Friedman's challenges to what he la

Friedman's challenges to what he later called "naive Keynesian" (as opposed to New Keynesian) theory[4] began with his 1950s reinterpretation of the consumption function, and he became the main advocate opposing Keynesian government policies.[5] In the late 1960s, he described his own approach (along with all of mainstream economics) as using "Keynesian language and apparatus" yet rejecting its "initial" conclusions.[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความท้าทายของฟรีดแมนอะไรเขาในภายหลังเรียก "ขำน่าสำนักเคนส์" (ตรงข้ามกับใหม่สำนักเคนส์) ทฤษฎี [4] เริ่ม ด้วยสถาปัตยกรรมของเขาช่วงทศวรรษ 1950 ของฟังก์ชันการใช้ และเขาได้กลายเป็นทนายหลักนโยบายของสำนักเคนส์รัฐบาลฝ่ายตรงข้าม[5] ในปลายปี 1960 เขาอธิบายวิธีการของเขาเอง (ด้วยทั้งหมดของหลักเศรษฐศาสตร์) เป็นการใช้ "ภาษาสำนักเคนส์และเครื่องมือ" แต่ปฏิเสธบทสรุปของ "เริ่มต้น"[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความท้าทายของฟรีดแมนกับสิ่งที่เขาเรียกว่า "หน่อมแน้มของเคนส์" (เมื่อเทียบกับใหม่เคนส์) ทฤษฎี [4] เริ่มต้นด้วย 1950 ตีความของฟังก์ชั่นการบริโภคและเขาก็กลายเป็นผู้สนับสนุนหลักของการต่อต้านนโยบายของรัฐบาลเคนส์. [5] ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 เขาอธิบายวิธีการของตัวเอง (พร้อมด้วยทั้งหมดของเศรษฐศาสตร์กระแสหลัก) ในขณะที่การใช้ "ภาษาของเคนส์และอุปกรณ์" ยังปฏิเสธ "เริ่มต้น" ของข้อสรุป. [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟรีดแมนคือความท้าทายที่เขาต่อมาเรียกว่าไร้เดียงสา " ของ " ( ตรงข้ามกับทฤษฎีสำนักเคนส์ใหม่ ) [ 4 ] เริ่มด้วยยุคโชว์ฉบับตีความใหม่ของฟังก์ชันการบริโภค และเขาเป็นผู้สนับสนุนหลักของนโยบายรัฐบาลฝ่ายตรงข้าม . [ 5 ] ใน ช่วงปลายทศวรรษ 1960 ,เขาอธิบายวิธีการของเขาเอง ( พร้อมกับของเศรษฐศาสตร์กระแสหลัก ) เช่น การใช้ " ของภาษาและอุปกรณ์ " ยังปฏิเสธการ " เริ่มต้น " ข้อสรุป [ 6 ]