IntroductionAcutely and critically

Introduction
Acutely and critically ill patients are exposed to many therapeutic or diagnostic procedures that can produce painful and/or distressing experiences. Tracheal suctioning is one of these procedures frequently performed by nurses and respiratory therapists. The presence of pain during tracheal suctioning has been demonstrated in earlier studies (Bergbom-Engberg and Haljamae, 1989, Hallenberg et al., 1990 and Puntillo, 1994). Patients were asked 2–4 years after having been in an intensive care unit (ICU) and intubated about their recollection of their ICU stay. Fifty seven (36% of the total sample) reported that pain associated with their ICU ventilator treatment had been a major problem for them (Bergbom-Engberg and Haljamae, 1989). Tracheal suctioning was specifically recalled as discomforting for 30% of these patients. In another study, even though 59 intubated ICU postoperative patients had received analgesics during their time of mechanical ventilation, 41% of them recalled having pain (Hallenberg et al., 1990). They reported that one cause of this pain was tracheal suctioning. Pain correlated significantly with suctioning (r = .30, p < .001). In a descriptive, correlational study, 45 postoperative awake adult cardiovascular surgical patients reported a mean pain intensity of 4.9 (S.D. = 3.3, median = 5.0) on a 0–10 numeric rating scale (NRS) from tracheal suctioning (Puntillo, 1994). While pain intensity scores ranged from 0 to 10, over one–third of the patients (n = 17) reported a suctioning pain intensity of 7 or greater.

In spite of the ubiquity of tracheal suctioning of ICU patients, these were the few studies to have explored pain associated with this procedure and study samples were small. More evidence is needed about pain perceptions and responses among patients from different ICU settings as well as factors that could influence pain with suctioning. The American Association of Critical Care Nurses (AACN) supported the Thunder Project II®, a large research study in which pain perception and responses to tracheal suctioning, as well as five other procedures, were evaluated (Puntillo et al., 2004 and Puntillo et al., 2001). Although the data collection was completed in 2000, there have been no research reports on pain associated with tracheal suctioning or that suggest that pain management practices prior to tracheal suctioning have changed since then. Therefore, the aims of this secondary analysis were to: (1) describe and compare patients’ pain perception and responses across different phases of the tracheal suctioning procedure; (2) examine relationships between patients’ pain perceptions and responses to tracheal suctioning and the following factors: patient's age, diagnosis, gender, ethnicity, pre- and during-procedure