In our study, extracts from dry roo

In our study, extracts from dry roots rather than the aerial part were
used because roots have significantly higher alkaloid content (Dostál and Potáček, 1990).
We have demonstrated that the extracts with the highest contents of sanguinarine and
chelerythrine (D. lactucoides and S. canadensis) elicited the highest toxicity towards algae
and cyanobacteria. At the same time, the C. majus extract was also highly toxic to these
organisms, although its content of sanguinarine and chelerytrine was ~20 times lower than
in D. lactucoides and S. canadensis. Also, coptisine and magnoflorine were found in C.
majus extract in high concentrations (1.372 and 0.345% of dry root weight, respectively).
However, C. majus toxicity was apparently not caused by magnoflorine, because we
detected magnoflorine in D. lactucoides (and not in S. canadensis), while toxicity of S.
canadensis and D. lactucoides was similar. On the other hand, coptisine could be one of the
toxic components of S. lasiocarpum and C. majus extracts, which were relatively toxic to
cyanobacteria and algae in spite of the lower content of QBA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาของเรา สารสกัดจากรากแห้งมากกว่าส่วนทางอากาศมีใช้ได้เนื่องจากรากมีอัลคาลอยด์สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญเนื้อหา (Dostál และ Potáček, 1990)เราได้แสดงที่สารสกัดจากยอดสูงสุดของ sanguinarine และความเป็นพิษสูงต่อสาหร่าย elicited chelerythrine (D. lactucoides และ S. canadensis)และ cyanobacteria ในเวลาเดียวกัน สารสกัด C. majus ยังเป็นพิษสูงไปสิ่งมีชีวิต ต่ำแม้ว่าเนื้อหาของ sanguinarine และ chelerytrine มี ~ 20 เท่ากว่าD. lactucoides และ S. canadensis ยัง coptisine และ magnoflorine พบใน cmajus แยกในความเข้มข้นสูง (1.372 และ 0.345% ของแห้งรากน้ำหนัก ตามลำดับ)อย่างไรก็ตาม C. majus ความเป็นพิษเห็นได้ชัดว่าไม่เกิดจาก magnoflorine เนื่องจากเราตรวจพบ magnoflorine ใน D. lactucoides (และไม่อยู่ ใน s ได้ canadensis), ในขณะที่ความเป็นพิษของ s ได้canadensis และ D. lactucoides เป็นเหมือนกัน บนมืออื่น ๆ coptisine สามารถเป็นหนึ่งในส่วนพิษของ S. lasiocarpum และ C. majus สารสกัด ซึ่งมีพิษค่อนข้างจะcyanobacteria และสาหร่ายแม้เนื้อหาด้านล่างของ QBA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาของเราสารสกัดจากรากแห้งมากกว่าส่วนทางอากาศถูก
นำมาใช้เพราะรากมีเนื้อหาที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญด่าง (DostálและPotáček, 1990).
เราได้แสดงให้เห็นว่าสารสกัดที่มีเนื้อหาสูงสุดของ sanguinarine และ
chelerythrine (D. lactucoides และ S . canadensis) ออกมาสูงสุดเป็นพิษต่อสาหร่าย
และไซยาโนแบคทีเรีย ในเวลาเดียวกัน, สารสกัดจากซี Majus ก็ยังเป็นอย่างมากที่เป็นพิษเหล่านี้
มีชีวิตแม้ว่าเนื้อหาของ sanguinarine และ chelerytrine เป็น ~ 20 เท่าต่ำกว่า
ใน D. lactucoides และ S. canadensis นอกจากนี้ coptisine และ magnoflorine ถูกพบอยู่ในซี
Majus สารสกัดในความเข้มข้นสูง (1.372 และ 0.345% ของน้ำหนักรากแห้งตามลำดับ).
แต่พิษ C. Majus เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เกิดจาก magnoflorine เพราะเรา
ตรวจพบ magnoflorine ใน lactucoides D. ( และไม่ได้อยู่ในเอส canadensis) ในขณะที่ความเป็นพิษของเอ
canadensis และ lactucoides ดีมีความคล้ายคลึง ในทางตรงกันข้าม, coptisine อาจเป็นหนึ่งใน
ส่วนประกอบที่เป็นพิษของ lasiocarpum เอสซีและสารสกัดจาก Majus ซึ่งค่อนข้างพิษ
ไซยาโนแบคทีเรียและสาหร่ายทั้งๆที่มีเนื้อหาที่ต่ำกว่าของ Qba

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาของเรา สารสกัดจากรากแห้งมากกว่าส่วนทางอากาศมี
ใช้เพราะรากมีสูงกว่าปริมาณอัลคาลอยด์ ( จง . kgm L และหม้อáč EK , 1990 ) .
เราพบว่าสารสกัดด้วยเนื้อหาสูงสุดของ sanguinarine และ
chelerythrine ( D . lactucoides และ S . canadensis ) โดยใช้สาหร่ายพิษสูงสุดต่อ
แล้ว ~ . ในเวลาเดียวกัน , Cสารสกัดจากเดือนพฤษภาคมยังสูงเป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตเหล่านี้
ถึงแม้ว่าเนื้อหาของ sanguinarine และ chelerytrine ~ 20 ครั้งกว่าใน D และ S .
lactucoides canadensis . นอกจากนี้ coptisine และ magnoflorine พบ C .
. majus สกัดในความเข้มข้นสูง ( 1.372 0.345 ) และน้ำหนักรากแห้งตามลำดับ ) .
แต่ C . majus พิษดังกล่าวไม่ได้เกิดจาก magnoflorine เพราะเรา
ตรวจพบ magnoflorine ใน D . lactucoides ( และไม่ได้อยู่ในสหรัฐอเมริกา canadensis ) ในขณะที่ความเป็นพิษของ S
canadensis และ lactucoides คล้ายๆ กัน บนมืออื่น ๆ , coptisine อาจเป็นหนึ่งในส่วนประกอบที่เป็นพิษของ S
lasiocarpum และซี สารสกัดจากเดือนพฤษภาคม ซึ่งค่อนข้างเป็นพิษ
ไซยาโนแบคทีเรียและสาหร่ายทั้งๆ ที่ปริมาณ qba .