The world which is facing dual chal

The world which is facing dual challenges of global warming and food insecurity warrants critical assessment
of cultivation practices to improve yield and reduce greenhouse gas (GHG) emissions. No tillage is
gaining popularity, but responses of GHG fluxes associated with soil, farm activities and other agricultural
inputs under different tillage managements need to be explored. In the present study, spatial and
yield scaled carbon footprints of wheat cultivation were calculated under four permutations of tillage and
no tillage practices in rice–wheat system covering all direct and indirect emissions. The practices were
tillage of soil before sowing of every crop (RCT-WCT), tillage before transplanting of rice, but no tillage
before sowing of wheat (RCT-WNT), tillage before sowing of wheat, but no tillage before sowing of rice
(RNT-WCT), and no tillage before sowing of rice as well as wheat (RNT-WNT). Direct emissions were the
most prominent contributor to carbon footprint with CH4 fluxes from soil having the largest individual
share. RCT-WCT acting as a CH4 sink left negative spatial carbon footprints, however, it was positive
for rest of the practices. N2O fluxes were negligible compared to CH4 and CO2 under all the practices.
Although carbon sequestration in soil under RCT-WNT, RNT-WCT and RNT-WNT could offset indirect
emissions completely, its impact on overall spatial carbon footprints ranged from 3.2 to 6.0%. Yield scaled
carbon footprints ranged from
−8.11 to 23.82 kg CO2-e kg−1. Improvement in yield occurred only under
RNT-WNT. Footprint analysis recognized RCT-WCT as the most GHG efficient practice and RCT-WNT as
the least efficient. The study further suggested that reducing CH4 and CO2 emissions will reduce spatial
carbon footprints of wheat cultivation. RCT-WCT practice not only provided higher yield but also reduced
GHG intensity of wheat production in the study region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกที่จะเผชิญความท้าทายที่สองของโลกความไม่ร้อนและอาหารมั่นคง วอร์แรนต์ราคาประเมินที่สำคัญแนวทางปฏิบัติในการเพาะปลูกเพื่อเพิ่มผลผลิต และลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (GHG) ก๊าซ ไม่ tillage เป็นได้รับความนิยม แต่การตอบสนองของ fluxes GHG ที่เกี่ยวข้องกับดิน กิจกรรมฟาร์ม และอื่น ๆ เกษตรปัจจัยการผลิตภายใต้ทีมงานบริหาร tillage แตกต่างกันไปได้ ในการศึกษาปัจจุบัน พื้นที่ และรอยเท้าคาร์บอนปรับผลตอบแทนของการเพาะปลูกข้าวสาลีได้คำนวณสี่สับของ tillage และไม่ปฏิบัติ tillage ในระบบข้าวข้าวสาลีที่ครอบคลุมทั้งหมดปล่อยทางตรง