้องถิ่นนำเสนอ Agritourism มืออาชีพในบ้านหมอวิลเลจในย่านโสมร้องของจังหวัดขอนแก่น? บทคัดย่อบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักท่องเที่ยว 'นักท่องเที่ยวต้องการสำหรับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและแนวทางในการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น นี้เป็นหมู่บ้านเกษตรอินทรีย์ที่ใช้พอเพียงปรัชญาเศรษฐกิจเป็นรากฐานหลักในการดำรงชีวิตของเกษตรกร วิธีการเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพและถูกนำไปใช้ผลการศึกษาพบว่ามีความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับท่องเที่ยวเชิงเกษตรในแง่ของการเข้าถึงอยู่ในระดับสูงสุดในขณะที่ทัศนคติของสถานที่ท่องเที่ยว, ที่พัก, กิจกรรม, สิ่งอำนวยความสะดวกและการโฆษณาทั้งหมดในระดับสูง แนวทางที่เหมาะสมได้รับการเสนอให้ปรับปรุงพื้นที่การเกษตรและการพัฒนาท่องเที่ยวเชิงเกษตรในพื้นที่การวิจัยครั้งนี้ เหล่านี้รวมถึง 1) การปรับปรุงบ้านโฮมสเตย์ในหมู่บ้านหมอตามมาตรฐานโฮมสเตย์ในประเทศไทย 2) การปรับปรุงการอำนวยความสะดวกเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของนักท่องเที่ยว 3) การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจและ 4) การจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้การเกษตรท้องถิ่นในหมู่บ้านม . คำสำคัญ: ท่องเที่ยวเชิงเกษตร, ส่วนประกอบของแหล่งท่องเที่ยว1 บทนำบ้านหมอหมู่บ้านเป็นหมู่บ้านเกษตรในอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่นในภาคเหนือของประเทศไทย. หมู่บ้านนี้ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่พัฒนาโดยพระมหากษัตริย์ไทยเป็นแนวคิดพื้นฐานในการดำรงชีวิตของเกษตรกร ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไฮไลท์วิธีที่สมดุลของชีวิต (Mongsawad, 2010) และการวางรากฐานทางสังคมและเศรษฐกิจเพียงพอที่จะ attaint การพัฒนาอย่างยั่งยืน (Chalapati 2008) การถ่ายโอนจากการเกษตรแบบดั้งเดิมในการทำเกษตรอินทรีย์เป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญขึ้นอยู่กับแนวคิดของเศรษฐกิจพอเพียงปรัชญา นี้เป็นเพราะเกษตรอินทรีย์มุ่งเน้นไปที่การอนุรักษ์สภาพแวดล้อม (Ritson และ Oughton, 2006) และผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพสำหรับผู้บริโภค (วัลลี่ et al., 2009) ปัจจุบันบ้านหมอวิลเลจเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับผักอินทรีย์การผลิตและยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่เกิดขึ้นใหม่ นอกเหนือจากรายได้หลักจากการทำการเกษตร; การท่องเที่ยวเป็นส่วนสำคัญในเศรษฐกิจในชนบทเพื่อให้เกิดความหลากหลายที่เพิ่มขึ้นของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจเช่นการเพิ่มการจ้างงานและการเสริมสร้างรายได้ (Yang et al., 2010). ท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่ได้รับการพัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยว (เสี่ยว 2010) และให้บริการแบบบูรณาการประสบการณ์ให้กับผู้บริโภค (Buhalis, 2000) ในเรื่องเกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยวเป็นคำถามที่สำคัญคือสิ่งที่ทำให้ประสบการณ์ที่น่าจดจำและประสบความสำเร็จสำหรับนักท่องเที่ยว (Xu 2010) ในแง่ของการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจ, นักวิจัยที่มุ่งเน้นในหัวข้อ 'ความคิดเห็นและนักท่องเที่ยวนักท่องเที่ยวต้องการสำหรับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและเสนอแนวทางในการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ในแง่นี้สองคำถามที่ถูกยก 