Postfire resprouting and recruitmen

Postfire resprouting and recruitment from seed are key plant life-history traits that influence population dynamics, community composition and ecosystem function. Species can have one or both of these mechanisms. They confer resilience, which may determine community composition through differential species persistence after fire. To predict ecosystem level responses to changes in climate and fire conditions, we examined the proportions of these plant fire-adaptive traits among woody growth forms of 2880 taxa, in eight fire-prone ecosystems comprising ~ 87% of Australia's land area. Shrubs comprised 64% of the taxa. More tree (> 84%) than shrub (~ 50%) taxa resprouted. Basal, epicormic and apical resprouting occurred in 71%, 22% and 3% of the taxa, respectively. Most rainforest taxa (91%) were basal resprouters. Many trees (59%) in frequently-burnt eucalypt forest and savanna resprouted epicormically. Although crown fire killed many mallee (62%) and heathland (48%) taxa, fire-cued seeding was common in these systems. Postfire seeding was uncommon in rainforest and in arid Acacia communities that burnt infrequently at low intensity. Resprouting was positively associated with ecosystem productivity, but resprouting type (e.g. basal or epicormic) was associated with local scale fire activity, especially fire frequency. Although rainforest trees can resprout they cannot recruit after intense fires and may decline under future fires. Semi-arid Acacia communities would be susceptible to increasing fire frequencies because they contain few postfire seeders. Ecosystems dominated by obligate seeders (mallee, heath) are also susceptible because predicted shorter inter-fire intervals will prevent seed bank accumulation. Savanna may be resilient to future fires because of the adaptive advantage of epicormic resprouting among the eucalypts. The substantial non-resprouting shrub component of shrublands may decline, but resilient Eucalyptus spp. will continue to dominate under future fire regimes. These patterns of resprouting and postfire seeding provide new insights to ecosystem assembly, resilience and vulnerability to changing fire regimes on this fire-prone continent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Resprouting postfire และการสรรหาบุคลากรจากเมล็ดเป็นลักษณะประวัติชีวิตพืชสำคัญที่มีอิทธิพลต่อประชากร dynamics องค์ประกอบของชุมชน และระบบนิเวศฟังก์ชัน สายพันธุ์สามารถมีหนึ่งหรือทั้งสองกลไกเหล่านี้ พวกเขามอบความยืดหยุ่น ซึ่งอาจกำหนดองค์ประกอบของชุมชนผ่านสายพันธุ์แตกต่างกันความคงทนหลังจากไฟไหม้ การทำนายการตอบสนองระดับระบบนิเวศเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และไฟเงื่อนไข เราตรวจสอบสัดส่วนของลักษณะเหล่านี้ปรับไฟโรงงานเป็นไม้เจริญเติบโตของแท็กซ่า 2880 ในระบบนิเวศเสี่ยงไฟแปดประกอบด้วย ~ ที่ดิน 87% ของออสเตรเลีย พุ่มไม้ประกอบ 64% ของแท็กซ่า