They walked over to a bar on Eighth

They walked over to a bar on Eighth Street, not saying anything, Michael automatically helping her over curbstones and guiding her past automobiles. He walked, buttoning his coat, looking thoughtfully at his neatly shined heavy brown shoes as they made the steps toward the bar. They sat near a window in the bar and the sun streamed in, and there was a small cheerful fire in the fireplace. A little Japanese waiter came over and put down some pretzels and smiled happily at them.

"What do you order after breakfast?" Michael asked.

"Brandy, I suppose," Frances said.

"Courvoisier," Michael told the waiter. "Two Courvoisier."

The waiter came with the glasses and they sat drinking the brandy in the sunlight. Michael finished half his and drank a little water.

"I look at women," he said. "Correct. I don't say it's wrong or right, I look at them. If I pass them on the street and I don't look at them, I'm fooling you, I'm fooling myself."

"You look at them as though you want them," Frances said, playing with her brandy glass. "Every one of them."

"In a way," Michael said, speaking softly and not to his wife, "in a way that's true. I don't do anything about it, but it's true."

"I know it. That's why I feel bad."

"Another brandy," Michael called. "Waiter, two more brandies."

"Why do you hurt me?" Frances asked. "What're you doing?"

Michael sighed and closed his eyes and rubbed them gently with his fingertips. "I love the way women look. One of the things I like best about New York is the battalions of women. When I first came to New York from Ohio that was the first thing I noticed, the million wonderful women, all over the city. I walked around with my heart in my throat."

"A kid," Frances said. "That's a kid's feeling."

"Guess again," Michael said. "Guess again. I'm older now, I'm a man getting near middle age, putting on a little fat and I still love to walk along Fifth Avenue at three o'clock on the east side of the street between Fiftieth and Fifty-seventh streets, they're all out then, making believe they're shopping, in their furs and their crazy hats, everything all concentrated from all over the world into eight blocks, the best furs, the best clothes, the handsomest women, out to spend money and feeling good about it, looking coldly at you, making believe they're not looking at you as you go past."

The Japanese waiter put the two drinks down, smiling with great happiness.

"Everything is all right?" he asked.

"Everything is wonderful," Michael said.

"If it's just a couple of fur coats," Frances said, "and forty-five-dollar hats . . ."

"It's not the fur coats. Or the hats. That's just the scenery for that particular kind of woman. Understand," he said, "you don't have to listen to this."

"I want to listen."

"I like the girls in the offices. Neat, with their eyeglasses, smart, chipper, knowing what everything is about, taking care of themselves all the time." He kept his eye on the people going slowly past outside the window. "I like the girls on Forty-fourth Street at lunchtime, the actresses, all dressed up on nothing a week, talking to the good-looking boys, wearing themselves out being young and vivacious outside Sardi's, waiting for producers to look at them. I like the salesgirls in Macy's, paying attention to you first because you're a man, leaving lady customers waiting, flirting with you over socks and books and phonograph needles. I got all this stuff accumulated in me because I've been thinking about it for ten years and now you've asked for it and here it is."

"Go ahead," Frances said.

"When I think of New York City, I think of all the girls, the Jewish girls, the Italian girls, the Irish, Polack, Chinese, German, Negro, Spanish, Russian girls, all on parade in the city. I don't know whether it's something special with me or whether every man in the city walks around with the same feeling inside him, but I feel as though I'm at a picnic in this city. I like to sit near the women in the theaters, the famous beauties who've taken six hours to get ready and look it. And the young girls at the football games, with the red cheeks, and when the warm weather comes, the girls in their summer dresses . . ." He finished his drink. "That's the story. You asked for it, remember. I can't help but look at them. I can't help but want them."

"You want them," Frances repeated without expression. "You said that."

"Right," Michael said, being cruel now and not caring, because she had made him expose himself. "You brought this subject up for discussion, we will discuss it fully."

Frances finished her drink and swallowed two or three times extra. "You say you love me?"

"I love you, but I also want them. Okay."

"I'm pretty, too," Frances said. "As pretty as any of them."

"You're beautiful," Michael said, meaning it.

"I'm good for you," Frances said, pleading. "I've made a good wife, a good housekeeper, a good friend. I'd do any damn thing for you."

"I know," Michael said. He put his hand out and grasped hers.

"You'd like to be free to . . ." Frances said.

"Sssh."

"Tell the truth." She took her hand away from under his.

Michael flicked the edge of his glass with his finger. "Okay," he said gently. "Sometimes I feel I would like to be free."

"Well," Frances said defiantly, drumming on the table, "anytime you say . . ."

"Don't be foolish." Michael swung his chair around to her side of the table and patted her thigh.

She began to cry, silently, into her handkerchief, bent over just enough so that nobody else in the bar would notice. "Someday," she said, crying, "you're going to make a move . . ."

Michael didn't say anything. He sat watching the bartender slowly peel a lemon.

"Aren't you?" Frances asked harshly. "Come on, tell me. Talk. Aren't you?"

"Maybe," Michael said. He moved his chair back again. "How the hell do I know?"

"You know," Frances persisted. "Don't you know?"

"Yes," Michael said after a while. "I know."

Frances stopped crying then. Two or three snuffles into the handkerchief and she put it away and her face didn't tell anything to anybody. "At least do me one favor," she said.

"Sure."

"Stop talking about how pretty this woman is, or that one. Nice eyes, nice breasts, a pretty figure, good voice," she mimicked his voice. "Keep it to yourself. I'm not interested."

"Excuse me." Michael waved to the waiter. "I'll keep it to myself."

