No one has ever rebuilt the overgro

No one has ever rebuilt the overgrown Old Quarter, where the stink of magic lingers in the destroyed buildings. The children dare one another to touch those still-crackling buildings for the shock. That shock was Kestrel’s first memory.

She wasn’t Kestrel then, but the name her parents gave her is classified.

Kestrel knew about the war, though she hadn’t been born yet, and she knew about the Storm Queen, who lived far away in Mont Lille. She knew never to bother the border guards, who the locals called blancorojos. She learned the rolling, throaty language of Mont Lille alongside her family’s dialect. She saluted the queen’s flag every morning at school. Every child had to take the queen’s aptitude tests; teachers and parents drilled them in mathematics, languages and geography for weeks preceding the test. Taxes were light on families whose children were chosen.

At six years of age, Kestrel took the first battery of tests: analogies, number series, mirroring patterns of blocks and solving puzzles. She did well. She loved the smell of pencil shavings and her examiner’s smart white lab coat trimmed with red. She loved how numbers fell into neat patterns, and she spoke Lilliaise with an adorable accent.

For the last test, the examiner placed a combination of black and white boxes before her with a candy under one. Kestrel’s task was to guess if it was under a black or a white box. At first, there were nine white boxes and one black box. She picked white and collected her candy. The next round, there were seven black boxes and three white ones. She picked black and earned more candy. Her cheeks were stuffed with candies after a few rounds of disproportionate numbers of one color box, then: betrayal. There were six white boxes, but the candy was under one of the four black ones.

Kestrel had never before doubted herself.

The examiner set out the boxes again: five of each.

“Choose,” she said.

“No.”

“Don’t you want the candy?”

“Yes.”

“Then, choose.”

“No.”

“Why not?”

“I don’t know where it is.”

“The test requires you to choose.”

“No.”

The examiner bent double so that she’d be at eye level with the little girl. Her voice was kind. “There is no punishment for guessing wrong, and a candy if you guess right. You must choose.”

“No.”

“The queen requires you to choose.”

“No.”

“Very well.” The examiner straightened and produced a stick the length of her arm. “If you do not choose, you will be struck on your palms.”

Kestrel looked straight ahead with her palms up while the stick smacked into them, remembering the surprising pain of the magic shock she’d given herself in the Old Quarter, how it had lessened into mild tingling after a time. The stick did not hurt that much.

She did not cry, and she did not choose.

