provincial inequality and changes i

provincial inequality and changes in the distribution of subsidies, while, at the same time, wage income became more unequalizing.8
Table 1 clearly shows that inequality levels are quite substantially over-evaluated when price differences are not taken into account. Indeed, inequality computed from non-deflated income is between 7% and 20% higher than that observed for deflated income.9 This issue, which has already been documented by Benjamin et al. (2005a)10 and Benjamin et al. (2005b)11 on different periods and databases, is confirmed here for urban household disposable income using the CHIP data. It provides per se a major motivation to use regional price deflators in any analysis of income inequality in China.
Moreover, Table 1 stresses the dynamics of the over-evaluation phenomenon. Indeed, not only can the levels of inequality usually presented in the literature be misleading but evaluations of inequality changes may also be substantially biased. For all inequality indexes considered here, the magnitude of the bias substantially decreases between 1988 and 1995, leading to a potential under-evaluation of the magnitude of the increase in inequality over this period.12

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จังหวัดอสมการและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายของเงินอุดหนุน ขณะที่ ขณะเดียวกัน รายได้ค่าจ้างกลายเป็น unequalizing.8 เพิ่มเติมตารางที่ 1 อย่างชัดเจนแสดงว่า ระดับความไม่เท่าเทียมกันมีค่อนข้างมากเกินประเมินเมื่อความแตกต่างราคาไม่พิจารณา แน่นอน ความไม่เท่าเทียมกันที่คำนวณจากรายได้ที่ไม่ใช่ deflated อยู่ระหว่าง 7% และ 20% สูงกว่าที่พบใน deflated income.9 ปัญหานี้ ซึ่งได้จัดทำเอกสาร โดยเบนจามิน et al. (2005a) 10 และเบนจามิน et al. (2005b) รอบระยะเวลาต่าง ๆ ใน 11 และฐาน ข้อมูล จะยืนยันที่นี่สำหรับเมืองในครัวเรือนรายได้โดยใช้ข้อมูลชิ ต่อ se ให้แรงจูงใจที่สำคัญเพื่อใช้ deflators ราคาภูมิภาคในการวิเคราะห์ของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ในประเทศจีนนอกจากนี้ ตารางที่ 1 เน้นของปรากฏการณ์การประเมินมากกว่า แน่นอน ไม่เพียงแต่ระดับของความไม่เท่าเทียมกันที่มักปรากฏในวรรณคดีสามารถเข้าใจ แต่ประเมินการเปลี่ยนแปลงความไม่เท่าเทียมกันอาจยังถูกมากลำเอียง สำหรับดัชนีทั้งหมดอสมการถือว่าที่นี่ ขนาดของเส้นทแยงมากลดลงระหว่างปี 2531 และ 1995 นำไปสู่การมีศักยภาพน้อยการประเมินขนาดของการเพิ่มขึ้นของความไม่เท่าเทียมกันผ่าน period.12 นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไม่เท่าเทียมกันในต่างจังหวัดและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายของเงินอุดหนุนในขณะที่ในเวลาเดียวกันรายได้ค่าจ้างเป็นมากขึ้น unequalizing.8
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นชัดเจนว่าระดับความไม่เท่าเทียมกันค่อนข้างมากในช่วงประเมินเมื่อราคาที่แตกต่างไม่ได้นำเข้าบัญชี อันที่จริงความไม่เท่าเทียมกันคำนวณจากรายได้ที่มิใช่กิ่วอยู่ระหว่าง 7% และ 20% สูงกว่าที่พบสำหรับ income.9 กิ่วปัญหานี้ซึ่งได้รับการรับรองโดยเบนจามินและอัล (2005A) 10 และเบนจามินและอัล (2005b) 11 ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันและฐานข้อมูลได้รับการยืนยันที่นี่สำหรับใช้ในครัวเรือนรายได้ทิ้งเมืองโดยใช้ข้อมูลชิป มันมีต่อแรงจูงใจที่สำคัญในการใช้ deflators ราคาในระดับภูมิภาคในการวิเคราะห์ใด ๆ ของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ในประเทศจีน.
นอกจากนี้ตารางที่ 1 เน้นการเปลี่ยนแปลงของปรากฏการณ์ที่มากกว่าการประเมินผล อันที่จริงไม่เพียง แต่ระดับของความไม่เท่าเทียมกันสามารถนำเสนอมักจะอยู่ในวรรณกรรมจะทำให้เข้าใจผิด แต่การประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงความไม่เท่าเทียมกันก็อาจจะลำเอียงอย่างมาก สำหรับทุกดัชนีความไม่เท่าเทียมกันที่นี่ถือว่าเป็นขนาดของอคติลดลงอย่างมีนัยสำคัญระหว่างปี 1988 และปี 1995 นำไปสู่การที่มีศักยภาพภายใต้การประเมินผลของความสำคัญของการเพิ่มขึ้นของความไม่เท่าเทียมกันในช่วง period.12 นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนความไม่เท่าเทียมกันและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายเงินอุดหนุน ในขณะที่ในเวลาเดียวกัน รายได้ค่าจ้างก็ยิ่ง unequalizing 8
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นชัดเจนว่า ความไม่เท่าเทียมกันในระดับค่อนข้างมาก ผ่านการประเมินเมื่อความแตกต่างราคาไม่เข้าบัญชี แน่นอน คำนวณจากรายได้ที่ไม่เท่าเทียมกันจริงๆ ระหว่าง 7 % และ 20 % สูงกว่าที่สังเกตสำหรับกิ่วรายได้ส่วนความไม่เท่าเทียมกันและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายเงินอุดหนุน ในขณะที่ในเวลาเดียวกัน รายได้ค่าจ้างก็ยิ่ง unequalizing 8
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นชัดเจนว่า ความไม่เท่าเทียมกันในระดับค่อนข้างมาก ผ่านการประเมินเมื่อความแตกต่างราคาไม่เข้าบัญชี แน่นอน คำนวณจากรายได้ที่ไม่เท่าเทียมกันจริงๆ ระหว่าง 7 % และ 20 % สูงกว่าที่สังเกตสำหรับกิ่วรายได้ส่วนความไม่เท่าเทียมกันและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายเงินอุดหนุน ในขณะที่ในเวลาเดียวกัน รายได้ค่าจ้างก็ยิ่ง unequalizing 8
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นชัดเจนว่า ความไม่เท่าเทียมกันในระดับค่อนข้างมาก ผ่านการประเมินเมื่อความแตกต่างราคาไม่เข้าบัญชี แน่นอน คำนวณจากรายได้ที่ไม่เท่าเทียมกันจริงๆ ระหว่าง 7 % และ 20 % สูงกว่าที่สังเกตสำหรับกิ่วรายได้ส่วนความไม่เท่าเทียมกันและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายเงินอุดหนุน ในขณะที่ในเวลาเดียวกัน รายได้ค่าจ้างก็ยิ่ง unequalizing 8
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นชัดเจนว่า ความไม่เท่าเทียมกันในระดับค่อนข้างมาก ผ่านการประเมินเมื่อความแตกต่างราคาไม่เข้าบัญชี แน่นอน คำนวณจากรายได้ที่ไม่เท่าเทียมกันจริงๆ ระหว่าง 7 % และ 20 % สูงกว่าที่สังเกตสำหรับกิ่วรายได้