First, Marx seems to assume that it

First, Marx seems to assume that it is possible to be a
universal human being in a particular sense, at least in
post-capitalist society. When economic divisions have fallen
away, we will be left with fellow-feeling for all human beings.
Based on a form of solidarity for all human beings which
transcends barriers of race, religion, nationality, and so on,
we can develop a co-operative, all-inclusive, society. This is
anticipated in some remarks in the Communist Manifesto:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก มาร์กซ์น่าจะ สมมติว่า มันเป็นไปได้จะมีมนุษย์สากลโดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้สึก น้อยในสังคมหลังทุนนิยม เมื่อหน่วยงานเศรษฐกิจได้ลดลงเราจะปล่อยให้เพื่อนรู้สึกสำหรับมนุษย์ทั้งหลายตามแบบของความเป็นปึกแผ่นสำหรับมนุษย์ทั้งหลายซึ่งtranscends อุปสรรคของการแข่งขัน ศาสนา เชื้อชาติ และอื่น ๆเราสามารถพัฒนาสังคมสหกรณ์ โรแมนติก นี้เป็นในบางเหตุในแถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์ที่คาดไว้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกที่มาร์กซ์ดูเหมือนจะคิดว่ามันเป็นไปได้ที่จะเป็น
มนุษยชนสากลที่อยู่ในความรู้สึกโดยเฉพาะอย่างยิ่งอย่างน้อยใน
สังคมหลังทุนนิยม เมื่อฝ่ายเศรษฐกิจได้ลดลง
ทันทีเราจะถูกทิ้งไว้กับเพื่อนความรู้สึกสำหรับมนุษย์ทุกคน.
ขึ้นอยู่กับรูปแบบของความเป็นปึกแผ่นสำหรับมนุษย์ทุกคนที่
ฟันฝ่าอุปสรรคของเชื้อชาติศาสนาสัญชาติและอื่น ๆ
เราสามารถพัฒนาร่วม การผ่าตัดรวมทุกสังคม นี้เป็นที่
คาดการณ์ไว้ในหมายเหตุประกอบบางอย่างในคอมมิวนิสต์ประกาศ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนมาร์ก ดูเหมือนว่าจะคิดว่ามันเป็นไปได้ที่จะเป็นสากลของมนุษย์ ในความรู้สึกเฉพาะ อย่างน้อยในสังคมทุนนิยม โพสต์ เมื่อฝ่ายเศรษฐกิจได้ลดลงไป พวกเราจะออกไปกับเพื่อนรู้สึกสำหรับมนุษย์ทุกคนขึ้นอยู่กับรูปแบบของความสามัคคีสำหรับมนุษย์ทั้งหมดที่ก้าวข้ามอุปสรรคของเชื้อชาติ ศาสนา สัญชาติ และเราสามารถพัฒนาสหกรณ์ , รวมทั้งหมด , สังคม นี้คือราคา : ข้อสังเกตบางประการในพรรคคอมมิวนิสต์