The next day, two blancorojos came to her home. Kestrel escaped out the back and climbed a walnut tree, armed with a slingshot and enough underripe ammo to make a grand nuisance should her father seek to punish her for failing the test of the boxes. Instead, her parents coaxed her down with tears and kisses, for she had been called to continue her education in Mont Lille. Her parents had one hour to say goodbye.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ไม่มีใครเคยได้สร้างดิบดี ที่กลิ่นเหม็นของ lingers ในอาคาร destroyed เด็กคนอื่นสัมผัสอาคารเหล่านั้นยังคงเสียงแตก ๆ สำหรับภาวะช็อก ช็อคที่มีหน่วยความจำแรกของ Kestrelเธอไม่ได้ Kestrel แล้ว แต่ชื่อพ่อแม่ของเธอให้เธอถูกจัดประเภท Kestrel รู้เกี่ยวกับสงคราม ว่าเธอไม่ได้แล้วเกิดได้ และเธอรู้เกี่ยวกับพายุราชินี คนห่างมงลีล เธอรู้ว่าไม่เคยไปรบกวนเจ้าหน้าที่ชายแดน ที่ชาวบ้านเรียกว่า blancorojos เธอเรียนภาษา throaty กลิ้งของลีลมงควบคู่ไปกับภาษาของครอบครัว นาง saluted พระบรมราชินีนาถธงทุกเช้าที่โรงเรียน เด็กทุกคนมีการทดสอบความสามารถของพระราชินี ครูและผู้ปกครองเจาะพวกเขาในภาษา คณิตศาสตร์ และภูมิศาสตร์ในสัปดาห์ก่อนหน้าการทดสอบ ภาษีได้แสงในครอบครัวที่มีเด็กที่ถูกเลือก ที่อายุ 6 ปี Kestrel เอาแบตเตอรี่แรกทดสอบ: analogies เลขชุด การสะท้อนรูปแบบของบล็อก และแก้ปริศนา เธอไม่ดี เธอรักกลิ่นขี้กบดินสอและผู้ตรวจสอบของเธอตราสมาร์ทแล็บสีขาวที่ตัดกับสีแดง เธอรักวิธีเลขตกในรูปแบบเรียบร้อย และเธอพูด Lilliaise ยังคงน่ารัก สำหรับการทดสอบสุดท้าย ผู้ตรวจสอบที่อยู่ของกล่องสีดำและสีขาวก่อนที่เธอจะมีลูกอมภายใต้หนึ่ง งานของ kestrel เดาถ้า มันอยู่ใต้กล่องสีขาวหรือสีดำได้ ครั้งแรก มี 9 กล่องสีขาวและกล่องสีดำหนึ่ง เธอเลือกสีขาว และเก็บลูกกวาดของเธอ หน้ากลม มีเจ็ดกล่องดำและคนขาว 3 เธอเลือกสีดำ และรับขนมเพิ่มเติม แก้มของเธอถูกยัด ด้วยลูกอมหลังจากสองสามรอบนำจำนวนของสีที่กล่อง แล้ว: ทรยศ มีกล่องสีขาว 6 แต่ขนมภายใต้หนึ่งคนดำสี่ Kestrel ได้ไม่ว่าจะ doubted ตัวเอง ผู้ตรวจสอบกำหนดกล่องอีก: ห้าละกัน"เลือก เธอกล่าว"หมายเลข" "ไม่ต้องขนม" "ใช่" "แล้ว เลือก" "หมายเลข" "ทำไมไม่" "ฉันไม่รู้ว่า" "การทดสอบจะให้คุณเลือก" "หมายเลข"ผู้ตรวจสอบที่เงี้ยวคู่เพื่อที่เธอจะเป็นที่ตาระดับกับสาวน้อย เสียงของเธอดีขึ้น "ได้ไม่โทษคาดเดาไม่ถูกต้อง และขนมหากคุณเดาถูก คุณต้องเลือก" "หมายเลข" "ราชินีจะให้คุณเลือก" "หมายเลข" "ดี" ผู้ตรวจสอบที่ straightened และผลิตไม้ความยาวของแขนของเธอ "ถ้าคุณไม่เลือก คุณจะต้องหลงบนปาล์มของคุณ"Kestrel มองตรงไป ด้วยปาล์มของเธอขึ้นในขณะที่ไม้ smacked ลงไป จดจำความเจ็บปวดที่น่าแปลกใจของช็อตมหัศจรรย์ที่เธอมีให้ตัวเองใน วิธีมันมีน้อยในหัวใจอ่อนหลังจากเวลา ไม้ไม่เจ็บเท่า เธอไม่ได้ร้องไห้ และเธอไม่เลือก วัน 2 blancorojos มาถึงบ้านของเธอ Kestrel หนีออกด้านหลัง และปีนต้นไม้วอลนัท อาวุธ มี slingshot และกระสุน underripe พอให้รำคาญแกควรพ่อของเธอพยายามที่จะลงโทษเธอสำหรับทดสอบกล่องล้มเหลว แทน พ่อแม่ของเธอ coaxed เธอลง ด้วยน้ำตาและจูบ สำหรับเธอได้รับการศึกษาในมงลีล