DiscussionNationwide oral epidemiol

Discussion
Nationwide oral epidemiology investigations were conducted in 1983, 1995, and 2005, but they included little, if any, information about the oral health status of IDC in China. The present study demonstrated that caries prevalence rates and DMFT in IDC are 53.5% and 1.5, respectively, in Guangzhou, which are well above the national index for 12-year-old children without disabilities (28.9% and 0.5) [22] and higher than those of teenagers with CP in Hong Kong (43% and 1.2) [23] . Our conclusion supported previous results [5,12,13,24] showing that the status of dental health in patients with disabilities was poorer compared with that of the general population, but is in contrast to the study done by Sagheri [25], which demonstrated that the prevalence of dental caries among preschool children with disabilities in Ireland is lower than that of the comparable general population. Well-established oral health preventive practices in Ireland may be related to the reduction in the prevalence of dental caries in children with disabilities. In addition, the prevalence of caries and DMFT varied among different types of disabilities. For example, Reddy and Sharma [26] reported the prevalence of caries and DMFT/dmft to be 40.0% and 1.1/0.2, respectively, in visually impaired children, and 11.5% and 0.9/0.5 in children without visual impairment. Jaber [8] reported that children with autism exhibited a higher caries prevalence (77.0%) and DMFT (1.6) than did children in a non-autistic healthy control group (caries prevalence = 46%, DMFT = 0.6).
This study also demonstrated that the odds ratios for IDC with CP were significantly higher than for those without CP, supporting the results of previous studies [12]. The increased risk of caries experience in IDC with CP might be related to complications (visual impairments, hearing impairment, seizures
and motor impairment, etc.), that could lower their physical abilities and be barriers to adequate oral care [5]. Researchers also reported that CP would lead to abnormal movements of the tongue and facial muscles [27] as well as low salivary flow, pH, and buffering capacity [28], which might increase the risk for dental caries. In addition, medication may contribute to complications. For example, there can be various neurologic and metabolic syndromes in children with CP, some involving seizures [29] and the medication administered to control seizures in children is frequently laced with sugars to make it more palatable. The medication then reduces salivary flow, making the child more vulnerable to dental decay [30]. Moreover, children with CP may have reduced control of gastrointestinal mobility, which reduces food intake and may result in malnutrition [31]. These children often require high calorie supplementary feeding to maintain body weight, and these supplements are high in extrinsic sugars which have a deleterious effect on oral health [32]. It is not surprising therefore that children with CP may have reduced levels of oral health.
Routinely visiting the dentist and toothbrushing are considered to be caries-preventive measures [33–35]. In our study, only 23.6% of IDC had visited a dentist in the preceding 12 months and 32% of IDC brush their teeth more than once a day; their prevalence rates for caries and DMFT scores were significantly lower in comparison with those of other children (p < 0.01). In China, because of a lack of dentists [36] and insufficient programs for public information and education about oral health, many parents have little access to information on dental health [37], and parental lack of scientific understanding can result in low rates of dental consultation for IDC faced with caries lesions [9,38]. Further, IDC always have difficulties in self-cleaning and communicating oral health needs [39]. They also cannot understand the significance of oral cleanliness, and tend not to cooperate and even resist toothbrushing, which is another barrier to parental success in helping their children with oral hygiene [5]. Toothbrushing as an effective method for the mechanical removal of bacterial biofilm [40] is even more important for these children [41]. The results of our study concluded that brushing twice a day helps to lower the prevalence of dental caries. The odds ratios for children who brushed their teeth twice a day were significantly lower than for those who brushed their teeth daily or less often, with an odds ratio of 0.5 (95% CI = 0.3–0.8). We recommend that the likelihood of dental caries prevention be strengthened by improving the frequency of toothbrushing to at least twice a day for IDC. Therefore, there is an urgent need for the government to take actively oral health promotion measures, intervening in the oral health of IDC. According to the WHO [42], building healthy public policy is important for policy-makers. In the early 21st century, the American Academy of Pediatrics developed the concept of a “dental home”, which means “an ongoing relationship between the dentist and the patient, inclusive of all aspects of oral health care delivered in a comprehensive, continuously accessible, coordinated, and family-centered way” [25]. Chinese policy makers may learn from this concept to establish a “Chinese dental home”. Due to the lack of dentists, the cultivation of a community-based dentist is now a top priority for the government, which can improve the children’s access to dental care and address the above barriers to dental services for IDC. In addition, a supportive environment and comprehensive oral health educational programs for parents are also imperative, to improve parental skills in maintaining the oral health of their children and provide an important basis for enhancing the role of parents in preventing dental caries among IDC.
