The Allowance for Doubtful Accounts

The Allowance for Doubtful Accounts
Overview of the Allowance for Doubtful Accounts

The allowance for doubtful accounts is a reduction of the total amount of accounts receivable appearing on a company’s balance sheet, and is listed as a deduction immediately below the accounts receivable line item. This deduction is classified as a contra asset account.



The allowance for doubtful accounts represents management’s best estimate of the amount of accounts receivable that will not be paid by customers. It does not necessarily reflect subsequent actual experience, which could differ markedly from expectations. If actual experience differs, then management adjusts its estimation methodology to bring the reserve more into alignment with actual results.

Estimation Techniques for the Allowance for Doubtful Accounts

There are several possible ways to estimate the allowance for doubtful accounts, which are:

Risk classification. Assign a risk score to each customer, and assume a higher risk of default for those having a higher risk score. Click here to read the full article on risk-based bad debt forecasting.
Historical percentage. If a certain percentage of accounts receivable became bad debts in the past, then use the same percentage in the future. This method works best for large numbers of small account balances.
Pareto analysis. Review the largest accounts receivable that make up 80% of the total receivable balance, and estimate which specific customers are most likely to default. Then use the preceding historical percentage method for the remaining smaller accounts. This method works best if there are a small number of large account balances.
You can also evaluate the reasonableness of an allowance for doubtful accounts by comparing it to the total amount of seriously overdue accounts receivable, which are presumably not going to be collected. If the allowance is less than the amount of these overdue receivables, the allowance is probably insufficient.

You should review the balance in the allowance for doubtful accounts as part of the month-end closing process, to ensure that the balance is reasonable in comparison to your latest bad debt forecast. For companies having minimal bad debt activity, a quarterly update may be sufficient.

