Experimental DesignWe used a split

Experimental Design
We used a split plot design with a random variation factor at four levels and six
replications. The variables assessed were: yield per square meter and fruit size, subjected
to analysis of variance with JMP 5.0.1 software and mean comparisons by Tukey test
(P≤0.05) (Steel et al., 1997), were evaluated during 14 weeks of harvest. The fruit was
classified by size (as the third, 10 to 79 g, second, of 79.1 to 110 g and first, of 110.1 to
220 g) according to USDA (1992).We evaluated the variable costs which include: labor,
agricultural chemicals, seed and other (hooks, raffia, hive, padded and rings), which were
evaluated throughout the cycle (6 months), for comparison with annual traditional, crop
was transpolar two cycles, for this variable there was no repetition.
Productivity
Net revenues were obtained subtracting variable cost from revenues from sales
G=iv-cv (1)
where, G=net revenues; iv=revenues from sales; cv=variable costs.
The reference price taken from the average prices in the central supply of
Queretaro was $ 5.48 of the months in which the crop was harvested.
RESULTS AND DISCUSSION
Earliness in the interplanted crop treatments in phase 1 was 15 days compared to
traditional crop. This can be attributed to the fact that the plant was decapitated and from
there, all its energy was located on fruit and not leaves or stems as observed by Peil and
Galvez (2005).
Fruit Quality
The results indicate no significant differences in T1 and T4 so the fruit size was
the same (Table 1). This was consistent with Ucan et al. (2004) who conducted an
experiment where plant density varies by area against thinning intensities for a
greenhouse tomato crop, finding that a density of 6 plants/m2
produces the best fruit sizes
(the clusters were trimmed to three fruits per cluster), but a density of 8 plants/m2
increases the amount of fruit per area, but decreases its size.
Yield
The best yield was T1, and compared with T4, obtaining 32 and 24.8 kg/m2
respectively (Table 1). The results were better than those presented by Padilla et al.
(2010), where they stated that tomato yields in Mexico under greenhouse conditions not
modernized, under a traditional crop, were 13 kg/m2
in 2006. On the other hand FIRA
(2007) obtained yields of 12 kg/m2 per year.
Näkkilä et al. (2002), obtained yields of 96.9 kg/m2
with a density of
2.5 plants/m2
, with short cycles. However it is noteworthy that the technology we are
using for this experiment is not equal to the one used by these authors. Extrapolating our
results to annual cycle we can get yields up to (32 kg/m2
), better than those reported by
Padilla et al. (2010).
Variable Costs and Productivity
In general, obtained variable costs and sales revenue of each treatment, resulted
that interplanting is more expensive to produce (for T1, $ 68.6/m2
; T2, $ 69.6/m2
; T3,
$ 70.4/m2
) than a conventional crop (T4 $ 55.4/m2
). This does not mean it is less
productive, but one has to have high sales prices in order to get the most benefit. T1
treatment was more expensive but more cost-effective compared to conventional crop.
The results of labor costs were similar to those presented by FIRA (2007). There
was a reduction in the labor compared to the control because the labor is one of the most
important points for profitability in low-tech greenhouses.
