'I was mistaken,' Holmes said. 'He

'I was mistaken,' Holmes said. 'He is not dead. I told
you that.'
'You told me? But when? Where?'
'In my letter, man! The Berlin case- every third word! A
very easy hidden message, Watson. I thought even
you ... Oh, it doesn't matter. The fact is, Moriarty is
alive and free in London. He killed a woman only
three weeks ago. He will kill again if I do not stop him.
It is a fight to the death between us. Come with me
and help me, Watson. Say that you will come!'
'Of course I will come, old fellow,' I said.
He smiled and lay back in the chair. In a second, he
was asleep. Quickly, I gave him an injection to keep
him asleep. Then, with the help of my cook, I put him
to bed and locked the bedroom door. After that I
had a drink and sat down to think about what I must
do.
Perhaps I did not understand Holmes's hidden
messages, but I did understand what was happening
to the man. He was mad - I knew that now. All that
was evil in him he called Moriarty. The fight with
Moriarty was a battle that was taking place inside his
own head.
I had hoped that Jack the Ripper was dead. He was
not, and now another woman had been murdered. I
felt that her blood was on my hands. The time had
come when I must tell Holmes what I knew about
him. First, I had to be sure that I understood
everything.
I took a cab to Baker Street, and went into HOI2:!e5
S:-~ I did not know what I was looking for, but I began
.c ~ The rooms were untidy, full of old newspapers. I
searched for four hours but found nothing. At four
o'clock in the morning I stopped. I went to the
window and looked out at the dark sky.
Suddenly, I knew what to do. The house opposite,
where Holmes had once seen Moriarty. I ran across
the street and broke the lock on the back door of
the house. Every room was empty, all except one
bedroom. This contained a bed, a cupboard and a
box full of papers. All the papers were about the
Whitechapel murders. Some were cut from
newspapers, others were written by the killer himself.
He described each murder with a sick enjoyment of
what he had done.
Under the papers I found some glass jars of the kind
that are used in hospitals. In them were pieces of
women's bodies. In the last jar was the worst thing of
all- pieces of the body of a little unborn child.
When I saw that, all the friendly feelings I had ever
had for Sherlock Holmes died inside me. Now I could
go straight to Lestrade and ask him to arrest Holmes,
but I chose not to do that. I did not want all England
to know what Holmes, once a good and wise man,
had become. Some evil things are best hidden from
the world. I, and I alone, would face him and his
crimes.
I went out into the cold morning air. I felt strangely
calm, but also excited.
Holmes was still asleep. I searched his clothes for
drugs and guns, but found only a little money and his
silver snuffbox. Then I wrote a letter to Lestrade. I told
my cook to take it to my bank manager. If I failed to
return, I asked him to send it to Lestrade. In the letter I
told Lestrade everything that I knew about Sherlock
Holmes and the Whitechapel murders.
I was very tired, but I knew that I had to stay awake. I
had to watch Holmes all the time. I decided to use
the cocaine he had given me. I added water to the
drug and put it into a medicine bottle. Then I
injected some into my arm.
It was time to look in on Holmes. As I opened the
door, I saw that his bed was empty. He was behind
the door. He tried to hit me, but the drug made me
quick, and I jumped out of the way. 'Watson!' he
cried. 'Dear fellow! I thought you were Moriarty. One
of his men is in your garden. We must go now! It is too
dangerous to stay here!'
The man who he had seen was William, my
gardener. 'I will go and pack,' I said.
'No luggage! He must not know what we are doing!'
'Let me take my doctor's bag,' I said. 'He will think
that I am going to visit a patient.'
'Excellent!' Holmes said. 'I had the same idea myself.'
He did not know that I had packed the cocaine,
money and a gun in my doctor's bag.