หนึ่งชั่วโมงเพื่อบอกลาพ่อแม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครได้เคยสร้างขึ้นมาใหม่ย่านเมืองเก่ารกที่กลิ่นเหม็นของเวทมนตร์สะท้อนอยู่ในอาคารที่ถูกทำลาย เด็กกล้าอีกคนหนึ่งที่จะสัมผัสผู้ที่อาคารยังคงเสียงแตกสำหรับช็อต ช็อตที่เป็นหน่วยความจำแรกของชวา. เธอไม่ชวาแล้ว แต่ชื่อพ่อแม่ของเธอทำให้เธอได้รับการจัด. ชวารู้เกี่ยวกับสงครามแม้เธอจะไม่ได้รับการเกิดยังและเธอรู้เกี่ยวกับพายุราชินีที่อาศัยอยู่ห่างไกล ออกไปใน Mont ลีลล์ เธอรู้ว่าไม่เคยที่จะรำคาญทหารชายแดนที่ชาวบ้านเรียกว่า blancorojos เธอได้เรียนรู้กลิ้งภาษาลำคอของ Mont ลีลล์ร่วมกับภาษาของครอบครัวของเธอ เธอเคารพธงสมเด็จพระราชินีฯ ทุกเช้าที่โรงเรียน เด็กทุกคนต้องใช้เวลาสมเด็จพระราชินีฯ การทดสอบความถนัด; ครูและผู้ปกครองเจาะพวกเขาในคณิตศาสตร์ภาษาและสภาพทางภูมิศาสตร์เป็นเวลาหลายสัปดาห์ก่อนการทดสอบ . ภาษีที่มีแสงในครอบครัวที่มีเด็กได้รับการแต่งตั้งในหกปีของอายุชวาเอาแบตเตอรี่ครั้งแรกของการทดสอบ: อุปมาชุดจำนวนสะท้อนรูปแบบของการบล็อกและการแก้ปริศนา เธอได้เป็นอย่างดี เธอรักกลิ่นของขี้กบดินสอและสีขาวเสื้อห้องปฏิบัติการตรวจสอบของสมาร์ทของเธอตัดกับสีแดง เธอรักว่าตัวเลขลดลงในรูปแบบเรียบร้อยและเธอพูด Lilliaise ด้วยสำเนียงน่ารัก. สำหรับการทดสอบที่ผ่านมาตรวจสอบวางรวมกันของกล่องดำและสีขาวก่อนที่เธอกับลูกอมภายใต้หนึ่ง งานชวาเป็นที่จะคาดเดาว่ามันเป็นภายใต้สีดำหรือกล่องสีขาว ตอนแรกมีเก้ากล่องสีขาวและกล่องดำหนึ่ง เธอหยิบสีขาวและเก็บรวบรวมขนมของเธอ รอบต่อไปมีเจ็ดกล่องสีดำและสีขาวสามคน เธอเลือกสีดำและได้รับขนมอื่น ๆ อีกมากมาย แก้มของเธอถูกอัดแน่นไปด้วยลูกอมหลังจากไม่กี่รอบของตัวเลขสัดส่วนของกล่องสีหนึ่งแล้ว: ทรยศ . มีหกกล่องสีขาว แต่ขนมที่อยู่ภายใต้หนึ่งในสี่คนดำ. ชวาไม่เคยสงสัยตัวเองก่อนที่ผู้ตรวจสอบที่กำหนดไว้ในช่องอีกครั้ง. ห้าของแต่ละ "เลือก" เธอกล่าว. "ไม่ใช่" "ดอน 't คุณต้องการขนม? "" ใช่. "" จากนั้นให้เลือก. "" ไม่ใช่ "" ทำไมไม่? "" ผมไม่ทราบว่ามันเป็น. "" การทดสอบคุณจะต้องเลือก. "" ฉบับที่ "ผู้ตรวจสอบก้มคู่เพื่อที่เธอจะอยู่ในระดับสายตากับสาวน้อย เสียงของเธอเป็นชนิด "มีการลงโทษสำหรับการคาดเดาไม่ถูกต้องไม่เป็นและลูกอมถ้าคุณคิดว่าถูกต้อง คุณต้องเลือก. "" ไม่ใช่ "" ราชินีคุณจะต้องเลือก. "" ไม่ใช่ "" ดีมาก. "ผู้ตรวจสอบตรงและผลิตไม้ความยาวของแขนของเธอ "ถ้าคุณไม่ได้เลือกคุณจะหลงบนฝ่ามือของคุณ." ชวามองตรงไปข้างหน้ากับฝ่ามือของเธอขึ้นในขณะที่ติดตีในพวกเขาจำความเจ็บปวดที่น่าแปลกใจของช็อตวิเศษที่เธอต้องการให้ตัวเองอยู่ในย่านเมืองเก่า, วิธีการ มันได้ลดลงเข้าสู่รู้สึกเสียวซ่าอ่อนหลังจากเวลา ติดไม่เจ็บมาก. เธอไม่ได้ร้องไห้และเธอไม่ได้เลือก. วันรุ่งขึ้นสอง blancorojos มาที่บ้านของเธอ ชวาหนีออกมาจากด้านหลังและปีนขึ้นต้นไม้วอลนัท, อาวุธที่มีหนังสติ๊กและกระสุนพอ underripe ที่จะทำให้รำคาญแกรนด์พ่อของเธอควรจะลงโทษเธอล้มเหลวในการทดสอบของกล่อง แต่พ่อแม่ของเธอเกลี้ยกล่อมเธอลงด้วยน้ำตาและจูบเพราะเธอได้รับการเรียกว่าจะดำเนินการต่อการศึกษาของเธอใน Mont ลีลล์ พ่อแม่ของเธอมีเวลาหนึ่งชั่วโมงที่จะบอกลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครเคยสร้างไตรมาสที่เก่ารกที่เหม็นของเวทมนตร์สะท้อนในการทำลายอาคาร เด็กกล้าอีกคนหนึ่งไปสัมผัสยังเสียงแตกอาคารสำหรับช็อต ที่ตกใจคือความทรงจำแรกของ Kestrel