136
Näkkilä et al. (2002) and Karhula and Outa (2002) made an economic evalu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกแบบการทดลองเราใช้แบบแผนการแบ่งปัจจัยการเปลี่ยนแปลงแบบสุ่มระดับสี่และหกระยะการ มีตัวแปรที่ประเมิน: ผลตอบแทนต่อตารางเมตรและผลไม้ขนาด ภายใต้การวิเคราะห์ผลต่างของมีเจ 5.0.1 ซอฟต์แวร์และหมายถึงการเปรียบเทียบ โดยการทดสอบของ Tukey(P≤0.05) (เหล็กและ al., 1997), มีประเมินในช่วงสัปดาห์ที่ 14 ของการเก็บเกี่ยว ผลไม้มีจำแนกตามขนาด (เป็นบุคคลที่สาม g 10-79 สอง 79.1-110 g และแรก 110.1 เพื่อ220 กรัม) ตามจาก (1992) เราประเมินต้นทุนผันแปรซึ่งรวมถึง: แรงงานเคมีเกษตร เมล็ดพันธุ์ และอื่น ๆ (ไม้ raffia กลุ่ม เบาะ และแหวน), ซึ่งถูกประเมินสำหรับเปรียบเทียบกับแบบดั้งเดิม ตัดประจำปีทั่วรอบ (6 เดือน),มีรอบสอง transpolar สำหรับตัวแปรนี้มีไม่ซ้ำผลผลิตรายได้สุทธิที่ได้หักต้นทุนผันแปรจากรายได้จากการขายG = iv-ประวัติ (1), G =รายได้สุทธิ iv =รายได้จากการขาย cv =ต้นทุนผันแปรราคาอ้างอิงมาจากราคาเฉลี่ยในการจัดหาศูนย์กลางQueretaro $ 5.48 ของเดือนซึ่งพืชผลเก็บเกี่ยวได้ผลและการสนทนาEarliness ในการรักษา interplanted พืชในระยะที่ 1 มี 15 วันเมื่อเทียบกับพืชดั้งเดิม นี้สามารถบันทึกได้ในความเป็นจริงที่โรงงาน decapitated และจากมี พลังงานทั้งหมดตั้งอยู่บนผลไม้ และไม่ใบ หรือลำต้นเป็นที่สังเกต โดย Peil และGalvez (2005)ผลไม้คุณภาพผลลัพธ์แสดงไม่แตกต่างกันใน T1 และ T4 เพื่อให้ได้ขนาดผลไม้เดียวกัน (ตารางที่ 1) ซึ่งไม่สอดคล้องกับ Ucan et al. (2004) ที่ดำเนินการการทดลองที่โรงงานความหนาแน่นแตกต่างกันไปกับการปลดปล่อยก๊าซสำหรับบางพื้นที่เรือนกระจกพืชมะเขือเทศ ค้นหาที่มีความหนาแน่นของพืช 6 m2 สร้างขนาดผลไม้ดีที่สุด(คลัสเตอร์ถูกตัดไปผลไม้สามต่อคลัสเตอร์), แต่ความหนาแน่นของพืช 8 m2เพิ่มจำนวนผลไม้ต่อพื้นที่ แต่ลดขนาดผลตอบแทนผลตอบแทนดีที่สุดคือ T1 และเปรียบเทียบกับ T4 รับ 32 และ 24.8 kg/m2ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ผลลัพธ์ได้ดีกว่าผู้ที่นำเสนอโดย Padilla et al(2010), ซึ่งพวกเขากล่าวว่า มะเขือเทศทำให้ในเม็กซิโกใต้เรือนกระจกเงื่อนไขไม่ทันสมัย ภายใต้พืชดั้งเดิม ถูก 13 kg/m2 ในปี 2549 ในทางกลับกันเอ็กซ์(2007) ได้รับอัตราผลตอบแทนของ 12 kg/m2 ต่อปีNäkkilä et al. (2002), รับทำให้ของ 96.9 kg/m2 มีความหนาแน่นของพืช 2.5 m2มีวงจรสั้น อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสังเกตว่า เทคโนโลยีที่เรามีใช้ในการทดลองนี้ไม่เท่ากับหนึ่งใช้ โดยผู้เขียนเหล่านี้ Extrapolating ของเราผลรอบปีเราจะได้รับอัตราผลตอบแทนสูงสุด (32 kg/m2), ดีกว่านั้นรายงานโดยPadilla et