Becoming encouraged after speaking

Becoming encouraged after speaking a single word, Yi Longlong then gathered her strength as she continued with her request. A soft young voice carrying the sweet lilt of a child slowly emanated from the grass. “Let… me take a look… at your eyes.”

The eyes were the windows to the soul, or so Yi Longlong had always deeply believed. Although she had previously spent half her life in a hospital and didn’t interact much with others, there were many things she had witnessed in the hospital.

Young and old, sickness and death, this was the path that all people took. The presence of these four words accumulated everywhere in the hospital. She had seen pregnant women being transferred to the delivery wards, and old men quivering. She had witnessed the sick painfully groaning out on their sickbeds, and seen the people near her stop their breaths. From her sickness and pain, her senses were instead more sensitive. It could very easily tell from people’s eyes whether they harbored good will or ill intentions.

The blonde man’s voice was very kind but she was still a bit scared, so she gave out this ridiculous sounding request.

The blonde man was slightly surprised, then began to smile. His smile was very laid back and casual, just like the rays naturally shining down from the sun. Following that, he lifted his messy hair and stroked it aside, revealing the two eyes covered beneath.

That was a pair of… very gentle eyes. The beautiful blue eyes were like a sky free of clouds, wide and almost endless. His pupils were welcoming and gentle, and like the sharpest weapon, immediately crumbled her defense.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลายเป็นกำลังใจให้หลังจากการพูดคำเดียว Yi Longlong แล้วรวบรวมความแรงของเธอขณะที่เธอยังคงมีการร้องขอของเธอ หนุ่มเสียงนุ่มแบกจังหวะหวานของเด็กช้าเล็ดลอดออกมาจากหญ้า "ให้ฉัน ... ดู ... ที่ตาของคุณ." ดวงตาเป็นหน้าต่างสู่จิตวิญญาณหรือเพื่อให้ยี่ Longlong ได้มักจะเชื่ออย่างลึกซึ้ง แม้ว่าเธอจะได้ใช้เวลาก่อนหน้านี้ครึ่งหนึ่งของชีวิตของเธอในโรงพยาบาลและไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ มากมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอได้ร่วมเป็นสักขีพยานในโรงพยาบาล. เด็กและผู้ใหญ่เจ็บป่วยและความตายนี้เป็นเส้นทางที่ทุกคนเข้ามามี การปรากฏตัวของเหล่านี้สี่คำสะสมทุกที่ในโรงพยาบาล เธอได้เห็นหญิงตั้งครรภ์ถูกโอนไปยังหอผู้ป่วยที่ส่งมอบและคนเก่าที่สั่นเทา เธอได้เห็นคนป่วยเจ็บปวดส่งเสียงพึมพัมออกใน sickbeds ของพวกเขาและเห็นคนที่อยู่ใกล้เธอหยุดหายใจของพวกเขา จากการเจ็บป่วยและความเจ็บปวดของเธอ, ความรู้สึกของเธอแทนความสำคัญมากขึ้น มันง่ายมากที่จะบอกได้จากสายตาของผู้คนไม่ว่าพวกเขาเก็บงำจะดีหรือความตั้งใจที่ไม่ดี. เสียงชายสีบลอนด์เป็นคนใจดีมาก แต่เธอก็ยังคงบิตกลัวดังนั้นเธอจึงให้ออกคำขอทำให้เกิดเสียงนี้ไร้สาระ. ชายสีบลอนด์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยจากนั้นก็เริ่ม ยิ้ม. รอยยิ้มของเขาถูกวางมากกลับมาและไม่เป็นทางการเช่นเดียวกับรังสีตามธรรมชาติที่ส่องแสงลงมาจากดวงอาทิตย์ ต่อไปนี้ที่เขายกผมยุ่งของเขาและลูบมันกันเผยให้เห็นดวงตาทั้งสองข้างได้รับการคุ้มครองภายใต้. นั่นคือคู่ของ ... ตาอ่อนโยนมาก ดวงตาสีฟ้าที่สวยงามเป็นเหมือนท้องฟ้าฟรีเมฆกว้างและเกือบสิ้นสุด นักเรียนของเขามีความอบอุ่นและอ่อนโยนและชอบอาวุธคมชัดร่วงป้องกันของเธอทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลายเป็นกำลังใจหลังจากพูดคำเดียว ยี longlong แล้วรวบรวมความแข็งแรงของเธอขณะที่เธอยังคงต้องการเธอ หนุ่มเสียงนุ่มอุ้มร้องเพลงเป็นจังหวะหวานของเด็กช้า emanated จากหญ้า " ปล่อย . . . . . . . ดูซิ . . . . ในสายตาของคุณดวงตาเป็นหน้าต่างสู่จิตวิญญาณ หรือ โซยี longlong มัวแต่เชื่ออย่างลึกซึ้ง แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอใช้เวลาครึ่งหนึ่งของชีวิตของเธอในโรงพยาบาล และไม่ได้โต้ตอบมากกับคนอื่น ๆ มีหลายเรื่องที่เธอได้เห็นในโรงพยาบาลหนุ่มและแก่ เจ็บ ตาย นี้เป็นเส้นทางที่ทุกคนทำ การปรากฏตัวของคำเหล่านี้สะสมทุกที่ในโรงพยาบาล เธอได้เห็น ผู้หญิงท้องถูกโอนไปยังแผนกจัดส่ง และคนเก่าที่สั่น เธอได้เห็นคนป่วยเจ็บปวดครวญครางออกมา sickbeds ของพวกเขาและเห็นคนใกล้เธอหยุดลมหายใจของพวกเขา จากการป่วยของเธอ และความเจ็บปวด ประสาทสัมผัสของเธอแทน ที่สำคัญมากขึ้น มันสามารถได้อย่างง่ายดายมากบอกได้จากสายตาของผู้คนว่าพวกเขายอมรับจะดีหรือความตั้งใจเสียงของชายผมบลอนด์ ใจดีมาก แต่เธอยังกลัวเล็กน้อย เธอจึงได้ออกนี้ตลกเสียงขอผู้ชายผมสีบลอนด์เป็นเล็กน้อยแปลกใจ เริ่มยิ้มแล้ว รอยยิ้มของเขาถูกวางกลับและสบาย ๆ , เช่นเดียวกับรังสีธรรมชาติส่องแสงจากดวงอาทิตย์ จากนั้น เขาก็ยกหัวยุ่งๆของเขาและจับมันไว้ เผยให้เห็นดวงตาสองครอบคลุมภายใต้นั่นคือคู่ของ . . . . . . . นุ่มนวลตา ดวงตาคู่สวยสีฟ้าเหมือนท้องฟ้าฟรี เมฆ และกว้างเกือบจะไม่มีที่สิ้นสุด นักเรียนของเขาอบอุ่นและอ่อนโยน ชอบอาวุธแหลมคม ทันทีนั้นพังทลายป้องกันเธอ