Frances flicked the corner of her eyes. "Another brandy," she told the waiter.

"Two," Michael said.

"Yes, ma'am, yes, sir," said the waiter, backing away.

Frances regarded him coolly across the table. "Do you want me to call the Stevensons?" she asked. "It'll be nice in the country."

"Sure," Michael said. "Call them up."

She got up from the table and walked across the room toward the telephone. Michael watched her walk, thinking, What a pretty girl, what nice legs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาเดินไปที่บาร์บนถนนแปดไม่พูดอะไรไมเคิลโดยอัตโนมัติช่วยให้ curbstones กว่าเธอและแนวทางรถยนต์ในอดีตของเธอ ที่พระองค์ทรงดำเนิน buttoning เสื้อของเขามองความคิดที่ส่องสว่างอย่างเรียบร้อยหนักรองเท้าสีน้ำตาลของเขาขณะที่พวกเขาทำตามขั้นตอนที่มีต่อบาร์ พวกเขานั่งใกล้หน้าต่างในแถบและดวงอาทิตย์ในสตรีมและมีไฟร่าเริงขนาดเล็กในเตาผิงบริกรญี่ปุ่นเล็ก ๆ น้อย ๆ มาใส่ลงและเพรทเซิลและยิ้มอย่างมีความสุขที่พวกเขา.

"ทำในสิ่งที่คุณสั่งซื้อหลังอาหารเช้า?" ไมเคิลถาม.

"บรั่นดี, ฉันคิดว่า" ฟรานเซสกล่าวว่า.

"Courvoisier" ไมเคิลบอกว่าบริกร "สอง Courvoisier."

บริกรมาพร้อมกับแว่นตาและที่พวกเขานั่งดื่มบรั่นดีในแสงแดด ไมเคิลเสร็จครึ่งหนึ่งของเขาและดื่มน้ำน้อย.

"ฉันมองไปที่ผู้หญิง"เขากล่าว." ถูกต้อง ผมไม่ได้บอกว่ามันผิดหรือขวาฉันมองไปที่พวกเขา ถ้าผมผ่านพวกเขาบนถนนและฉันไม่มองพวกเขาว่าผมหลอกลวงคุณผมเหลือเกิน. "

" คุณมองไปที่พวกเขาว่าคุณต้องการให้พวกเขา "ฟรานเซสกล่าวว่าการเล่นกับบรั่นดีของเธอ แก้ว. "ทุกคนของพวกเขา."

"ในทาง" ไมเคิลกล่าวว่าพูดเบา ๆ และไม่ให้ภรรยาของเขา "ในทางที่เป็นความจริง ฉันไม่ได้ทำอะไรกับมัน,แต่มันเป็นความจริง. "

" ฉันรู้ว่ามัน ว่าทำไมฉันรู้สึกไม่ดี. "

" บรั่นดีอีก "ไมเคิลที่เรียกว่า." บริกรสองบรั่นดีขึ้น. "

" ทำไมคุณทำให้ฉันเจ็บ "frances ถาม." what're you doing? "

ไมเคิลถอนหายใจ และปิดตาของเขาและพวกเขาลูบเบา ๆ ด้วยปลายนิ้วของเขา. "i love วิธีดูผู้หญิง หนึ่งในสิ่งที่ผมชอบมากที่สุดเกี่ยวกับนิวยอร์กเป็นกองทัพของผู้หญิงเมื่อก่อนผมก็มาถึงนิวยอร์กโอไฮโอนั่นคือสิ่งแรกที่ผมสังเกตเห็น, ล้านผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมทั่วเมือง ผมเดินไปรอบ ๆ ด้วยหัวใจของฉันอยู่ในลำคอของฉัน. "

" เด็ก "ฟรานเซสกล่าวว่า." นั่นเป็นความรู้สึกของเด็ก. "

" เดาอีกครั้ง "ไมเคิลกล่าวว่า." เดาอีกครั้ง ฉันเก่าตอนนี้ฉันได้รับใกล้คนวัยกลางคน,วางบนไขมันเพียงเล็กน้อยและฉันยังคงรักที่จะเดินไปตามถนนสายที่ห้าที่ 3:00 บนฝั่งตะวันออกของถนนระหว่างห้าสิบและถนน 57 พวกเขากำลังทั้งหมดออกแล้วทำให้เชื่อว่าพวกเขากำลังช้อปปิ้งของพวกเขาใน ขนสัตว์และหมวกบ้าของพวกเขาทุกอย่างเข้มข้นจากทั่วทุกมุมโลกเป็นแปดบล็อกขนสัตว์ที่ดีที่สุดเสื้อผ้าที่ดีที่สุด, ผู้หญิงหล่อ,ออกจะใช้จ่ายเงินและความรู้สึกที่ดีเกี่ยวกับมันมองอย่างเย็นชาที่คุณทำให้เชื่อว่าพวกเขาไม่ได้มองไปที่คุณเป็นคุณไปที่ผ่านมา. ทุกอย่าง "

บริกรญี่ปุ่นใส่เครื่องดื่มสองแก้วลงรอยยิ้มอย่างมีความสุขที่ยิ่งใหญ่.

" ที่ถูกต้องทั้งหมดหรือไม่ "เขาถาม.

" ทุกอย่างเป็นที่ยอดเยี่ยม "ไมเคิลกล่าวว่า.