เธอไม่ได้ Kestrel แล้ว แต่ชื่อที่พ่อแม่ให้มาจัด

Kestrel รู้เรื่องสงคราม แม้ว่าเธอไม่ได้เกิดเลยเธอรู้เกี่ยวกับพายุราชินี ใครอยู่ไกล ใน Mont ลีล . เธอเคยรู้รบกวนชายแดน ที่ชาวบ้านเรียกว่า blancorojos . เธอเรียนรู้การรีดซึ่งเปล่งเสียงจากลำคอ ภาษาของ Mont Lille ควบคู่ไปกับภาษาท้องถิ่นของครอบครัวของเธอ เธอเคารพธงของพระราชินีทุกๆเช้าที่โรงเรียน เด็กทุกคนต้องใช้ความถนัดของราชินีแบบทดสอบ ครูและผู้ปกครองเจาะพวกเขาในทางคณิตศาสตร์ภาษาและภูมิศาสตร์สำหรับสัปดาห์ก่อนสอบ ภาษีที่ถูกไฟในครอบครัวที่มีเด็กถูกเลือก

ตอนหกขวบ เหยี่ยวเคสเตรลเอาแบตเตอรี่แรกของการทดสอบ : ใช้หมายเลขชุดสะท้อนรูปแบบของบล็อกและการแก้ปริศนา เธอทำดีแล้ว เธอชอบกลิ่นของขี้กบดินสอและผู้ตรวจสอบสมาร์ทแล็บโค้ทสีขาวตัดกับสีแดงเธอชอบว่าตัวเลขลดลงในรูปแบบเรียบร้อย เธอพูด lilliaise สำเนียงน่ารัก

สำหรับการทดสอบสุดท้าย ผู้ตรวจสอบอยู่รวมกันของสีดำและกล่องสีขาวก่อนที่เธอกับขนมได้ที่หนึ่ง เหยี่ยวเคสเตรลเป็นงานคือว่าถ้ามันอยู่ภายใต้กล่องสีดำหรือสีขาว ตอนแรกก็มีเก้าสีขาวและสีดำกล่องหนึ่งกล่อง เธอเลือกสีขาว และเก็บขนมของเธอ รอบต่อไปมี 7 กล่องสีดำและสีขาว เธอเลือกสีดำและได้รับขนมมากขึ้น แก้มของเธอ มีพวกขนมหลังจากไม่กี่รอบของสัดส่วนจำนวนหนึ่งกล่องสีแล้ว : การทรยศ มีกล่องสีขาว แต่ลูกอมอยู่ภายใต้หนึ่งในสี่สีดำ

Kestrel ไม่เคยมีมาก่อน สงสัยตัวเอง

ผู้ตรวจสอบชุดออกอีก 5 กล่องละ

" เลือก" เธอกล่าวว่า .

" ไม่ "

" ไม่อยากได้ลูกกวาด "

" ค่ะ "

" แล้วเลือก "

" ไม่ "

" ทำไม ? "

" ผมไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน "

" การทดสอบคุณจะต้องเลือก "

" ไม่ "

ผู้ตรวจสอบงอสองครั้งเพื่อที่เธอจะอยู่ในระดับสายตา กับสาวน้อย เสียงของเธอเป็นแบบไหน " ไม่มีการลงโทษว่าผิด และลูกอม ถ้าคุณทายถูก คุณต้องเลือก "

"

" ไม่" ควีน คุณต้องเลือก "

" ไม่ "

" ดีมาก " ผู้ตรวจสอบตรงและผลิตไม้ ความยาวของแขน " ถ้าคุณไม่เลือก คุณจะหลงในฝ่ามือของคุณ . "

Kestrel มองตรงไปข้างหน้าด้วยฝ่ามือขึ้นในขณะที่ไม้หวดเข้าไป จำความเจ็บปวดที่น่าแปลกใจของช็อกเมจิกเธอให้ตัวเองในไตรมาสที่เก่าแล้วมันก็จืดจางลงไม่รุนแรง เหน็บ หลังจากเวลา ติดแล้วไม่เจ็บมาก

เธอไม่ร้องไห้ เธอไม่ได้เลือก

วันถัดไปสอง blancorojos มาที่บ้านของเธอ เหยี่ยวเคสเตรลหลบหนีออกไปทางด้านหลัง แล้วปีนขึ้นไปบนต้นไม้วอลนัท , อาวุธกับ slingshot และพอห่ามกระสุนให้รำคาญ แกรนด์ ก็พ่อของเธอต้องการจะลงโทษเธอล้มเหลวในการทดสอบของกล่อง แทนพ่อแม่เธอเกลี้ยกล่อมเธอลงพร้อมกับน้ำตา และ จูบ เธอ ได้รับ เรียกว่า ต่อการศึกษาของเธอใน Mont ลีล . พ่อแม่ของเธอมีหนึ่งชั่วโมง

เพื่อบอกลา