Yun Che had thought that after he h

Yun Che had thought that after he had given himself a two month cushion, he would be able to maintain his cool in this situation. But after he had been buried in his mother’s embrace, heard his mother’s heartfelt cries, and felt her hot tears which flooded over him, his eyes had completely moistened. She had engulfed him in an extremely tight yet oh-so-warm embrace. And amidst this warmth, the tears which had been dammed up at the corners of his eyes finally burst free; they trickled down his face, tracing little pathways, as a feeling of weakness slowly rose in his heart…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che ยุนก็คิดว่า หลังจากที่เขาได้รับหมอนอิงสองเดือนเอง เขาจะสามารถรักษาความเย็นของเขาในสถานการณ์นี้ แต่หลังจากที่เขาได้ถูกฝังใน อ้อมกอดของแม่ ได้ยินเสียงร้องจากใจของแม่ของเขา และรู้สึกว่าน้ำตาของเธอร้อนซึ่งถูกน้ำท่วมกว่าเขา ตาของเขาได้อย่างสมบูรณ์ชุบ เธอได้โอบล้อมเขาในสัมผัสแน่นมาก แต่โอ้ เพื่ออบอุ่น และท่ามกลางความอบอุ่นนี้ น้ำตาซึ่งมีกักขึ้นที่มุมของดวงตาของเขา ในที่สุดระเบิดฟรี พวกเขา trickled ลงใบหน้าของเขา การติดตามเส้นทางเล็กน้อย เป็นความรู้สึกของความอ่อนแอเพิ่มขึ้นช้าในใจ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun เจ๊เคยคิดว่าหลังจากที่เขาได้รับตัวเองเป็นเบาะสองเดือนเขาจะสามารถที่จะรักษาความเย็นของเขาในสถานการณ์เช่นนี้ แต่หลังจากที่เขาได้รับการฝังอยู่ในอ้อมกอดของแม่ของเขาได้ยินเสียงร้องจริงใจของแม่ของเขาและรู้สึกร้อนน้ำตาของเธอซึ่งถูกน้ำท่วมมากกว่าเขาตาของเขาได้อย่างสมบูรณ์ชุบ เธอได้ห้อมล้อมเขาในเลยโอ้ดังที่อบอุ่นอ้อมกอดแน่นมาก และท่ามกลางความอบอุ่นนี้น้ำตาซึ่งได้รับการทดน้ำขึ้นที่มุมของดวงตาของเขาออกมาในที่สุดฟรี; พวกเขาไหลลงใบหน้าของเขาติดตามทางเดินเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นความรู้สึกของความอ่อนแออย่างช้า ๆ เพิ่มขึ้นในหัวใจของเขา ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเชก็คิดว่าหลังจากที่เขาได้รับเองเบาะสองเดือน เขาจะสามารถรักษาอารมณ์ตัวเองในสถานการณ์นี้ แต่หลังจากที่เขาถูกฝังอยู่ในอ้อมกอดของแม่เขา ได้ยินแม่เขาด้วยใจ ร้องไห้ และรู้สึกว่าเธอจาน้ำตาที่ท่วมมากกว่าเขา ตาของเขามีทั้งหมดชุบ เธอกลืนเขาในอ้อมกอดอบอุ่นให้แน่นมากเลยอ่ะ และท่ามกลางความอบอุ่นนี้ น้ำตาที่เคย dammed ขึ้นที่หางตาก็ระเบิดฟรี ; พวกเขาหยดลงมาที่ใบหน้าของเขา ติดตามเส้นทางเล็ก ๆน้อย ๆเช่นความรู้สึกของความอ่อนแอค่อยๆเพิ่มขึ้นในจิตใจของเขา . . . . . . .