The process of selecting the approp

The process of selecting the appropriate method based on an object’s type is called
binding. If the determination of an object’s type can be deferred until runtime (rather than
compile time), the selection is called dynamic (late) binding. For example, consider the
class hierarchy of Staff with subclasses Manager and SalesStaff shown in Figure 25.5, and
assume that each class has its own print method to print out relevant details. Further assume
that we have a list consisting of an arbitrary number of objects, n say, from this hierarchy.
In a conventional programming language, we would need a CASE statement or a nested
IF statement to print out the corresponding details:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการของการเลือกวิธีที่เหมาะสมตามชนิดของวัตถุเรียกว่า
ผูก ถ้ากำหนดชนิดของวัตถุสามารถเลื่อนเวลาออกไปจนถึงรันไทม์ (rather กว่า
เวลาคอมไพล์), การเลือกเรียกว่าผูกแบบไดนามิก (ล่าช้า) พิจารณาตัวอย่าง การ
ระดับลำดับชั้นของพนักงานกับระดับผู้จัดการและแสดงในรูป 25.5, SalesStaff และ
สมมติว่า แต่ละชั้นมีวิธีของตัวเองพิมพ์เพื่อพิมพ์รายละเอียดที่เกี่ยวข้อง สมมติเพิ่มเติม
ว่า เรามีรายการประกอบด้วยหมายเลขที่กำหนดของวัตถุ n พูด จากลำดับชั้นนี้
ในภาษาเขียนโปรแกรมทั่วไป เราจะต้องคำสั่ง CASE หรือแบบซ้อน
ถ้ารายงานจะพิมพ์รายละเอียดที่เกี่ยวข้อง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการของการเลือกวิธีการที่เหมาะสมขึ้นอยู่กับชนิดของวัตถุที่เรียกว่า
ผูกพัน หากการกำหนดประเภทของวัตถุที่สามารถเลื่อนไปก่อนจนกว่ารันไทม์ (แทนที่จะ
รวบรวมเวลา) เลือกที่เรียกว่าแบบไดนามิก (ปลาย) ที่มีผลผูกพัน ตัวอย่างเช่นพิจารณา
ลำดับชั้นของพนักงานที่มีการจัดการ subclasses และ SalesStaff แสดงในรูปที่ 25.5 และ
คิดว่าแต่ละชั้นเรียนมีวิธีการของตัวเองการพิมพ์เพื่อพิมพ์รายละเอียดที่เกี่ยวข้องของ ต่อไปคิด
ว่าเรามีรายชื่อซึ่งประกอบด้วยจำนวนข้อของวัตถุ n พูดว่าจากลำดับชั้นนี้
ในการเขียนโปรแกรมภาษาธรรมดาที่เราจะต้องชี้แจงกรณีที่ซ้อนกันหรือ
ถ้างบเพื่อพิมพ์รายละเอียดที่เกี่ยวข้อง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนการของการเลือกวิธีที่เหมาะสมตามชนิดของวัตถุเรียกว่า
ผูกพัน ถ้าการกำหนดชนิดของวัตถุที่สามารถรอจนกว่า Runtime ( มากกว่า
คอมไพล์ ) , การเรียกแบบไดนามิก ( ดึก ) เข้าเล่ม ตัวอย่างเช่นพิจารณา
ชั้นลำดับขั้นของพนักงานกับผู้จัดการ และ salesstaff ย่อยที่แสดงในรูปที่ 25.5 และ
สมมติว่า แต่ละชั้นมีวิธีการพิมพ์ของตัวเองเพื่อพิมพ์รายละเอียดที่เกี่ยวข้อง ต่อไปสมมติ
ที่เรามีรายการที่ประกอบด้วยหมายเลขโดยพลการของวัตถุ , พูด , ลำดับชั้นนี้ .
ในภาษาซีปกติ เราจะต้องมีคำสั่งกรณี หรือซ้อนกัน
ถ้างบพิมพ์รายละเอียดที่สอดคล้องกัน :