Fewer DMFT scores were found for males than for females in this study, which was similar to the study done by Yee and Altun [5,43], while in contrast to findings of Sachin [44]. Chinese patriarchal
traditions might be a reason that parents with male children were likely to pay more attention to their health compared with that of their female children. This requires further study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาสอบสวนปากประชาชนทั่วประเทศได้ดำเนินการในปี 1983, 1995 และ 2005 แต่พวกเขารวมข้อมูลน้อย ถ้ามี เกี่ยวกับสถานะสุขภาพช่องปากของ IDC ในประเทศจีน การศึกษาปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าอัตราชุกผุและ DMFT ใน IDC 53.5% และ 1.5 ตามลำดับ ในกว่างโจว ซึ่งมีดีเหนือดัชนีแห่งชาติสำหรับเด็กอายุ 12 ปีโดยไม่มีความพิการ (28.9% และ 0.5) [22] และสูงกว่าบรรดาวัยรุ่นกับ CP ใน Hong Kong (43% และ 1.2) [23] เราสนับสนุนข้อสรุปผลลัพธ์ก่อนหน้านี้ [5,12,13,24] แสดงว่า สถานะของสุขภาพฟันในผู้ป่วยที่มีความพิการคือย่อมเปรียบเทียบกับประชากรทั่วไป แต่จะตรงข้ามกับการศึกษาโดย Sagheri [25], ซึ่งแสดงว่าความชุกของฟันผุในเด็ก preschool ทุพพลภาพในไอร์แลนด์ที่ต่ำกว่าทั่วไปเทียบ ประชากร วิธีป้องกันดูแลสุขภาพช่องปากที่เขตอ็อกในไอร์แลนด์อาจเกี่ยวข้องกับการลดในความชุกของฟันผุในเด็กพิการ นอกจากนี้ ส่วนผุและ DMFT แตกต่างระหว่างชนิดของความพิการ ตัวอย่าง Reddy และ Sharma [26] รายงานส่วนผุและ DMFT/dmft เป็น 40.0% และ 1.1/0.2 ตามลำดับ ใน เด็กผู้พิการทางสายตา และ 11.5% และ 0.9/0.5 ในเด็กโดยไม่แสดงผล Jaber [8] ที่รายงานว่า เด็กโรคออทิซึมจัดแสดงชุกผุสูง (77.0%) และ DMFT (1.6) มากกว่าเด็กในกลุ่มควบคุมสุขภาพ autistic ไม่ได้ (ชุกผุ = 46%, DMFT = 0.6)การศึกษานี้แสดงว่า อัตราส่วนราคาสำหรับ IDC กับ CP ได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าผู้ไม่มี CP สนับสนุนผลการศึกษาก่อนหน้านี้ [12] เสี่ยงของประสบการณ์ผุใน IDC กับ CP อาจเกี่ยวข้องกับภาวะแทรกซ้อน (บกพร่อง ยิน เส้นและผลมอเตอร์ ฯลฯ), ที่สามารถลดความสามารถทางกายภาพ และเป็นอุปสรรคการดูแลช่องปากเพียงพอ [5] นักวิจัยรายงานว่า CP จะทำเคลื่อนไหวผิดปกติของลิ้นและกล้ามเนื้อใบหน้า [27] กระแสต่ำ salivary, pH และบัฟเฟอร์กำลัง [28], ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงในการฟันผุ นอกจากนี้ ยาอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อน ตัวอย่าง สามารถมีแสงศตวรรษ neurologic และเผาผลาญต่าง ๆ ในเด็ก CP บางเส้นที่เกี่ยวข้องกับ [29] และยาดูแลควบคุมเส้นในเด็กมักเป็น laced กับน้ำตาลให้พอใจมากขึ้น แล้วยาลดกระแส salivary การทำให้เด็กมีความเสี่ยงต่อฟันผุ [30] นอกจากนี้ เด็ก CP อาจลดลงควบคุมการเคลื่อนไหวระบบ การลดการบริโภคอาหาร และอาจทำให้ขาดสารอาหาร [31] เด็กเหล่านี้มักจะต้องการแคลอรี่สูงเสริมอาหารเพื่อรักษาน้ำหนักร่างกาย และอาหารเสริมเหล่านี้จะสูงในน้ำตาลสึกหรอซึ่งมีผลร้ายกับสุขภาพของช่องปาก [32] จึงไม่น่าแปลกใจที่เด็ก CP อาจมีลดระดับของสุขภาพช่องปากเป็นประจำไปหาหมอฟันและ toothbrushing จะถือว่าเป็น มาตรการป้องกันผุ [33-35] ในการศึกษาของเรา เพียง 23.6% ของ IDC ได้เยี่ยมชมหมอฟันใน 12 เดือนก่อนหน้า และ 32% ของ IDC แปรงฟันของพวกเขามากกว่าหนึ่งครั้งต่อวัน อัตราความชุกสำหรับผุและคะแนน DMFT ต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับเด็กอื่น ๆ (p < 0.01) เหล่านั้นได้ ในประเทศจีน เนื่องจากขาดการทันตแพทย์ [36] และโปรแกรมไม่เพียงพอสำหรับข้อมูลข่าวสารและการศึกษาเกี่ยวกับสุขภาพช่องปาก ข้อมูลทันตสุขภาพ [37] เล็กน้อยถึงมีผู้ปกครองหลายคน และผู้ปกครองขาดความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์สามารถทำราคาต่ำให้คำปรึกษาทันตกรรมสำหรับ IDC ประสบกับผุได้ [9,38] เพิ่มเติม IDC มีความยากลำบากใน [39] ต้องทำความสะอาดตนเอง และสื่อสารการดูแลสุขภาพช่องปาก พวกเขายังไม่เข้าใจถึงความสำคัญของความสะอาดช่องปาก และมักที่ไม่ ให้ความร่วมมือ และแม้แต่ต่อต้าน toothbrushing ซึ่งเป็นอีกอุปสรรคของความสำเร็จโดยผู้ปกครองในการช่วยให้เด็กมีสุขภาพช่องปาก [5] Toothbrushing เป็นวิธีมีประสิทธิภาพสำหรับการเอาเครื่องจักรกล biofilm จากแบคทีเรีย [40] เป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับเด็ก [41] ผลการศึกษาของเราสรุปว่า แปรงวันละสองครั้งช่วยลดความชุกของฟันผุ อัตราส่วนราคาต่อรองสำหรับเด็กคนงานสองวันได้ต่ำกว่าที่งานคนทุกวัน หรือน้อยกว่ามักจะ มีอัตราส่วนราคาต่อรอง 0.5 (95% CI = 0.3-0.8) เราขอแนะนำว่า โอกาสของการป้องกันฟันผุมีความเข้มแข็ง โดยการปรับปรุงความถี่ของ toothbrushing น้อยสองวันสำหรับ IDC ดังนั้น มีความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับรัฐบาลใช้มาตรการส่งเสริมการ อยู่ระหว่างกลางในสุขภาพช่องปากของ IDC สุขภาพช่องปากอย่าง ตามคน [42], สร้างนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญสำหรับ policy-makers ในช่วงต้นศตวรรษ ออสการ์กุมารอเมริกันพัฒนาแนวคิดของการ"ฟัน" ซึ่งหมายความว่า "ความต่อเนื่องสัมพันธ์ระหว่างหมอฟันผู้ป่วย รวมทุกด้านของการดูแลสุขภาพช่องปากที่ส่งแบบครอบคลุม