" ถ้าหากมันเป็นเพียงไม่กี่ของเสื้อโค้ทขนสัตว์, "ฟรานเซสกล่าวว่า" และหมวกสี่สิบห้าดอลลาร์ . . "

" ยังไม่ได้เสื้อที่ทำจากขนสัตว์หรือหมวก นั่นเป็นเพียงฉากชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งของผู้หญิงคนหนึ่ง เข้าใจ "เขากล่าวว่า" คุณไม่จำเป็นต้องฟังนี้. "

" ฉันต้องการที่จะรับฟัง. "

" ผมชอบผู้หญิงในสำนักงาน เรียบร้อยกับแว่นตาของพวกเขาสมาร์ทเริงทราบว่าสิ่งทุกอย่างที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการดูแลตัวเองตลอดเวลา. "เขาเก็บดวงตาของเขาเมื่อคนไปผ่านมาอย่างช้าๆนอกหน้าต่าง"ผมชอบผู้หญิงอยู่บนถนนสาย 44 ในเวลาอาหารกลางวันดาราทั้งหมดที่แต่งขึ้นเมื่อสัปดาห์ไม่มีอะไรพูดคุยกับเด็กผู้ชายหน้าตาดีใส่ตัวเองออกมาเป็นหนุ่มสาวและมีชีวิตชีวานอก Sardi ของการรอคอยสำหรับผู้ผลิตจะมองไปที่พวกเขา ชอบ salesgirls ในเมซีให้ความสนใจกับคุณเพราะคุณผู้ชายคนหนึ่งออกจากลูกค้าผู้หญิงรอคอยเจ้าชู้กับคุณผ่านถุงเท้าและหนังสือและเข็มแผ่นเสียง ผมได้รับทุกสิ่งที่สะสมในตัวผมอย่างนี้ก็เพราะได้รับความคิดเกี่ยวกับมันเป็นเวลาสิบปีและตอนนี้คุณได้ถามสำหรับมันและที่นี่มันเป็น. "

" ไปข้างหน้า "frances กล่าว.

" เมื่อฉันคิดว่า new york city ผมคิดว่าจากเด็กผู้หญิงสาวชาวยิวสาวอิตาลี, ไอริช, Polack, จีน, เยอรมัน, นิโกร, สเปน, สาวรัสเซียทุกขบวนพาเหรดในเมือง ผมไม่ทราบว่ามันเป็นสิ่งที่พิเศษกับผมหรือไม่ว่าคนที่อยู่ในเมืองทุกคนเดินไปรอบ ๆ ด้วยความรู้สึกเดียวกันในตัวเขา แต่ฉันรู้สึกว่าฉันที่ปิกนิกในเมืองนี้ ผมชอบที่จะนั่งใกล้ผู้หญิงในโรงภาพยนตร์, ความงามที่มีชื่อเสียงที่ได้นำหกชั่วโมงจะได้รับพร้อมและมองมัน และหญิงสาวที่เกมฟุตบอลที่มีแก้มสีแดง,และเมื่ออากาศอบอุ่นมาพร้อมสาว ๆ ในชุดฤดูร้อนของพวกเขา . . "เขาดื่มเครื่องดื่มของเขา." ที่เรื่อง คุณถามว่าจำได้ ฉันไม่สามารถช่วย แต่มองไปที่พวกเขา ฉันไม่สามารถช่วย แต่ต้องการให้พวกเขา. "

" คุณต้องการให้พวกเขา "frances ซ้ำโดยไม่ต้องแสดงออก." คุณกล่าวว่า. "

" ขวา "ไมเคิลกล่าวว่าเป็นความโหดร้ายในตอนนี้และไม่ได้รับการดูแลเพราะเธอทำให้เขา เปิดเผยตัวเอง"คุณนำเรื่องนี้ขึ้นสำหรับการสนทนาเราจะหารือเกี่ยวกับมันอย่างเต็มที่."

frances ดื่มเครื่องดื่มของเธอและกลืนกินสองหรือสามครั้งพิเศษ "คุณบอกว่าคุณรักฉัน"

"ผมรักคุณ แต่ฉันยังต้องการให้พวกเขา. okay."

"ฉันสวยเกินไป" ฟรานเซสกล่าวว่า "ในขณะที่สวยเป็น ๆ ของพวกเขา."

"คุณสวย" ไมเคิลกล่าวว่าความหมายมัน.

"ฉันดีสำหรับคุณ" frances กล่าวว่าขอร้อง "ผมได้ทำภรรยาที่ดี,แม่บ้านที่ดีเป็นเพื่อนที่ดี ผมจะทำสิ่งใดสิ่งแช่งให้คุณ. "

" ฉันรู้ "ไมเคิลกล่าวว่า. เขาใส่มือของเขาออกมาและลงโทษเธอ.

" คุณต้องการมีอิสระที่จะ . . "ฟรานเซสกล่าวว่า.

" Sssh. "

" บอกความจริง. "เธอเอามือของเธอออกไปจากภายใต้ของเขา.

ไมเคิลสะบัดขอบของแก้วของเขาด้วยนิ้วของเขา." โอเค "เขากล่าวเบา ๆ ." บางครั้งฉันรู้สึกฉันต้องการที่จะเป็นอิสระ. "

" ดี,"ฟรานเซสกล่าวว่าท้าทายกลองบนโต๊ะ" ทุกที่ทุกเวลาที่คุณพูด . . "

" ไม่ต้องโง่. "ไมเคิลเหวี่ยงเก้าอี้ของเขาไปรอบ ๆ ด้านข้างของตารางและตบเบา ๆ ที่ต้นขาของเธอ.

เธอเริ่มที่จะร้องไห้เงียบลงไปในผ้าเช็ดหน้าของเธอก้มลงพอเพียงเพื่อให้คนอื่นในการที่ บาร์จะแจ้ง. "สักวันหนึ่ง" เธอกล่าว, ร้องไห้, "คุณกำลังจะให้ย้าย . . "

ไมเคิลไม่ได้พูดอะไรเขานั่งดูบาร์เทนเดอร์ช้าเปลือกมะนาว.

"ไม่ได้คุณ?" frances ถามอย่างรุนแรง "มาบอกฉัน. พูดคุย. คุณไม่?"

"อาจจะ" ไมเคิลกล่าวว่า เขาย้ายเก้าอี้ของเขากลับมาอีกครั้ง "วิธีนรกฉันจะรู้?"

"คุณรู้ว่า" frances ยืนกราน "ไม่คุณรู้หรือ"

"ใช่" ไมเคิลกล่าวว่าหลังจากที่ในขณะ "ฉันรู้."

frances หยุดร้องไห้แล้วสองหรือสามคัดจมูกเป็นผ้าเช็ดหน้าและเธอใส่มันออกไปและใบหน้าของเธอไม่ได้บอกอะไรให้ใคร "อย่างน้อยฉันหนึ่งทำของที่ระลึก," เธอกล่าว.

"แน่ใจ."

"หยุดพูดเกี่ยวกับวิธีสวยผู้หญิงคนนี้เป็นหรือว่าหนึ่ง. ตาดีหน้าอกสวยรูปสวยเสียงดี" เธอเลียนแบบ เสียงของเขา "เก็บมันไว้กับตัวเอง. ฉันไม่สนใจ."

"ขอโทษ." ไมเคิลโบกมือให้บริกร"ฉันจะเก็บมันไว้กับตัวเอง."

frances สะบัดมุมของดวงตาของเธอ "บรั่นดีอีก" เธอบอกบริกร.

"สอง" ไมเคิลกล่าวว่า.

"ใช่, แหม่มใช่ครับ" บริกรกล่าวว่าการหวนกลับไป.

frances การยกย่องให้เขาเย็นชาบนโต๊ะ "คุณต้องการให้ฉันไปเรียก stevensons ได้หรือไม่" เธอถาม "มันจะสุขในประเทศ."

"แน่ใจว่า" ไมเคิลกล่าวว่า "พวกเขาได้โทร."

เธอลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินข้ามห้องไปทางโทรศัพท์ ไมเคิลเฝ้าเดินเธอคิดสิ่งที่สาวสวยสิ่งที่ขาดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาเดินผ่านไปแถบแปดดาว ไม่พูดอะไร ไมเคิลช่วยเธอผ่าน curbstones โดยอัตโนมัติ และแนะนำเธอผ่านรถยนต์ เขาเดิน buttoning เสื้อของเขา ดูดีรองเท้าสีน้ำตาลหนักเขา shined อย่างพวกเขาทำตอนแถบ พวกเขานั่งใกล้หน้าต่างในแถบ และดวงอาทิตย์ที่ส่งกระแสข้อมูลใน และมีไฟเล็กร่าเริงในเตาไฟ พนักงานเสิร์ฟญี่ปุ่นตัวเล็ก ๆ มาใส่ลง pretzels บาง และยิ้มอย่างมีความสุขที่พวกเขา

"อะไรทำคุณสั่งหลังอาหารเช้าหรือไม่" ไมเคิลถาม

"บรั่นดี ฉันคิดว่า ฟรานเซสกล่าว

"Courvoisier ไมเคิลบอกราคาเสิร์ฟ "สอง Courvoisier"

เสิร์ฟมาพร้อมกับแว่นตา และพวกเขานั่งดื่มบรั่นดีที่ในแสงแดด ไมเคิลเสร็จครึ่งของเขา และดื่มน้ำน้อย

"ฉันมองไปที่ผู้หญิง"เขากล่าวว่า"ถูกต้อง ไม่ว่า เป็นความผิด หรือขวา ผมมองพวกเขา ถ้าผมผ่านไปบนถนน และฉันไม่มองพวกเขา ฉัน fooling คุณ มา fooling ตัวเอง"

"คุณมองพวกเขาว่าคุณต้องการ ฟรานเซสกล่าว เล่นกับแก้วบรั่นดีของเธอ "ทุกคนของพวกเขา"

"ในลักษณะ ไมเคิลกล่าวว่า พูดเบา และไม่กับภรรยา "ในลักษณะ ที่ของจริง ไม่ทำอะไรเกี่ยวกับมัน แต่มันเป็นความจริง"

"ฉันรู้ว่า จึงรู้สึกไม่ดี "

"บรั่นดีอีก ไมเคิลเรียก "เสิร์ฟ ดื่มสองเพิ่มมากขึ้น"

"ทำไมทำคุณเจ็บฉัน" ฟรานเซสถาม "กำลังทำอะไร"

ไมเคิลถอนหายใจ และปิดตาของเขา และ rubbed พวกเขาเบา ๆ ด้วยปลายนิ้วของเขา "ผมชอบผู้หญิงแบบดู หนึ่งในสิ่งที่ผมชอบที่สุดเกี่ยวกับนิวยอร์กปะทะของผู้หญิงได้ เมื่อฉันแรกมาสู่นิวยอร์กโอไฮโอว่าสิ่งแรกที่ ผมสังเกตเห็น หญิงยอดเยี่ยมล้าน ทั้งเมือง ฉันเดินรอบ ด้วยหัวใจในคอของฉัน"

"เป็นเด็ก ฟรานเซสกล่าว "นั่นคือความรู้สึกของเด็ก"

