The dissertation begins with a lite

The dissertation begins with a literature review that relates extant theory, research, and praxis to the study of language, discourse, and play. Then, participants’ perceptions of play, as articulated in the interviews, are presented. Because the study focuses upon children’s ability to make sense of their lived experience, their perceptions of play guide subsequent interpretations. Theory is reconsidered, and interpretative analysis is presented as dialogic response to the children’s ways of knowing, as points of contact between texts, as dialogue. Vignettes, drawn from videotapes of the participants’ social language in class, provide concrete examples of the role of play within the children’s local culture. Three key ideas emerge: children are able, dialogic interpreters of their lived experience and research participants in their own right; play discourse is agentive behaviour; and
iii
agentive play discourse is children’s response to problematic life experiences, for example, the world’s gendered texts. This study illustrates how children’s playful social talk places an imaginative distance between them and entrenched assumptions about what counts as knowledge. And, it challenges readers to distance themselves from the way things are, to redefine what is considered to be legitimate classroom conversation, and to reconsider how, together, children discursively make meaning and imagine themselves as social actors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่เริ่มต้น ด้วยการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับทฤษฎียัง วิจัย praxis เรียนภาษา วาทกรรม และเล่น แล้ว จะแสดงภาพลักษณ์ของผู้เข้าร่วมเล่น ขณะพูดชัดแจ้งในการสัมภาษณ์ เนื่องจากการศึกษามุ่งเน้นในการเด็กความสามารถในการทำความเข้าใจประสบการณ์ lived การรับรู้ของเล่นแนะนำตีความตามมา ทบทวนทฤษฎี และวิเคราะห์ interpretative แสดงเป็นเด็กวิธีรู้ เป็นจุดติดต่อระหว่างข้อความ เป็นโต้ตอบ dialogic Vignettes วาดจาก videotapes ภาษาสังคมของผู้เรียนในชั้นเรียน ให้คอนกรีตตัวอย่างของบทบาทของเล่นภายในวัฒนธรรมท้องถิ่นของเด็ก เกิดความคิดหลักที่สาม: เป็นล่ามได้ dialogic อาศัยประสบการณ์ของพวกเขาและผู้เข้าร่วมวิจัยในสิทธิของตนเอง เล่นวาทกรรมเป็นพฤติกรรม agentive และiiiเล่น agentive วาทกรรมเด็กตอบสนองต่อประสบการณ์ชีวิตมีปัญหา ตัวอย่าง ในโลก gendered ข้อความ การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเด็กพูดคุยสังคมขี้เล่นวางระยะห่างการจินตนาการระหว่างพวกเขา และมั่นคงแห่งรัฐสมมติฐานเกี่ยวกับสิ่งที่นับเป็นความรู้ ก มันท้าทายผู้อ่านไปเองจากวิธีการสิ่ง กำหนดอะไรถือว่าสนทนาห้องเรียนถูกต้องตามกฎหมาย และ ไป reconsider วิธี กัน เด็ก discursively ให้ความหมาย และจินตนาการตัวเองเป็นนักแสดงทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยานิพนธ์เริ่มต้นด้วยการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องทฤษฎีที่ยังหลงเหลืออยู่การวิจัยและการแพรคซิสในการศึกษาภาษาวาทกรรมและการเล่น จากนั้นการรับรู้ของผู้เข้าร่วมการเล่นเป็นก้องอยู่ในการสัมภาษณ์จะนำเสนอ เพราะการศึกษาจะมุ่งเน้นไปกับความสามารถของเด็กจะทำให้ความรู้สึกของประสบการณ์ชีวิตของพวกเขารับรู้ของพวกเขาในการเล่นเป็นแนวทางในการตีความตามมา ทฤษฎีมีการทบทวนและการวิเคราะห์การแปลความหมายที่จะนำเสนอเป็นคำตอบ Dialogic วิธีเด็กของการรู้ที่เป็นจุดของการติดต่อระหว่างข้อความเป็นบทสนทนา สะเปะสะปะมาจากวิดีโอเทปของผู้เข้าร่วม 'ภาษาทางสังคมในชั้นเรียนให้ตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมของบทบาทของการเล่นอยู่ในวัฒนธรรมท้องถิ่นของเด็ก สามความคิดที่สำคัญเกิด: เด็ก ๆ จะสามารถล่าม Dialogic ของประสบการณ์ชีวิตของพวกเขาและผู้เข้าร่วมการวิจัยในสิทธิของตนเอง; วาทกรรมเล่นเป็นพฤติกรรม agentive; และ
iii
วาทกรรมเล่น agentive คือการตอบสนองของเด็กเพื่อประสบการณ์ชีวิตที่มีปัญหาเช่นตำราเพศของโลก การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงวิธีการพูดคุยทางสังคมของเด็กขี้เล่นสถานที่ระยะทางความคิดสร้างสรรค์ระหว่างพวกเขาและการตั้งสมมติฐานยึดที่มั่นเกี่ยวกับสิ่งที่นับเป็นความรู้ และมันท้าทายผู้อ่านที่จะห่างไกลจากสิ่งที่ทางเป็นที่ที่จะกำหนดสิ่งที่จะถือเป็นห้องเรียนสนทนาถูกต้องตามกฎหมายและวิธีการที่จะพิจารณาร่วมกันเด็ก discursively ให้ความหมายและจินตนาการว่าตัวเองเป็นนักแสดงทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดุษฎีนิพนธ์ เริ่มต้นด้วยการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับทฤษฎีเท่าที่มีอยู่ การวิจัย และการปฏิบัติเพื่อเรียนภาษา วาทกรรม และเล่น แล้วเข้าร่วมการเล่น เช่น พูดชัดแจ้งในการสัมภาษณ์ ได้แก่ เพราะการศึกษาเน้นความสามารถของเด็กที่จะให้ความรู้สึกของพวกเขาประสบการณ์ชีวิตของพวกเขา , การเล่นแผนที่ที่ตามมาใดทฤษฎี คือ การพิจารณา และวิเคราะห์ตีความ คือ แสดง เป็น การตอบสนอง dialogic กับเด็กวิธีรู้ เป็นจุดของการติดต่อระหว่างข้อความเป็นคำพูด พบ ได้มาจาก กลุ่มของผู้เข้าร่วม ' สังคมภาษาในชั้นเรียน ให้ยกตัวอย่างรูปธรรมของบทบาทที่เล่นในวัฒนธรรมท้องถิ่นของเด็ก สามความคิดสำคัญออกมา : เด็กสามารถdialogic ล่ามของพวกเขาอาศัยประสบการณ์และผู้เข้าร่วมการศึกษาวิจัยในด้านขวาของตนเอง เล่นเรื่องพฤติกรรมตัวแทน ;
3
วาทกรรมเล่นตัวแทนเป็นเด็กตอบสนองกับปัญหาชีวิต ประสบการณ์ ตัวอย่าง ของโลกเพศข้อความการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเด็กขี้เล่นสังคมพูดคุยที่ระยะห่างระหว่างพวกเขาและต้องใช้สมมติฐานเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นความรู้ และมันท้าทายผู้อ่านให้ห่างตัวเองจากเรื่อง การกำหนดสิ่งที่ถือว่าเป็น การสนทนาในชั้นเรียนที่ถูกต้อง และเพื่อพิจารณาว่า ด้วยกันเด็กอย่างอ้อมค้อมให้ความหมายและจินตนาการตัวเองเป็นนักแสดง สังคม