อย่างต่อเนื่องสามารถเข้าถึงได้ ประสานงาน และครอบครัวแปลก" [25] ผู้กำหนดนโยบายจีนอาจเรียนรู้จากแนวคิดนี้ไปสร้าง "จีนฟันบ้าน" เนื่องจากมีทันตแพทย์ หมอฟันชุมชนเพาะปลูกเป็นสำคัญอันดับแรกสำหรับรัฐบาล ซึ่งช่วยเด็กเข้าดูแลทันตกรรมอยู่อุปสรรคข้างต้นบริการทันตกรรมสำหรับ IDC นอกจากนี้ สภาพแวดล้อมที่สนับสนุนและดูแลสุขภาพช่องปากที่ครอบคลุมโปรแกรมการศึกษาสำหรับผู้ปกครองได้ยังความจำเป็น การพัฒนาทักษะผู้ปกครองในการรักษาสุขภาพช่องปากของเด็ก และมีพื้นฐานสำคัญในการเพิ่มบทบาทของผู้ปกครองในการป้องกันฟันผุจาก IDCคะแนน DMFT น้อยพบในชายมากกว่าหญิงในการศึกษานี้ ซึ่งคล้ายกับการศึกษาโดยยี่และ Altun [5,43], ในขณะที่ตรงข้ามพบกับ Sachin [44] จีน patriarchalประเพณีอาจเป็นเหตุผลที่ผู้ปกครองเด็กชายมีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญกับสุขภาพของพวกเขาเมื่อเทียบกับของเด็กผู้หญิง การศึกษาต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ทั่วประเทศการสอบสวนทางระบาดวิทยาในช่องปากได้ดำเนินการในปี 1983, ปี 1995 และปี 2005 แต่พวกเขารวมน้อยถ้ามีข้อมูลเกี่ยวกับภาวะสุขภาพในช่องปากของไอดีซีในประเทศจีน การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าอัตราความชุกโรคฟันผุและฟันผุถอนอุดในไอดีซีเป็น 53.5% และ 1.5 ตามลำดับในกว่างโจวซึ่งเป็นที่ดีกว่าดัชนีแห่งชาติสำหรับเด็กอายุ 12 ปีที่ไม่มีความพิการ (28.9% และ 0.5) [22] และสูงกว่า กว่าของวัยรุ่นกับ CP ในฮ่องกง (43% และ 1.2) [23] ข้อสรุปของเราได้รับการสนับสนุนผลการค้นหาก่อน [5,12,13,24] แสดงให้เห็นว่าสถานะของสุขภาพฟันในผู้ป่วยที่มีความพิการได้รับการด้อยเมื่อเทียบกับที่ของประชากรทั่วไป แต่ในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาทำโดย Sagheri [25] ซึ่ง แสดงให้เห็นว่าความชุกของโรคฟันผุในเด็กก่อนวัยเรียนที่มีความพิการในไอร์แลนด์ต่ำกว่าของประชากรทั่วไปเทียบเคียง ที่ดีขึ้นการปฏิบัติป้องกันสุขภาพช่องปากในไอร์แลนด์อาจจะเกี่ยวข้องกับการลดความชุกของโรคฟันผุในเด็กที่มีความพิการ นอกจากนี้ยังมีความชุกของโรคฟันผุและฟันผุถอนอุดแตกต่างกันในประเภทที่แตกต่างกันของคนพิการ ตัวอย่างเช่นเรดดี้และชาร์ [26] รายงานความชุกของโรคฟันผุและฟันผุถอนอุด / DMFT จะเป็น 40.0% และ 1.1 / 0.2 ตามลำดับในเด็กที่มีความบกพร่องทางสายตาและ 11.5% และ 0.9 / 0.5 ในเด็กที่ไม่มีความบกพร่องทางสายตา Jaber [8] รายงานว่าเด็กออทิสติแสดงความชุกโรคฟันผุสูง (77.0%) และฟันผุถอนอุด (1.6) ไม่น้อยกว่าเด็กที่อยู่ในกลุ่มควบคุมที่มีสุขภาพดีที่ไม่ได้ออทิสติก (ความชุกโรคฟันผุ = 46%, ฟันผุถอนอุด = 0.6).
การศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นถึง ที่อัตราส่วนราคาต่อรองสำหรับ IDC กับ CP อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าสำหรับผู้ที่ไม่มี CP สนับสนุนผลการศึกษาก่อนหน้านี้ [12] ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการผุของฟันใน IDC กับซีพีอาจจะเกี่ยวข้องกับภาวะแทรกซ้อน (บกพร่องทางสายตา, การได้ยิน, การชัก
และการด้อยค่ามอเตอร์ ฯลฯ ) ที่สามารถลดความสามารถทางกายภาพของพวกเขาและเป็นอุปสรรคในการดูแลช่องปากเพียงพอ [5] นักวิจัยยังรายงานว่าซีพีจะนำไปสู่การเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของลิ้นและกล้ามเนื้อใบหน้า [27] เช่นเดียวกับการไหลของน้ำลายต่ำ pH และความจุบัฟเฟอร์ [28] ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคฟันผุ นอกจากนี้ยาที่อาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อน ตัวอย่างเช่นอาจมีอาการทางระบบประสาทและการเผาผลาญอาหารต่างๆในเด็กที่มี CP บางส่วนที่เกี่ยวข้องกับการชัก [29] และยายาเพื่อควบคุมอาการชักในเด็กเจือบ่อยกับน้ำตาลที่จะทำให้มันเป็นที่พอใจมากขึ้น แล้วยาลดการหลั่งของน้ำลายทำให้เด็กเสี่ยงต่อฟันผุ [30] นอกจากนี้เด็กที่มี CP อาจมีการควบคุมที่ลดลงของการเคลื่อนไหวทางเดินอาหารซึ่งจะช่วยลดการบริโภคอาหารและอาจทำให้เกิดการขาดสารอาหาร [31] เด็กเหล่านี้มักจะต้องมีการให้อาหารเสริมแคลอรี่สูงในการรักษาน้ำหนักตัวและอาหารเสริมเหล่านี้จะสูงในน้ำตาลภายนอกที่มีผลอันตรายต่อสุขภาพช่องปาก [32] มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าแปลกใจจึงว่าเด็กที่มี CP อาจมีการลดระดับของสุขภาพช่องปาก.
ประจำการไปเยือนหมอฟันและแปรงฟันจะถือเป็นมาตรการการป้องกันฟันผุ [33-35] ในการศึกษาของเรามีเพียง 23.6% ของไอดีซีเคยไปเยี่ยมหมอฟันในก่อนหน้า 12 เดือนและ 32% ของไอดีซีแปรงฟันของพวกเขามากกว่าหนึ่งครั้งต่อวัน; อัตราความชุกของพวกเขาสำหรับโรคฟันผุและคะแนนฟันผุถอนอุดอย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับผู้ที่เด็กคนอื่น ๆ (p <0.01) ในประเทศจีนเพราะขาดของทันตแพทย์ [36] และโปรแกรมไม่เพียงพอสำหรับข้อมูลสาธารณะและการศึกษาเกี่ยวกับสุขภาพช่องปากที่พ่อแม่หลายคนมีการเข้าถึงน้อยไปข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพฟัน [37] และการขาดผู้ปกครองของความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์สามารถทำให้อัตราที่ต่ำของ ให้คำปรึกษาทางทันตกรรมสำหรับ IDC ต้องเผชิญกับแผลผุ [9,38] นอกจากนี้ไอดีซีมักจะมีปัญหาในการทำความสะอาดด้วยตนเองและการสื่อสารความต้องการด้านสุขภาพในช่องปาก [39] พวกเขายังไม่สามารถเข้าใจความสำคัญของการรักษาความสะอาดในช่องปากและมีแนวโน้มที่จะไม่ให้ความร่วมมือและแม้กระทั่งการต่อต้านการแปรงฟันซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการประสบความสำเร็จผู้ปกครองอื่นในการช่วยให้เด็กของพวกเขาที่มีสุขอนามัยช่องปากได้ [5] แปรงฟันเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพสำหรับการกำจัดกลของไบโอฟิล์มแบคทีเรีย [40] เป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้นสำหรับเด็ก ๆ เหล่านี้ [41] ผลการศึกษาของเราได้ข้อสรุปว่าการแปรงฟันวันละสองครั้งช่วยลดความชุกของโรคฟันผุ อัตราส่วนราคาต่อรองสำหรับเด็กที่แปรงฟันวันละสองครั้งอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าสำหรับผู้ที่แปรงฟันของพวกเขาในชีวิตประจำวันหรือน้อยกว่ามักจะมีอัตราส่วนราคาต่อรอง 0.5 (95% CI = 0.3-0.8) เราขอแนะนำว่าน่าจะเป็นของการป้องกันโรคฟันผุมีความเข้มแข็งโดยการปรับปรุงความถี่ของการแปรงฟันอย่างน้อยวันละสองครั้งสำหรับไอดีซี ดังนั้นจึงมีความจำเป็นเร่งด่วนของรัฐบาลที่จะใช้ในช่องปากอย่างแข็งขันมาตรการส่งเสริมสุขภาพการแทรกแซงในการดูแลสุขภาพช่องปากของไอดีซี ตามที่องค์การอนามัยโลก [42], การสร้างนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการกำหนดนโยบาย ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21, สถาบันการศึกษาอเมริกันกุมารพัฒนาแนวคิดของ "บ้านทันตกรรม" ซึ่งหมายความว่า "ความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องระหว่างทันตแพทย์และผู้ป่วยรวมทุกด้านของการดูแลสุขภาพช่องปากที่ส่งมอบในครอบคลุมเข้าถึงได้อย่างต่อเนื่อง การประสานงานและวิธีการที่ครอบครัวเป็นศูนย์กลาง "[25] ผู้กำหนดนโยบายของจีนอาจจะเรียนรู้จากแนวคิดนี้ในการสร้าง "บ้านจีนทันตกรรม" เนื่องจากการขาดของทันตแพทย์, การเพาะปลูกของทันตแพทย์ชุมชนตามมาเป็นความสำคัญสูงสุดสำหรับรัฐบาลซึ่งสามารถปรับปรุงการเข้าถึงของเด็กในการดูแลทันตกรรมและที่อยู่อุปสรรคข้างต้นเพื่อบริการทางทันตกรรมสำหรับไอดีซี นอกจากนี้สภาพแวดล้อมที่สนับสนุนและสุขภาพช่องปากที่ครอบคลุมโปรแกรมการศึกษาสำหรับผู้ปกครองนอกจากนี้ยังมีความจำเป็นที่จะพัฒนาทักษะของผู้ปกครองในการรักษาสุขภาพช่องปากของเด็กและให้พื้นฐานที่สำคัญสำหรับการเสริมสร้างบทบาทของพ่อแม่ในการป้องกันการเกิดโรคฟันผุในหมู่ไอดีซี.
ผู้รักสัตว์ฟันผุถอนอุด คะแนนของเขาถูกพบในเพศชายมากกว่าเพศหญิงในการศึกษาครั้งนี้ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับการศึกษาทำโดยยีและ Altun [5,43] ในขณะที่ในทางตรงกันข้ามกับผลการวิจัยของชิน [44] ปรมาจารย์จีน
ประเพณีอาจจะมีเหตุผลที่ผู้ปกครองที่มีเด็กผู้ชายมีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญกับสุขภาพของพวกเขาเมื่อเทียบกับที่ของเด็กผู้หญิงของพวกเขา นี้ต้องมีการศึกษาต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตรวจสอบจำนวนทันตระบาดวิทยา