"เดาอีก ไมเคิลกล่าวว่า "เดาอีกครั้ง ผมอายุตอนนี้ ฉันเป็นคนที่ได้รับใกล้วัยกลางคน วางบนไขมันเล็กน้อย และยังคงรักเราะ Fifth Avenue ที่สามโมงทางด้านตะวันออกของถนนระหว่าง Fiftieth และถนนเจ็ดสิบ พวกเขากำลังทั้งหมดออก แล้ว ทุกอย่างทั้งหมดทำให้เชื่อว่า กำลังซื้ออยู่ หนังสัตว์และหมวกของพวกเขาบ้า เข้มจากทั่วโลกเข้าบล็อก 8 หนังสัตว์ดีที่สุด เสื้อผ้าสุดผู้หญิง handsomest ออกจะใช้จ่ายเงินและรู้สึกดีเกี่ยวกับมัน มอง coldly ที่คุณ ทำให้เชื่อว่า พวกเขาไม่อำนวยที่คุณคุณไปผ่านมา"

ญี่ปุ่นเสิร์ฟวางเครื่องดื่มสอง ยิ้ม มีความสุขดี

"จึงถูก" เขาถาม

"ทุกอย่างยอดเยี่ยม, " ไมเคิลกล่าว

"ถ้า มันเป็นเพียงคู่ของเสื้อขนสัตว์ ฟรานเซสกล่าว, " หมวก forty-five-ดอลลาร์และ... "

"จะไม่ได้เสื้อขนสัตว์ หรือหมวก ที่ไม่เพียงสวยงามในแบบเฉพาะของผู้หญิง เข้าใจ เขากล่าวว่า "คุณไม่ได้ฟัง"

"อยากฟัง"

"ผมชอบผู้หญิงในสำนักงาน เรียบร้อย มีของพวกเขาแว่นตา สมาร์ท โร รู้ทุกสิ่งเกี่ยวกับ การดูแลตัวเองตลอดเวลาด้วย" เขาเก็บตาของเขากับคนที่ไปช้าเลยนอกหน้าต่าง "ชอบสาวสี่สิบสี่ห้องกลางวัน ดาราสาว แต่งตัวทั้งหมดขึ้นบนอะไรต่อสัปดาห์ พูดคุยกับเด็กผู้ชายหน้าตา ใส่ตัวเองออกกำลังหนุ่ม และยอดในสิงคโปร์นอกของ Sardi รอผู้ผลิตที่พวกเขา ชอบ salesgirls ใน Macy ของ จ่ายความสนใจคุณ เพราะคุณกำลังคน ออกจากลูกค้าผู้หญิงที่รอคอย เจ้าชู้กับคุณถุง และหนังสือ และแผ่นเข็ม ฉันได้สิ่งนี้สะสมในฉัน เพราะฉันได้คิดถึงสิบปี และตอนนี้ คุณได้ถามเรื่องนี่มันคือ"

"ไปข้างหน้า ฟรานเซสกล่าวกัน

"เมื่อผมของนิวยอร์ก คิดว่า สาว หญิงชาวยิว หญิงอิตาลี ไอริช Polack จีน เยอรมัน Negro สเปน สาวรัสเซีย ในขบวนแห่ในเมืองทั้งหมด ไม่ทราบว่ามันพิเศษอะไรกับฉันหรือว่าทุกคนในเมืองแนะนำสถาน ด้วยความรู้สึกเดียวกันภายในเขา แต่ฉันรู้สึกเหมือนฉันที่ปิกนิกในเมือง ชอบนั่งใกล้ผู้หญิงในโรงภาพยนตร์ สวยงามมีชื่อเสียงที่ได้มาหกชั่วโมง เพื่อเตรียมดูมัน และสาวที่เกมฟุตบอล กับแก้มแดง และ เมื่ออากาศอบอุ่น มา สาวในชุดความร้อน.. " เครื่องดื่มของเขาเสร็จเขา "ที่เป็นเรื่องราว คุณถามมัน จำ ฉันไม่สามารถช่วย แต่มองพวกเขา ฉันไม่สามารถช่วย แต่ต้องการ"

"คุณต้องการ ฟรานเซสซ้ำ โดยนิพจน์ "คุณกล่าว"

", " ไมเคิลกล่าวว่า โหดร้ายนี้ และขวาไม่ ดูแล เนื่องจากเธอได้ทำให้เขาเปิดเผยตัวเอง "คุณนำสำหรับสนทนาเรื่องนี้ เราจะหารือเต็ม"

ฟรานเซสเสร็จเธอดื่ม และกลืนกินเวลาสอง หรือสามเสริมด้วย "คุณบอกว่า คุณรักฉันไหม"

"ฉันรักคุณ แต่ฉันยังต้องการ ดี"

"ฉันสวย เกินไป ฟรานเซสกล่าว "เป็นสวยเป็นของพวกเขา"

"คุณสวย ไมเคิลว่า ความหมาย มัน

"ฉันดีสำหรับคุณ กล่าวว่า ฟรานเซส pleading "ฉันได้กลายเป็นภรรยาที่ดี แม่ที่ดีบ้าน เพื่อนที่ดี ฉันจะทำสิ่งที่ไอ้คุณ"

"ฉันรู้ ไมเคิลกล่าวว่า เขาใส่มือของเขาออก และ grasped เธอ

"คุณอยากเป็นอิสระที่จะ... " ฟรานเซสกล่าว

"Sssh"

"พูดความจริง" เธอเอามือของเธอไปอย่างเขา

ไมเคิล flicked ขอบของแก้วของเขา ด้วยการใช้นิ้วของเขา "ล่ะ เขากล่าวเบา ๆ "บางครั้งฉันรู้สึกอยากจะเป็นอิสระ"