1) อะไรคือ 'ความคิดเห็นและนักท่องเที่ยวนักท่องเที่ยวความต้องการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่นและ 2) แนวทางควรจะมีการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจ อำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่น. 2 วัตถุประสงค์ของการศึกษา(1) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักท่องเที่ยว 'นักท่องเที่ยวต้องการสำหรับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่นจังหวัดขอนแก่น. (2) เพื่อศึกษาแนวทางในการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. 3 วรรณกรรมรีวิว3.1 Agrotourism ท่องเที่ยวเชิงเกษตรหรือ agritourism คือความหมายคำพ้องซึ่งเป็นปรากฏการณ์ของการดึงดูดผู้คนเข้าสู่การเกษตรวารสาร (อีแวนส์และ Ilbery, 1989) ซึ่งได้รับการยอมรับทั่วโลกตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ยี่สิบ (สาดแสงและMerrett, 2003) ท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นชุดของกิจกรรมที่เชื่อมโยงผู้คนเดินทางกับสินค้าบริการและประสบการณ์ของการเกษตร (Maetzold, 2002) อาร์โรโย, et al (2013) กำหนดท่องเที่ยวเชิงเกษตรรวมทั้งการตั้งค่าการเกษตร, บันเทิง, การเกษตรและการศึกษา มันมีความสอดคล้องกับ Flanigan et al, (2014) ที่เสนอว่าลักษณะที่สำคัญของการท่องเที่ยวเชิงเกษตรฟาร์มรวมถึงการทำงานที่สัมผัสกับกิจกรรมทางการเกษตรที่มีการจัดขึ้นโดยเกษตรกรและความถูกต้องของนักท่องเที่ยวประสบการณ์ทางการเกษตร ดังนั้นการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นมากกว่าผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว แต่ก็ยังคือการเดินทางใหม่ความรู้สึกและพฤติกรรมในเชิงบวกในความสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมชุมชนเกษตรและวัฒนธรรมของพวกเขา (โลเปซและการ์เซีย, 2006). ท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่นำมาให้นักท่องเที่ยวประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำกันในช่วง เวลาที่พวกเขาใช้จ่ายในพื้นที่ชนบท พวกเขาได้รับความเคารพประเพณีท้องถิ่นวัฒนธรรมท้องถิ่นและเพิ่มความตระหนักของพวกเขาจากสภาพแวดล้อมและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ (โลเปซและการ์เซีย2006) นักท่องเที่ยวยังมองหาอำนวยความสะดวกในการท่องเที่ยวในแง่ของพื้นที่การเกษตรเช่นที่พักที่ให้ความสงบสุขและส่วนที่เหลือ (Halfacree, 1993) อาหารแบบดั้งเดิมข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยขั้นพื้นฐานและโครงสร้างพื้นฐาน (Kumbhar 2009). เกี่ยวกับการ ชุมชนท้องถิ่นหรือเกษตรกรท่องเที่ยวเชิงเกษตรมีความสำคัญมากให้กับชุมชนในชนบท มันน่าจะเป็นกลไกในการกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาชนบท ท่องเที่ยวเชิงเกษตรมีความตั้งใจที่จะได้รับคุณภาพของที่อยู่อาศัยสำหรับชุมชนในชนบทผ่านการกระตุ้นของธุรกิจของเกษตรกร (สูด & Barbiere 2012), การส่งเสริมและการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าท้องถิ่น (Zoto et al., 2013) และการเพิ่มความตระหนักและการอนุรักษ์ประเพณีท้องถิ่นและที่ไม่ซ้ำกัน ลักษณะทางวัฒนธรรม (Ollenburg และ Buckly, 2007). ในแง่ของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน, กิจกรรมการท่องเที่ยวควรจะอยู่บนพื้นฐานของค่านิยมทางจริยธรรมในขณะที่คำนึงถึงเศรษฐกิจผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคม (กูดวินและฟรานซิส, 2003) นั่นคือเหตุผลที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์ถูกสร้างขึ้นเป็นท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่เป็นนวัตกรรมใหม่ ท่องเที่ยวเชิงเกษตรอินทรีย์ผสมผสานวัฒนธรรมอินทรีย์ซึ่งมุ่งเน้นอาหารเพื่อสุขภาพที่มีสูงมาตรฐาน (วัลลี่ et al., 2009) และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่จะให้โอกาสพักผ่อนหย่อนใจที่ยอมรับได้โดยไม่ทำลายสภาพแวดล้อม (Kuo และชิว, 2006). 