The Smile of the Flamboyant Wings,

The Smile of the Flamboyant Wings, 1953 is the first in a series of similarly impulsive paintings. Some even feature Miro's handprints - a pleading gesture for which he derived his inspiration from pre-historic cave drawings. The use of materials and gestures became increasingly important factors in Miro's works. For a while he devoted himself exclusively to ceramics and developed some new techniques together with Artigas. It was with great energy that Miro subsequently took up painting again in 1960. With his new large-format paintings he picked up the thread of his series of pictures of 1953/54, while at the same time developing them further in the direction of poetic sensitivity.

Is not a similar striving after abstraction, after the dissolution of matter and the rational organization of the composition, manifest in the early works of Paul Klee and Wassily Kandinsky? In Kandinsky's case, it sprang from the desire to realize the absolute expressive potential of colours and their interrelationships; in Klee's, the aim was to uncover the mystery of a phenomenon or a form. Miro followed a third route. He was concerned to force the "effective reality of his surroundings to reveal itself even more vividly in a picture. He liked to feel he was on the way towards a new kind of pictorial reality - Cubism encouraged him, but his most profound purpose lay beyond them; he was more attracted by synthesis than by analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอยยิ้มของปีกเฟลมโบแยนท์ 1953 เป็นครั้งแรกในชุดของภาพวาดที่ impulsive ทำนองเดียวกัน แม้บางห้องของเทลมิโร handprints - รูปแบบการร้องที่เขาได้รับแรงบันดาลใจจากภาพวาดสมัยก่อนประวัติศาสตร์ถ้ำ การใช้วัสดุและรูปแบบลายเส้นกลายเป็น ปัจจัยสำคัญมากในการทำงานของเทลมิโร ในขณะเขาทุ่มเทตัวเองการเคลือบ และพัฒนาเทคนิคบางใหม่พร้อม Artigas มัน มีพลังงานมากที่เทลมิโรมาเอาค่าทาสีอีกครั้งใน 1960 มีภาพวาดขนาดใหญ่รูปแบบใหม่ของเขา เขารับค่าหัวข้อของเขาชุดของภาพของ 1953/54 ในเวลาเดียวกันที่พัฒนาได้ต่อไปในทิศทางของบทความไว คือไม่เป็นคล้ายกระเสือกกระสนหลังจาก abstraction หลังจากยุบเรื่องและส่วนประกอบ รายการในระหว่างช่วงของ Paul Klee Wassily Kandinsky ระเบียบเชือด ในกรณีของ Kandinsky มัน sprang จากความปรารถนาที่จะตระหนักถึงศักยภาพที่แสดงออกแบบสีและ interrelationships ของพวกเขา ใน Klee ของ จุดมุ่งหมายคือการ ค้นพบความลึกลับของปรากฏการณ์หรือฟอร์ม เทลมิโรตามเส้นทางที่สาม เขาเป็นกังวล "มีประสิทธิภาพความเป็นจริงของสภาพแวดล้อมของเขาเฉลยเองได้น่าฟังมากในรูปการบังคับ เขาชอบใจเขามาสู่แบบใหม่ของความเป็นจริงสูญ- Cubism