Companies have been known to fraudulently alter their financial results by manipulating the size of this allowance. Auditors look for this issue by comparing the size of the allowance to gross sales over a period of time, to see if there are any major changes in the proportion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่าเผื่อหนี้สงสัยสูญสำหรับภาพรวมของค่าเผื่อหนี้สงสัยสูญสำหรับเบี้ยเลี้ยงสำหรับหนี้สงสัยสูญเป็นการลดลงของยอดรวมของลูกหนี้ปรากฏในงบดุลของบริษัท และแสดงเป็นหักทันทีต่ำกว่าบัญชีลูกหนี้รายการ หักนี้ถูกจัดประเภทเป็นสินทรัพย์บัญชีตรงกันข้ามค่าเผื่อหนี้สงสัยสูญสำหรับแสดงถึงการประเมินผู้บริหารสุดยอดของลูกหนี้ที่จะไม่ชำระเงิน โดยลูกค้า มันไม่จำเป็นต้องสะท้อนตามมาจริงประสบการณ์ ซึ่งอาจแตกต่างกันอย่างเด่นชัดจากความคาดหวัง ถ้าแตกต่างประสบการณ์จริง แล้วจัดการปรับวิธีการประเมินการนำสำรองเพิ่มเติมในสอดคล้องกับผลลัพธ์จริงเทคนิคการประมาณการค่าเผื่อหนี้สงสัยสูญสำหรับมีหลายวิธีที่สามารถประเมินค่าสงสัย ซึ่ง:การจัดประเภทความเสี่ยง กำหนดคะแนนความเสี่ยงให้ลูกค้าแต่ละราย และรับความเสี่ยงสูงของเริ่มต้นสำหรับผู้ที่มีคะแนนความเสี่ยงสูง คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทความเต็มรูปแบบในการคาดการณ์ความเสี่ยงจากหนี้สูญเปอร์เซ็นต์ทางประวัติศาสตร์ ถ้าเปอร์เซ็นต์ของบัญชีลูกหนี้เป็น หนี้สูญในอดีต ใช้เปอร์เซ็นต์เดียวกันในอนาคตนั้น วิธีนี้ดีที่สุดสำหรับยอดดุลบัญชีขนาดเล็กจำนวนมากการวิเคราะห์ Pareto ตรวจสอบใหญ่ที่สุดลูกหนี้ที่ทำให้ค่า 80% ของยอดลูกหนี้รวม และประเมิน ลูกค้าเฉพาะที่มักจะเริ่มต้น แล้ว ใช้วิธีการประวัติศาสตร์เปอร์เซ็นต์ก่อนหน้านี้สำหรับบัญชีมีขนาดเล็กลงเหลือ วิธีนี้เหมาะถ้ามีจำนวนเล็ก ๆ ของดุลบัญชีใหญ่นอกจากนี้คุณยังสามารถประเมิน reasonableness มีเบี้ยเลี้ยงสำหรับหนี้สงสัยสูญ โดยการเปรียบเทียบจำนวนจริงจังเกินกำหนดลูกหนี้ ซึ่งสันนิษฐานว่าไม่ไปจะรวบรวมให้ ถ้าค่าที่น้อยกว่ายอดเงินของลูกหนี้เหล่านี้พ้นกำหนด เบี้ยเลี้ยงการไม่เพียงพออาจคุณควรตรวจทานยอดดุลในค่าที่สงสัยเป็นสิ้นเดือนปิดการ เพื่อให้แน่ใจว่าสมดุลเหมาะสม โดยหนี้เสียล่าสุดของการคาดการณ์ บริษัทมีหนี้สูญน้อยกิจกรรม การปรับปรุงรายไตรมาสอาจเพียงพอบริษัททราบว่ามีกฎหมายเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ทางการเงิน โดยเปลี่ยนแปลงขนาดของค่านี้ สอบค้นหาปัญหานี้ โดยการเปรียบเทียบขนาดของค่าการรวมขายระยะเวลา เพื่อดูว่า มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสัดส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ
ภาพรวมของค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญลดลงของจำนวนลูกหนี้ที่ปรากฏบนงบดุลของ บริษัท และเป็น บริษัท จดทะเบียนเป็นรายการหักทันทีด้านล่างบัญชีรายการบรรทัดลูกหนี้ หักนี้จัดเป็นบัญชีของสินทรัพย์ทางตรงกันข้าม. ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญหมายถึงการประมาณการจากฝ่ายบริหารที่ดีที่สุดของจำนวนเงินของลูกหนี้ที่จะไม่ได้รับเงินจากลูกค้า มันไม่จำเป็นต้องสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์จริงที่ตามมาซึ่งอาจแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดจากการคาดการณ์ ถ้าประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริงแตกต่างกันแล้วจัดการปรับวิธีการประมาณค่าที่จะนำเงินสำรองมากขึ้นในแนวเดียวกันกับที่เกิดขึ้นจริง. เทคนิคการประมาณค่าสำหรับค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญมีวิธีการที่เป็นไปได้หลายที่จะประมาณการค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญที่: การจำแนกความเสี่ยง กำหนดคะแนนความเสี่ยงให้กับลูกค้าในแต่ละครั้งและถือว่ามีความเสี่ยงสูงของการเริ่มต้นสำหรับผู้ที่มีคะแนนความเสี่ยงที่สูงขึ้น คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทความเต็มรูปแบบในการพยากรณ์หนี้สูญตามระดับความเสี่ยง. ร้อยละประวัติศาสตร์ หากอัตราร้อยละของลูกหนี้กลายเป็นหนี้ที่ไม่ดีในอดีตที่ผ่านมาจากนั้นใช้ร้อยละเดียวกันในอนาคต วิธีการนี้จะทำงานได้ดีที่สุดสำหรับจำนวนมากของยอดคงเหลือในบัญชีขนาดเล็ก. การวิเคราะห์ Pareto ตรวจสอบบัญชีที่ใหญ่ที่สุดลูกหนี้ที่ทำขึ้น 80% ของยอดลูกหนี้ทั้งหมดและประมาณการที่ลูกค้าที่เฉพาะเจาะจงมีแนวโน้มที่จะเริ่มต้น จากนั้นใช้วิธีการก่อนหน้านี้ร้อยละประวัติศาสตร์สำหรับบัญชีที่มีขนาดเล็กที่เหลืออยู่ วิธีการนี้จะทำงานได้ดีที่สุดถ้ามีจำนวนเล็ก ๆ ของยอดคงเหลือในบัญชีที่มีขนาดใหญ่. นอกจากนี้คุณยังสามารถประเมินความเหมาะสมของค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญโดยเปรียบเทียบกับจำนวนเงินทั้งหมดของหนี้ค้างชำระอย่างจริงจังลูกหนี้ซึ่งมีการสันนิษฐานว่าจะไม่ได้เก็บ ถ้าเผื่อจะน้อยกว่าจำนวนเงินที่ค้างชำระของลูกหนี้เหล่านี้ค่าเผื่ออาจจะไม่เพียงพอ. คุณควรตรวจสอบยอดเงินคงเหลือในค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญเป็นส่วนหนึ่งของสิ้นเดือนกระบวนการปิดบัญชีเพื่อให้แน่ใจว่าสมดุลที่เหมาะสมในการเปรียบเทียบกับ การคาดการณ์หนี้สูญล่าสุดของคุณ สำหรับ บริษัท ที่มีกิจกรรมหนี้เสียน้อยที่สุดการปรับปรุงรายไตรมาสอาจจะเพียงพอ. บริษัท ได้รับทราบในการหลอกลวงเพื่อเปลี่ยนแปลงผลการดำเนินงานของพวกเขาโดยการจัดการกับขนาดของค่าเผื่อนี้ ผู้สอบบัญชีมองหาปัญหานี้โดยการเปรียบเทียบขนาดของค่าเผื่อการยอดขายรวมในช่วงเวลาเพื่อดูว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใด ๆ ในสัดส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญบัญชี
ภาพรวมของค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ

เผื่อหนี้สงสัยจะสูญมีการลดลงของจำนวนลูกหนี้ที่ปรากฏในงบดุลของ บริษัท และจดทะเบียนเป็นลูกหนี้การค้าหักทันทีด้านล่างบรรทัดรายการ การหักนี้จะจัดเป็นบัญชีตรงข้ามสินทรัพย์



ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ หมายถึง การประมาณการที่ดีที่สุดของจำนวนลูกหนี้ที่ไม่ชำระเงินโดยลูกค้าการจัดการของ ไม่จําเป็นต้องสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์จริงที่ตามมา ซึ่งอาจแตกต่างอย่างเด่นชัดจากความคาดหวัง ถ้าประสบการณ์จริงแตกต่าง แล้วปรับค่าการจัดการของวิธีการนำสำรองเพิ่มเติมในแนวกับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจริง

วิธีการประมาณค่าสำหรับเงินบัญชี

มีหลายวิธีที่เป็นไปได้ที่จะประมาณการค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญที่บัญชีหนี้สงสัยจะสูญ :

ความเสี่ยงการจำแนก ให้คะแนนความเสี่ยงของลูกค้าแต่ละคน และสมมติว่ามีความเสี่ยงที่สูงขึ้นของค่าเริ่มต้นสำหรับผู้ที่มีคะแนนความเสี่ยงที่สูงขึ้น คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทความเต็มรูปแบบในการพยากรณ์ความเสี่ยงหนี้ไม่ดี
ร้อยละประวัติศาสตร์ถ้าเปอร์เซ็นต์ของบัญชีลูกหนี้กลายเป็นหนี้สูญในอดีต แล้วใช้ค่าเดียวกันในอนาคต วิธีนี้เหมาะมากสำหรับตัวเลขขนาดใหญ่ของยอดคงเหลือในบัญชีขนาดเล็ก .
การวิเคราะห์พาเรโต ความคิดเห็นที่ใหญ่ที่สุดบัญชีลูกหนี้ที่ทำขึ้น 80% ของยอดลูกหนี้รวม และประมาณการซึ่งลูกค้าที่เฉพาะเจาะจงมักจะเริ่มต้นแล้วใช้วิธีทางประวัติศาสตร์ก่อนหน้าร้อยละที่เหลือขนาดเล็กบัญชี วิธีนี้ได้ผลดีที่สุดหากมีจำนวนเล็ก ๆของยอดดุลบัญชีขนาดใหญ่ คุณยังสามารถประเมินความ
ของค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ โดยเปรียบเทียบกับจำนวนลูกหนี้ที่ค้างชำระอย่างจริงจัง ซึ่งสันนิษฐานว่า ไม่ต้องเก็บถ้าเงินน้อยกว่าจำนวนเงินที่ค้างชำระของลูกหนี้เหล่านี้ เบี้ยเลี้ยงก็อาจจะไม่เพียงพอ

คุณควรตรวจสอบยอดเงินในการตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ เป็นส่วนหนึ่งของเดือนที่สิ้นสุดกระบวนการปิดเพื่อให้แน่ใจว่า ความสมดุลที่เหมาะสมในการเปรียบเทียบกับของล่าสุดหนี้เสียของธนาคาร สำหรับ บริษัท ที่มีกิจกรรมหนี้เสียน้อยที่สุด , การปรับปรุงรายไตรมาสอาจจะเพียงพอ .

บริษัทได้รับทราบเพื่อฉ้อฉลเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ทางการเงินของพวกเขาโดยการจัดการกับขนาดของเงินนี้ ผู้สอบบัญชีหาปัญหานี้โดยการเปรียบเทียบขนาดของเงินที่จะขายรวมระยะเวลา เพื่อดูว่ามีการเปลี่ยนแปลงในสัดส่วน