"ดี"ฟรานเซสกล่าว defiantly, drumming บนตาราง, " เมื่อใดก็ ตามที่คุณบอกว่า .. "

"ไม่ได้โง่" ไมเคิล swung เก้าอี้ของเขารอบ ๆ ข้างเธอของตาราง และ patted สะโพกของเธอ

เธอเริ่มน้ำตา ตก เป็นผ้าเช็ดหน้าของเธอ เงี้ยวพอนั้นไม่มีใครอื่นในแถบจะสังเกตเห็น "วัน เธอกล่าวว่า ร้องไห้, " คุณจะทำการย้าย... "

ไมเคิลไม่ได้พูดอะไร เขานั่งดูบาร์เทนเดอร์ช้าลอกมะนาว

"ไม่คุณ" ฟรานเซสถามดุ "โธ่ บอก พูดคุย ไม่คุณ"

"ที ไมเคิลกล่าวว่า เขาย้ายเก้าอี้ของเขากลับมาอีกครั้ง "วิธีนรกฉันรู้"

"คุณทราบ ฟรานเซสยังคงอยู่ "ไม่รู้คุณว่า"

"ใช่ ไมเคิลกล่าวว่า หลัง "ฉันรู้"

ฟรานเซสหยุดร้องไห้แล้ว สองหรือสาม snuffles เป็นผ้าเช็ดหน้าเธอใส่ไป และใบหน้าของเธอไม่ได้บอกอะไรกับใคร "น้อยทำฉันหนึ่งชอบ เธอกล่าว

"แน่ "

"หยุดพูดเป็นผู้หญิงสวย หรือว่า ตาดี หน้าอกสวย มีรูปสวย เสียงดี เธอ mimicked เสียงของเขา "ให้กับตัวเอง ฉันไม่สนใจ"

"โทษ" ไมเคิล waved เพื่อเสิร์ฟ "ฉันจะเก็บมันกับตัวเอง"

ฟรานเซส flicked มุมของดวงตาของเธอ "บรั่นดีอีก เธอบอกว่า เสิร์ฟ

"สอง กล่าวว่า ไมเคิล

"ใช่ ma'am ใช่ รัก, " กล่าวว่า พนักงานเสิร์ฟ เก็บสำรอง

ฟรานเซสถือเขา coolly ในตาราง "คุณต้องให้โทร Stevensons " เธอถาม "มันจะได้ดีในประเทศ"

"แน่ ไมเคิลกล่าวว่า "เรียกค่า"

เธอมีค่าจากตาราง และเดินข้ามห้องไปโทรศัพท์ ไมเคิลดูเธอเดิน ความคิด สิ่งสาวสวย ขาอะไรดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งสองเดินข้ามไปยังบาร์แห่งหนึ่งบนถนนไม่ได้พูดอะไรไมเคิลโดยอัตโนมัติช่วยให้เธอมากกว่าเอทสตรีทและนำรถยนต์ผ่านเธอ เขาก็เดินไปเดินมาติดกระดุมเสื้อของเขากำลังมองหาการออกแบบตลอดทั่วทั้งพื้นที่ที่รองเท้าอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยสีน้ำตาลเข้มเป็นมันทำให้เดินไปยังบาร์แห่งนี้ ที่นั่งอยู่ใกล้กับหน้าต่างบานหนึ่งในบาร์และแสงอาทิตย์ที่ผ่านมาและมีเพลิงไหม้มีชีวิตชีวาขนาดเล็กอยู่ในเตาผิงที่บริกรชาวญี่ปุ่นที่เข้ามามากกว่าและขนมปังเค็มใส่ลงไปบางส่วนและยิ้มอย่างมีความสุขที่เขา.

"คุณสั่งซื้อหลังจากทานอาหารเช้าหรือไม่?"ไมเคิลถาม.

"บรั่นดีผมคิดว่า"ฟรานเชสกล่าว.

"กูร์วัวซิเยร์"ไมเคิลบอกบริกรที่ "สองบริกรกูร์วัวซิเยร์"

ที่เข้ามาพร้อมแก้วและทั้งสองก็นั่งดื่มเหล้าอยู่ในแสงแดดได้ ไมเคิลครึ่งหนึ่งของเขาและดื่มน้ำเล็กน้อย.

"ผมมองผู้หญิง,"เขากล่าว "ที่ถูกต้อง. ผมไม่อยากพูดว่ามันไม่ผิดหรือขวาผมมองที่พวกเขาได้ ถ้าผมเดินผ่านมาบนถนนสายนี้และผมจะไม่ได้มองเขาผมเล่นตลกคุณผมเล่นตลกตัวเอง"

"คุณดูที่เขาเป็นคุณจะต้องการให้เขา"ฟรานเชสกล่าวว่าการเล่นกับแก้วบรั่นดีของเธอ "ทุกๆคนของเขา"

"ในทางที่"ไมเคิลพูดเบาและไม่ให้ ภรรยา ของเขา"ในทางที่เป็นจริง ผมไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่เป็นเรื่องจริง"

"ผมรู้ว่ามัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันรู้สึกแย่"

"บรั่นดีอีกคนหนึ่ง"เรียกว่า "บริกรบรั่นดีอีกสอง"

"ทำไมคุณต้องทำให้ฉันเจ็บปวดหรือไม่?"ฟรานเชสถาม "จะทำอะไรหรือไม่?"