ทั่วประเทศในปี 1983 , 1995 และ 2005 แต่พวกเขารวมน้อย ถ้ามีข้อมูลเกี่ยวกับสภาวะสุขภาพช่องปากของ IDC ในจีน การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการอัตราความชุกและ dmft ใน IDC เป็น 53.5 % และ 1.5 ตามลำดับ ในกวางโจวซึ่งเป็นดัชนีสำหรับเด็กอายุ 12 ปีขึ้นไป ชาติไม่พิการ ( 28.9% และ 0.5 ) [ 22 ] และสูงกว่าวัยรุ่นกับซีพีในฮ่องกง ( 43 เปอร์เซ็นต์และ 1.2 ) [ 23 ] ข้อสรุปของเราได้รับการสนับสนุนก่อนหน้านี้ผล [ 5,12,13,24 ] แสดงให้เห็นว่าภาวะทันตสุขภาพในผู้ป่วยพิการยากจนเมื่อเทียบกับที่ของประชากรทั่วไปแต่ในทางตรงกันข้าม การศึกษาทำโดย sagheri [ 25 ] ซึ่งพบว่า ความชุกของฟันผุในเด็กปฐมวัยกับคนพิการในไอร์แลนด์ต่ำกว่าประชากรทั่วไปเทียบเท่า จัดตั้งขึ้นรวมทั้งการป้องกันการปฏิบัติด้านสุขภาพช่องปากในไอร์แลนด์อาจจะเกี่ยวข้องกับการลดความชุกของการเกิดโรคฟันผุในเด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกาย นอกจากนี้ความชุกของฟันผุ และ dmft แตกต่างกันระหว่างประเภทที่แตกต่างกันของผู้พิการ ตัวอย่างเช่น เรดดี้ Sharma และ [ 26 ] รายงานความชุกของฟันผุ และ dmft / dmft เป็น 40.0 % และ 1.1 / 0.2 ตามลำดับ ในเด็กที่มีความบกพร่องทางการมองเห็น และ 11.5% และ 0.9 / 0.5 ในเด็กโดยไม่ต้องกินน้ำ . Jaber [ 8 ] รายงานว่า เด็กออทิสติกมีความชุกโรคฟันผุสูงกว่า ( ต่างประเทศ ) และ dmft ( 16 ) สูงกว่าเด็กในกลุ่มควบคุม ( ไม่ใช่ออทิสติกสุขภาพความชุกโรคฟันผุ = 46% dmft = 0.6 )
นอกจากนี้การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นว่าราคาอัตราส่วน IDC กับ CP สูงกว่าผู้ไม่มีซีพี สนับสนุนผลการศึกษาก่อนหน้านี้ [ 12 ] ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการมีประสบการณ์ใน IDC กับ CP อาจเกี่ยวข้องกับภาวะความบกพร่องทางการได้ยิน ( ภาพ , ,ชัก
และมอเตอร์บกพร่อง ฯลฯ ) ที่สามารถลดความสามารถทางกายภาพของพวกเขาและเป็นอุปสรรคต่อการดูแลอย่างเพียงพอ [ 5 ] นักวิจัยยังได้รายงานว่า ซีพีจะนำไปสู่การเคลื่อนไหวผิดปกติของลิ้นและกล้ามเนื้อใบหน้า [ 27 ] รวมทั้งน้ำลายไหลต่ำ pH และความจุของบัฟเฟอร์ [ 28 ] ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดโรคฟันผุ . นอกจากนี้ การใช้ยาอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนตัวอย่างเช่น มีประสาทต่าง ๆและ แสงสลายในเด็ก CP บางส่วนเกี่ยวข้องกับอาการชัก [ 29 ] และใช้ยาควบคุมอาการชักในเด็กมักผสมกับน้ำตาล ทำให้มันดูน่าเชื่อถือขึ้น ยาแล้วจะช่วยลดการไหลของน้ำลาย ทำให้เด็กเสี่ยงต่อฟันผุ [ 30 ] นอกจากนี้เด็กกับ CP อาจลดการควบคุมการเคลื่อนไหวของทางเดินอาหาร ซึ่งจะช่วยลดการบริโภคอาหาร และอาจส่งผลให้ภาวะขาดสารอาหาร [ 31 ] เด็กเหล่านี้มักจะต้องใช้อาหารแคลอรี่สูงเสริมเพื่อรักษาน้ำหนักร่างกาย และอาหารเสริมเหล่านี้จะสูงในน้ำตาลภายนอกซึ่งมีผลกระทบสุขภาพช่องปากคง [ 32 ]มันไม่น่าแปลกใจจึงเห็นว่าเด็กซีพี อาจมีการลดระดับของสุขภาพช่องปาก ตรวจเยี่ยมชมหมอฟัน และการแปรงฟัน
