Researchers have also been interest

Researchers have also been interested in gender differences in mathematics self-efficacy.
Unfortunately, research findings have been inconclusive regarding these differences. Some
researchers have found a significant difference between the mathematics self-efficacy of male
and female students, with males demonstrating significantly higher levels of mathematics selfefficacy
than female students (Betz & Hackett, 1983; Pajares & Miller, 1994). These researchers
hypothesized that females’ lower levels of mathematics self-efficacy were a result of commonly
held beliefs that mathematics is a male-dominated field or that women are not typically good at
mathematics. These beliefs lead women to think that they should not be good at mathematics,
regardless of their actual abilities. In contrast, some researchers have not found gender
differences in mathematics self-efficacy (Cooper & Robinson, 1991; Hall & Ponton, 2002). In a
study of undergraduates, Lent, Lopez, and Bieschke (1991) found a slight difference between the
mathematics self-efficacy of men and women. They hypothesized that gender differences
diminish when male and female students have comparable prior coursework experiences in
mathematics. Hackett and Betz (1989) also suggested that the small gender differences they
found were due, in part, to gender differences in mathematics performances.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิจัยยังได้สนใจในความแตกต่างของเพศในคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพในตนเองอับ วิจัยแล้วสรุปไม่ได้เกี่ยวกับความแตกต่างเหล่านี้ บางนักวิจัยได้พบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพในตนเองของเพศชายและนักเรียนหญิง มีผู้ชายเห็นระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญของคณิตศาสตร์ selfefficacyกว่านักเรียนหญิง (Betz & Hackett, 1983 Pajares & Miller, 1994) นักวิจัยเหล่านี้ตั้งสมมติฐานว่า เสาะลดระดับของประสิทธิภาพในตนเองคณิตศาสตร์ถูกผลของทั่วไปความเชื่อถือว่า คณิตศาสตร์คือ เขตชายครอบงำ หรือว่า ผู้หญิงไม่ดีโดยทั่วไปที่คณิตศาสตร์ นำความเชื่อเหล่านี้ผู้หญิงจะคิดว่า พวกเขาไม่ควรจะเก่งคณิตศาสตร์โดยไม่คำนึงถึงความจริง ตรงกันข้าม นักวิจัยบางคนได้พบว่าเพศความแตกต่างในคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพในตนเอง (คูเปอร์และโรบินสัน 1991 ฮอลล์และ Ponton, 2002) ในการการศึกษาสูง ๆ เข้าพรรษา นิเฟอร์โลเปซ และ Bieschke (1991) พบความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างการคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพในตนเองของผู้ชายและผู้หญิง พวกเขาตั้งสมมติฐานว่าความแตกต่างของเพศลดลงเมื่อนักเรียนชาย และหญิงมีประสบการณ์สอนล่วงหน้าเทียบเคียงในคณิตศาสตร์ Hackett และ Betz (1989) ยังแนะนำว่า พวกเขาแตกต่างเพศขนาดเล็กพบชำระ ในส่วน ความแตกต่างของเพศในคณิตศาสตร์แสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิจัยยังได้รับความสนใจในความแตกต่างทางเพศในตนเองทางคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพ.
แต่น่าเสียดายที่ผลการวิจัยที่ได้รับการพิสูจน์เกี่ยวกับความแตกต่างเหล่านี้ บางคน
นักวิจัยพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตนเองทางคณิตศาสตร์การรับรู้ความสามารถของชาย
และนักเรียนหญิงกับเพศชายแสดงให้เห็นถึงระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของคณิตศาสตร์รู้ความ
กว่านักเรียนหญิง (Betz & Hackett 1983; Pajares และมิลเลอร์ 1994) นักวิจัยเหล่านี้
ตั้งสมมติฐานว่าหญิง 'ระดับล่างของตนเองทางคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพเป็นผลมาจากทั่วไป
เชื่อถือได้ว่าคณิตศาสตร์เป็นเขตชายที่โดดเด่นหรือว่าผู้หญิงมักจะไม่ดีใน
วิชาคณิตศาสตร์ ความเชื่อเหล่านี้นำไปสู่ผู้หญิงที่จะคิดว่าพวกเขาไม่ควรจะเป็นสิ่งที่ดีที่คณิตศาสตร์
โดยไม่คำนึงถึงความสามารถจริงของพวกเขา เพศในทางตรงกันข้ามนักวิจัยบางคนยังไม่พบ
ความแตกต่างในการรับรู้ความสามารถตนเองทางคณิตศาสตร์ (คูเปอร์ & โรบินสัน 1991; Hall & Ponton, 2002) ใน
การศึกษาของนักศึกษาระดับปริญญาตรีเข้าพรรษาโลเปซและ Bieschke (1991) พบว่ามีความแตกต่างกันเล็กน้อยระหว่าง
ตนเองทางคณิตศาสตร์การรับรู้ความสามารถของชายและหญิง พวกเขาตั้งสมมติฐานว่าแตกต่างทางเพศ
ลดลงเมื่อชายและนักเรียนหญิงมีประสบการณ์การเรียนการสอนเทียบเคียงก่อนใน
วิชาคณิตศาสตร์ Hackett และเบทซ์ (1989) นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าแตกต่างทางเพศขนาดเล็กที่พวกเขา
พบว่าเนื่องจากในส่วนความแตกต่างทางเพศในการแสดงคณิตศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิจัยยังได้สนใจในความแตกต่างทางเพศในความสามารถทางคณิตศาสตร์แต่ผลการวิจัยได้ข้อสรุปแน่นอนเกี่ยวกับความแตกต่างเหล่านี้ บางนักวิจัยได้พบความแตกต่างระหว่างคณิตศาสตร์การรับรู้ความสามารถของตนเองของชายและนักเรียนหญิง ที่มีคนแสดงให้เห็นถึงระดับ มีค่าสูงกว่า selfefficacy คณิตศาสตร์มากกว่านักเรียนหญิง ( เบ็ตส์ & แฮ็คเก็ตต์ , 1983 ; pajares & มิลเลอร์ , 1994 ) นักวิจัยเหล่านี้ตั้งสมมติฐานว่าหญิง " ลดระดับของการรับรู้ความสามารถของตนเองทางคณิตศาสตร์ได้ผลปกติถือความเชื่อว่าคณิตศาสตร์คือชายครอบงำสนามหรือที่ผู้หญิงมักจะไม่เก่งคณิตศาสตร์ ความเชื่อเหล่านี้ทำให้ผู้หญิงคิดว่า พวกเขาควรไม่เก่งคณิตศาสตร์โดยไม่คำนึงถึงความสามารถที่แท้จริงของตน ในทางตรงกันข้าม นักวิจัยบางคนได้พบว่า เพศความแตกต่างในความสามารถทางคณิตศาสตร์ ( คูเปอร์ & โรบินสัน , 1991 ; Hall & ถูกต้อง , 2002 ) ในการศึกษาของนักศึกษาระดับปริญญาตรี เข้าพรรษา โลเปซ และ bieschke ( 1991 ) พบความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างความสามารถทางคณิตศาสตร์ของผู้ชายและผู้หญิง พวกเขาตั้งสมมติฐานว่า ความแตกต่างของเพศลดลงเมื่อชายและนักเรียนหญิงมีความรู้เทียบเท่าก่อนประสบการณ์คณิตศาสตร์ แฮ็คเก็ตต์ และ เบ็ตส์ ( 1989 ) พบว่า เพศ ระดับเล็ก ๆพวกเขาพบ เนื่องจากในส่วนที่ให้ความแตกต่างในการแสดงทางคณิตศาสตร์