who had left, are the repair of the

who had left, are the repair of the irrigation system, a labor subsidy for terrace repair
and maintenance, and additional livelihood opportunities.
Meanwhile, the survey of high school students revealed that only about onefourth
of the students were likely be involved in agriculture or farming in the future,
and the majority would most likely be engaged in non-agricultural occupations.
Aside from the cultural and environmental fees from tourists, the other possible
sources of funds for the conservation of the terraces included taxes and business
permits for the business sector, permit fees for students and researchers, as well as
donations from private corporations and individuals. The average willingness to pay
(WTP) values for local and foreign tourists were P 440 (about USD 9) and USD 71,
respectively. For local tourists, the significant factors affecting WTP were gender
(male), knowledge about the present condition of the terraces, and bid amount. For
foreign tourists, the significant factors affecting WTP were age, knowledge that the rice
terraces were a UNESCO World Heritage Site, and bid amount.
The total area of the rice terraces in the heritage sites was estimated to be
10,324 ha while the estimated area of damaged terraces was 4.1 ha (low estimate) to
457 ha (high estimate), or 0.04% to 4.4% of the total area. These translate to total
restoration costs of P 10.021 million to P 1.122 billion, respectively, or an annualised
cost of P 1,630,880 million to P 184,243,410 million (at a 10% interest rate over a 10-
year period). Collecting P 50 per local tourist and USD 20 per foreign tourist had the
potential of generating as much as P 6.65 million per year. Revenues from tourist fees
could thus be used to finance conservation activities for the rice terraces.
It is recommended that the irrigation systems in the Ifugao Rice Terraces be
repaired to reduce the possibility of farmers abandoning their terraces. Farmers should
also be given support for the repair and maintenance of terrace walls and for other
livelihood activities to supplement their incomes from farming. Furthermore, the local
government units (LGUs) should endeavor to develop tree plantations for the wood
carving industry. This will ease the pressure on the woodlots supporting the
watersheds of Ifugao and ensure sustainable wood sources for wood-carvers.
The value of the terraces should be integrated into the elementary and high
school curricula in Ifugao. Furthermore, providing students with incentives such as
scholarships and jobs may rekindle interest in agriculture and forestry- related courses.
The LGUs should review the fees they are collecting from tourists, and consider
the possibility of increasing these and collecting different fees from local and foreign
tourists. The same rates for local and foreign tourists should apply across
municipalities. The revenues generated from tourists should be placed in a trust fund to
be managed by a council that is not controlled by politicians to ensure continuity, and
should be used mainly to support the activities of farmers such as the repair and
maintenance of terrace walls and irrigation canals.
The possibility of collecting the cultural and environmental fee only once to
gain access to all the rice terraces in the heritage municipalities and, eventually the
whole province of Ifugao, should be studied. This may promote visits to non-heritage
areas to benefit the communities and will make it easier to administer, monitor and
control the implementation of the mechanism of fee collection; lower transaction costs;
and reduce the inconvenience to tourists of having to pay each time they visit different
sites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ได้จากไป มีการซ่อมแซมระบบชลประทาน เงินสมทบแรงงานสำหรับซ่อมแซมระเบียงและบำรุงรักษา และโอกาสในการดำรงชีวิตเพิ่มเติมในขณะเดียวกัน แบบสำรวจนักเรียนเปิดเผยที่เกี่ยวกับ onefourthนักเรียนได้มีแนวโน้มจะเกี่ยวข้องกับการเกษตรหรือการเกษตรในอนาคตและส่วนใหญ่จะหมั้นส่วนใหญ่ในอาชีพเกษตรไม่นอกเหนือจากค่าธรรมเนียมสิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมจากนักท่องเที่ยว สุดแหล่งที่มาของเงินทุนสำหรับการอนุรักษ์ของระเบียงรวมภาษีและธุรกิจใบอนุญาตสำหรับภาคธุรกิจ ใบอนุญาตค่าธรรมเนียมสำหรับนักศึกษาและนักวิจัย เป็นบริจาคจากบริษัทเอกชนและบุคคล ยินดีที่เฉลี่ยจ่ายค่า (WTP) สำหรับนักท่องเที่ยวต่าง ชาติถูก P 440 (เกี่ยวกับ USD 9) และ USD 71ตามลำดับ สำหรับนักท่องเที่ยวท้องถิ่น ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อ WTP เพศรู้สภาพปัจจุบันของระเบียง และยอดเงินประมูล (ชาย), สำหรับนักท่องเที่ยวต่างประเทศ ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อ WTP มีอายุ ความรู้ที่ข้าวระเบียงมีมรดกโลกยูเนสโก และยอดเงินที่เสนอราคาพื้นที่ของระเบียงข้าวในมรดกถูกคาดว่าจะ10,324 ฮา ในขณะที่พื้นที่ประเมินความเสียหายเทอเรสเป็น 4.1 ฮา (ประเมินต่ำ) การ457 ฮา (สูงประเมิน), หรือ 0.04% 4.4% ของพื้นที่ทั้งหมด เหล่านี้แปลรวมคืนทุนของ P 10.021 ล้าน P 1.122 ล้าน ตามลำดับ หรือที่ annualisedต้นทุนของ P 1,630,880 P 184,243,410 ล้านล้าน (ในอัตราดอกเบี้ย 10% กว่า 10 แบบปีรอบระยะเวลา) รวบรวม 50 P ต่อนักท่องเที่ยวท้องถิ่นและ 20 ดอลล่าร์สหรัฐต่อนักท่องเที่ยวต่างประเทศได้ศักยภาพของการสร้างเท่า P 6.65 ล้านต่อปี รายได้จากค่าธรรมเนียมนักท่องเที่ยวดังนั้นสามารถใช้ได้การเงินกิจกรรมอนุรักษ์ไรซ์เทอเรสเซ่สขอแนะนำว่า เป็นระบบชลประทานใน Ifugao ไรซ์เทอเรสเซ่สซ่อมแซมเพื่อลดโอกาสของเกษตรกรละทิ้งของระเบียง เกษตรกรควรนอกจากนี้ยัง ได้รับการสนับสนุน สำหรับการซ่อมแซมและบำรุงรักษาของผนังระเบียง และอื่น ๆดำรงชีวิตกิจกรรมเสริมรายได้ของพวกเขาจากการทำนา นอกจากนี้ ท้องถิ่นหน่วยรัฐบาล (LGUs) ควรพยายามที่จะพัฒนาปลูกต้นไม้สำหรับไม้แกะสลักอุตสาหกรรม นี้จะบรรเทาแรงกดดันบน woodlots ที่สนับสนุนการรูปธรรมของ Ifugao และยั่งยืนแหล่งไม้ carvers ไม้ค่าของระเบียงควรจะรวมอยู่ในระดับประถมศึกษา และสูงหลักสูตรโรงเรียนใน Ifugao นอกจากนี้ ให้นักเรียน มีแรงจูงใจเช่นทุนการศึกษาและงานอาจ rekindle สนใจในเกษตรและป่าไม้ที่เกี่ยวข้องกับหลักสูตรการLGUs ควรตรวจสอบค่าธรรมเนียมที่เรียกเก็บจากนักท่องเที่ยว และพิจารณาสามารถเพิ่มเหล่านี้ และเก็บค่าธรรมเนียมแตกต่างจากในประเทศ และต่างประเทศนักท่องเที่ยว ราคาเดียวกับนักท่องเที่ยวต่าง ชาติควรใช้ข้ามอำเภอ รายได้จากนักท่องเที่ยวควรวางไว้ในกองการจัด โดยสภาที่ไม่ได้ถูกควบคุม โดยนักการเมืองให้ความต่อเนื่อง และควรใช้ส่วนใหญ่เพื่อสนับสนุนกิจกรรมของเกษตรกรเช่นการซ่อมแซม และบำรุงรักษาผนังระเบียงและคลองชลประทานสามารถรวบรวมวัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อมค่าใช้จ่ายเพียงครั้งเดียวเข้าไปทั้งหมดข้าวในอำเภอมรดก และ ในที่สุดการควรจะศึกษาทั้งจังหวัดของ Ifugao นี้อาจส่งเสริมชมไม่ใช่มรดกพื้นที่เพื่อประโยชน์ของชุมชน และจะทำให้การดูแล ตรวจสอบ และควบคุมการดำเนินงานของกลไกในการเรียกเก็บค่าธรรมเนียม ต้นทุนธุรกรรมต่ำและลดความไม่สะดวกให้นักท่องเที่ยวต้องจ่ายแต่ละครั้งที่ผู้เยี่ยมชมแตกต่างกันเว็บไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เหลือมีการซ่อมแซมระบบชลประทาน, who had left, are the repair of the irrigation system, a labor subsidy for terrace repair
เงินอุดหนุนแรงงานสำหรับการซ่อมแซมเทอเรสและการบำรุงรักษาและโอกาสในการทำมาหากินเพิ่มเติม. and maintenance, and additional livelihood opportunities.
ขณะที่สำรวจความคิดเห็นของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาพบว่ามีเพียงประมาณ onefourth Meanwhile, the survey of high school students revealed that only about onefourth
ของนักเรียนได้มีโอกาสมีส่วนร่วมในการเกษตรหรือการทำฟาร์ม of the students were likely be involved in agriculture or farming in the future,
ในอนาคตและส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการประกอบอาชีพนอกภาคเกษตร. and the majority would most likely be engaged in non-agricultural occupations.
นอกเหนือจากค่าทางวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อมจากนักท่องเที่ยวที่เป็นไปได้อื่น ๆแหล่งที่มาของเงินทุนเพื่อการอนุรักษ์ของระเบียงที่รวมภาษีและธุรกิจใบอนุญาตสำหรับภาคธุรกิจค่าธรรมเนียมใบอนุญาตสำหรับนักศึกษาและนักวิจัยรวมทั้งเงินบริจาคจาก บริษัท เอกชนและบุคคล ความเต็มใจที่จะจ่ายเงินเฉลี่ย(WTP) ค่าสำหรับนักท่องเที่ยวในประเทศและต่างประเทศ P 440 (ประมาณ USD 9) และ USD 71 ตามลำดับ สำหรับนักท่องเที่ยวท้องถิ่นปัจจัยที่สำคัญที่มีผลต่อ WTP คือเพศ(ชาย) ความรู้เกี่ยวกับสภาพปัจจุบันของระเบียงและปริมาณการเสนอราคา สำหรับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเป็นปัจจัยที่สำคัญที่มีผลต่อ WTP อายุความรู้ว่าข้าวระเบียงเป็นมรดกโลกและปริมาณการเสนอราคา. รวมพื้นที่ของระเบียงข้าวในมรดกที่ถูกคาดว่าจะมี10,324 เฮกเตอร์ในขณะที่พื้นที่โดยประมาณของ ระเบียงรับความเสียหายเป็น 4.1 เฮกแตร์ (ประมาณการต่ำ) ไป457 ฮ่า (สูงประมาณ) หรือ 0.04% มาอยู่ที่ 4.4% ของพื้นที่ทั้งหมด แปลเหล่านี้รวมค่าใช้จ่ายในการฟื้นฟู P 10021000 ที่ P 1122000000 ตามลำดับหรือต่อปีค่าใช้จ่ายของP 1,630,880 ล้าน P 184,243,410 ล้านบาท (ที่อัตราดอกเบี้ย 10% ในช่วง 10 ช่วงเดียวกันของปี) การจัดเก็บภาษี P 50 ต่อการท่องเที่ยวในประเทศและ USD 20 ต่อนักท่องเที่ยวต่างชาติมีศักยภาพในการสร้างมากที่สุดเท่าที่P 6650000 ต่อปี รายได้จากค่าธรรมเนียมการท่องเที่ยวจึงสามารถนำมาใช้เพื่อเป็นเงินทุนสำหรับการทำกิจกรรมอนุรักษ์นาข้าวขั้นบันได. ขอแนะนำว่าระบบชลประทานในข้าว Terraces Ifugao ได้รับการซ่อมแซมเพื่อลดความเป็นไปได้ของเกษตรกรทิ้งระเบียงของพวกเขา Aside from the cultural and environmental fees from tourists, the other possible
sources of funds for the conservation of the terraces included taxes and business
permits for the business sector, permit fees for students and researchers, as well as
donations from private corporations and individuals. The average willingness to pay
(WTP) values for local and foreign tourists were P 440 (about USD 9) and USD 71,
respectively. For local tourists, the significant factors affecting WTP were gender
(male), knowledge about the present condition of the terraces, and bid amount. For
foreign tourists, the significant factors affecting WTP were age, knowledge that the rice
terraces were a UNESCO World Heritage Site, and bid amount.
The total area of the rice terraces in the heritage sites was estimated to be
10,324 ha while the estimated area of damaged terraces was 4.1 ha (low estimate) to
457 ha (high estimate), or 0.04% to 4.4% of the total area. These translate to total
restoration costs of P 10.021 million to P 1.122 billion, respectively, or an annualised
cost of P 1,630,880 million to P 184,243,410 million (at a 10% interest rate over a 10-
year period). Collecting P 50 per local tourist and USD 20 per foreign tourist had the
potential of generating as much as P 6.65 million per year. Revenues from tourist fees
could thus be used to finance conservation activities for the rice terraces.
It is recommended that the irrigation systems in the Ifugao Rice Terraces be
repaired to reduce the possibility of farmers abandoning their terraces. Farmers should
also be given support for the repair and maintenance of terrace walls and for other
livelihood activities to supplement their incomes from farming. Furthermore, the local
government units (LGUs) should endeavor to develop tree plantations for the wood
carving industry. This will ease the pressure on the woodlots supporting the
watersheds of Ifugao and ensure sustainable wood sources for wood-carvers.
The value of the terraces should be integrated into the elementary and high
school curricula in Ifugao. Furthermore, providing students with incentives such as
scholarships and jobs may rekindle interest in agriculture and forestry- related courses.
The LGUs should review the fees they are collecting from tourists, and consider
the possibility of increasing these and collecting different fees from local and foreign
tourists. The same rates for local and foreign tourists should apply across
municipalities. The revenues generated from tourists should be placed in a trust fund to
be managed by a council that is not controlled by politicians to ensure continuity, and
should be used mainly to support the activities of farmers such as the repair and
maintenance of terrace walls and irrigation canals.
The possibility of collecting the cultural and environmental fee only once to
gain access to all the rice terraces in the heritage municipalities and, eventually the
whole province of Ifugao, should be studied. This may promote visits to non-heritage
areas to benefit the communities and will make it easier to administer, monitor and
control the implementation of the mechanism of fee collection; lower transaction costs;
and reduce the inconvenience to tourists of having to pay each time they visit different
sites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใครมีแล้ว จะซ่อมแซมระบบชลประทาน เป็นแรงงานอุดหนุน
ซ่อมระเบียงและการบํารุงรักษา และโอกาสในอาชีพเพิ่มเติม
โดยการสำรวจนักเรียนมัธยม พบว่ามีประมาณ onefourth
ของนักเรียนอาจจะเกี่ยวข้องกับการเกษตร หรือเกษตรในอนาคต
และส่วนใหญ่มากที่สุดจะหมั้นในการประกอบอาชีพนอกภาคเกษตร .
นอกเหนือจากค่าวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อมจากนักท่องเที่ยวอื่น ๆที่เป็นไปได้
แหล่งทุนสำหรับการอนุรักษ์ของระเบียงรวมภาษีและใบอนุญาตธุรกิจ
สำหรับภาคธุรกิจ , ใบอนุญาตค่าธรรมเนียมสำหรับนักศึกษาและนักวิจัย รวมทั้งเงินบริจาคจากองค์กรภาคเอกชนและประชาชน
. ความเต็มใจที่จะจ่ายเฉลี่ย
( 79 ) ค่าสำหรับนักท่องเที่ยวท้องถิ่นและต่างชาติมี P 440 ( ประมาณ USD และ USD 71 ,
9 ) ตามลำดับ สำหรับนักท่องเที่ยวท้องถิ่น ปัจจัยที่มีผลต่อความเต็มใจจ่าย
( ชาย ) ได้แก่ เพศ ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสภาพปัจจุบันของระเบียง และจำนวนการเสนอราคา สำหรับ
นักท่องเที่ยวต่างชาติ , ปัจจัยที่มีผลต่อความเต็มใจจ่าย คือ อายุ ความรู้ ว่าข้าว
ระเบียงเป็นมรดกโลก และจำนวนการประมูล .
พื้นที่ทั้งหมดของทุ่งข้าวในแหล่งมรดกซึ่งเป็น
10324 ฮาในขณะที่ประมาณพื้นที่ของระเบียงก็เสียหาย 4.1 ฮา ( ประมาณการต่ำ )

แต่ฮา ( ประมาณสูง ) หรือ 0.04% ถึง 4.4 % ของพื้นที่ทั้งหมด เหล่านี้แปลรวมต้นทุนของ P
ฟื้นฟู 10.021 ล้าน P 1.297 ล้านบาท ตามลำดับ หรือ 150
ต้นทุนของ P 1630880 ล้าน 184243 P ,410 ล้านบาท ที่อัตราดอกเบี้ย 10% กว่า 10 -
ปี ) เก็บ P 50 ต่อนักท่องเที่ยวท้องถิ่นและ USD 20 ต่อนักท่องเที่ยวต่างชาติมีศักยภาพในการสร้างมากที่สุดเท่าที่
P 6.65 ล้านบาทต่อปี รายได้จากค่าธรรมเนียม
นักท่องเที่ยวจึงถูกใช้เพื่อกิจกรรมทางการเงินที่อนุรักษ์ข้าว Terraces .
จึงระบบชลประทานในทุ่งข้าวเป็น
อีฟูเกาการซ่อมแซมเพื่อลดโอกาสของเกษตรกรทิ้งระเบียงของพวกเขา เกษตรกรควร
ยังได้รับการสนับสนุนในการซ่อมผนังระเบียง และกิจกรรมอื่น ๆเพื่อเสริมรายได้ของพวกเขา .
จากฟาร์ม นอกจากนี้ หน่วยการปกครองท้องถิ่น
( lgus ) ควรพยายามที่จะพัฒนาสวนต้นไม้
แกะสลักสำหรับอุตสาหกรรมนี้จะลดความดันในแปลงป่าสนับสนุน
ลุ่มน้ำของอีฟูเกา และให้แน่ใจว่าแหล่งที่มาของไม้ที่ยั่งยืนสำหรับ carvers ไม้ .
ค่า ของระเบียงที่ควรจะรวมอยู่ในหลักสูตรประถมและโรงเรียนมัธยม
ในฟูเกา . นอกจากนี้ ให้ผู้เรียนมีแรงจูงใจเช่น
ทุนการศึกษาและงานอาจรื้อฟื้นความสนใจในการเกษตรและการป่าไม้ที่เกี่ยวข้อง -
หลักสูตร .การ lgus ควรจะทบทวนค่าธรรมเนียมที่พวกเขาจะเก็บจากนักท่องเที่ยว และพิจารณาความเป็นไปได้ของการเพิ่ม
เหล่านี้และเก็บค่าธรรมเนียมจากต่างประเทศและต่างประเทศ
นักท่องเที่ยว อัตราเดียวกันสำหรับท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวต่างชาติควรใช้ข้าม
เทศบาล รายได้ที่เกิดจากนักท่องเที่ยวควรอยู่ในกองทุน

ถูกจัดการโดยสภาที่ไม่ได้ควบคุมโดยนักการเมือง เพื่อให้มีความต่อเนื่องและ
ควรใช้ส่วนใหญ่ให้การสนับสนุนกิจกรรมของเกษตรกร เช่น การซ่อมแซม และการบำรุงรักษาของผนังระเบียง

และคลองชลประทาน ความเป็นไปได้ของการรวบรวมวัฒนธรรม และค่าธรรมเนียมเพียงครั้งเดียว

เข้าถึงทั้งหมดทุ่งข้าวในมรดก เทศบาลและสิ่งแวดล้อม ในที่สุด
ทั้งในจังหวัดอีฟูเกา ควรศึกษา นี้อาจส่งเสริมเข้าชมไม่ใช่มรดก
พื้นที่เพื่อประโยชน์ของชุมชน และจะทำให้มันง่ายในการดูแล ตรวจสอบ และควบคุมการดำเนินงานของ
กลไกการเก็บค่าธรรมเนียม ; ลดต้นทุนธุรกรรม ;
และลดความไม่สะดวกให้กับนักท่องเที่ยวที่ต้องจ่ายในแต่ละครั้งที่พวกเขาเข้าเยี่ยมชมเว็บไซต์ที่แตกต่างกัน