The main contribution of the paper

The main contribution of the paper is to present hard evidence on risk exposure, hedging strategies, and agency problems resulting in speculation with derivatives, by focusing on the case of Aracruz Celulose. It highlights the failure of risk management systems in non-financial firms in the face of extreme events like the financial crisis of
2008. The company posted financial losses of U$2.1 billion due to currency derivatives trading in the third quarter of 2008. We show how the company‟s real hedge position deviated from its optimal hedge as a result of the speculation with OTC derivatives, permitted by weak governance structures that failed in preventing hubris and mistakes in risk management

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนหลักของกระดาษที่จะนำมาแสดงหลักฐานยากเสี่ยง การป้องกันความเสี่ยงกลยุทธ์ และหน่วยงานปัญหาเกิดการเก็งกำไรกับอนุพันธ์ โดยเน้นกรณีของ Aracruz Celulose มันเน้นความล้มเหลวของระบบการจัดการความเสี่ยงในองค์กรไม่ใช่ทางการเงินในการเผชิญกับเหตุการณ์รุนแรงเช่นวิกฤตการเงินของ2008. บริษัทลงความสูญเสียทางการเงินของ U 2.1 พันล้านดอลลาร์เนื่องจากสกุลเงินตราสารอนุพันธ์ในไตรมาส 3 ปี 2008 เราแสดงวิธีตำแหน่งป้องกันความเสี่ยงที่แท้จริงของบริษัทแตกต่างออกไปของป้องกันความเสี่ยงที่เหมาะสมเป็นผลมาจากการเก็งกำไรกับอนุพันธ์ OTC ตามโครงสร้างการบริหารจัดการที่อ่อนแอที่ล้มเหลวในการป้องกันความโอหังและความผิดพลาดในการบริหารความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนับสนุนหลักของกระดาษที่จะนำเสนอพยานหลักฐานอย่างหนักเกี่ยวกับความเสี่ยง, การป้องกันความเสี่ยงกลยุทธ์และปัญหาที่เกิดขึ้นส่งผลให้หน่วยงานในการเก็งกำไรที่มีอนุพันธ์โดยมุ่งเน้นไปที่กรณีของ Aracruz Celulose มันไฮไลท์ความล้มเหลวของระบบการบริหารความเสี่ยงใน บริษัท ที่ไม่ใช่สถาบันการเงินในการเผชิญกับเหตุการณ์รุนแรงเช่นวิกฤตการณ์ทางการเงินของ
2008 บริษัท โพสต์สูญเสียทางการเงินของ U $ 2.1 พันล้านเนื่องจากอนุพันธ์ซื้อขายสกุลเงินในไตรมาสที่สามของปี 2008 เราแสดงให้เห็นว่า บริษัท ฯ "ตำแหน่งการป้องกันความเสี่ยงที่แท้จริงผิดไปจากการป้องกันความเสี่ยงที่เหมาะสมเป็นผลมาจากการเก็งกำไรที่มี OTC อนุพันธ์ได้รับอนุญาตจากการกำกับดูแลที่อ่อนแอ โครงสร้างที่ล้มเหลวในการป้องกันความโอหังและความผิดพลาดในการบริหารความเสี่ยง