It may be that using a well-establi

It may be that using a well-established grammatical description of Latin is a useful guide for some European languages (e.g. Italian or Spanish), is less useful for others (e.g. English), and may be absolutely misleading if you are trying to describe some non-European languages. This last point became clear to those linguists who were trying to describe the structure of the native languages of North America toward the end of the nineteenth century. The categories and rules that were appropriate for Latin grammar just did not seem to fit these languages. As a consequence, for most of the twentieth century, a rather different approach was adopted. Analysts collected samples
of the language they were interested in and attempted to describe the regular structures of the language as it was used, not according to some view of how it should
be used. This is called the descriptive approach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาจเป็นเพราะว่า การใช้คำอธิบายไวยากรณ์ที่ดีขึ้นของละตินเป็นคู่มือสำหรับภาษาบางภาษายุโรป (เช่นอิตาลีหรือสเปน), น้อยมีประโยชน์สำหรับคนอื่น ๆ (เช่นภาษาอังกฤษ), และอาจจะเข้าใจผิดอย่างแน่นอนถ้าคุณพยายามที่จะอธิบายบางภาษายุโรป จุดนี้ล่าสุดเป็นที่ชัดเจนกับภาษาศาสตร์เหล่านั้นที่พยายามอธิบายถึงโครงสร้างของภาษาพื้นเมืองของอเมริกาของคริสต์ศตวรรษที่ 19 ประเภทและกฎที่เหมาะสมสำหรับไวยากรณ์ภาษาละตินเพียงไม่ให้ พอดีกับภาษาเหล่านี้ เป็นผล สำหรับส่วนใหญ่ของศตวรรษยี่สิบ วิธีค่อนข้างแตกต่างถูกนำมาใช้ นักวิเคราะห์เก็บรวบรวมตัวอย่างของภาษาพวกเขาสนใจ และพยายามที่จะอธิบายโครงสร้างปกติของภาษาเนื่องจากถูกใช้ ตามดูบางวิธีไม่ ควรสามารถใช้ สิ่งนี้เรียกว่าวิธีการอธิบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันอาจจะเป็นว่าการใช้คำอธิบายไวยากรณ์ดีขึ้นของละตินเป็นคำแนะนำที่มีประโยชน์สำหรับภาษายุโรป (เช่นอิตาลีหรือสเปน) จะเป็นประโยชน์น้อยสำหรับคนอื่น ๆ (เช่นภาษาอังกฤษ) และอาจจะทำให้เข้าใจผิดอย่างยิ่งถ้าคุณกำลังพยายามที่จะอธิบาย ภาษาที่ไม่ใช่ยุโรป จุดสุดท้ายนี้เป็นที่ชัดเจนกับนักภาษาศาสตร์ผู้ที่กำลังพยายามที่จะอธิบายถึงโครงสร้างของภาษาพื้นเมืองของทวีปอเมริกาเหนือในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า ประเภทและกฎระเบียบที่มีความเหมาะสมสำหรับไวยากรณ์ละตินก็ไม่ได้ดูเหมือนเพื่อให้พอดีกับภาษาเหล่านี้ เป็นผลให้มากที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นวิธีการที่แตกต่างกันค่อนข้างเป็นลูกบุญธรรม นักวิเคราะห์เก็บตัวอย่าง
ของภาษาที่พวกเขามีความสนใจในและพยายามที่จะอธิบายโครงสร้างปกติของภาษาที่มันถูกนำมาใช้ไม่เป็นไปตามมุมมองของวิธีการที่ควรบางส่วน
ถูกนำมาใช้ นี้เรียกว่าวิธีการสื่อความหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอาจจะใช้คำอธิบายไวยากรณ์ภาษาละตินที่มีชื่อเสียงเป็นคู่มือที่มีประโยชน์สำหรับบางภาษาในยุโรป เช่น อิตาลี หรือ สเปน ) , เป็นประโยชน์น้อยกว่าคนอื่น ( เช่นภาษาอังกฤษ ) , และอาจจะเข้าใจผิดจริง ๆถ้าคุณพยายามที่จะอธิบายบางอย่างที่ไม่ใช่ยุโรปภาษา จุดนี้สุดท้ายก็ชัดที่นักภาษาศาสตร์ที่พยายามอธิบายถึงโครงสร้างของภาษาพื้นเมืองของทวีปอเมริกาเหนือในช่วงปลายของศตวรรษที่สิบเก้า ประเภทและกฎระเบียบที่เหมาะสมสำหรับไวยากรณ์ภาษาละตินก็ไม่ได้ดูเหมือนจะพอดีกับภาษาเหล่านี้ เป็นผลให้มากที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบ , วิธีการที่แตกต่างกัน แต่เป็นลูกบุญธรรม นักวิเคราะห์ที่รวบรวมตัวอย่างภาษาของพวกเขามีความสนใจในและพยายามที่จะอธิบายโครงสร้างปกติของภาษาที่มันใช้ ไม่ตามดูหน่อยว่ามันควรจะใช้ นี้เรียกว่าวิธีเชิงพรรณนา