Cities in developing countriesDisti

Cities in developing countries
Distinguishing characteristics
Numerous differences exist between the cities of developing countries and those in the developed world. In particular, differences exist in their ability to adopt GIS technologies. Some important distinguishing characteristics of the cities in developing countries which affect their ability to adopt spatial information technologies include:
(1) The rapid growth in population is not matched bygrowth in delivery of land for housing, services,utilities and infrastructure important to sustain areasonable quality of life. This is evident from thesprawl of informal settlements, increase in congestion,air and water pollution, poor and deteriorating infrastructure, and dilapidated housing (Williamson, 1991).
(2) The growth of cities is dictated by market forcesrather than strategic planning. Urban developmentis often uncoordinated and land speculation pursuesquick financial gains. The suburban and ruralareas are invaded by market-induced developments.
(3) Laws and guidelines for land registration, planningand land management is diverse and of ten uncoordinated in developing countries. Thereasons are many and varied between different countries with different traditions and political structures. Thus, the establishment of SDI cannotbe easily standardized for developing countries.
(4) Developed countries in general have moved froma prescriptive form of land use planning (e.g.Master Plan) towards a market oriented “spotzoning” approach conforming to environmental guidelines. However prescriptive urban land useplanning is adopted in most of developing countries,resulting in long term land use and masterplans which are less market sensitive and consequentlyoften not followed.
(5) In order to cater for an urgent demand for housing,almost all cities in developing countries havea significant proportion of the population livingas squatters in slums or informal settlements. Asa result tenure and ownership is often obscuredand unregulated in the cities of developing countries with access to land and security of tenurebeing major problems. Planning and the managementof services is very poor or non existent in
these circumstances. Since these informal settlementsare a special phenomenon in cities of
developing countries, the strategies for managingcities in the developed world are inappropriate tothese circumstances.
(6) Unplanned developments make it difficult to provide utilities, while providing utilities at a laterstage is very costly. As a result of poor systemsfor land administration and either poor or nonexistent base mapping, city administrations usuallydo not know the location of existing services.It follows that efficient maintenance of servicesand infrastructure is almost impossible. Withoutproper land information, the acquisition of landfor public facilities or the undertaking of any city planning exercise is very cumbersome, if not
impossible.
(7) There is little or no spatial information infrastructure(and particularly large scale base maps). The biggest single barrier stopping the construction ofa spatial infrastructure is a lack of data. Other limitations include inefficient processes for purchasing spatial information or GIS technology;lack of skilled personnel to establish and managethe infrastructure; and lack of funding or political will to support the construction of the infrastructure.