Holmes sent me out before him to find a cab. We
drove through the streets, jumped out of the cab,
ran some way, and found another cab. But at the
station, Holmes said, 'Moriarty is here. He has followed
us. We must change trains as soon as we can.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ฉันถูกเข้าใจผิด โฮล์มส์กล่าว ' เขาไม่ตาย ผมบอกคุณที่ '' บอกฉัน แต่เมื่อ ที่?'' ในจดหมายของฉัน คน กรณีเบอร์ลิน - ทุกคำที่สาม Aง่ายมากที่ซ่อนข้อความ วัตสัน ผมคิดว่า แม้คุณ... โอ้ มันไม่สำคัญ ความจริง ในมุมไบมีชีวิตอยู่ และในลอนดอน เขาฆ่าผู้หญิงเท่านั้นสามสัปดาห์ที่แล้ว เขาจะฆ่าอีกถ้าฉันไม่หยุดเขามันเป็นการต่อสู้ที่ตายระหว่างเรา มากับฉันและช่วยฉัน วัตสัน บอกว่า คุณจะมา!''แน่นอนฉันจะมา เพื่อนเก่า กล่าวเขายิ้ม และวางในเก้าอี้ ที่สอง เขาไม่หลับ อย่างรวดเร็ว ฉันให้เขาฉีดให้เขานอนหลับ แล้ว ช่วยทำอาหารของฉัน ฉันใส่เขาเตียง และล็อคประตูห้องนอน หลังจากที่ผมมีเครื่องดื่ม และนั่งลงคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมต้องทำบางทีผมไม่เข้าใจโฮล์มส์ที่ซ่อนอยู่ข้อความ แต่ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นชายคนนั้น เขาเป็นบ้า - รู้ว่าตอนนี้ ทั้งหมดที่ถูกความชั่วร้ายในตัวเขาที่เขาเรียกว่าในมุมไบ การต่อสู้ด้วยในมุมไบเป็นการรบที่ทำภายในของเขาหัวตัวเองฉันมีหวังว่า แจ็ค Ripper ที่ตาย เขาไม่ และตอนนี้ผู้หญิงคนอื่นได้ถูกฆ่าตาย ผมรู้สึกว่า เลือดของเธอคือในมือของฉัน เวลาที่มีเมื่อต้องบอกโฮล์มส์สิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับเขา ครั้งแรก ผมเพื่อให้แน่ใจว่า เข้าใจทุกอย่างผมเอาห้องโดยสารที่ถนนเบเกอร์ และเข้าไปใน HOI2: ! e5S:- ~ ผมไม่ทราบว่าผมกำลังมองหา แต่ผมเริ่ม.c ~ ภัตตาคารบกพร่อง เต็มรูปแบบของหนังสือพิมพ์เก่า ผมค้นหาสี่ชั่วโมงแต่ไม่มีอะไรที่พบ ที่สี่นาฬิกาในตอนเช้า ฉันหยุด ผมไปหน้าต่าง และมองดูที่ท้องฟ้ามืดทันใดนั้น ฉันรู้ว่าจะทำอย่างไร บ้านตรงข้ามที่โฮล์มส์ได้เมื่อเห็นในมุมไบ ก็ถนนและล็อคที่ประตูหลังของบ้าน ห้องพักทุกห้องมีว่าง ทั้งหมดยกเว้นหนึ่งห้องนอน นี้ประกอบด้วยเตียง ตู้ และมีกล่องเต็มกระดาษ เอกสารทั้งหมดที่เกี่ยวกับการเจ็ตฆาตกรรม บางอย่างถูกตัดจากหนังสือพิมพ์ ผู้เขียนฆ่าตัวเองเขาอธิบายแต่ละฆาตกรรม ด้วยความสุขสบายของสิ่งที่เขาทำภายใต้กระดาษ พบขวดแก้วบางชนิดที่ใช้ในโรงพยาบาล ในพวกเขาเป็นชิ้นร่างกายของผู้หญิง ในสุดท้าย ขวดเป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดของชิ้นทั้งหมดของร่างกายของเด็กน้อยทั้งเมื่อผมเห็น ความรู้สึกเป็นมิตรผมที่เคยสำหรับเชอร์ล็อกโฮล์มส์เสียชีวิตดิฉัน ตอนนี้ ผมไม่ตรงไปที่ Lestrade และขอให้เขาไปจับโฮล์มส์แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำอย่างนั้น ผมไม่ต้องการอังกฤษทั้งหมดรู้ว่าโฮล์มส์ ครั้งดี และ คนฉลาดได้กลายเป็น สิ่งชั่วร้ายจะถูกซ่อนที่ดีที่สุดโลก ฉัน และฉันคนเดียว