al. (2010)ต้นทุนผันแปรและผลผลิตทั่วไป รับรายได้จากการขายของแต่ละทรีทเม้นต์ ผลและต้นทุนผันแปรinterplanting ที่มีการผลิต (สำหรับ T1, $ 68.6/m2; T2, $ 69.6/m2; T3$ 70.4/m2) กว่าพืชปกติ (T4 $ 55.4/m2). นี้ไม่ได้หมายความ จะน้อยผลิต แต่ไม่มีมีราคาขายสูงการได้รับประโยชน์มากที่สุด T1รักษาถูกแพงกว่าแต่คุ้มค่ามากเมื่อเทียบกับพืชทั่วไปผลของแรงคล้ายกับชาวเอ็กซ์ (2007) มีถูกลดค่าแรงเปรียบเทียบกับการควบคุมเนื่องจากแรงงานมากสุดอย่างใดอย่างหนึ่งประเด็นสำคัญสำหรับผลกำไรในโรงเรือนจำ 136Näkkilä et al. (2002) และ Karhula และ Outa (2002) ทำการ evalu เศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบการทดลองเราใช้การออกแบบที่พล็อตแยกกับปัจจัยรูปแบบสุ่มสี่ระดับหกซ้ำ ตัวแปรการประเมินพบว่าอัตราผลตอบแทนต่อตารางเมตรและขนาดของผลไม้ภายใต้การวิเคราะห์ความแปรปรวนกับซอฟต์แวร์ JMP 5.0.1 และหมายถึงการเปรียบเทียบโดยการทดสอบทูกี (P≤0.05) ได้รับการประเมินในช่วง 14 สัปดาห์ที่ผ่านมา (เหล็ก et al, 1997). การเก็บเกี่ยว ผลไม้ที่ได้รับการจำแนกตามขนาด (ในฐานะที่สาม 10-79 กรัมที่สองของ 79.1-110 กรัมและเป็นครั้งแรกของการ 110.1 220 กรัม) ตามที่กระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา (1992) เราประเมินค่าใช้จ่ายในตัวแปรซึ่งรวมถึง: แรงงานการเกษตรสารเคมีเมล็ดพันธุ์และอื่น ๆ (ตะขอต้นปาล์มชนิดหนึ่ง, รัง, เบาะและแหวน) ซึ่งได้รับการประเมินตลอดวงจร(6 เดือน) สำหรับการเปรียบเทียบกับแบบดั้งเดิมประจำปีการเพาะปลูกถูกtranspolar สองรอบสำหรับตัวแปรนี้มีการทำซ้ำไม่มี. ผลผลิตสุทธิรายได้ที่ได้รับการหักค่าใช้จ่ายจากตัวแปรรายได้จากการขายg = iv-CV (1) ที่ G = รายได้สุทธิ; iv = รายได้จากการขาย พันธุ์ = ต้นทุนผันแปร. ราคาอ้างอิงมาจากราคาเฉลี่ยในการจัดหากลางของเกเรตาโรเป็น $ 5.48 ของเดือนซึ่งในการเพาะปลูกเก็บเกี่ยว. ผลและการอภิปรายearliness ในการรักษาพืช interplanted ในขั้นตอนที่ 1 เป็นเวลา 15 วันเมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมพืชผล นี้สามารถนำมาประกอบกับความจริงที่ว่าพืชที่ถูกประหารชีวิตและมีพลังงานทั้งหมดที่ตั้งอยู่บนผลไม้และไม่ได้ใบหรือลำต้นเป็นข้อสังเกตจาก Peil และ Galvez (2005). ผลไม้คุณภาพผลแสดงให้เห็นไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญใน T1 และ T4 ดังนั้นขนาดของผลไม้เป็นเหมือนกัน(ตารางที่ 1) นี้มีความสอดคล้องกับ Ucan et al, (2004) ที่ดำเนินการทดลองที่ความหนาแน่นของพืชที่แตกต่างกันตามพื้นที่กับความเข้มผอมบางสำหรับการเพาะปลูกมะเขือเทศเรือนกระจกพบว่าความหนาแน่นของ6 พืช / m2 ผลิตที่ดีที่สุดขนาดผลไม้(กลุ่มที่ถูกตัดไปสามผลไม้ต่อกลุ่ม) แต่ ความหนาแน่นของพืช 8 / m2 เพิ่มปริมาณของผลไม้ต่อพื้นที่ แต่ลดลงขนาดของมัน. ผลผลิตผลผลิตที่ดีที่สุดคือ T1 และเมื่อเทียบกับ T4 ได้รับ 32 และ 24.8 กก. / M2 เป็นลำดับ(ตารางที่ 1) ผลการวิจัยพบดีกว่าผู้ที่นำเสนอโดยอาภัพ et al. (2010) ที่พวกเขาระบุว่าอัตราผลตอบแทนมะเขือเทศในเม็กซิโกเรือนกระจกภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ทันสมัยภายใต้การเพาะปลูกแบบดั้งเดิม13 กก. / ม 2 ในปี 2006 ในฟิร่ามืออื่น ๆ(2007 ) อัตราผลตอบแทนที่ได้รับจาก 12 กก. / ม 2 ต่อปี. นักกีฬา et al, (2002) ได้รับอัตราผลตอบแทน 96.9 กิโลกรัม / m2 ที่มีความหนาแน่นของ2.5 พืช / m2 มีรอบสั้น แต่มันเป็นที่น่าสังเกตว่าเทคโนโลยีที่เราจะใช้ในการทดลองนี้ไม่เท่ากับหนึ่งที่ใช้โดยผู้เขียนเหล่านี้ คะเนของเราผลรอบปีเราจะได้รับอัตราผลตอบแทนขึ้นไป (32 กก. / m2) ดีกว่าที่รายงานโดยอาภัพ et al, . (2010) ต้นทุนผันแปรและผลผลิตโดยทั่วไปได้รับค่าใช้จ่ายผันแปรและรายได้จากการขายของการรักษาแต่ละผลที่interplanting มีราคาแพงมากขึ้นในการผลิต (สำหรับ T1, $ 68.6 / m2; T2, $ 69.6 / m2; T3, $ 70.4 / m2) มากกว่าการปลูกพืชทั่วไป (T4 $ 55.4 / m2) นี้ไม่ได้หมายความว่ามันจะน้อยกว่าการผลิต แต่อย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องมีราคาขายสูงเพื่อให้ได้รับประโยชน์มากที่สุด T1 การรักษามีราคาแพงมากขึ้น แต่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อเทียบกับพืชธรรมดา. ผลของค่าใช้จ่ายแรงงานมีความคล้ายคลึงกับที่นำเสนอโดยฟิร่า (2007) มีการลดลงของแรงงานที่เป็นเมื่อเทียบกับการควบคุมเพราะแรงงานเป็นหนึ่งในที่สุดจุดที่สำคัญในการทำกำไรในเรือนกระจกต่ำเทคโนโลยี. 136 นักกีฬา et al, (2002) และคาร์ฮูลาและ Outa (2002) ทำ evalu เศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทดลองออกแบบ
เราใช้ Split Plot Design ปัจจัยการเปลี่ยนแปลงแบบสุ่มในระดับสี่และหก
ซ้ำ ตัวแปรได้แก่ : ผลผลิตต่อเมตร และขนาดผล ภายใต้
เพื่อการวิเคราะห์ความแปรปรวนกับเพลง 5.0.1 ซอฟต์แวร์และหมายถึงการเปรียบเทียบโดยการทดสอบ
( P ≤ 0.05 ) เหล็ก ( et al . , 1997 ) ประเมินในช่วง 14 สัปดาห์ของการเก็บเกี่ยว ผลคือ
แบ่งตามขนาด ( เป็นครั้งที่สาม10 ถึง 79 กรัม ที่สองของ 79.1 110 กรัม และ แรก ของ 110.1

220 กรัม ) ตาม USDA ( 1992 ) เราประเมินต้นทุนผันแปรซึ่งรวมถึงแรงงาน
เคมีเกษตร เมล็ดพันธุ์ และ อื่นๆ ( hooks , ต้นปาล์มชนิดหนึ่ง , รังผึ้ง , เบาะและแหวน ) ซึ่งถูก
ประเมินตลอด วงจร ( 6 เดือน ) , เปรียบเทียบกับประเพณีประจำปี , พืช
คือ transpolar สองรอบ สำหรับตัวแปรนี้ไม่มีซ้ำ
ผลผลิต
สุทธิรายได้ได้ลบค่าใช้จ่ายผันแปรจากรายได้จากการขาย
G = 4 CV ( 1 )
g = รายรับสุทธิที่ 4 = รายได้จากการขาย ; CV = ต้นทุนผันแปร .
