because smaller containers may prod

because smaller containers may produce smaller
amount of prey, either when the food webs in containers
are based on autotrophic algae or heterotrohic
microorganisms that decompose leaf litter and other
detritus as carbon sources. The containers smaller than
0.01 m2, in which predators rarely occurred, might be
too small to support trophic levels higher than filterfeeding mosquitoes in this region. As another factor
that is related to container size, habitat persistence
might be important for some predators, because small
shallow containers in open sites frequently dry up.
However, the drought is probably not an important
limiting factor in the use of small containers by
predators in this study because they also occur in rice
fields that dry several times during the rice-cultivating
period (June - September).
Predators occurred more frequently in larger
containers, and opportunity for predation should be
smallest in the first group. Actually, Ae. (Stegomyia)
spp. and T. bambusa rarely or never co-occurred with
predators. Although some predators, such as
Toxorhynchites mosquito larvae (Bradshaw and
Holzapfel 1983, Sota and Mogi 1996) or damselfly
nymphs (Fincke 1994), have adapted to container
habitats in some regions, many other predators including
those in the present study seem not to be capable of
colonizing small containers. Apparently, mosquitoes
such as Ae. (Stegomyia) spp. and T. bambusa can escape
from habitat-generalist predators by preferring small
containers as breeding sites. Once they have escaped,
predation is no longer an important factor in regulating
their populations. Instead, intra- and interspecific
competition for food might be severe, as several studies
have indicated for container mosquitoes (Mori and Wada
1978, Carpenter 1983, Bradshaw and Holzapfel 1992,
Leonard and Juliano 1995, Sunahara and Mogi 1997a,
b). In relatively persistent aquatic sites with limited
resources, such as deep bamboo stumps, T. bambusa
is competitively superior to Ae. albopictus, although
the latter can use temporary habitats more effectively
than the former (Sunahara and Mogi 1997b). In this
region, much rainfall is observed in the summer and
many temporary small-container habitats appear in this
season. Successful uses of these temporary habitats by
Ae. (Stegomyia) spp. might result in an increase in its
frequency of occurrence from summer to autumn.
The mosquitoes of the second group, Ae. japonicus
and Cx. kyotoensis, whose frequencies of occurrence
in each type of containers showed weaker negative
correlation with those of predators, should have greater
opportunities for predation, compared with the first
group. The proportion of the habitats with predators was