ไมเคิลถอนหายใจและปิดตาของเขาและเอามือขยี้ตาเขาอย่างนุ่มนวลด้วยปลายนิ้วของเขา "ผมชอบวิธีที่ผู้หญิงดู สิ่งหนึ่งที่ผมชอบมากที่สุดเกี่ยวกับ New York คือเหล่าทัพของผู้หญิงเมื่อครั้งแรกที่ฉันมาเพื่อไปยัง New York จากโอไฮโอซึ่งเป็นสิ่งแรกที่ผมสังเกตเห็นล้านบาทหญิงที่น่ามหัศจรรย์ใจทั้งหมดในเมือง ผมเดินไปโดยรอบพร้อมด้วยหัวใจของฉันในคอของ"เด็ก

"ที่"ฟรานเชสกล่าว "เป็นความรู้สึกของเด็ก"

"สงสัยอีกครั้ง"ไมเคิลกล่าว "เดาสิ"อีกครั้ง ผมเป็นรุ่นเก่าตอนนี้ผมก็กำลังคนหนึ่งกำลังจะใกล้กับชายวัยกลางคนการที่อ้วนและผมก็ยังรักที่จะเดินไปตามทางที่ห้าที่สาม o , Avenue 'นาฬิกาที่ฝั่งด้านทิศตะวันออกของถนนระหว่างที่ห้าสิบห้าสิบเจ็ดถนน,พวกเขากำลังทั้งหมดออกมาแล้วทำให้เชื่อว่าพวกเขากำลังช้อปปิ้ง,ในขนสัตว์และบ้าหมวก,ทุกอย่างโดยมากแล้วอยู่จากทั่วโลกเข้าไปในแปดช่วงตึก,ที่ดีที่สุดขนสัตว์,เสื้อผ้าที่ดีที่สุด,ที่หล่อเหลาที่สุดผู้หญิง,ออกจากการใช้จ่ายเงินและความรู้สึกที่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้และกำลังมองหาอย่างเย็นชาที่คุณทำให้เชื่อว่าพวกเขาจะไม่ได้กำลังมองหาที่คุณเป็นคุณไปที่ผ่านมา."

ที่ญี่ปุ่นบริกรให้เครื่องดื่มสองลง,ยิ้มด้วยความสุข.

"มีทุกสิ่งทุกอย่างอยู่หรือไม่?"เขาถาม.

"ทุกอย่างเป็นอันน่ามหัศจรรย์ใจ,"ไมเคิลกล่าว.

"ถ้ามันเป็นเพียงสองของเสื้อโค้ตขนสัตว์,"ฟรานเชสกล่าวว่า"และสี่สิบห้าเหรียญหมวก. .... ."

"มันไม่ใช่แค่เสื้อโค้ตขนสัตว์หรือหมวกได้. นั่นเป็นเพียง ทัศนียภาพ สำหรับ ประเภท ของผู้หญิง ทำความเข้าใจเกี่ยวกับ"เขากล่าวว่า"คุณไม่มีในการฟังนี้"

"ผมต้องการฟังเพลง"

"ผมชอบผู้หญิงที่อยู่ในสำนักงานได้ เป็นระเบียบพร้อมด้วยแว่นสมาร์ทออฟฟิศของเขารู้ตัวว่าทุกอย่างเป็นเรื่องเกี่ยวกับการดูแลตัวเองเวลาที่"เขาได้รับการดูแลรักษาให้ดวงตาของเขาผู้คนที่ผ่านมาอย่างช้าๆด้านนอกหน้าต่าง."ฉันชอบสาวๆที่ถนนในช่วงเวลากลางวันศิลปินดารานักแสดงที่แต่งตัวสวยขึ้นมาบนไม่มีอะไรในหนึ่งสัปดาห์พูดกับเด็กที่ดี - กำลังมองหาที่สวมใส่กันเองออกมาเป็นคนหนุ่มและบุคลิกร่าเริงอยู่ทางด้านนอก' ssardi กำลังรอให้ผู้ผลิตเพื่อดูที่เขา ฉันชอบจำเป็นใน' smacy ด้วยการให้ความสำคัญต่อคุณเป็นครั้งแรกเพราะคุณเป็นคนที่ทำให้ลูกค้าเลดี้กำลังรอคอยท่านอยู่กับคุณมากกว่าเข็มอัดเสียงและหนังสือและถุงเท้า ผมได้รับสิ่งของทั้งหมดนี้สะสมอยู่ในผมเพราะผมคิดว่าเรื่องนี้เป็นสิบปีและในตอนนี้คุณได้ร้องขอและที่นี่เป็น"

"เข้าไปข้างหน้า"ฟรานเชสกล่าว.

"เมื่อผมคิดว่าของ New York City ผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้ทั้งหมดสาวยิวสาวอิตาเลียนที่ชาวไอริชรัสเชียจีนเยอรมันนิโกรหญิงชาวรัสเซียสเปนทั้งหมดที่อยู่ในขบวนพาเหรดในเมืองได้ ผมไม่รู้ว่ามันมีบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษด้วยหรือว่าผู้ชายทุกคนในเมืองที่เดินเล่นโดยรอบพร้อมด้วยความรู้สึกแบบเดียวกันที่อยู่ด้านในตัวเขาแต่ผมรู้สึกเหมือนกับว่าผมเป็นที่ปิกนิกในเมืองแห่งนี้ ผมชอบที่จะนั่งใกล้กับผู้หญิงที่อยู่ในโรง ภาพยนตร์ ที่มีชื่อเสียงที่งดงามที่เคยได้หกชั่วโมงเพื่อเตรียมพร้อมและค้นหาข้อมูลนี้ และสาวๆที่เกมฟุตบอลที่มีแก้มสีแดงและเมื่อ สภาพ อากาศที่อบอุ่นที่จะมีสาวๆในชุดช่วงฤดูร้อนของพวกเขา. .... ."ให้เขาดื่มของเขา "เรื่องที่ คุณขอได้อย่าลืมว่า ฉันไม่สามารถช่วยให้แต่เมื่อเขา ฉันไม่สามารถช่วยให้แต่ต้องการให้เขา"

"คุณต้องการได้"ฟรานเชสซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่แสดงสีหน้า "คุณบอกว่าที่"

"ด้านขวา"ตอนนี้เขาใจร้ายและไม่ใส่ใจเพราะเธอทำให้เขาทำให้ตัวเอง"คุณนำเรื่องนี้มา อภิปราย เราจะหารือกันในเรื่องนี้อย่างครบครัน."