3.2 ส่วนประกอบของแหล่งท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวท้องถิ่น พื้นที่ทางกายภาพที่นักท่องเที่ยวเลือกที่จะอยู่จะได้สัมผัสกับคุณสมบัติบางอย่างหรือสถานที่ท่องเที่ยว(Leiper, 1995) ปลายทางที่มีจำนวนขององค์ประกอบพื้นฐานที่ดึงดูดผู้เข้าชมไปยังปลายทางและตอบสนองความต้องการของพวกเขาเมื่อเดินทางมาถึง มีสถานที่ท่องเที่ยวที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกของรัฐและเอกชนในการเข้าถึงทรัพยากรมนุษย์ภาพและตัวอักษรและราคา (องค์การการท่องเที่ยวโลก: UNWTO, 2007) Buhalis (2000) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่ามีหกองค์ประกอบหลักของปลายทางซึ่งรวมถึง: สถานที่, การเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่ในแพคเกจกิจกรรมและบริการเสริม เหล่านี้เป็นปัจจัยพื้นฐานที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับกระบวนการตัดสินใจเดินทาง ส่วนประกอบที่เป็นองค์ประกอบพื้นฐานในแหล่งท่องเที่ยวคือการรวมผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่มีความสามารถของการประชุมความต้องการของนักท่องเที่ยวและการสร้างประสบการณ์ที่น่าจดจำสำหรับนักท่องเที่ยว (Xu 2010) นี้น่าจะเป็นปัจจัยที่วาดเพื่อกระตุ้นให้นักท่องเที่ยวที่จะเลือกหัวข้อ. เกี่ยวกับการจัดการการท่องเที่ยวทัศนคติประชาชนในท้องถิ่นและการรับรู้ที่ควรจะได้รับการพิจารณา หลายคนนักวิจัยเชื่อว่าการท่องเที่ยวและผู้ประกอบการวางแผนจะต้องใช้มุมมองของชุมชนเป็นเจ้าภาพของพวกเขาเพราะทัศนคติและการรับรู้สามารถมีอิทธิพลต่อการพัฒนาความสำเร็จของโปรแกรมการท่องเที่ยวในปัจจุบันและอนาคต(Wang et al, 2009;. วิลเลียมส์และลอว์สัน, 2001) สุดท้ายการโฆษณายังมีบทบาทสำคัญในการแจ้งที่กำลังมองหาและกระตุ้นให้นักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวผลิตภัณฑ์ที่สถานที่ (มอร์ริสัน, 2013) โฆษณายังสามารถเป็นวิธีการให้ความรู้แก่นักท่องเที่ยวเกี่ยวกับความเหมาะสมพฤติกรรมที่เว็บไซต์มีความสำคัญและจะเน้นความสำคัญทางวัฒนธรรมหรือจิตวิญญาณของปลายทาง (เอไล 2013). ในแง่ของการศึกษาครั้งนี้นักวิจัยที่ใช้เจ็ด (7) รวมทั้งด้านทัศนคติ, สถานที่ท่องเที่ยว , การเข้าถึง, ที่พัก, กิจกรรม, สิ่งอำนวยความสะดวกและการโฆษณาในการระบุความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่น. 4.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่างผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้มีดังนี้(1) นักท่องเที่ยวชาวไทยและ นักท่องเที่ยวต่างชาติที่มาเยือนจังหวัดขอนแก่น ตามที่กระทรวงการท่องเที่ยว (2012) มีจำนวนนักท่องเที่ยว 2,048,346 จังหวัดขอนแก่น ใช้สูตร Yamane ของ (1973) และระดับความเชื่อมั่น 95% นักวิจัยคำนวณขนาดตัวอย่างเป็น 423 เข้าร่วม. (2) สิบผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ในระยะยาวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและการจัดการพื้นที่เกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่น จังหวัด มีนักวิชาการผู้ประกอบการท่องเที่ยวผู้แทนขององค์กรภาครัฐที่เกี่ยวข้องและนักปรัชญาท้องถิ่น. 4.2 การออกแบบการศึกษาข้อมูลการวิจัยได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนมกราคม 2012 ถึงพฤษภาคม 2013 ซึ่งจะอธิบายในรายละเอียดดังต่อไปนี้: (1) สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณแบบสอบถามที่ถูกสร้างขึ้น ประกอบด้วยสามส่วน 1) ประชากรข้อมูลของนักท่องเที่ยว 2) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงขอนแก่นจังหวัด 3) ความต้องการของนักท่องเที่ยวสำหรับท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอวิลเลจอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่น. ในแง่ของการวิเคราะห์ทางสถิติของข้อมูลค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการทดสอบไคสแควร์ถูกนำมาใช้. (2) สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ, สนทนากลุ่มจัด สิบผู้เชี่ยวชาญซึ่งรวมถึงนักวิชาการผู้ประกอบการท่องเที่ยวผู้แทนขององค์กรภาครัฐที่เกี่ยวข้องและนักปรัชญาในท้องถิ่นกล่าวถึงวิธีการในการออกแบบแนวทางที่เหมาะสมในการปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตร การวิเคราะห์ข้อมูลที่ใช้เป็นเชิงพรรณนา. 4.3 การวิจัยในพื้นที่บ้านมวิลเลจในอำเภอซำสูงจังหวัดขอนแก่นเป็นหมู่บ้านเกษตรกรรมที่ใช้พอเพียงปรัชญาเศรษฐกิจในการพัฒนาชนบทขั้นตอนโดยขั้นตอน มี 196 ครัวเรือนซึ่งมุ่งเน้นไปที่การทำเกษตรอินทรีย์ (แซมซุงอำเภอส่งเสริมการเกษตร, 2012) บ้านมวิลเลจเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะที่เป็นพื้นที่การเกษตรซึ่งเป็นผู้ผลิตอินทรีย์ผักในจังหวัดขอนแก่นและยังเป็นที่เกิดขึ้นเป็นปลายทาง agotourism เกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมคนในท้องถิ่นปัจจุบันอาชีพการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหม้อ หมู่บ้านในเขตจังหวัดขอนแก่น ส้ม ซอง ?


บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทคัดย่อความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวและอุปสงค์การท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวและแนวทางปรับปรุงการท่องเที่ยวในบ้าน
หมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น นี้เป็นหมู่บ้านที่ใช้เกษตรอินทรีย์เศรษฐกิจพอเพียง
ปรัชญาเศรษฐกิจเป็นหลักรากฐานวิถีชีวิตเกษตรกร วิธีการเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณที่ใช้และพบว่าอุปสงค์ของนักท่องเที่ยว
เพื่อการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ในแง่ของการเข้าถึง คือ อยู่ในระดับมากที่สุด ในขณะที่ทัศนคติ , แหล่งท่องเที่ยว ,
ที่พัก กิจกรรม สิ่งอำนวยความสะดวก และโฆษณาอยู่ในระดับมาก แนวทางที่เหมาะสมเสนอ

ปรับปรุงพื้นที่การเกษตร และการท่องเที่ยว ในการวิจัยเพื่อพัฒนาพื้นที่ เหล่านี้ได้แก่ 1 ) การปรับปรุง โฮมสเตย์บ้าน
หมอหมู่บ้าน ตามมาตรฐานโฮมสเตย์ไทย 2 ) การปรับปรุงความสะดวกเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของนักท่องเที่ยว 3 )
การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหม้อ หมู่บ้าน และ 4 ) การจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้ท้องถิ่นการเกษตรในบ้านหม้อ หมู่บ้าน
คำสำคัญ : การท่องเที่ยวเชิงเกษตร ,ส่วนประกอบของปลายทางการท่องเที่ยว
1 บทนำ
บ้านหม้อเป็นหมู่บ้านเป็นหมู่บ้านเกษตรกรรม อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น ในพื้นที่ภาคเหนือของ ประเทศไทย .
หมู่บ้านนี้ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงพัฒนาโดยในหลวงเป็นแนวคิดพื้นฐานใน
วิถีชีวิตเกษตรกร ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เน้นความสมดุลของชีวิต ( mongsawad ทาง ,2010 ) และ
พอเพียงทางเศรษฐกิจและสังคม มูลนิธิเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ( chalapati มีความผิด , 2008 ) การถ่ายโอนจาก
การเกษตรแบบดั้งเดิมให้เกษตรอินทรีย์เป็นหลักจุดเปลี่ยนตามแนวคิดปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง

นี้เป็นเพราะเกษตรอินทรีย์เน้นการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ( Ritson &
oughton , 2006 ) และผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพสำหรับผู้บริโภค ( วอลีย์ et al . , 2009 ) ปัจจุบัน บ้านหม้อ บ้านเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการผลิตผักอินทรีย์และยังเป็นใหม่
การท่องเที่ยวปลายทาง นอกจากรายได้หลักจากการเกษตร การท่องเที่ยวเป็น
ส่วนสําคัญในเศรษฐกิจในชนบทเพื่อให้บรรลุการเพิ่มช่วงกว้างของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ เช่น การเพิ่มการจ้างงานและเพิ่มรายได้
( ยาง et al . ,2010 ) .
การท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยว ( Xu , 2553 ) และเสนอประสบการณ์แบบบูรณาการ
เพื่อผู้บริโภค ( buhalis , 2000 ) เกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยว คำถามสำคัญคือสิ่งที่ทำให้ประสบความสำเร็จที่น่าจดจำและประสบการณ์สำหรับนักท่องเที่ยว
( Xu , 2010 ) ในแง่ของการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในบ้านหมอหมู่บ้าน นักวิจัย
เน้นหัวข้อความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวและนักท่องเที่ยว ' อุปสงค์การท่องเที่ยวและเสนอแนวทาง
ปรับปรุงการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ในส่วนนี้ สองข้อถูกยก 1 ) อะไรคือความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวและนักท่องเที่ยวความต้องการ
การท่องเที่ยวในบ้านหมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น และ 2 ) แนวทางอะไร ควรจะมีการปรับปรุงการท่องเที่ยวใน

บ้านหมอหมู่บ้านอำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น .
2 วัตถุประสงค์ของการศึกษา
( 1 ) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวและความต้องการของนักท่องเที่ยวในการท่องเที่ยวในบ้านหมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น
จังหวัดขอนแก่น .
( 2 ) เพื่อศึกษาแนวทางในการปรับปรุงการท่องเที่ยวในบ้านหมอหมู่บ้าน อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น
3 3.1 การทบทวนวรรณกรรม

การท่องเที่ยวการท่องเที่ยวหรือการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นคำพ้องความหมายคำนิยามที่เป็นปรากฏการณ์ของการดึงดูดคนเข้าถือครองการเกษตร
( อีแวนส์& ilbery , 1989 ) ซึ่งได้รับการยอมรับทั่วโลกตั้งแต่ศตวรรษที่ยี่สิบต้น ( สารประกอบ&
Merrett , 2003 ) การท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นชุดของกิจกรรมที่ผู้คนเชื่อมโยงการเดินทางด้วยผลิตภัณฑ์ บริการและประสบการณ์ของ
การเกษตร ( maetzold , 2002 )อาร์โรโย et al ( 2013 ) นิยามการท่องเที่ยวเป็นรวมถึงการตั้งค่าความบันเทิงการเกษตร
การเกษตรและการศึกษา มันมีความสอดคล้องกับแฟลนนิเกิน et al . ( 2014 ) ที่เสนอว่า คุณลักษณะที่สำคัญของการรวม
ฟาร์มที่ทำงานติดต่อกับกิจกรรมทางการเกษตรซึ่งจัดโดยเกษตรกรและการเกษตร
นักท่องเที่ยวประสบการณ์ของแท้ ดังนั้น