considerably high for Cx. kyotoensis, especially in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากภาชนะบรรจุขนาดเล็กอาจทำให้มีขนาดเล็กจำนวนเหยื่อ อย่างใดอย่างหนึ่งเมื่อใยอาหารในภาชนะบรรจุตั้งอยู่บนสาหร่าย autotrophic หรือ heterotrohicจุลินทรีย์สลายใบไม้และอื่น ๆเศษซากเป็นแหล่งคาร์บอน ภาชนะบรรจุขนาดเล็กกว่า0.01 m2 ที่ล่าไม่ค่อยเกิดขึ้น อาจจะเล็กเกินไปสนับสนุนสูงกว่ายุง filterfeeding ระดับชั้นอาหารในภูมิภาคนี้ เป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับขนาดภาชนะ ที่อยู่อาศัยอยู่อาจไม่สำคัญสำหรับบางล่า เนื่องจากขนาดเล็กช้อปปิ้งในไซต์ที่เปิดบ่อยแห้งขึ้นอย่างไรก็ตาม ฤดูแล้งไม่น่าจะมีความสำคัญปัจจัยจำกัดในการใช้ภาชนะบรรจุขนาดเล็กโดยล่าในการศึกษานี้ เพราะพวกเขาเกิดขึ้นในข้าวฟิลด์ที่แห้งหลายครั้งในระหว่างการเพาะปลูกข้าวระยะเวลา (มิถุนายน - กันยายน)ล่าเกิดขึ้นบ่อยครั้งในขนาดใหญ่ภาชนะบรรจุ และโอกาสปล้นสะดมควรเล็กที่สุดในกลุ่มแรก จริง Ae (Stegomyia)ออกซิเจนและ T. ขยายพันธุ์ไม่ค่อย หรือไม่เคยร่วมเกิดด้วยนักล่า แม้ว่าล่าบาง เช่นตัวอ่อนของยุง Toxorhynchites (Bradshaw และHolzapfel 1983, Sota และ Mogi 1996) หรือ damselflyมีการดัดแปลงมาเป็นนิมพ์ (Fincke 1994), คอนเทนเนอร์ที่อยู่อาศัยในบางภูมิภาค ล่าอื่น ๆ รวมทั้งหลายในการศึกษาดูเหมือนไม่สามารถอาณานิคมภาชนะขนาดเล็ก เห็นได้ชัด ยุงเช่น Ae ออกซิเจน (Stegomyia) และขยายพันธุ์ T. สามารถหลบหนีจากคนที่อยู่อาศัยล่าโดยคุณเล็กภาชนะเป็นพันธุ์ไซต์ เมื่อพวกเขาได้หลบหนีปล้นสะดมไม่เป็นปัจจัยสำคัญในการควบคุมประชากรของพวกเขา แทน intra - และ interspecificการแข่งขันอาหารอาจรุนแรง เป็นหลายการศึกษาระบุสำหรับคอนเทนเนอร์ยุง (โมริและ Wada1978 ช่าง 1983, Bradshaw และ Holzapfel 1992เลียวนาร์ด และผู้ใช้ 1995, Sunahara และ Mogi 1997aข) ในเว็บไซต์น้ำปัจจุบันค่อนข้างมีจำกัดทรัพยากร เช่นตอไม้ไผ่ลึก T. ขยายพันธุ์จะสามารถแข่งขันได้ดีกว่า Ae albopictus แม้ว่าหลังสามารถใช้แหล่งที่อยู่อาศัยชั่วคราวได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าในอดีต (Sunahara และ Mogi 1997b) ในที่นี้ภูมิภาค สังเกตปริมาณน้ำฝนมากในฤดูร้อน และอยู่อาศัยขนาดเล็กภาชนะชั่วคราวจำนวนมากที่ปรากฏในนี้ฤดูกาลนี้ แหล่งที่อยู่อาศัยเหล่านี้ชั่วคราวโดยการใช้ประสบความสำเร็จAe ออกซิเจน (Stegomyia) อาจส่งผลในการเพิ่มขึ้นของความถี่ของการเกิดจากฤดูร้อนถึงฤดูใบไม้ร่วงยุงของกลุ่มสอง Ae japonicusและ Cx. kyotoensis ที่มีความถี่ของการเกิดในแต่ละชนิดของภาชนะที่พบอ่อนลบความสัมพันธ์กับเหล่านักล่า ควรมีมากขึ้นโอกาสปล้นสะดม เมื่อเทียบกับแรกกลุ่ม มีสัดส่วนของอยู่อาศัยด้วยล่าCx. kyotoensis สูงมากโดยเฉพาะใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะภาชนะที่มีขนาดเล็กอาจจะผลิตขนาดเล็ก
ปริมาณของเหยื่อทั้งเมื่อใยอาหารในภาชนะบรรจุที่
อยู่บนพื้นฐานของสาหร่ายหรือ heterotrohic autotrophic
จุลินทรีย์ที่ย่อยสลายใบไม้และอื่น ๆ ที่
เหลือเป็นแหล่งคาร์บอน ภาชนะที่มีขนาดเล็กกว่า
0.01 m2 ซึ่งในการล่าไม่ค่อยเกิดขึ้นอาจจะมี
ขนาดเล็กเกินไปที่จะสนับสนุนโภชนาการระดับสูงกว่า filterfeeding ยุงในภูมิภาคนี้ เป็นอีกปัจจัยหนึ่ง
ที่เกี่ยวข้องกับขนาดของภาชนะที่อยู่อาศัยวิริยะ
อาจจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบางล่าเพราะขนาดเล็ก
ภาชนะตื้นในเว็บไซต์ที่เปิดบ่อยแห้งขึ้น.
แต่ภัยแล้งอาจจะไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญ
ปัจจัย จำกัด ในการใช้ภาชนะขนาดเล็กโดย
นักล่าใน การศึกษาครั้งนี้เพราะพวกเขายังเกิดขึ้นในข้าว
ฟิลด์ที่แห้งหลายต่อหลายครั้งในช่วงการเพาะปลูกข้าว
รอบระยะเวลา (มิถุนายน-กันยายน).