ต้นไม้เพิ่มเติม (> 84%) มากกว่าไม้พุ่ม (~ 50%) แท็กซ่า resprouted แรกเริ่ม ตา epicormic และปลายยอด resprouting เกิดใน 71%, 22% และ 3% ของแท็กซ่า ตามลำดับ แท็กซ่าป่าฝนส่วนใหญ่ (91%) resprouters แรกเริ่ม (59%) ต้นไม้จำนวนมากในป่าเผาบ่อย eucalypt และตา resprouted epicormically แม้ว่ามงกุฎไฟฆ่าหลาย mallee (62%) และแท็กซ่าต่อ heathland (48%) คิวไฟเพาะได้ทั่วไปในระบบเหล่านี้ เพาะ postfire ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ ในป่า และชุมชนกระถินแห้งแล้งที่เผานาน ๆ ครั้งความเข้มต่ำ Resprouting มีสัมพันธ์เชิงบวกกับประสิทธิภาพการทำงานของระบบนิเวศ แต่ชนิด resprouting (เช่นแรกเริ่ม หรือตา epicormic) เชื่อมโยงกับกิจกรรมไฟระดับท้องถิ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งไฟความถี่ แม้ว่าป่าต้นไม้สามารถ resprout พวกเขาไม่สามารถรับสมัครหลังจากไฟไหม้ที่รุนแรง และอาจปฏิเสธภายใต้ไฟในอนาคต ชุมชนกระถินกึ่งแห้งแล้งจะไวต่อการเพิ่มความถี่ไฟเนื่องจากประกอบด้วย seeders postfire น้อย ระบบนิเวศที่ครอบงำ โดย obligate seeders (mallee ฮีธ) จะยังอ่อนแอเนื่องจากคาดการณ์ช่วงเวลาระหว่างไฟสั้นจะป้องกันการสะสมธนาคารเมล็ดพันธุ์ ตาอาจจะไปไฟในอนาคตเนื่องจากประโยชน์ของตา epicormic resprouting ระหว่างต้นยูคาเหมาะสม อาจปฏิเสธที่พบไม่ใช่ resprouting ไม้พุ่มส่วนประกอบของ shrublands แต่ยืดหยุ่นยูคาลิปตัสออกซิเจนจะยังคงครองภายใต้ระบอบการปกครองในอนาคตไฟ รูปแบบเหล่านี้ resprouting และ postfire เพาะใหม่ลึกให้แอสเซมบลีระบบนิเวศ ความยืดหยุ่น และช่องโหว่เพื่อเปลี่ยนระบอบไฟบนทวีปนี้ไฟได้ง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

resprouting Postfire และการรับสมัครจากเมล็ดพืชที่มีลักษณะที่สำคัญชีวิตประวัติศาสตร์ที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงของประชากรองค์ประกอบชุมชนและฟังก์ชั่นของระบบนิเวศ สายพันธุ์ที่สามารถมีหนึ่งหรือทั้งสองกลไกเหล่านี้ พวกเขามอบความยืดหยุ่นซึ่งอาจกำหนดองค์ประกอบชุมชนผ่านการติดตาชนิดที่แตกต่างกันหลังจากที่ไฟไหม้ ที่จะทำนายการตอบสนองของระบบนิเวศระดับการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศและสภาวะที่เกิดไฟเราตรวจสอบสัดส่วนของลักษณะของพืชเหล่านี้ไฟปรับรูปแบบการเจริญเติบโตในหมู่ไม้ของแท็กซ่า 2880 ในระบบนิเวศแปดไฟไหม้ได้ง่ายประกอบ ~ 87% ของพื้นที่ของออสเตรเลีย พุ่มไม้ประกอบด้วย 64% ของแท็กซ่า ต้นไม้อื่น ๆ (> 84%) มากกว่าไม้พุ่ม (~ 50%) แท็กซ่า resprouted ฐาน resprouting epicormic และยอดที่เกิดขึ้นใน 71%, 22% และ 3% ของแท็กซ่าตามลำดับ แท็กซ่าป่าฝนส่วนใหญ่ (91%) เป็น resprouters ฐาน ต้นไม้จำนวนมาก (59%) ในป่า eucalypt บ่อยเครื่องเผาบูชาและวันนา resprouted epicormically แม้ว่าไฟมงกุฎฆ่า mallee จำนวนมาก (62%) และ Heathland (48%) แท็กซ่า, เพาะไฟคิวเป็นเรื่องธรรมดาในระบบเหล่านี้ การเพาะ Postfire เป็นเรื่องผิดปกติในป่าฝนเขตร้อนและในชุมชน Acacia แห้งแล้งที่ถูกเผาไหม้นาน ๆ ครั้งที่ความเข้มต่ำ Resprouting มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการผลิตระบบนิเวศ แต่ประเภท resprouting (เช่นฐานหรือ epicormic) มีความสัมพันธ์กับการเกิดไฟระดับท้องถิ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งความถี่ไฟ แม้ว่าต้นไม้ป่าฝนสามารถ resprout พวกเขาไม่สามารถรับสมัครหลังจากเกิดเพลิงไหม้ที่รุนแรงและอาจลดลงภายใต้การเกิดเพลิงไหม้ในอนาคต กึ่งแห้งแล้ง Acacia ชุมชนจะมีความเสี่ยงที่จะเพิ่มขึ้นความถี่ไฟเพราะพวกเขามี postfire seeders ไม่กี่ ระบบนิเวศที่โดดเด่นด้วย seeders หนี้บุญคุณ (mallee ป่า) ยังอ่อนแอเพราะคาดการณ์ช่วงเวลาสั้นระหว่างไฟจะป้องกันการสะสมของธนาคารเมล็ดพันธุ์ Savanna อาจจะมีความยืดหยุ่นในการเกิดเพลิงไหม้ในอนาคตเนื่องจากความได้เปรียบของการปรับตัว resprouting epicormic หมู่ต้นยูคา ไม้พุ่มที่ไม่ resprouting ที่สำคัญส่วนหนึ่งของ shrublands อาจลดลง แต่มีความยืดหยุ่นยูคาลิปเอสพีพี จะยังคงครองภายใต้ระบอบการปกครองที่เกิดไฟไหม้ในอนาคต รูปแบบนี้ resprouting และการเพาะ postfire ให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เพื่อระบบนิเวศประกอบความยืดหยุ่นและความเปราะบางต่อการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองในทวีปไฟไฟไหม้ได้ง่ายนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังเกิดไฟไหม้ในทุก resprouting และสรรหาจากเมล็ดเป็นพืชที่สําคัญชีวิตความเป็นมาคุณลักษณะพลวัตประชากรมีอิทธิพลต่อองค์ประกอบชุมชนและการทำงานของระบบนิเวศ ชนิดสามารถมีหนึ่งหรือทั้งสองของกลไกเหล่านี้ พวกเขาให้ความยืดหยุ่นซึ่งอาจศึกษาองค์ประกอบชุมชนผ่านอนุพันธ์ชนิดติดตาหลังจากไฟไหม้ ทำนายระดับการตอบสนองต่อระบบนิเวศการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและสภาพไฟ เราตรวจสอบสัดส่วนของพืชเหล่านี้ไฟปรับลักษณะของวู้ดดี้เติบโตรูปแบบของความซ่า ในแปดไฟระบบนิเวศมักจะประกอบด้วย ~ 87% ของพื้นที่ของออสเตรเลีย พุ่มไม้ประกอบด้วย 64 % ของความสูง . ต้นไม้มากขึ้น ( 84% ) มากกว่าไม้พุ่ม ( ~ 50 % ) และ resprouted . แรกเริ่ม , epicormic และเกิดขึ้นในปลาย resprouting 71% 22 % และ 3 % ของความสูง ตามลำดับ และป่าฝนมากที่สุด ( 91% ) แรกเริ่ม resprouters . ต้นไม้ ( 59% ) ในป่ายูคาลิปตัสและทุ่งหญ้า resprouted ไหม้บ่อย epicormically . แม้ว่าไฟเรือนยอดฆ่าหลายมัลลี ( 62% ) และ heathland ( ร้อยละ 48 ) และ ไฟ : : การพบในระบบเหล่านี้ หลังเกิดไฟไหม้ในทุกเมล็ดคือพิสดารในป่าฝนและแห้งแล้ง Acacia ชุมชนที่ไหม้บ่อยครั้งที่ความเข้มต่ำ resprouting มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลผลิตของระบบนิเวศ แต่ resprouting ประเภท ( เช่นแรกเริ่ม หรือ epicormic ) มีความเกี่ยวข้องกับท้องถิ่นระดับไฟกิจกรรมถี่ โดยเฉพาะไฟ แม้ว่าต้นไม้ป่าฝนสามารถ resprout พวกเขาไม่สามารถรับสมัครหลังจากที่ไฟที่รุนแรงและอาจลงใต้ไฟในอนาคต กึ่งแห้งแล้ง Acacia ชุมชนจะเสี่ยงต่อการเพิ่มความถี่ไฟเพราะมีเมล็ดหลังเกิดไฟไหม้ในทุกไม่กี่ ระบบนิเวศ ) หรือเมล็ด ( มัลลีสุขภาพอนามัย ) ยังเสี่ยง เพราะคาดการณ์ไว้ระหว่างช่วงเวลาสั้นไฟจะป้องกันการสะสมของธนาคารเมล็ดพันธุ์ ทุ่งหญ้าสะวันนาอาจจะยืดหยุ่นกับไฟในอนาคตเพราะได้ประโยชน์จาก epicormic resprouting ระหว่างอาหาร ที่สำคัญไม่ resprouting ไม้พุ่ม ส่วนประกอบของ shrublands อาจลดลง แต่ยืดหยุ่นยูคาลิปตัส spp . จะยังคงครองภายใต้ระบบไฟในอนาคต รูปแบบเหล่านี้ของ resprouting และหลังเกิดไฟไหม้ในทุกการให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เพื่อประกอบระบบนิเวศ , ความยืดหยุ่นและช่องโหว่ที่จะเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองไฟบนไฟง่าย ทวีป