analgesic and sedative use; and (3) relate physiological data and analgesic use to tracheal suctioning pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำอย่างรุนแรง และวิกฤตป่วยกำลังเผชิญกับหลายการรักษา หรือวินิจฉัยขั้นตอนที่สามารถสร้างประสบการณ์ที่เจ็บปวด และวิตก การใส่ท่อดูดเสมหะเป็นหนึ่งในขั้นตอนนี้ดำเนินการ โดยพยาบาลและนักบำบัดทางเดินหายใจบ่อย การปรากฏตัวของความเจ็บปวดในระหว่างการดูดเสมหะการใส่ท่อได้ถูกแสดงให้เห็นในการศึกษาก่อนหน้า (Bergbom-Engberg และ Haljamae, 1989, Puntillo, 1994 และ Hallenberg et al. 1990) คำถามที่ 2 – 4 ปีหลังจากมีประสบการณ์ในการเป็นหน่วย (ICU) และ intubated เกี่ยวกับความทรงจำของ ICU ผู้ป่วย ห้าสิบเจ็ด (36% ของตัวอย่างรวม) รายงานว่า อาการปวดที่เกี่ยวข้องกับการบำบัดเครื่องช่วยหายใจใน ICU ได้ปัญหาที่สำคัญสำหรับพวกเขา (Bergbom-Engberg และ Haljamae, 1989) การใส่ท่อดูดเสมหะถูกยกเลิกโดยเฉพาะเป็นภูมิสำหรับ 30% ของผู้ป่วยเหล่านี้ ในการศึกษาอื่น แม้ว่าผู้ป่วยหลังผ่าตัด ICU ที่ intubated 59 ได้รับยาแก้ปวดในช่วงเวลาของเครื่องช่วยหายใจ 41% ของพวกเขาเรียกคืนมีความเจ็บปวด (Hallenberg et al. 1990) เขารายงานว่า สาเหตุหนึ่งของอาการปวดนี้เป็นการใส่ท่อดูดเสมหะ อาการปวดมีความสัมพันธ์อย่างมากกับการดูดเสมหะ (r =.30, p < .001). ในการศึกษาอธิบาย correlational, 45 หลังผ่าตัดตื่นตัวหัวใจและหลอดเลือดผ่าตัดผู้ป่วยผู้ใหญ่รายงานเป็นความเข้มหมายถึงความเจ็บปวดของ 4.9 (S.D. = 3.3 มัธยฐาน = 5.0) ในระดับคะแนนเป็นตัวเลข 0 – 10 (NRS) จากการใส่ท่อดูดเสมหะ (Puntillo, 1994) ในขณะที่คะแนนความเจ็บปวดความเข้มอยู่ในช่วงตั้งแต่ 0 10 มากกว่าหนึ่ง – ในสามของผู้ป่วย (n = 17) รายงานเป็นความเข้มปวด suctioning 7 หรือมากกว่านั้นทั้ง ๆ การแพร่ของการใส่ท่อดูดเสมหะของผู้ป่วย ICU เหล่านี้มีการศึกษาน้อยที่มีสำรวจอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการนี้ และศึกษาตัวอย่างมีขนาดเล็ก จำเป็นต้องมีหลักฐานเพิ่มเติมเกี่ยวกับการรับรู้ความเจ็บปวดและการตอบสนองผู้ป่วยจากการตั้งค่า ICU อื่นเป็นปัจจัยที่อาจมีอิทธิพลต่อความเจ็บปวดกับการดูดเสมหะ อเมริกันสมาคมของสำคัญดูแลพยาบาล (AACN) สนับสนุนการ Thunder Project II® การศึกษาวิจัยขนาดใหญ่ในความเจ็บปวดซึ่งการรับรู้ และตอบรับการดูดเสมหะการใส่ท่อ ตลอดจนขั้น ตอนอื่น ๆ ห้า ถูกประเมิน (Puntillo et al. 2004 และ Puntillo et al. 2001) แม้ว่าการรวบรวมข้อมูลเสร็จใน 2000 มีการวิจัยไม่มีรายงานเกี่ยวกับอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับการใส่ท่อดูดเสมหะ หรือที่แนะนำว่า การจัดการความเจ็บปวดปฏิบัติก่อนการดูดเสมหะการใส่ท่อ มีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่นั้น ดังนั้น จุดมุ่งหมายของการวิเคราะห์นี้รองรับเพื่อ: (1) อธิบาย และเปรียบเทียบการรับรู้ความเจ็บปวดของผู้ป่วยและการตอบสนองในขั้นตอนต่าง ๆ ของขั้นตอนการใส่ท่อ suctioning (2) ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความเจ็บปวดของผู้ป่วย และการตอบสนองการดูดเสมหะการใส่ท่อ และปัจจัยต่อไปนี้: อายุของผู้ป่วย วินิจฉัย เพศ เชื้อ ชาติ ก่อน และในระหว่างขั้นตอนยาแก้ปวด และยากล่อมประสาทใช้ และ (3) เกี่ยวข้องกับข้อมูลทางสรีรวิทยาและยาแก้ปวดที่ใช้เพื่อการใส่ท่อดูดเสมหะปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