สนับสนุนให้เขา แต่จุดประสงค์ของเขาลึกซึ้งที่สุดวางเหนือพวกเขา เขาถูกดึงดูด โดยสังเคราะห์กว่ามากขึ้น โดยวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รอยยิ้มของปีก Flamboyant 1953 เป็นครั้งแรกในซีรีส์ของภาพวาดห่ามในทำนองเดียวกัน บางคนถึงกับมีประทับตราของ Miro - ท่าทางอ้อนวอนซึ่งทำให้เขาได้รับแรงบันดาลใจจากภาพวาดของเขาถ้ำก่อนประวัติศาสตร์ การใช้วัสดุและท่าทางกลายเป็นปัจจัยที่สำคัญมากขึ้นในงานของ Miro สำหรับในขณะที่เขาอุทิศตัวเองให้กับเซรามิกและพัฒนาเทคนิคใหม่บางอย่างร่วมกับ Artigas มันก็มีพลังงานที่ดีที่ต่อมา Miro หยิบภาพวาดอีกครั้งในปี 1960 ด้วยรูปแบบภาพวาดขนาดใหญ่ใหม่ของเขาเขาหยิบขึ้นมาด้ายชุดของเขาภาพของ 1953-1954 ในขณะที่ในเวลาเดียวกันการพัฒนาพวกเขาต่อไปในทิศทางของกวี ความไว. ไม่เป็นที่มุ่งมั่นที่คล้ายกันหลังนามธรรมหลังจากการสลายตัวของเรื่องและองค์กรเหตุผลขององค์ประกอบที่ประจักษ์ในผลงานแรกของพอล Klee และ Wassily Kandinsky? ในกรณีที่คันดินสกี้ก็ลุกจากความปรารถนาที่จะตระหนักถึงศักยภาพที่แสดงออกแน่นอนของสีและความสัมพันธ์ของพวกเขา; ใน Klee ของจุดมุ่งหมายคือการค้นพบความลึกลับของปรากฏการณ์หรือรูปแบบที่ Miro ตามเส้นทางที่สาม . เขาเป็นห่วงที่จะบังคับให้ "ความจริงที่มีประสิทธิภาพของสภาพแวดล้อมของเขาที่จะเปิดเผยตัวเองมากยิ่งขึ้นเต็มตาในภาพเขาชอบที่จะรู้สึกว่าเขาอยู่บนเส้นทางไปสู่รูปแบบใหม่ของความเป็นจริงภาพ - การ Cubism สนับสนุนให้เขา แต่วัตถุประสงค์ที่ลึกซึ้งที่สุดของเขาอยู่ไกล พวกเขาถูกดึงดูดมากขึ้นโดยการสังเคราะห์กว่าโดยการวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอยยิ้มของปีกหรูหรา 1953 เป็นครั้งแรกในชุดของภาพวาด หุนหันพลันแล่น เช่น แม้บางคุณลักษณะ Miro เป็นแบบ - อ้อนวอน ท่าทางที่เขาได้แรงบันดาลใจจากประวัติศาสตร์ pre ถ้ำภาพวาด การใช้วัสดุและท่าทางเป็นปัจจัยที่สำคัญมากขึ้นในงาน Miro )สักพัก เขาได้อุทิศตนเองเฉพาะเซรามิก และพัฒนาเทคนิคใหม่ร่วมกับ uruguay . kgm . มันเป็นพลังงานที่ยอดเยี่ยมที่มิโรต่อมาเอาภาพวาดอีกครั้งในปี 1960 . ใหม่ของเขาขนาดใหญ่รูปแบบภาพวาดเขาหยิบด้ายของชุดของภาพของ 1953 / 54 ในขณะที่ในเวลาเดียวกันการพัฒนาพวกเขาต่อไปในทิศทางของการไว

ไม่ใช่คล้ายพยายามหลังจากนามธรรม หลังจากการสลายตัวของสารอินทรีย์และองค์กรที่มีเหตุผลของการปรากฏในงานของ Paul Klee และ วาสสิลี แคนดินสกี ? ในกรณี คันดิน มันผุดจากความปรารถนาที่จะตระหนักถึงศักยภาพที่แสดงออกแน่นอนของสีและความสัมพันธ์ของพวกเขา ใน คลี , จุดมุ่งหมายคือการค้นพบความลึกลับของปรากฏการณ์หรือแบบฟอร์มมิโรตามเส้นทางที่สาม เขาเป็นกังวลกับแรงจริง " ที่มีประสิทธิภาพของสิ่งแวดล้อมของเขาที่จะเปิดเผยตัวเองมากขึ้นอย่างชัดเจนในรูป เขาชอบที่จะรู้สึกว่า เขาเป็นทางผ่านไปสู่รูปแบบใหม่ของความเป็นจริง - แบบกล่องให้เขา แต่จุดประสงค์ที่ลึกซึ้งที่สุดของเขาวางอยู่เหนือพวกเขา เขาถูกดึงดูดโดยการสังเคราะห์มากกว่า โดยการวิเคราะห์