ล่าเกิดขึ้นบ่อยครั้งมากขึ้นในขนาดใหญ่
ภาชนะบรรจุและโอกาสในการปล้นสะดมควรจะ
มีขนาดเล็กที่สุดในกลุ่มแรก ที่จริงแอะ (Stegomyia)
เอสพีพี ตันและ Bambusa ไม่ค่อยหรือไม่เคยร่วมที่เกิดขึ้นกับ
นักล่า แม้ว่าล่าบางอย่างเช่น
Toxorhynchites ยุงตัวอ่อน (Bradshaw และ
Holzapfel 1983 Sota และ Mogi 1996) หรือ damselfly
นางไม้ (Fincke 1994) ได้มีการปรับให้เข้ากับภาชนะ
ที่อยู่อาศัยในพื้นที่บางส่วนล่าอื่น ๆ อีกมากมายรวมทั้ง
ผู้ที่อยู่ในการศึกษาครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่เป็น ความสามารถในการ
อาณานิคมภาชนะขนาดเล็ก เห็นได้ชัดว่ายุง
เช่นแอะ (Stegomyia) เอสพีพี ตันและ Bambusa สามารถหลบหนี
จากการไล่ล่าที่อยู่อาศัย-generalist โดยเลือกขนาดเล็ก
ภาชนะบรรจุที่เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ เมื่อพวกเขาได้หนี
ปล้นสะดมไม่ได้เป็นปัจจัยที่สำคัญในการควบคุม
ประชากรของพวกเขา แต่โยกย้ายงานทั้ง interspecific และ
การแข่งขันสำหรับอาหารที่อาจจะรุนแรงเช่นการศึกษาหลายแห่ง
ได้แสดงให้เห็นยุงคอนเทนเนอร์ (โมริและ Wada
ปี 1978 คาร์เพนปี 1983 Bradshaw และ Holzapfel 1992
เลียวนาร์ดและ Juliano 1995 Sunahara และ Mogi 1997a,
B) ในเว็บไซต์น้ำค่อนข้างถาวรมีอยู่อย่าง จำกัด
ทรัพยากรเช่นตอไม้ไผ่ลึก T. Bambusa
คือสามารถแข่งขันได้ดีกว่าแอะ albopictus แม้ว่า
หลังสามารถใช้ที่อยู่อาศัยชั่วคราวได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
กว่าเดิม (Sunahara และ Mogi 1997b) ในการนี้
ภูมิภาคปริมาณน้ำฝนมากเป็นที่สังเกตในช่วงฤดูร้อนและ
หลายชั่วคราวที่อยู่อาศัยขนาดเล็กภาชนะที่ปรากฏในนี้
ฤดูกาล การใช้งานที่ประสบความสำเร็จของการอยู่อาศัยชั่วคราวเหล่านี้โดย
แอะ (Stegomyia) เอสพีพี อาจส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของ
ความถี่ของการเกิดขึ้นจากฤดูร้อนกับฤดูใบไม้ร่วง.