ต้องเผชิญกับเขาของเขาอาชญากรรมไปออกอากาศตอนเช้าเย็น รู้สึกแปลก ๆสงบ แต่ยังตื่นเต้นโฮล์มส์ถูกยังหลับใหล ฉันค้นหาเสื้อผ้าของเขายาเสพติดและปืน แต่พบเพียงเล็กน้อยเงินและของเขาsnuffbox เงิน แล้ว ฉันจะเขียนจดหมายถึง Lestrade ผมบอกฉันอาหารการจัดการของธนาคาร ถ้าการล้มกลับ ฉันถามเขาเพื่อส่งไป Lestrade ในจดหมายฉันบอก Lestrade ทุกอย่างที่ผมรู้เกี่ยวกับเชอร์ล็อกโฮล์มส์และฆาตกรรมเจ็ตผมเหนื่อยมาก แต่ผมรู้ว่า ผมจะง่วงนอน ผมมีการดูโฮล์มส์ตลอดเวลา ฉันตัดสินใจใช้โคเคนที่เขามีให้ฉัน เพิ่มน้ำให้กับยาเสพติด และใส่ลงในขวดยา แล้วฉันฉีดเข้าไปในแขนของฉันบางมันเป็นเวลาที่สามารถมองในที่โฮล์มส์ ที่เปิดตัวประตู ผมเห็นว่า เตียงของเขาก็ว่างเปล่า เขาเป็นเบื้องหลังประตู เขาพยายามตี แต่ยาทำให้ฉันรวดเร็ว และเพิ่มขึ้นได้ 'Watson ' เขาร้องไห้ ' เพื่อนรัก ผมคิดว่า คุณอยู่ในมุมไบ อย่างใดอย่างหนึ่งคนอยู่ในสวนของคุณ เราต้องไปเดี๋ยวนี้ ก็เกินไปอันตรายมาก ๆ !'คนที่เขาเห็นคือ วิลเลียม ของฉันคนสวน ผมบอกว่า 'ฉันจะไป และแพ็ค' กระเป๋าไม่ ไม่ต้องรู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่!''ให้ฉันใช้ถุงของแพทย์ของฉัน ว่า ' เขาจะคิดว่าว่า ฉันจะไปเยี่ยมผู้ป่วย ''ดี' โฮล์มส์กล่าว 'ผมมีความคิดเดียวกันเอง'ไม่ทราบว่า ผมได้บรรจุโคเคนเงินและปืนในกระเป๋าแพทย์ของฉันโฮลมส์ส่งฉันออกก่อนที่เขาจะหาเจอ เราขับรถผ่านถนน เพิ่มขึ้นจากห้องโดยสารวิ่งทางบาง และพบห้องโดยสารอื่น แต่ในการสถานี โฮล์มส์กล่าวว่า, ' ในมุมไบนี่ เขาได้ปฏิบัติตามเรา เราต้องเปลี่ยนรถไฟทันทีเราสามารถ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ผมเข้าใจผิด' โฮล์มส์กล่าวว่า 'เขายังไม่ตาย ผมบอก
คุณว่า. '
' คุณบอกฉัน? แต่เมื่อ? ที่ไหน? '
' ในจดหมายของฉันคน! เบอร์ลิน CASE- ทุกคำสาม!
ข้อความที่ซ่อนง่ายมากที่วัตสัน ผมคิดว่าแม้
คุณ ... โอ้มันไม่สำคัญ ความจริงก็คืออริอาร์ตี้เป็น
ยังมีชีวิตอยู่และฟรีในลอนดอน เขาฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งเพียง
สามสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาจะฆ่าอีกครั้งถ้าผมไม่หยุดเขา.
มันคือการต่อสู้ไปสู่ความตายระหว่างเรา มาพร้อมกับผม
และช่วยให้ผมวัตสัน บอกได้เลยว่าคุณจะมา! '
' แน่นอนผมจะมาเพื่อนเก่า 'ผมบอกว่า.
เขายิ้มและวางกลับในเก้าอี้ ในครั้งที่สองที่เขา
กำลังนอนหลับ ได้อย่างรวดเร็วฉันให้เขาฉีดเพื่อให้
เขาหลับ จากนั้นด้วยความช่วยเหลือของการปรุงอาหารของฉันที่ฉันทำให้เขา
ไปที่เตียงและล็อคประตูห้องนอน หลังจากนั้นฉัน
มีเครื่องดื่มและนั่งลงคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้อง
ทำ.
บางทีผมไม่เข้าใจที่ซ่อนโฮล์มส์
ข้อความ แต่ผมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
กับผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นคนบ้า - ฉันรู้ว่าตอนนี้ ทุกสิ่งที่
ชั่วร้ายในตัวเขาที่เขาเรียกว่าอริอาร์ตี้ การต่อสู้กับ
อริอาร์ตี้เป็นสงครามที่กำลังเกิดขึ้นภายในของเขา
หัวของตัวเอง.