และทางอ้อม ปฏิบัติการได้tillage ของดินก่อน sowing ของทุกครอบตัด (RCT WCT), tillage ก่อน transplanting ข้าว แต่ไม่ tillageก่อน sowing ของข้าวสาลี (RCT-WNT), tillage ก่อน sowing ข้าวสาลี แต่ไม่ tillage ก่อน sowing ข้าว(RNT-WCT), และ tillage ก่อน sowing ข้าวเช่นข้าวสาลี (RNT WNT) ไม่ ปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้โดยตรงผู้สนับสนุนที่เด่นสุดรอยเท้าคาร์บอนมี CH4 fluxes จากดินที่มีบุคคลที่ใหญ่ที่สุดใช้ร่วมกัน RCT-WCT ทำหน้าที่เป็นอ่าง CH4 ที่ทิ้งรอยเท้าคาร์บอนลบปริภูมิ อย่างไรก็ตาม มันเป็นบวกสำหรับส่วนที่เหลือของปฏิบัติการ N2O fluxes ได้ระยะเทียบกับ CH4 และ CO2 ภายใต้ปฏิบัติการแม้ว่าคาร์บอน sequestration ในดินใต้ RCT WNT, RNT WCT และ RNT WNT สามารถออฟเซ็ตทางอ้อมปล่อยสมบูรณ์ ผลกระทบบนรอยเท้าคาร์บอนพื้นที่โดยรวมอยู่ในช่วงจาก 3.2% 6.0 ปรับผลตอบแทนรอยเท้าคาร์บอนมา−8.11 ถึงกิโลกรัม 23.82 CO2-e kg−1 ปรับปรุงผลตอบแทนเกิดขึ้นต่ำกว่าเท่านั้นRNT WNT วิเคราะห์รู้จัก RCT WCT ที่สุดปริมาณประสิทธิภาพปฏิบัติและ RCT-WNT เป็นการอย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษาเพิ่มเติมแนะนำให้ ลดการปล่อย CO2 และ CH4 จะลดพื้นที่รอยเท้าคาร์บอนของการเพาะปลูกข้าวสาลี RCT WCT ปฏิบัติไม่เพียงแต่ให้ผลผลิตสูงขึ้น แต่ยัง ลดลงความเข้มของปริมาณการผลิตข้าวสาลีในภูมิภาคศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกที่มีการเผชิญกับความท้าทายที่สองของภาวะโลกร้อนและไม่มั่นคงด้านอาหารการประเมินใบสำคัญแสดงสิทธิที่สำคัญของการปฏิบัติเพื่อการเพาะปลูกเพิ่มผลผลิตและลดก๊าซเรือนกระจก (GHG)
ดินแบบไม่ได้รับความนิยม แต่การตอบสนองของฟลักซ์เรือนกระจกที่เกี่ยวข้องกับดินกิจกรรมฟาร์มและเกษตรกรรมอื่น ๆ ปัจจัยการผลิตภายใต้การบริหารดินแบบที่แตกต่างกันต้องมีการสำรวจ ในการศึกษาปัจจุบันพื้นที่และผลผลิตลดขนาดรอยเท้าคาร์บอนของการเพาะปลูกข้าวสาลีที่ถูกคำนวณภายใต้สี่พีชคณิตไถและไม่มีการปฏิบัติที่เตรียมดินในระบบข้าวข้าวสาลีครอบคลุมทุกการปล่อยมลพิษโดยตรงและโดยอ้อม การปฏิบัติที่เป็นดินแบบของดินก่อนที่จะหว่านเมล็ดของทุกพืช (RCT-WCT) เตรียมก่อนที่จะปลูกข้าว แต่ดินแบบไม่ก่อนที่จะหว่านเมล็ดของข้าวสาลี(RCT-WNT) เตรียมก่อนที่จะหว่านเมล็ดของข้าวสาลี แต่ไม่มีดินแบบก่อนที่จะหว่านเมล็ดข้าว( RNT-WCT) และดินแบบไม่ก่อนที่จะหว่านเมล็ดข้าวและข้าวสาลี (RNT-WNT) ปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยตรงเป็นผู้สนับสนุนที่โดดเด่นที่สุดในการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีฟลักซ์ CH4 จากดินที่มีบุคคลที่ใหญ่ที่สุดร่วมกัน RCT-WCT ทำหน้าที่เป็น CH4 อ่างเหลือรอยเท้าคาร์บอนเชิงพื้นที่เชิงลบ แต่มันเป็นบวกสำหรับส่วนที่เหลือของการปฏิบัติ ฟลักซ์ N2O อยู่เล็กน้อยเมื่อเทียบกับ CH4 และ CO2 ภายใต้การปฏิบัติทั้งหมด. แม้ว่ากักเก็บคาร์บอนในดินภายใต้ RCT-WNT, RNT-WCT และ RNT-WNT สามารถชดเชยอ้อมปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างสมบูรณ์ผลกระทบต่อรอยเท้าคาร์บอนเชิงพื้นที่โดยรวมอยู่ในช่วง3.2-6.0% . อัตราผลตอบแทนปรับขนาดรอยเท้าคาร์บอนตั้งแต่-8.11 ไป 23.82 กิโลกรัม CO2 อีกิโลกรัม-1 การปรับปรุงในผลตอบแทนที่เกิดขึ้นภายใต้RNT-WNT ได้รับการยอมรับการวิเคราะห์รอยพระพุทธบาท RCT-WCT ปฏิบัติเป็นก๊าซเรือนกระจกที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและ RCT-WNT เป็นที่มีประสิทธิภาพน้อย ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการลด CH4 และการปล่อย CO2 จะช่วยลดการเชิงพื้นที่รอยเท้าคาร์บอนของการเพาะปลูกข้าวสาลี ปฏิบัติ RCT-WCT ไม่ได้ให้ผลผลิตสูงเท่านั้น แต่ยังช่วยลดความเข้มของก๊าซเรือนกระจกของการผลิตข้าวสาลีในภูมิภาคศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกที่ต้องเผชิญกับความท้าทายคู่ของภาวะโลกร้อนและอาหารปลอดภัยฯ
การประเมินการมีส่วนร่วมเพื่อเพิ่มผลผลิตและลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( GHG ) . ไม่มีการไถพรวนคือ
ดึงดูดความนิยม แต่การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เกี่ยวข้องกับดิน ฟาร์มและปัจจัยการผลิตอื่น ๆภายใต้กิจกรรมการเกษตร
ต่างกันจะต้องมีการจัดการแปลงสำรวจในการศึกษาพื้นที่และขนาดของรอยเท้าคาร์บอน
ผลผลิตการเพาะปลูกข้าวสาลีได้ภายใต้สี่วิธีเรียงสับเปลี่ยนของการไถพรวนและไม่ไถพรวนในระบบปฏิบัติ
ข้าวสาลีและข้าวครอบคลุมการปล่อยก๊าซโดยตรงและโดยอ้อมทั้งหมด การปฏิบัติมีการไถดินก่อนปลูก
ของทุกพืช ( rct-wct ) , การเตรียมดินก่อนปลูกข้าว แต่ไม่มีการไถพรวน
ก่อนการหว่านข้าวสาลี ( rct-wnt )การเตรียมดินก่อนปลูกข้าว แต่ไม่มีการเตรียมดินก่อนปลูกข้าว
( rnt-wct ) และไม่มีการไถพรวนก่อนการหว่านข้าวเป็นข้าวสาลี ( rnt-wnt ) การปล่อยโดยตรงคือ
โดดเด่นที่สุดผู้ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์กับร่างปลดปล่อยจากดินมีแบ่งปันบุคคล
ที่ใหญ่ที่สุด rct-wct ทำหน้าที่เป็นร่างจมแล้วลบพื้นที่คาร์บอนรอยเท้า แต่มันบวก
สำหรับส่วนที่เหลือของการปฏิบัติ ค่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับร่าง N2O ) และ CO2 ภายใต้การปฏิบัติทั้งหมด
ถึงแม้ว่าปริมาณการสะสมคาร์บอนในดินภายใต้ rct-wnt rnt-wct rnt-wnt , และสามารถชดเชยการปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยทางอ้อม
อย่างสมบูรณ์ , ผลกระทบโดยรวมพื้นที่คาร์บอนรอยเท้าตั้งแต่ 3.2 6.0 % ผลผลิตคาร์บอนรอยเท้าตั้งแต่ขนาด

น่าจะเป็น co2-e กกกก คิดถึง−− 1การปรับปรุงผลผลิตที่เกิดขึ้นภายใต้
rnt-wnt . การวิเคราะห์รอยจำ rct-wct เป็นส่วนใหญ่ที่มีประสิทธิภาพและพร้อมปฏิบัติ rct-wnt เป็น
มีประสิทธิภาพน้อยที่สุด การศึกษาชี้ให้เห็นว่า การลดการปล่อยก๊าซ CO2 จะลดพื้นที่และร่าง
รอยเท้าคาร์บอนของการเพาะปลูกข้าวสาลี rct-wct ปฏิบัติไม่เพียง แต่ให้ผลตอบแทนที่สูงกว่า แต่ยังลด
ความ พร้อมของการผลิตข้าวสาลีในระดับภูมิภาค