อ้างอิงจากราคาเฉลี่ยในการจัดหากลาง
Queretaro $ 5.48 ของเดือนที่ พืชที่ถูกเก็บเกี่ยวผลและการอภิปราย

.earliness ใน interplanted พืช การรักษาในขั้นตอนที่ 1 คือ 15 วัน เมื่อเทียบกับ
พืชแบบดั้งเดิม นี้สามารถนำมาประกอบกับความจริงที่ว่าพืชถูกตัดหัวและจาก
มีพลังงานทั้งหมดจะอยู่ในผลไม้และใบหรือลำต้น เช่น สังเกตได้จาก peil และ
กาลเวส ( 2548 ) .

คุณภาพผลไม้ที่พบไม่แตกต่างกัน และดังนั้น T1 T4
ผลไม้ขนาดเดียวกัน ( ตาราง 1 )นี้สอดคล้องกับ ucan et al . ( 2004 ) ซึ่งทำการทดลองแล้ว
ความหนาแน่นแตกต่างกัน โดยพื้นที่กับการเข้มสำหรับ
มะเขือเทศพืช พบว่า ความหนาแน่นของ 6 ต้น / m2
ผลิตขนาดผลไม้ที่ดีที่สุด
( กลุ่มถูกตัดออก 3 ผลต่อช่อ แต่ความหนาแน่น 8 ต้น / m2
เพิ่มจำนวน ของผลไม้ต่อพื้นที่ แต่ลดขนาด เพิ่มผลผลิต

ผลผลิตที่ดีที่สุดคือ T1 และเทียบกับ T4 ได้รับ 32 และ 24.8 กิโลกรัม / m2
ตามลำดับ ( ตารางที่ 1 ) ผลลัพธ์ที่ดีกว่าที่นำเสนอโดยดิลลา et al .
( 2010 ) ที่ระบุว่า ผลผลิตในมะเขือเทศภายใต้สภาพโรงเรือนเม็กซิโกไม่
ทันสมัยภายใต้การเพาะปลูกแบบดั้งเดิม , 13 kg / m2
ในปี 2006 บนมืออื่น ๆที่ Fira
( 2007 ) ได้ผลผลิต 12 กิโลกรัมต่อตารางเมตรต่อปี และ kkil
n และ et al . ( 2002 )รับผลิต 96.9 kg / m2
ที่มีความหนาแน่นของพืช / m2

2.5 มีรอบสั้น อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสังเกตว่า เทคโนโลยีที่เราใช้อยู่
สำหรับการทดลองนี้ ไม่เท่ากับหนึ่งใช้โดยผู้เขียนเหล่านี้ การประมาณผลของเรา
กับรอบปีเราสามารถได้รับผลตอบแทนได้ถึง 32 kg / m2
) กว่าผู้ที่รายงานโดย
ดิลลา et al . ( 2010 )

และต้นทุนผันแปรในการผลิตทั่วไปได้รับต้นทุนผันแปร และรายได้จากการขายแต่ละวิธีพบว่าโพรเพน
แพงกว่าผลิต ( T1 , $ บด / m2
; T2 , $ 69.6 / m2
;
$ T3 , 70.4 / m2
) มากกว่าข้าวธรรมดา ( T4 $ 55.4 / m2
) นี้ไม่ได้หมายความว่ามันเป็นมีประสิทธิภาพน้อยกว่า
, แต่หนึ่งจะมีราคาสูงขายเพื่อที่จะได้รับประโยชน์มากที่สุด T1
การรักษามีราคาแพงมากขึ้น แต่ประหยัดเมื่อเทียบกับพืชปกติ ผลของต้นทุนแรงงานถูก
คล้ายคลึงกับที่นำเสนอโดยฟิร่า ( 2007 ) มี
คือลดแรงงานเมื่อเทียบกับการควบคุม เพราะแรงงานที่เป็นหนึ่งในจุดที่สำคัญที่สุด
เพื่อกำไรในเรือนกระจกเทคโนโลยีต่ำ

n และ kkil 136 และ et al . ( 2002 ) และในคารฮูลา และทำการ ( 2002 ) ได้ evalu ทางเศรษฐกิจ