ฟรานเชสเสร็จแล้วให้ดื่มเครื่องดื่มของเธอและถูกกลืนหายไปสองหรือสามครั้งพิเศษ "คุณบอกว่าคุณรักหรือไม่?"

"ผมรักคุณแต่ผมยังต้องการให้เขา โอเค."

"ผมสวยเกินไป"ฟรานเชสกล่าว "ที่เป็นคนสวยที่มี"

"คุณเป็นที่สวยงาม"ไมเคิล"มีความหมายมัน.

"ผมที่ดีสำหรับคุณ"ฟรานเชสพูดจากใจจริง "ผมได้ทำให้ ภรรยา ที่ดีที่ดีเป็นแม่บ้านที่เพื่อนที่ดี. ผมอยากจะทำสิ่งๆสำหรับคุณ"

"ผมรู้ว่า"ไมเคิลกล่าว เขาจึงเอามือของเขาออกมาและคว้าตัวเธอ.

"คุณต้องการที่จะเป็นแบบไม่เสียค่าบริการเพื่อไปยัง .... ."ฟรานเชสกล่าว.

"ตอนนี้ฉันอยากดื่มแล้วล่ะ"

"ขอบอกตามความจริง"เธอก็เอามือไปจากมือเขา.

ไมเคิลดีดที่ขอบของของเขาด้วยกระจกพร้อมด้วยของเขานิ้ว. "โอเค"เขากล่าวอย่างนุ่มนวล "บางครั้งผมรู้สึกว่าผมอยากเป็นแบบไม่เสียค่าบริการ"

"เป็นอย่างดี"ฟรานเชสกล่าวท้าทายเคาะบนโต๊ะ"ได้ทุกเวลาที่คุณพูดว่า .... ."

"ไม่ได้โง่"ไมเคิลหมุนเก้าอี้ของเขาโดยรอบเพื่อไปยังฝั่งด้านโต๊ะที่เธอและตบต้นขาของเธอ.

เธอเริ่มร้องไห้เงียบๆกับผ้าเช็ดหน้าโน้มตัวลงพอไม่ให้คนอื่นในบาร์ที่จะต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า "สักวันหนึ่ง"เธอกล่าวว่า"ร้องไห้"คุณจะต้องทำให้ย้ายไปที่ .... ."

ไมเคิลไม่ได้พูดอะไรเขานั่งมองบาร์เทนเดอร์อย่างช้าๆเปลือกมะนาวที่.

"ไม่ได้ท่าน?"ฟรานเชสถามเสียงกร้าว "มาบอกผม คุย. คุณไม่ใช่หรือไม่"

"อาจจะ"ไมเคิลกล่าว เขาได้ย้ายไปอยู่บนเก้าอี้ของเขากลับมาอีกครั้ง "ผมจะรู้ได้อย่างไร?"

"คุณก็รู้ว่า"ฟรานเชสยังคงอยู่ ""คุณทราบหรือไม่?"

"ใช่"ไมเคิลกล่าว ภายหลัง ในขณะที่ได้ "ผมรู้ว่า"

ฟรานเชสหยุดร้องไห้แล้วสองหรือสามสั่งน้ำมูกกับผ้าเช็ดหน้าและเธอได้วางไว้และอยู่ห่างจากใบหน้าของเธอไม่ได้บอกอะไรกับใคร "อย่างน้อยทำให้ฉันเป็นหนึ่ง,"เธอกล่าว.

"แน่ใจว่า"

"หยุดพูดได้เกี่ยวกับวิธีการสวยงามแห่งนี้ผู้หญิงมีหรือที่หนึ่ง. ดวงตาที่สวยงามหน้าอกสวยหุ่นดีเสียง"เธอเลียนเสียงของเขา. "เก็บไว้ในตัวคุณเอง ผมไม่มีส่วนได้เสีย"

"ขอโทษนะคะ"ไมเคิลโบกมือให้บริกรที่"ผมจะเก็บไว้ในตัวเอง"

ฟรานเชสกลอกตา "บรั่นดีอีกคนหนึ่ง"เธอบอกว่าบริกรที่.

"สอง"ไมเคิลกล่าว.

"ใช่แหม่มครับว่า"บริกรที่อยู่ห่างออกไปในการสำรองข้อมูล.

ฟรานเชสเขาอย่างใจเย็นในตาราง "คุณต้องการให้ผมโทรหาพวกสตีเวนสันหรือไม่?"เธอถาม "มันก็จะเป็นที่สวยงามในประเทศที่"

"แน่ใจว่า"ไมเคิลกล่าว "การขึ้นมา"

เธอลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินไปยังอีกฟากหนึ่งของห้องที่ทางโทรศัพท์ ไมเคิลมองเธอเดินคิดว่าผู้หญิงสวยที่ขาที่สวยงาม