ยุงของกลุ่มที่สองแอะ japonicus
และ Cx kyotoensis ที่มีความถี่ของการเกิดขึ้น
ในแต่ละประเภทของภาชนะบรรจุที่แสดงให้เห็นในเชิงลบที่อ่อนแอกว่า
ความสัมพันธ์กับผู้ล่าควรจะมีมากขึ้น
โอกาสในการปล้นสะดมเมื่อเทียบกับครั้งแรก
ของกลุ่ม สัดส่วนของที่อยู่อาศัยที่มีการล่าเป็น
ที่สูงมากสำหรับ Cx kyotoensis โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากภาชนะบรรจุขนาดเล็กอาจผลิตขนาดเล็กจำนวนของเหยื่อ เมื่ออาหารใยในคอนเทนเนอร์ยึดหรือ heterotrohic สาหร่ายโตโทรฟจุลินทรีย์ที่ย่อยสลายซากพืชและใบอื่น ๆเศษซากเป็นแหล่งคาร์บอน ภาชนะมีขนาดเล็กกว่า0.01 m2 ซึ่งใน Predators ไม่ค่อยเกิดขึ้นอาจจะเล็กเกินไปที่จะสนับสนุนระดับอันดับสูงกว่ากรองกินยุงในภูมิภาคนี้ เป็นปัจจัยอื่นที่เกี่ยวข้องกับขนาดของภาชนะ การเก็บรักษาถิ่นอาจจะสำคัญสำหรับนักล่า เพราะขนาดเล็กภาชนะที่ตื้นในเปิดเว็บไซต์บ่อยแห้งขึ้นอย่างไรก็ตาม ปัญหาภัยแล้งอาจไม่ได้สำคัญปัจจัยจำกัดในการใช้ภาชนะขนาดเล็กโดยผู้ล่าในการศึกษานี้เนื่องจากพวกเขายังเกิดขึ้นในข้าวเขตข้อมูลที่ใช้บริการหลายครั้งระหว่างการปลูกข้าวระยะเวลา ( มิถุนายน - กันยายน )ล่าที่เกิดขึ้นบ่อยในขนาดใหญ่ภาชนะ , และโอกาสสำหรับการควรจะที่เล็กที่สุดในกลุ่มแรก จริงๆ แล้ว เอ ( stegomyia )spp . และ ต. ไผ่ไม่ค่อย หรือไม่เคยเกิดขึ้นกับบริษัทนักล่า แต่บางตัว เช่นtoxorhynchites ลูกน้ำ ( แบรดชอว์และholzapfel 1983 โมกิ 1996 ) หรือปองร้ายและโชตะนางไม้ ( ฟิงก์ 1994 ) ได้ดัดแปลงตู้คอนเทนเนอร์ที่อยู่อาศัยในบางภูมิภาค นักล่าอื่น ๆอีกมากมาย ได้แก่ในการศึกษาครั้งนี้ ดูเหมือนจะไม่สามารถเข้ายึดครองภาชนะขนาดเล็ก Apparently , ยุงเช่น เอ ( stegomyia ) spp . และ ต. ไผ่สามารถหลบหนีผู้มีความรู้ความสามารถหลากหลาย โดยเลือกจากแหล่งนักล่าขนาดเล็กภาชนะที่เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ เมื่อพวกเขาได้หนีออกมาการปล้นสะดมเป็นอีกปัจจัยสำคัญในการควบคุมประชากร ภายในและ interspecific แทนการแข่งขันอาหารอาจรุนแรงเช่นการศึกษาหลายได้พบตู้คอนเทนเนอร์ และยุง ( วาดะ1978 , ช่างไม้ 1983 Bradshaw และ holzapfel 1992ลีโอนาร์ด และ juliano 1995 sunahara โมกิ 1997a และ ,B ) ในเว็บไซต์ค่อนข้างถาวรกับสัตว์น้ำจำกัดทรัพยากร เช่น ตอไม้ไผ่ ต. ไผ่ ลึกเป็นการแข่งขันที่เหนือกว่าเพื่อเอ จาก , แม้ว่าหลังสามารถใช้ที่อยู่อาศัยชั่วคราว ได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าเดิม ( และ sunahara โมกิ 1997b ) ในนี้เขต น้ำฝนมากจะพบในฤดูร้อนและภาชนะขนาดเล็กหลายถิ่นที่ปรากฏในนี้ชั่วคราวฤดูกาล ความสำเร็จของที่อยู่อาศัยชั่วคราวเหล่านี้ โดยใช้เอ ( stegomyia ) และอาจส่งผลในการเพิ่มขึ้นของความถี่ของการเกิดในช่วงฤดูร้อนถึงฤดูใบไม้ร่วงยุงของกลุ่มที่สอง เอ japonicusกับ CX . kyotoensis ที่มีความถี่ของการเกิดในแต่ละชนิดของภาชนะที่พบแข็งแกร่งลบความสัมพันธ์กับบรรดานักล่า น่าจะมากกว่าโอกาสในการ , เมื่อเทียบกับแรกกลุ่ม สัดส่วนของที่อยู่อาศัยกับล่าคือสูงมากสำหรับ CX . kyotoensis , โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน