Cruelty to animals, also called ani

Cruelty to animals, also called animal abuse or animal neglect, is the human infliction of suffering or harm upon non-human animals, for purposes other than self-defense or survival. More narrowly, it can be the causing of harm or suffering for specific gain, such as killing animals for food or for their fur; opinions differ about the extent of cruelty associated with a given method of slaughter. Cruelty to animals sometimes encompasses inflicting harm or suffering for personal amusement, as in zoosadism. Laws concerning animal cruelty are designed to prevent needless cruelty. Divergent approaches to such laws occur in different jurisdictions throughout the world. For example, some laws govern methods of killing animals for food, clothing, or other products, and other laws concern the keeping of animals for entertainment, education, research, or as pets.

In broad terms, there are three conceptual approaches to the issue of cruelty to animals. The animal welfare position holds that there is nothing inherently wrong with using animals for human purposes, such as food, clothing, entertainment, and research, but that it should be done in a way that minimizes unnecessary pain and suffering, sometimes referred to as "humane" treatment. Utilitarian advocates argue from the position of costs and benefits and vary in their conclusions as to the allowable treatment of animals. Some utilitarians argue for a "weaker" approach which is closer to the animal welfare position, whereas others argue for a position that is similar to animal rights. Animal rights theorists criticize these positions, arguing that the words "unnecessary" and "humane" are subject to widely differing interpretations, and that animals have basic rights. They say that the only way to ensure protection for animals is to end their status as property and to ensure that they are never used as commodities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทารุณกรรมสัตว์ที่เรียกว่าการทารุณสัตว์หรือละเลยสัตว์เป็นมนุษย์สร้างความเสียหายของความทุกข์หรือเป็นอันตรายเมื่อสัตว์ไม่ใช่มนุษย์เพื่อวัตถุประสงค์อื่นที่ไม่ใช่การป้องกันตัวเองหรือการอยู่รอด อื่น ๆ แคบ ๆ ก็สามารถก่อให้เกิดอันตรายหรือความทุกข์ทรมานเพื่อผลประโยชน์ที่เฉพาะเจาะจงเช่นการฆ่าสัตว์เพื่อเป็นอาหารหรือขนของพวกเขา; ความคิดเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับขอบเขตของความโหดร้ายที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่กำหนดของการฆ่า ทารุณกรรมสัตว์โลกไซเบอร์บางครั้งก่อให้เกิดอันตรายหรือความทุกข์ทรมานเพื่อความบันเทิงส่วนบุคคลในขณะที่ zoosadism กฎหมายเกี่ยวกับการทารุณสัตว์ได้รับการออกแบบมาเพื่อป้องกันความโหดร้ายไม่มีความจำเป็น วิธีการที่แตกต่างกันไปตามกฎหมายดังกล่าวเกิดขึ้นในเขตอำนาจศาลที่แตกต่างกันทั่วโลก ยกตัวอย่างเช่นกฎหมายบางวิธีการควบคุมการฆ่าสัตว์เพื่อเป็นอาหาร, เสื้อผ้า, หรือผลิตภัณฑ์อื่น ๆ และกฎหมายอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการรักษาของสัตว์เพื่อความบันเทิง, การศึกษา, การวิจัยหรือการเป็นสัตว์เลี้ยง. ในแง่กว้างมีสามแนวทางความคิดกับปัญหา การทารุณกรรมสัตว์ ตำแหน่งสวัสดิภาพสัตว์ถือได้ว่ามีอะไรที่ไม่ถูกต้องโดยเนื้อแท้กับการใช้สัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ของมนุษย์เช่นอาหาร, เสื้อผ้า, ความบันเทิงและการวิจัย แต่ที่มันควรจะทำในทางที่ช่วยลดความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่ไม่จำเป็นบางครั้งเรียกว่า " มนุษยธรรม "การรักษา สนับสนุนเถียงประโยชน์จากตำแหน่งของค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ที่แตกต่างกันและในข้อสรุปของพวกเขาเช่นการรักษาที่อนุญาตของสัตว์ utilitarians บางคนอ้างเป็น "อ่อนแอ" วิธีการซึ่งเป็นตำแหน่งที่ใกล้ชิดกับสวัสดิภาพสัตว์ในขณะที่คนอื่น ๆ ยืนยันสำหรับตำแหน่งที่คล้ายกับสิทธิสัตว์ ทฤษฎีสิทธิสัตว์วิพากษ์วิจารณ์ตำแหน่งเหล่านี้เถียงว่าคำว่า "ไม่จำเป็น" และ "มนุษยธรรม" อาจมีการตีความที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางและว่าสัตว์มีสิทธิขั้นพื้นฐาน พวกเขาบอกว่าวิธีเดียวที่จะช่วยปกป้องสัตว์คือการสิ้นสุดสถานะของพวกเขาเป็นทรัพย์สินและเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่เคยนำมาใช้เป็นสินค้าโภคภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทารุณสัตว์ ที่เรียกว่าการทารุณสัตว์ หรือสัตว์ละเลย คือ การลงโทษของมนุษย์ทุกข์หรืออันตรายต่อสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ เพื่อวัตถุประสงค์อื่นนอกจากป้องกันตัวหรือการอยู่รอด เพิ่มเติมอย่างหวุดหวิด มันอาจจะก่อให้เกิดอันตราย หรือทุกข์เพื่อผลประโยชน์เฉพาะ เช่น ฆ่าสัตว์เป็นอาหาร หรือขนสัตว์ของพวกเขา ความคิดเห็นแตกต่างกันเกี่ยวกับขอบเขตของความโหดร้ายที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดวิธีการของการฆ่าทารุณสัตว์บางครั้งครอบคลุมทำร้ายหรือทรมานเพื่อความบันเทิงส่วนบุคคล เช่น zoosadism . กฎหมายเกี่ยวกับการทารุณกรรมสัตว์ ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันความความโหดร้าย อเนกแนวทางกฎหมายดังกล่าวเกิดขึ้นในเขตอำนาจศาลที่แตกต่างกันทั่วโลก ตัวอย่างเช่น มีกฎหมายควบคุมวิธีการฆ่าสัตว์เป็นอาหาร , เสื้อผ้า หรือผลิตภัณฑ์อื่น ๆและกฎหมายอื่นที่เกี่ยวกับการรักษาสัตว์ เพื่อความบันเทิง การศึกษา วิจัย หรือเป็นสัตว์เลี้ยง

ในแง่ที่กว้าง มี 3 แนวทาง แนวคิดเรื่องของการทารุณสัตว์ ตำแหน่งสวัสดิการสัตว์ถือว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับเนื้อแท้ใช้สัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ของมนุษย์ เช่น อาหาร , เสื้อผ้า , บันเทิง , และการวิจัยแต่ ว่า มันควรจะทำในลักษณะที่ช่วยลดความเจ็บปวดที่ไม่จำเป็นและทุกข์ บางครั้งเรียกว่า " มนุษยธรรม " รักษา ประโยชน์สนับสนุนโต้แย้งจากตำแหน่งของต้นทุนและผลประโยชน์ และแตกต่างกันในข้อสรุปของพวกเขาที่จะรักษาลูกของสัตว์ บาง utilitarians โต้เถียงสำหรับ " แข็งแกร่ง " วิธีการที่ใกล้ชิดกับตำแหน่งสวัสดิการสัตว์ในขณะที่คนอื่นเถียงสำหรับตำแหน่งที่คล้ายคลึงกับสิทธิสัตว์ ทฤษฎีสิทธิสัตว์วิจารณ์ตำแหน่งเหล่านี้ เถียงว่า คำว่า " ไม่ " และ " เมตตา " อาจมีการตีความที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวาง และสัตว์มีสิทธิพื้นฐานพวกเขาบอกว่าวิธีเดียวที่จะให้การป้องกันสำหรับสัตว์คือสิ้นสุดสถานะเป็นทรัพย์สิน และเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ใช้เป็นสินค้า