The matter that made people feel st

The matter that made people feel strange was that the corner of Nangong Liuyun’s mouth only hooked into an enigmatic, demonically charming smile. Without even haggling over the price, he tossed that medicinal pill to Su Wan.

Su Wan took it. She didn’t even use water and impatiently directly swallowed it in her excitement.

Su Zian’s group of people waited anxiously as they watched His Highness Prince Jin. No matter what, they couldn’t understand why His Highness Prince Jin, with indeterminable mood swings, would treat Su Wan so differently. Could it be that he truly fancied Su Wan?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องที่ทำให้คนรู้สึกแปลกคือ ว่า มุมของปาก Nangong Liuyun เพียงติดยาเสพติดเป็นรอยยิ้มที่ลึกลับ เสน่ห์ demonically ไม่ มีแม้แต่การทะเลาะมากกว่าราคา เขาโยนยาว่ายาใน Su วานSu Wan เอามัน เธอยังไม่ได้ใช้น้ำ และไฟฟ้าโดยตรงกลืนกินในเมืองของเธอSu Zian กลุ่มคนเฝ้ารอพวกเขาจิ้นสมเด็จเจ้าพระ ไม่ว่าสิ่งที่ พวกเขาไม่เข้าใจทำไมพระสมเด็จเจ้าจิน กับ indeterminable อารมณ์แปรปรวน จะรักษา Su Wan จึงแตกต่างกัน อาจจะเป็นว่า เขาอย่างแท้จริงนึก Su Wan

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องที่ทำให้คนรู้สึกแปลกก็คือว่ามุมปาก Nangong Liuyun ที่ติดยาเสพติดเพียงเป็นปริศนารอยยิ้มที่มีเสน่ห์ชี้ฟ้า โดยไม่ได้ทะเลาะมากกว่าราคาที่เขาโยนว่ายาสมุนไพรเพื่อ Su Wan. ซู Wan เอามัน เธอไม่ได้ใช้น้ำและอดทนโดยตรงกลืนลงไปในความตื่นเต้นของเธอ. กลุ่มซูเซียนของคนรอคอยอย่างใจจดใจจ่อที่พวกเขาเฝ้าดูเสด็จเจ้าชายจิน ไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเสด็จเจ้าชายจินที่มีอารมณ์แปรปรวนตัดสินใจไม่จะรักษาซู Wan จึงแตกต่างกัน มันอาจจะเป็นว่าเขาอย่างแท้จริง fancied ซู Wan?