Part One: LifeXCVIIWE never know ho

Part One: Life

XCVII


WE never know how high we are
Till we are called to rise;
And then, if we are true to plan,
Our statures touch the skies.

The heroism we recite
Would be a daily thing,
Did not ourselves the cubits warp
For fear to be a king.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่หนึ่ง: ชีวิต

XCVII


เราไม่เคยรู้ว่าสูงเราเป็น
จนเราเรียกว่าสูงขึ้น
แล้ว หากเรามีการวางแผน,
statures ของเราสัมผัสท้องฟ้า

วีรบุรุษที่เราขับ
จะได้ทุกสิ่ง,
ได้ไม่ตนเองแปรปรวน cubits
สำหรับความกลัวให้ เป็นกษัตริย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่หนึ่ง: ชีวิตXCVII เราไม่เคยรู้ว่าวิธีการที่สูงเราจนเราจะเรียกว่าจะเพิ่มขึ้น; แล้วถ้าเราเป็นจริงในการวางแผนstatures ของเราสัมผัสท้องฟ้าความกล้าหาญที่เราอ่านจะเป็นสิ่งที่ในชีวิตประจำวันไม่ได้ทำเองศอก วิปริตเพราะกลัวที่จะเป็นกษัตริย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนหนึ่ง : ชีวิต

xcvii


เราไม่รู้ว่าสูงเรา
จนเราเรียกว่าเพิ่มขึ้น ;
และถ้าเราจริงแผน
statures ของเราสัมผัสท้องฟ้า


เราสาธยายวีรกรรมเป็นเรื่องรายวัน
ไม่ได้ตัวเราศอกบิด
กลัวที่จะเป็นกษัตริย์