In addition to these specific characteristics, there is a growing expectation within the developed world, that cities in the developing world will meet externally prescribed standards in terms of environmental protection and working conditions. These external constraints imply improved information flow to administer effective plans for urban management, resource allocation and distribution (Lai, 1996). The lessons from the developed world are that to do any progressive planning of these cities it is necessary to develop a spatial information system which can be an efficient tool for management of their urban resources. The development of such spatial data infrastructures and the resulting GIS which can build upon them are considered an essential requirement for the cities of the developed world to improve their management. The status of SDIs in developing countries is summarized below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองในประเทศกำลังพัฒนาลักษณะเด่น ความแตกต่างมากมายระหว่างเมืองของประเทศกำลังพัฒนาและในประเทศที่พัฒนาแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความแตกต่างมีความสามารถในการนำเทคโนโลยี GIS บางลักษณะเด่นสำคัญของเมืองในประเทศกำลังพัฒนาซึ่งมีผลต่อความสามารถในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเชิงพื้นที่รวมถึง:(1) การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในประชากรไม่ bygrowth ตรงกันในการส่งมอบที่ดินสำหรับอยู่อาศัย บริการ สาธารณูปโภค และโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญที่จะรักษาชีวิตของ areasonable นี้จะเห็นได้จาก thesprawl ของเดือน เพิ่มในโครงสร้างพื้นฐานไม่ดี และเสื่อม ความแออัด มลพิษทางอากาศและน้ำ และทรุดโทรมที่อยู่อาศัย (วิลเลียมสัน 1991)(2) การเติบโตของเมืองเป็นไปตามตลาด forcesrather กว่าการวางแผนกลยุทธ์ ในเมือง developmentis ด้วยมักและที่ดินเก็งกำไรการเงิน pursuesquick ชานเมืองและ ruralareas มีรุกราน โดยพัฒนาให้เกิดตลาด(3) กฎหมายและแนวทางสำหรับที่ดินลงทะเบียน จัดการที่ดิน planningand มีหลากหลาย และ ของประเทศกำลังพัฒนาด้วยในสิบ Thereasons มีมากมาย และหลากหลายระหว่างประเทศแตกต่างกัน ด้วยประเพณีที่แตกต่างและโครงสร้างทางการเมือง ดังนั้น ที่ตั้งของ SDI cannotbe ที่ได้มาตรฐานสำหรับประเทศกำลังพัฒนา(4) ประเทศพัฒนาโดยทั่วไปได้ย้าย froma แบบฟอร์มเหมาะกับการใช้ที่ดินการวางแผน (แผน e.g.Master) ไปสู่วิธีการตลาดที่เน้น "spotzoning" ที่สอดคล้องกับแนวทางด้านสิ่งแวดล้อม แต่ที่ดินในเมืองเหมาะกับ useplanning ถูกนำมาใช้ในการพัฒนา ประเทศ เป็นผลในระยะยาวที่ดินใช้ และ masterplans ซึ่งเป็นตลาดน้อยบอบบางและ consequentlyoften ไม่ได้ตาม(5) เพื่อตอบสนองความต้องการเร่งด่วนเพื่อที่อยู่อาศัย เกือบทุกเมืองในประเทศกำลังพัฒนา havea สัดส่วนสำคัญของการ squatters livingas ประชากรในชุมชนแออัดหรือเดือน Asa ผลดำรงตำแหน่งและเป็นเจ้าของมักจะเป็น obscuredand อลหม่านในเมืองของประเทศกำลังพัฒนาสามารถเข้าถึงที่ดินและความปลอดภัยของ tenurebeing ปัญหาที่สำคัญ การวางแผนและการจัดการบริการจะไม่ดีมาก หรือไม่มีอยู่ในสถานการณ์เหล่านี้ ตั้งแต่ settlementsare เหล่านี้เป็นปรากฏการณ์พิเศษในเมืองของประเทศกำลังพัฒนา กลยุทธ์สำหรับ managingcities ในโลกพัฒนาเป็นสถานการณ์ที่ไม่เหมาะสม tothese(6) ไม่ได้วางแผนพัฒนาทำให้ยากที่จะมีโปรแกรมอรรถประโยชน์ ในขณะที่ให้อรรถประโยชน์ที่ laterstage เป็นค่าใช้จ่ายมาก เป็นผลมาจากการจัดการที่ดินไม่ดี systemsfor และแมปฐานไม่ดี หรือไม่มีอยู่ usuallydo เข็มเมืองไม่ทราบตำแหน่งที่ตั้งของบริการที่มีอยู่ มันตามมีประสิทธิภาพการบำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐานกระจายเสียงเกือบ Withoutproper ข้อมูลที่ดิน การซื้อของ landfor สถานที่สาธารณะ หรือดำเนินการเมืองที่มีการวางแผนการออกกำลังกายยุ่งยากมาก ถ้าไม่เป็นไปไม่(7) มีน้อย หรือไม่มีโครงสร้างพื้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ (และแผนที่ฐานขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง) หยุดโครงสร้างพื้นฐานเชิงพื้นที่ ofa ก่อสร้างอุปสรรคเดียวที่ใหญ่ที่สุดคือ การขาดข้อมูล ข้อจำกัดอื่น ๆ ได้แก่ขาดบุคลากรที่มีทักษะในการสร้างและโครงสร้างพื้นฐาน managethe ไม่มีประสิทธิภาพกระบวนการจัดซื้อข้อมูลหรือเทคโนโลยี GIS และจะขาดทุน หรือการเมืองเพื่อสนับสนุนการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานนอกจากนี้ลักษณะเฉพาะ มีคาดหวังเติบโตภายในประเทศที่พัฒนา ที่เมืองในประเทศกำลังพัฒนาจะตามมาตรฐานที่กำหนดจากภายนอกในแง่ของการป้องกันสิ่งแวดล้อมและสภาพการทำงาน ข้อจำกัดเหล่านี้ภายนอกบ่งบอกถึงกระแสข้อมูลการจัดการแผนประสิทธิภาพการบริหารจัดการเมือง การจัดสรรทรัพยากร และการกระจาย (ไล 1996) บทเรียนจากประเทศที่พัฒนาจะทำการวางแผนก้าวหน้าของเมืองเหล่านี้ จำเป็นในการพัฒนาระบบข้อมูลเชิงพื้นที่ซึ่งสามารถเป็นเครื่องมือสำหรับการจัดการทรัพยากรของพวกเขาในเมือง การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ดังกล่าวและ GIS เป็นผลลัพธ์ที่สามารถสร้างพวกเขาจะถือว่าเป็นความต้องการจำเป็นสำหรับเมืองของโลกพัฒนาขึ้นเพื่อปรับปรุงการจัดการของพวกเขา มีสรุปสถานะของ SDIs ในประเทศกำลังพัฒนาด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองในประเทศกำลังพัฒนา
ลักษณะเด่น
ที่แตกต่างกันจำนวนมากอยู่ระหว่างเมืองของประเทศกำลังพัฒนาและผู้ที่อยู่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งความแตกต่างอยู่ในความสามารถของพวกเขาที่จะนำเทคโนโลยีระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ บางลักษณะเด่นที่สำคัญของเมืองในประเทศกำลังพัฒนาที่มีผลต่อความสามารถในการที่จะนำเทคโนโลยีสารสนเทศเชิงพื้นที่รวมถึง
( นี้จะเห็นได้จาก
(2) เมือง ชานเมืองและ
( Thereasons ดังนั้นสถานประกอบการของ
( " spotzoning " วิธีการที่สอดคล้องกับแนวทางด้านสิ่งแวดล้อม แต่กำหนด
( อาสาดำรงตำแหน่งผลและความเป็นเจ้าของมักจะเป็น การวางแผนและการจัดการด้านการให้บริการเป็นที่น่าสงสารมากหรือไม่อยู่ใน
สถานการณ์เหล่านี้ ตั้งแต่นี้
ประเทศกำลังพัฒนากลยุทธ์สำหรับ
( อันเป็นผลมาจากการบริหารจัดการที่ดินที่ไม่ดีและทั้งจัดระบบการทำแผนที่ฐานที่ไม่ดีหรือไม่มีเข็มเมือง Withoutproper
เป็นไปไม่ได้
( อุปสรรคเดียวที่ใหญ่ที่สุดหยุดการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานเชิงพื้นที่ ข้อ จำกัด อื่น ๆ ได้แก่ กระบวนการที่ไม่มีประสิทธิภาพในการซื้อข้อมูลเชิงพื้นที่หรือเทคโนโลยี และขาดเงินทุนหรือเจตจำนงทางการเมืองเพื่อสนับสนุนการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานนอกจากลักษณะเฉพาะเหล่านี้มีความคาดหวังการเติบโตภายในประเทศที่พัฒนาแล้วว่าเมืองในประเทศกำลังพัฒนาจะได้พบกับที่กำหนดไว้ภายนอกมาตรฐานในแง่ของการรักษาสิ่งแวดล้อมและการทำงาน เงื่อนไข ข้อ จำกัด เหล่านี้บ่งบอกถึงภายนอกไหลของข้อมูลที่ดีขึ้นในการจัดการแผนการที่มีประสิทธิภาพสำหรับการจัดการเมืองการจัดสรรทรัพยากรและการจัดจำหน่าย บทเรียนจากประเทศที่พัฒนาแล้วที่จะทำการวางแผนความก้าวหน้าใด ๆ ของเมืองเหล่านี้มีความจำเป็นในการพัฒนาระบบข้อมูลเชิงพื้นที่ซึ่งสามารถใช้เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการจัดการทรัพยากรในเมืองของพวกเขา การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ดังกล่าวและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ที่เกิดขึ้นซึ่งสามารถสร้างเมื่อพวกเขาได้รับการพิจารณาความต้องการที่จำเป็นสำหรับเมืองของประเทศที่พัฒนาแล้วในการปรับปรุงการบริหารจัดการของพวกเขา สถานะของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองในประเทศกำลังพัฒนาลักษณะเด่นมีความแตกต่างมากมายระหว่างเมืองของการพัฒนาประเทศและในประเทศพัฒนาแล้ว โดยเฉพาะ ความแตกต่างอยู่ในความสามารถในการใช้เทคโนโลยีระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ลักษณะเด่นที่สำคัญของเมืองในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งส่งผลกระทบต่อความสามารถในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเชิงพื้นที่ ได้แก่( 1 ) การเติบโตอย่างรวดเร็วในประชากรที่ไม่ได้จับคู่ bygrowth ในการส่งมอบที่ดิน ที่อยู่อาศัย บริการ สาธารณูปโภคและโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญเพื่อรักษาคุณภาพ areasonable ของชีวิต ซึ่งจะเห็นได้จาก thesprawl การชำระหนี้นอกระบบเพิ่มความแออัด อากาศ และมลพิษน้ำ , ยากจนและสภาพโครงสร้างพื้นฐานและที่อยู่อาศัยทรุดโทรม ( วิลเลียมสัน , 1991 )( 2 ) การขยายตัวของเมืองเป็น dictated โดยตลาด forcesrather มากกว่าการวางแผนเชิงกลยุทธ์ เมือง developmentis มักจะไม่พร้อมเพรียงกันและการเก็งกำไร pursuesquick เงินกำไรที่ดิน การ ruralareas ชานเมืองและถูกรุกรานโดยตลาดและการพัฒนา( 3 ) กฎหมายและแนวทางการลงทะเบียนที่ดิน การจัดการที่ดินและมีความหลากหลาย และสิบ uncoordinated ในประเทศกำลังพัฒนา thereasons มีหลากหลายระหว่างประเทศที่แตกต่างกัน ด้วยประเพณีที่แตกต่างกันและโครงสร้างทางการเมือง ดังนั้น การจัดตั้งของ SDI cannotbe ง่ายมาตรฐานสำหรับการพัฒนาประเทศ( 4 ) การพัฒนาประเทศในทั่วไปได้ย้ายจากกําหนดรูปแบบของการวางแผนการใช้ที่ดิน ( แผน e.g.master ) สู่ตลาดที่มุ่งเน้น " spotzoning " แนวทางสอดคล้องกับแนวทางด้านสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม คําเมือง useplanning เป็นลูกบุญธรรมในส่วนใหญ่ของประเทศกำลังพัฒนา , ผลในการใช้งานในระยะยาวและ masterplans ที่ดินซึ่งเป็นน้อยกว่าตลาดอ่อนไหวและ consequentlyoften ไม่ติดตาม( 5 ) เพื่อรองรับการความต้องการเร่งด่วนสำหรับที่อยู่อาศัยเกือบทุกเมืองในประเทศมีสัดส่วนที่สำคัญของประชากร livingas คนติดในชุมชนแออัด หรือการชำระหนี้นอกระบบ ผลการครอบครองและกรรมสิทธิ์มักอาสา obscuredand อลหม่านในเมืองของประเทศกำลังพัฒนาที่มีการเข้าถึงพื้นที่และความปลอดภัยของ tenurebeing สําคัญของปัญหา การวางแผนและการจัดบริการไม่ดีมากหรือไม่มีตัวตนในสถานการณ์เหล่านี้ เนื่องจากลักษณะ settlementsare ปรากฏการณ์พิเศษในเมืองการพัฒนาประเทศ กลยุทธ์สำหรับ managingcities ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ไม่เหมาะสมสถานการณ์ rats .( 6 ) การพัฒนาที่ไม่ได้วางแผน ทำให้มันยากที่จะให้สาธารณูปโภคในขณะที่ให้บริการสาธารณูปโภคที่ laterstage มีราคาแพงมาก ผลของคนจน systemsfor ที่ดินการบริหารทั้งดีหรือแผนที่ฐานไม่มี เมือง การบริหาร usuallydo ไม่รู้ตำแหน่งของการบริการที่มีอยู่ มันเป็นไปตามที่การบำรุงรักษาที่มีประสิทธิภาพของบริการโครงสร้างพื้นฐานที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ ข้อมูล ที่ดิน withoutproper , ซื้อ landfor เครื่องสาธารณะหรือกิจการของเมืองการวางแผนการออกกำลังกายเป็นเรื่องยุ่งยากมาก ถ้าไม่เป็นไปไม่ได้( 7 ) มีเพียงเล็กน้อยหรือโครงสร้างพื้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่เปล่า ( และโดยเฉพาะอย่างยิ่งขนาดใหญ่ฐานแผนที่ ) อุปสรรคเดียวที่ใหญ่ที่สุดของการหยุดการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐาน คือ การขาดข้อมูล ข้อ จำกัด อื่น ๆรวมถึงกระบวนการไม่มีการซื้อเทคโนโลยี GIS ข้อมูลเชิงพื้นที่ หรือ ขาดบุคลากรที่มีทักษะในการสร้างและ managethe โครงสร้างพื้นฐาน และการขาดทุน หรือการเมืองจะสนับสนุนการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานนอกเหนือไปจากลักษณะที่เฉพาะเจาะจงเหล่านี้มีความคาดหวังในการพัฒนาโลกที่เมืองในประเทศกำลังพัฒนาจะได้ภายนอกกำหนดมาตรฐานในแง่ของการป้องกันสิ่งแวดล้อมและเงื่อนไขการทำงาน ข้อจำกัดเหล่านี้ปรับปรุงข้อมูลการไหลภายนอกบ่งบอกให้แผนการที่มีประสิทธิภาพสำหรับการจัดการเมือง , การจัดสรรทรัพยากรและการกระจาย ( ไล , 1996 ) บทเรียนจากการพัฒนาของโลกที่ทำใด ๆการวางแผนความก้าวหน้าของเมืองเหล่านี้มีความจำเป็นที่จะต้องพัฒนาระบบข้อมูลเชิงพื้นที่ที่สามารถเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการบริหารจัดการทรัพยากรของชุมชนของตน การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน เช่น ด้านข้อมูลและผล GIS ซึ่งสามารถสร้างไว้ถือว่าเป็นความต้องการที่จำเป็นสำหรับเมืองใหญ่ของโลกที่พัฒนาเพื่อปรับปรุงการจัดการของพวกเขา สถานะของ sdis ในประเทศกำลังพัฒนาจะสรุปได้ดังนี้