ถือว่าเป็นมาตรการในการป้องกันโรคฟันผุ ( 33 - 35 ] ในการศึกษาของเรา เพียง 23.6 % จากปี 2551 ได้เดินทางเยือนทันตแพทย์ในก่อนหน้านี้ 12 เดือน และร้อยละ 32 ของ IDC แปรงฟันวันละครั้งมากกว่า ;อัตราความชุกของฟันผุและคะแนน dmft ถูกลดลงในการเปรียบเทียบกับเด็กอื่น ๆ ( P < 0.01 ) ในประเทศจีน เพราะการขาดของทันตแพทย์ [ 36 ] และโปรแกรมไม่เพียงพอสำหรับงานข้อมูลและการศึกษาเกี่ยวกับสุขภาพช่องปาก ผู้ปกครองหลายคนได้น้อย การเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพฟัน [ 37 ]และการขาดผู้ปกครองของความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์สามารถผลในอัตราที่ต่ำของการปรึกษาทางทันตกรรมสำหรับ IDC เผชิญกับการแผล [ 9,38 ] เพิ่มเติม ซึ่งมักจะมีปัญหาในความสะอาด - และการสื่อสารสุขภาพช่องปากความต้องการ [ 39 ] พวกเขายังไม่สามารถเข้าใจความสำคัญของความสะอาดในช่องปาก และมักไม่ร่วมมือ และขัดขืน แม้แต่การแปรงฟัน ,ซึ่งเป็นอีกอุปสรรคสู่ความสำเร็จของผู้ปกครองในการช่วยให้เด็กของพวกเขากับสุขภาพช่องปาก [ 5 ] การแปรงฟันเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการกำจัดเชื้อแบคทีเรียฟิล์มกล [ 40 ] สําคัญยิ่งกว่าเด็กพวกนี้ [ 41 ] ผลการศึกษาของเราพบว่า การแปรงฟันวันละสองครั้งช่วยลดความชุกของฟันผุ .ราคาอัตราส่วนสำหรับเด็กที่แปรงฟันของพวกเขาสองครั้งต่อวันอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าสำหรับผู้ที่แปรงฟันของพวกเขาทุกวัน หรือบ่อย ๆ ด้วย Odds Ratio 0.5 ( 95% CI = 0.3 - 0.8 ) เราขอแนะนำว่าโอกาสในการป้องกันฟันผุมากขึ้น โดยเพิ่มความถี่ในการแปรงฟันอย่างน้อยวันละสองครั้งสำหรับภูมิภาคนี้ ดังนั้นมีความต้องการเร่งด่วนสำหรับรัฐบาลใช้มาตรการอย่างแข็งขันส่งเสริมสุขภาพช่องปาก แทรกแซงในสุขภาพช่องปากของ IDC ตามไปที่ [ 42 ] , การสร้างนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการจัด . ในศตวรรษที่ 21 , American Academy of กุมารเวชศาสตร์ได้พัฒนาแนวคิดของ " บ้าน " ทันตกรรมซึ่งหมายความว่า " มีความสัมพันธ์ต่อเนื่องระหว่างทันตแพทย์และผู้ป่วย รวมทุกด้านของการดูแลสุขภาพช่องปากที่ส่งในที่ครอบคลุม เข้าถึงได้ ต่อเนื่อง ประสานงานและครอบครัวเป็นศูนย์กลางทาง " [ 25 ] ผู้กำหนดนโยบายของจีนอาจจะเรียนรู้จากแนวคิดนี้เพื่อสร้าง " บ้านทันตกรรมจีน " เนื่องจากการขาดของทันตแพทย์การเพาะปลูกของชุมชนเป็นหมอฟันเป็นความสำคัญสูงสุดสำหรับรัฐบาลที่สามารถปรับปรุงการเข้าถึงของเด็ก การดูแลทันตกรรมและแก้ไขอุปสรรคข้างต้นให้บริการทันตกรรมสำหรับภูมิภาคนี้ นอกจากนี้ สภาพแวดล้อม ที่สนับสนุนครอบคลุมสุขภาพช่องปากและโปรแกรมการศึกษาสำหรับผู้ปกครองยังขวางเพื่อพัฒนาทักษะของผู้ปกครองในการดูแลรักษาสุขภาพในช่องปากของเด็กของพวกเขาและให้พื้นฐานที่สำคัญ เพื่อส่งเสริมบทบาทของครอบครัวในการป้องกันโรคฟันผุ ในภูมิภาคนี้ พบว่า dmft
คะแนนน้อยลงสำหรับเพศชายมากกว่าเพศหญิง ในการศึกษานี้ ซึ่งคล้ายกับการศึกษาทำโดยยี่ 5,43 ลตุน [ และ ] ในขณะที่ในทางตรงกันข้ามสรุปกำไร [ 44 ] ภาษาจีนโบราณ
ประเพณีอาจจะเหตุผลที่ผู้ปกครองกับเด็กชายมีแนวโน้มที่จะใส่ใจกับสุขภาพของพวกเขาเมื่อเทียบกับที่ของเด็กหญิงของพวกเขา นี้ต้องการการศึกษาเพิ่มเติม