ผมหวังว่าแจ็คเดอะริปเปอร์ตาย เขาก็
ไม่ได้และตอนนี้ผู้หญิงอีกคนหนึ่งถูกฆ่า ฉัน
รู้สึกว่าเลือดของเธออยู่บนมือของฉัน เวลาที่ได้
มาเมื่อฉันต้องบอกโฮล์มส์สิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับ
เขา ครั้งแรกผมจะต้องแน่ใจว่าผมเข้าใจ
ทุกอย่าง.
ฉันเอารถแท็กซี่ไปที่ถนนเบเกอร์และเดินเข้าไปใน HOI2: E5!
S: - ~ ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ผมมองหา แต่ผมเริ่ม
.c ~ The rooms were รกเต็มรูปแบบของหนังสือพิมพ์เก่า ฉัน
ค้นหาสี่ชั่วโมง แต่ไม่พบอะไร สี่
โมงเช้าผมหยุด ฉันไปที่
หน้าต่างและมองออกไปที่ท้องฟ้ามืด.
ทันใดนั้นผมรู้ว่าจะทำอย่างไร บ้านตรงข้าม
ที่โฮล์มส์เคยเห็นอริอาร์ตี้ ฉันวิ่งข้าม
ถนนและปลดล็อคประตูด้านหลังของ
บ้าน ห้องพักทุกห้องเป็นที่ว่างเปล่าทั้งหมดยกเว้นหนึ่ง
ห้องนอน นี้มีเตียงตู้และ
กล่องเต็มรูปแบบของเอกสาร เอกสารทั้งหมดเป็นเกี่ยวกับ
การฆาตกรรม Whitechapel บางคนถูกตัดจาก
หนังสือพิมพ์อื่น ๆ ถูกเขียนขึ้นโดยนักฆ่าตัวเอง.
เขาอธิบายแต่ละฆาตกรรมด้วยความเพลิดเพลินป่วยของ
สิ่งที่เขาทำ.
ภายใต้เอกสารที่ผมพบว่าบางขวดแก้วชนิด
ที่ใช้ในโรงพยาบาล ในพวกเขาเป็นชิ้นส่วนของ
ร่างกายของผู้หญิง ในโถที่ผ่านมาเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดของ
ชิ้นส่วนของร่างกายของเด็กในครรภ์น้อย all-.
เมื่อผมเห็นว่าทุกความรู้สึกเป็นมิตรที่ฉันเคย
มีให้กับ Sherlock Holmes เสียชีวิตในตัวฉัน ตอนนี้ฉันจะ
ไปตรงกับเลสเตรดและขอให้เขาไปสู่การจับกุมโฮล์มส์
แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำอย่างนั้น ผมไม่ได้ต้องการให้ทุกประเทศอังกฤษ
ที่จะรู้ว่าสิ่งที่โฮล์มส์เคยเป็นคนดีและฉลาด
ได้กลายเป็น บางสิ่งชั่วร้ายจะถูกซ่อนไว้ที่ดีที่สุดจาก
ทั่วโลก ฉันและฉันคนเดียวที่จะเผชิญหน้ากับเขาและเขา
ก่ออาชญากรรม.
ผมก็ออกไปในอากาศเย็นในตอนเช้า ผมรู้สึกแปลก
สงบ แต่ยังรู้สึกตื่นเต้น.
โฮล์มส์ก็ยังคงนอนหลับ ฉันค้นหาเสื้อผ้าของเขาสำหรับ
ยาเสพติดและอาวุธปืน แต่ก็พบเพียงเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาและ
snuffbox เงิน แล้วฉันจะเขียนจดหมายถึงเลสเตรด ผมบอก
แม่ครัวของฉันจะเอามันไปยังผู้จัดการธนาคารของฉัน ถ้าผมล้มเหลวที่จะ
กลับมาฉันถามเขาว่าจะส่งไปยังเลสเตรด ในจดหมายที่ผม
บอกทุกอย่างเลสเตรดที่ผมรู้เกี่ยวกับเชอร์ล็อก
โฮล์มส์และการฆาตกรรม Whitechapel.