อย่างรุนแรงและผู้ป่วยที่ป่วยหนักกำลังเผชิญกับขั้นตอนการรักษาหรือการวินิจฉัยจำนวนมากที่สามารถผลิตประสบการณ์อันเจ็บปวดและ / หรือมีความสุข Tracheal ดูดเป็นหนึ่งในขั้นตอนเหล่านี้ทำบ่อย ๆ โดยพยาบาลและนักบำบัดทางเดินหายใจ การปรากฏตัวของความเจ็บปวดในระหว่างหลอดลมดูดได้แสดงให้เห็นในการศึกษาก่อนหน้านี้ (Bergbom-Engberg และ Haljamae 1989 Hallenberg et al., 1990 และ Puntillo, 1994) ผู้ป่วยที่ถูกถาม 2-4 ปีหลังจากที่ได้รับในหน่วยดูแลเข้ม (ICU) และใส่ท่อช่วยหายใจเกี่ยวกับความทรงจำของพวกเขาในการเข้าพักห้องไอซียูของพวกเขา ห้าสิบเจ็ด (36% ของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด) รายงานว่าปวดที่เกี่ยวข้องกับการรักษาด้วยเครื่องช่วยหายใจห้องไอซียูของพวกเขาเคยเป็นปัญหาสำคัญสำหรับพวกเขา (Bergbom-Engberg และ Haljamae, 1989) Tracheal ดูดก็จะนึกถึงเฉพาะเป็น discomforting สำหรับ 30% ของผู้ป่วยเหล่านี้ ในการศึกษาอื่นแม้ว่า 59 ใส่ท่อช่วยหายใจห้องไอซียูผู้ป่วยหลังผ่าตัดได้รับยาแก้ปวดในช่วงเวลาของการใช้เครื่องช่วยหายใจ 41% ของพวกเขาจำได้ว่ามีอาการปวด (Hallenberg et al., 1990) พวกเขาได้รายงานว่าหนึ่งในสาเหตุของอาการปวดนี้คือดูดหลอดลม ปวดมีความสัมพันธ์กับการดูดเสมหะ (r = .30, p <0.001) ในการบรรยายการศึกษาหาความสัมพันธ์ 45 หลังผ่าตัดผู้ป่วยตื่นผู้ใหญ่ผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดรายงานความปวดเฉลี่ย 4.9 (SD = 3.3 ค่ามัธยฐาน = 5.0) บนมาตราส่วนตัวเลข 0-10 (NRS) จากหลอดลมดูดเสมหะ (Puntillo, 1994) ขณะที่คะแนนความปวดตั้งแต่ 0-10 กว่าหนึ่งในสามของผู้ป่วย (n = 17) รายงานความปวดดูด 7 หรือมากกว่า. ทั้งๆที่มีการแพร่หลายของการดูดหลอดลมของผู้ป่วยไอซียูเหล่านี้มีการศึกษาน้อยไป อาการปวดได้สำรวจเกี่ยวข้องกับขั้นตอนและการศึกษานี้กลุ่มตัวอย่างมีขนาดเล็ก หลักฐานเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเกี่ยวกับการรับรู้และการตอบสนองความเจ็บปวดของผู้ป่วยจากการตั้งค่าห้องไอซียูที่แตกต่างกันเช่นเดียวกับปัจจัยที่อาจมีผลต่อความเจ็บปวดกับการดูดเสมหะ สมาคมอเมริกันของพยาบาลดูแลที่สำคัญ (AACN) สนับสนุนทันเดอร์โครงการII®การศึกษาวิจัยขนาดใหญ่ในการรับรู้ซึ่งความเจ็บปวดและการตอบสนองต่อการดูดเสมหะหลอดลมเช่นเดียวกับห้าขั้นตอนอื่น ๆ ที่ได้รับการประเมิน (Puntillo et al., 2004 Puntillo et al., 2001) แม้ว่าการเก็บรวบรวมข้อมูลเสร็จสมบูรณ์ในปี 2000 ยังไม่มีการรายงานการวิจัยเกี่ยวกับความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับหลอดลมดูดหรือที่ชี้ให้เห็นว่าการบริหารจัดการความเจ็บปวดก่อนที่จะดูดหลอดลมมีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่นั้นมา ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการวิเคราะห์รองนี้จะ (1) อธิบายและเปรียบเทียบการรับรู้อาการปวดของผู้ป่วยและการตอบสนองผ่านขั้นตอนต่างๆของหลอดลมขั้นตอนการดูดเสมหะ; (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยรับรู้อาการปวดและการตอบสนองต่อการดูดหลอดลมและปัจจัยต่อไปนี้: อายุของผู้ป่วยวินิจฉัยเพศเชื้อชาติก่อนและในระหว่างขั้นตอนการใช้ยาแก้ปวดและยากล่อมประสาท; และ (3) ความสัมพันธ์กับข้อมูลทางสรีรวิทยาและการใช้ยาแก้ปวดเพื่อหลอดลมอาการปวดดูดเสมหะ