And like that, 10 or 15 minutes pas

And like that, 10 or 15 minutes passed and the rice grains were slowly becoming more sticky. And that was the time to put in the remaining pear. Jo Minjoon peeled off the pear, chopped it just like before and then put it on the pan. The pear slowly started to lose shape under the hot gravy and then disappeared.

Jo Minjoon repeated tasting it. He felt the roundness of the rice grains, and also felt the faint aroma inside it. He couldn’t exactly know what al dente meant, but he tried his best to give it flavor. It was through the taste his system couldn’t do, but his tongue could.

It was hard. The rice’s flavor, pear’s flavor, wine’s flavor, gravy’s flavor, sage’s flavor. Feeling all of these flavors at the same time was a really difficult thing to do. However, Jo Minjoon was in a state of concentration like never before. It was an unfamiliar dish. And because of that, he had to evaluate it more perfectly.

Jo Minjoon soon forgot about the pain in his thumb. He just felt the flavors. Flavor, aroma, texture. The only thing he was seeing right now was the risotto, and he was only listening to the rice grains exploding in his mouth. Jo Minjoon put all of his concentration in his tongue. No, precisely speaking he wasn’t concentrated in his tongue. Cooking. Jo Minjoon was immersed in cooking. No, the cooking embraced him.

Even before he used all of the gravy, Jo Minjoon confirmed that the rice grains were completed. They were inflated like a balloon, and when he chewed the insides of it, his teeth felt the softness. The aroma of the wine and chicken gravy; and the aroma of the sage and prosciutto tickled his nose like an elaborated puzzle.

Jo Minjoon turned off the fire, and started to cool the risotto. After a minute passed, he put in the melted butter, cheese and pepper to do the seasoning. It was completed.

‘The estimated score was 6?’

Jo Minjoon bit his lips and stared at the risotto. The system was his strength. In the end, it didn’t decide his limits. An excellent risotto. Although he had never eaten a proper risotto, in the end it was still food. A delicious one. And Jo Minjoon knew how to give it flavor. Just like Alan had said, he knew what cooking was. Although he didn’t have the absolute sense of taste they thought he had…… Jo Minjoon believed in his talent and passion for cooking.

There’s a saying that those who believe in themselves have no impossible things. At times, he thought that that versicle was too idealistic and simple, but now he got the feeling he had comprehended those words.

And that comprehension and trust, compensated him.

[You made a risotto that’s over your limits with a surprising concentration!]
[The ingredients have perfectly harmonised themselves. The rice you made is taking all of that flavor!]
[The mastery of Italian cuisine cooking has risen!]

Jo Minjoon’s eyes shook. He looked at the last window with those shaking eyes.

[Pear risotto]
Freshness: 95%
Origins: (Too many ingredients to show)
Origins: High
Cooking score: 8/10

< Crossroad (3) > End

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และเช่นเดียวกับที่ 10 หรือ 15 นาทีผ่านไปและเมล็ดข้าวที่ถูกช้ากลายเป็นเหนียวมากขึ้น และนั่นก็คือเวลาที่จะใส่ในลูกแพร์ที่เหลือ โจ Minjoon ปอกเปลือกออกลูกแพร์สับมันเหมือนเมื่อก่อนแล้วใส่ไว้ในกระทะ ลูกแพร์อย่างช้า ๆ เริ่มที่จะสูญเสียรูปร่างภายใต้น้ำเกรวี่ร้อนแล้วก็หายไป

โจ Minjoon ซ้ำชิมมัน เขารู้สึกกลมของเมล็ดข้าวและยังรู้สึกว่ากลิ่นหอมจาง ๆ อยู่ข้างใน เขาอาจจะไม่ตรงกับสิ่งที่อัลรู้ dente หมาย แต่เขาพยายามอย่างที่สุดที่จะให้มันรสชาติ มันก็ผ่านรสชาติระบบของเขาไม่สามารถทำ แต่ลิ้นของเขาจะทำได้

มันยาก. รสชาติข้าวที่รสชาติของลูกแพร์รสชาติของไวน์รสน้ำเกรวี่ของรสชาติของปัญญาชน ความรู้สึกทั้งหมดของรสชาติเหล่านี้ในเวลาเดียวกันเป็นสิ่งที่ยากมากที่จะทำ อย่างไรก็ตามโจ Minjoon อยู่ในสภาพของความเข้มข้นอย่างที่ไม่เคยมาก่อน มันเป็นจานที่ไม่คุ้นเคย และเนื่องจากการที่เขามีการประเมินอย่างสมบูรณ์แบบมากขึ้น

โจ Minjoon เร็ว ๆ นี้ลืมเกี่ยวกับอาการปวดนิ้วหัวแม่มือของเขา เขาก็รู้สึกว่ารสชาติ รสกลิ่นเนื้อ สิ่งเดียวที่เขาได้เห็นในขณะนี้เป็นริซอตโต้และเขาเป็นเพียงการฟังเมล็ดข้าวระเบิดในปากของเขา โจ Minjoon ใส่ทั้งหมดของความเข้มข้นของเขาในลิ้นของเขา ไม่มีแม่นยำพูดเขาไม่ได้กระจุกตัวอยู่ในลิ้นของเขา การปรุงอาหาร โจ Minjoon ถูกแช่ในการปรุงอาหาร ไม่มีการปรุงอาหารกอดเขา

แม้กระทั่งก่อนที่เขาใช้ทั้งหมดของน้ำเกรวี่, โจ Minjoon ยืนยันว่าเมล็ดข้าวแล้วเสร็จ พวกเขาได้รับที่สูงขึ้นเช่นบอลลูนและเมื่อเขาเคี้ยวข้างของมันฟันของเขารู้สึกนุ่มนวล กลิ่นหอมของไวน์และน้ำเกรวี่ไก่; และกลิ่นหอมของ Sage และ prosciutto tickled จมูกของเขาเหมือนจิ๊กซอว์ที่ซับซ้อน

โจ Minjoon ปิดไฟและเริ่มที่จะเย็น risotto หลังจากนาทีผ่านไปเขาใส่ในเนยชีสและพริกไทยเพื่อทำรส มันเสร็จสมบูรณ์

'คะแนนประมาณ 6?

โจ Minjoon กัดริมฝีปากของเขาและจ้องที่ risotto ระบบจะเป็นความแข็งแกร่งของเขา ในท้ายที่สุดมันก็ไม่ได้ตัดสินใจว่าขีด จำกัด ของเขา risotto ที่ดีเยี่ยม แม้ว่าเขาจะไม่เคยกิน risotto ที่เหมาะสมในท้ายที่สุดมันก็ยังคงอาหาร หนึ่งแสนอร่อย และโจ Minjoon รู้วิธีที่จะให้มันรสชาติ เช่นเดียวกับอลันกล่าวว่าเขารู้ว่าสิ่งที่ทำอาหารเป็น แม้ว่าเขาจะไม่ได้มีความหมายที่แน่นอนของรสชาติที่พวกเขาคิดว่าเขามี ...... โจ Minjoon เชื่อในความสามารถและความรักของเขาสำหรับการปรุงอาหาร

มีคำพูดว่าผู้ที่เชื่อในตัวเองไม่มีสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เป็น ในช่วงเวลาที่เขาคิดว่า versicle ที่เป็นอุดมคติเกินไปและเรียบง่าย แต่ตอนนี้เขามีความรู้สึกที่เขาได้เข้าใจคำพูดเหล่านั้น

และความเข้าใจและความไว้วางใจให้เขาได้รับการชดเชย

[คุณทำ risotto ที่เหนือขีด จำกัด ของคุณที่มีความเข้มข้นน่าแปลกใจ!]
[ส่วนผสมที่กลมกลืนได้อย่างสมบูรณ์แบบของตัวเอง ข้าวที่คุณทำคือการทั้งหมดของรสชาติที่!]
[การเรียนรู้ในการปรุงอาหารอาหารอิตาเลียนได้เพิ่มขึ้น!]

ตาโจ Minjoon ของส่าย เขามองไปที่หน้าต่างสุดท้ายด้วยตาสั่นเหล่านั้น

[ลูกแพร์ริซอตโต้]
สด: 95%
ต้นกำเนิด: (ส่วนผสมที่จะแสดงมากเกินไป)
ต้นกำเนิด: สูง
คะแนนการทำอาหาร: 8/10

<Crossroad (3)> สุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และชอบที่ 10 หรือ 15 นาทีผ่านไป เมล็ดข้าวก็ค่อยๆกลายเป็นเหนียวมากกว่า และนั่นคือ เวลาใส่ในลูกแพร์ที่เหลือ โจ มินวู ปอกเปลือกออก ลูกแพร์สับมันเหมือนก่อน แล้ววางมันบนกระทะ ลูกแพร์เริ่มสูญเสียรูปร่างภายใต้น้ำร้อนแล้วหายตัวไปโจ มินจองซ้ำกับการชิมมัน เขารู้สึกได้ถึงความกลมของเมล็ดข้าวและยังรู้สึกถึงกลิ่นหอมจางๆ อยู่ เค้าไม่รู้นี่ว่า Al Dente หมายถึง แต่เขาพยายามของเขาที่ดีที่สุดที่จะให้มันรสชาติ มันเป็นรสนิยมของเขาผ่านระบบ ไม่สามารถทำได้ แต่ลิ้นของเขาได้มันเป็นเรื่องยาก รสชาติของข้าว รสลูกแพร์ , รสไวน์รสน้ำเกรวี่ , รสเครื่องเทศของ ทั้งหมดของความรู้สึกเหล่านี้รสชาติในเวลาเดียวกันเป็นสิ่งที่ยากมากที่จะทำ อย่างไรก็ตาม โจ มินจองอยู่ในสถานะของความเข้มข้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มันเป็นอาหารที่ไม่คุ้นเคย และเนื่องจากว่า เขาต้องประเมินให้ถูกต้องยิ่งขึ้นโจ มินจองแล้วลืมความเจ็บปวดในหัวแม่มือ เขาก็รู้สึกถึงรสชาติ รส , กลิ่น , พื้นผิว . สิ่งเดียวที่เขาเห็นตอนนี้คือ ริซอตโต้ และเขาก็ฟังแต่เมล็ดข้าว ระเบิดในปากของเขา โจ มินวู เอาสมาธิของเขาในปากของเขา ไม่ แน่นอนที่พูดเขาไม่ได้กระจุกอยู่ที่ลิ้น การปรุงอาหาร โจ มินวู ถูกแช่อยู่ในการปรุงอาหาร ไม่ อาหารโอบกอดเขาแม้กระทั่งก่อนที่เขาจะใช้ทั้งหมดของน้ำเกรวี่ , โจ มินจอง ยืนยันว่า ข้าวธัญพืชสำเร็จเรียบร้อยแล้ว มันพองเหมือนลูกโป่ง และเมื่อเขาเคี้ยว insides ของมัน ฟันของเขารู้สึกนุ่มนวล กลิ่นหอมของไวน์และน้ำเกรวี่ไก่ และกลิ่นหอมของเครื่องเทศ และ prosciutto จั๊กจี้จมูกของเขาเหมือนเป็นภาพปริศนาโจ มินจอง ปิด ไฟ และ เริ่มเย็น Risotto . หลังจากเวลาผ่านไป เค้าใส่เนย ชีส และพริกไทยเพื่อทำซอส มันเสร็จ' ประมาณคะแนนเป็น 6 'โจ มินจุนกัดริมฝีปากของเขาแล้วจ้องมองริซอตโต้นะ ระบบความแข็งแกร่งของเขา ในที่สุดมันก็ตัดสินใจไม่ได้ขีดจำกัดของเขา มีริซอตโต้ที่ยอดเยี่ยม แม้ว่าเขาจะไม่เคยกินรีซอตโต้ที่เหมาะสม ในท้ายที่สุดมันก็ยังเป็นอาหาร อร่อย 1 โจ มินจอง และรู้วิธีที่จะให้มันรสชาติ เหมือน อลัน ได้กล่าวว่า เขารู้ว่าอาหารคือ ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้แน่นอนรสชาติ พวกเขาคิดว่า เขามี . . . . . . . โจ มินวู เชื่อในพรสวรรค์ของเขาและความปรารถนาสำหรับอาหารมีคนเคยบอกว่า คนที่เชื่อในตัวเองไม่มีสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ บางครั้ง เขาคิดว่านั่น versicle เป็นอุดมคติเกินไป เรียบง่าย แต่ตอนนี้เขาเข้าใจความรู้สึกเขาได้ทำตามคำพูดนั้นและความเข้าใจและไว้ใจ ตอบแทนเขา[ คุณทำริซอตโต้ที่เกินขีด จำกัด ของคุณที่มีความเข้มข้นที่น่าแปลกใจ ! ][ วัสดุอย่างสมบูรณ์ประสานกันเอง ข้าวที่เธอทำคือการทั้งหมดของรส ! ][ การเรียนรู้การทำอาหารอิตาเลียนได้เพิ่มขึ้น ! ]โจ มินวู ดวงตาสั่นไหว เขาดูที่หน้าต่างสุดท้ายกับผู้เขย่าตา[ ลูกแพร์ริซอตโต้ ]ความสด : 95%ที่มา : ( ส่วนผสมที่มากเกินไปที่จะแสดง )ที่มา : สูงคะแนน : 8 / 10 อาหาร< > แยก ( 3 ) จบ