The study of “Tourism Industry and

The study of “Tourism Industry and Change in Nong Hoi Kao Village, Nong Hoi Royal Project, Mae Rim District, Chiang Mai Province” has 3 objectives: 1) to study the development and forms of tourism that led to the tourism industry in the area of community Nong Hoi Kao. 2) To study it's economic growth and land usage as a result of the tourism development of the community Nong Hoi Kao. 3) To analyze trends in the transformation of the community Nong Hoi Kao due to the expansion of the tourism industry in the future. This study was based on three data sources which are the research data from every questionnaires and interviews of 70 household samplings, government related data and on site agencies together with satellite pictures.
The study found that the change of local economy and land usage in the Nong Hoi Kao during 2547- 2552 , the community's economy growth mainly come from its cultural tourism Industryand agricultural products. Then therefore they focused on the the completion of basic utilities in order to be ready to become a tourist destination. Later in the year 2553 -2558 the community airned to increase not only productivity of their agricultural products but also tourism industry business to become a full-ranged tourism destination including natural tourist attraction , agricultural tourist attraction and cultural tourist attraction.

Recently the result of study on changing trend toward tourism industry business of Nong Hoi Kao village had show that its local people tend to forest the importance of their local tourism business and contribute more on land usage for that as well as applying "small and micro community enterprise" for management of their income distribution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาของ "อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการเปลี่ยนแปลงในหมู่ บ้านหนองฮอยอันเมืองเก่า หนองโครงการรอยัลฮอยอัน อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่" มีวัตถุประสงค์ 3:1) เพื่อศึกษาการพัฒนาและรูปแบบของการท่องเที่ยวที่นำไปสู่อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในพื้นที่ของชุมชนหนองฮอยอันเก่า 2) การศึกษาเรื่องเศรษฐกิจเจริญเติบโตและที่ดินใช้เป็นผลจากการพัฒนาการท่องเที่ยวของชุมชนหนองเก่าฮอยอัน 3) การวิเคราะห์แนวโน้มในการเปลี่ยนแปลงของชุมชนหนองขาวฮอยอันเนื่องจากการขยายตัวของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอนาคต การศึกษานี้ขึ้นอยู่บนแหล่งข้อมูลสามซึ่งเป็นข้อมูลวิจัยจากแบบสอบถามและสัมภาษณ์ของ samplings 70 ครัวเรือนทุก รัฐบาลที่เกี่ยวข้องกับข้อมูล และเว็บไซต์หน่วยงานพร้อมรูปภาพดาวเทียมการศึกษาพบว่าการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจ และที่ดินใช้ในเมืองเก่าฮอยอันหนองระหว่าง 2547-2552 เจริญเติบโตของเศรษฐกิจของชุมชนส่วนใหญ่มาจากสินค้าเกษตร Industryand การท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมของ แล้วดังนั้น พวกเขาเน้นความสมบูรณ์ของระบบสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐานเพื่อให้พร้อมที่จะเป็น ปลายทางท่องเที่ยว ต่อมาในปี 2553-2558 airned ชุมชนเพิ่มไม่เพียงผลผลิตของการเกษตรธุรกิจอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเป็น ธรรมชาติสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยวทางการเกษตร และวัฒนธรรมสถานที่ท่องเที่ยวท่องเที่ยวเต็มรูปแบบอยู่ในช่วงปลายเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผลการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการเปลี่ยนการดำเนินธุรกิจอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของหมู่บ้านหนองฮอยอันเก่าได้ดูที่คนท้องถิ่นมักจะ ป่าความสำคัญของธุรกิจท่องเที่ยวท้องถิ่น และสนับสนุนมากกว่าการใช้ที่ดินที่เป็นใช้ "องค์กรชุมชนขนาดเล็ก และขนาดเล็ก" สำหรับการจัดการของการกระจายรายได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาของ "อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการเปลี่ยนแปลงในหนองหอยเก่าหมู่บ้านหนองหอยโครงการหลวง, อำเภอแม่ริมจังหวัดเชียงใหม่" มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนาและรูปแบบของการท่องเที่ยวที่นำไปสู่อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในพื้นที่ ชุมชนหนองหอยเก่า 2) เพื่อศึกษามันเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและการใช้ที่ดินที่เป็นผลมาจากการพัฒนาการท่องเที่ยวของชุมชนหนองหอยเก่า 3) เพื่อวิเคราะห์แนวโน้มในการเปลี่ยนแปลงของชุมชนหนองหอยเก่าเนื่องจากการขยายตัวของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอนาคต การศึกษาครั้งนี้ขึ้นอยู่กับสามแหล่งข้อมูลที่มีข้อมูลการวิจัยจากแบบสอบถามทุกคนและการสัมภาษณ์ 70 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในครัวเรือน, ข้อมูลของรัฐบาลที่เกี่ยวข้องและหน่วยงานที่เว็บไซต์พร้อมกับภาพดาวเทียม.
ผลการศึกษาพบว่าการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจท้องถิ่นและการใช้ที่ดินในหนอง ฮอยอันเก่าในช่วง 2547- 2552 การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของชุมชนส่วนใหญ่มาจากการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมของสินค้าเกษตร industryand แล้วดังนั้นพวกเขาจึงมุ่งเน้นไปที่ความสำเร็จของสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐานเพื่อที่จะได้พร้อมที่จะกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ต่อมาในปี 2553 -2558 ชุมชน airned เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตไม่เพียง แต่ของผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรของพวกเขา แต่ยังธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่จะกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวเต็มรูปแบบตั้งแต่รวมทั้งสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติแหล่งท่องเที่ยวทางการเกษตรและแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม. เมื่อเร็ว ๆ นี้ผลการศึกษา เกี่ยวกับการเปลี่ยนแนวโน้มธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของหมู่บ้านหนองหอยเก่าได้แสดงให้เห็นว่าคนในท้องถิ่นที่มีแนวโน้มที่จะป่าสำคัญของธุรกิจการท่องเที่ยวในท้องถิ่นของตนและส่วนร่วมมากขึ้นเกี่ยวกับการใช้ที่ดินเพื่อที่เช่นเดียวกับการใช้ "วิสาหกิจชุมชนขนาดเล็กและขนาดเล็ก" สำหรับการจัดการของ การกระจายรายได้ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาเรื่อง " อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว และการเปลี่ยนแปลงในหนองหอยเก่าหมู่บ้านโครงการหลวงหนองหอย อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ " มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ 1 ) เพื่อศึกษาพัฒนาการและรูปแบบของการท่องเที่ยวที่นำไปสู่อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในพื้นที่ชุมชนหนองหอยเก่า . 2 ) เพื่อศึกษามัน การเติบโตทางเศรษฐกิจและการใช้ที่ดิน เป็นผลของการพัฒนาการท่องเที่ยวของชุมชนหนองหอยเก่า .3 ) เพื่อวิเคราะห์แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงของชุมชนหนองหอยเก่าเนื่องจากการขยายตัวของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอนาคต การศึกษานี้ได้จากสามแหล่งข้อมูลซึ่งเป็นข้อมูลจากแบบสอบถามและการสัมภาษณ์ 70 ครัวเรือน โดยรัฐบาลและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ข้อมูลบนเว็บไซต์พร้อมกับภาพดาวเทียม
ผลการศึกษาพบว่า การเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจท้องถิ่น และการใช้ที่ดินในเกาหหนองในกบนอกกะลา , ชุมชนการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจส่วนใหญ่มาจากการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร จากนั้นจึงเน้นความสมบูรณ์ของสาธารณูปโภคพื้นฐาน เพื่อให้พร้อมที่จะเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวต่อมาในปี พ.ศ. 2553 - 2558 ประชาคม airned เพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ผลผลิตสินค้าเกษตรของตน แต่ยังอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ธุรกิจที่เป็นปลายทางท่องเที่ยวที่เต็มอยู่ รวมถึงแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติแหล่งท่องเที่ยวเกษตรและแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม .

เมื่อเร็วๆ นี้ ผลของการศึกษาการเปลี่ยนแปลงแนวโน้มธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของหมู่บ้านหนองหอย เขาได้แสดงให้เห็นว่าผู้คนท้องถิ่นมักจะป่าไม้ความสำคัญของธุรกิจการท่องเที่ยวในท้องถิ่นของตน และมีส่วนร่วมมากขึ้นในการใช้ที่ดิน ซึ่งรวมทั้งการใช้ " องค์กร " ชุมชนขนาดเล็กและขนาดเล็กสำหรับการจัดการของการกระจายรายได้