ผมเหนื่อยมาก แต่ผมรู้ว่าผมต้องตื่นนอน ผม
ต้องดูโฮล์มส์ตลอดเวลา ฉันตัดสินใจที่จะใช้
โคเคนที่เขามีให้ฉัน ฉันเพิ่มน้ำกับ
ยาเสพติดและใส่ลงในขวดยา จากนั้นฉันก็
ฉีดบางอย่างในแขนของฉัน.
มันเป็นเวลาที่จะมองในโฮล์มส์ ขณะที่ผมเปิด
ประตูผมเห็นว่าเตียงของเขาเป็นที่ว่างเปล่า เขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง
ประตู เขาพยายามที่จะตีฉัน แต่ยาเสพติดทำให้ฉัน
รวดเร็วและฉันกระโดดออกจากทาง 'วัตสัน' เขา
ร้องไห้ 'เพื่อนรัก! ฉันคิดว่าคุณเป็นอริอาร์ตี้ หนึ่ง
คนของเขาอยู่ในสวนของคุณ เราต้องไปในขณะนี้! มันมากเกินไป
เป็นอันตรายที่จะอยู่ที่นี่แล้ว! '
ผู้ชายคนหนึ่งที่เขาเคยเห็นวิลเลียมฉัน
สวน 'ฉันจะไปและแพ็ค' ผมบอกว่า.
'ไม่มีกระเป๋าเดินทาง! เขาจะต้องได้รู้ว่าสิ่งที่เรากำลังทำอะไร! '
' ผมขอใช้ถุงแพทย์ของฉัน 'ฉันกล่าวว่า 'เขาจะคิด
ว่าฉันกำลังจะไปเยี่ยมผู้ป่วย.'
'ที่ยอดเยี่ยม!' โฮล์มส์กล่าวว่า 'ฉันมีความคิดเดียวกันกับตัวเอง.'
เขาไม่ได้รู้ว่าฉันได้บรรจุโคเคน
เงินและปืนในถุงแพทย์ของฉันเป็น.
โฮล์มส์ส่งมาให้ผมออกมาก่อนที่เขาจะหารถแท็กซี่ เรา
ขับรถผ่านถนนกระโดดออกจากรถแท็กซี่ที่
วิ่งไปทางใดทางหนึ่งและพบรถแท็กซี่อีก แต่ใน
สถานีโฮล์มส์กล่าวว่า 'อริอาร์ตี้อยู่ที่นี่ เขาได้ดำเนินการตาม
เรา เราต้องเปลี่ยนรถไฟโดยเร็วที่สุดเท่าที่เราสามารถทำได้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมเข้าใจผิด " " โฮล์มส์กล่าว เขายังไม่ตาย ฉันบอกคุณว่า" คุณเคยบอกผม แต่เมื่อไหร่ล่ะ ? ที่ไหน ?ในจดหมายฉัน เบอร์ลิน - ทุกกรณี สามคำ เป็นง่ายข้อความที่ซ่อนเร้น วัตสัน ฉันคิดว่าแม้แต่คุณ . . . . . . . โอ้ , มันไม่สำคัญ ความจริงคือ มอริอาตี้มีชีวิตอยู่และฟรีในลอนดอน เขาฆ่าผู้หญิงเท่านั้น3 สัปดาห์ก่อน เขาจะฆ่าอีกถ้าฉันไม่หยุดเขามันคือการต่อสู้ไปสู่ความตายระหว่างเรา มากับฉันและช่วยฉัน , วัตสัน ว่าคุณจะมา !" แน่นอนผมจะมา เพื่อน " ผมพูดเขายิ้มแล้ววางกลับบนเก้าอี้ ในวินาทีที่เขาหลับ เร็วๆ ฉันให้เขาฉีดยาให้เขาหลับอยู่ จากนั้น ด้วยความช่วยเหลือของการปรุงอาหารของฉัน ฉันใส่เขาเตียงและล็อกประตูห้องนอน หลังจากที่ฉันดื่ม และนั่งคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องทำบางทีฉันอาจจะยังไม่ได้เข้าใจโฮมส์ซ่อนข้อความ แต่ผมก็เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้ชายคนนี้ เขาโกรธ - ฉันรู้แล้ว ทั้งหมดนั้นความชั่วร้ายในตัวเขา เขาเรียก โมริอาร์ตี้ การต่อสู้กับมอริอาตี้เป็นการต่อสู้ที่กำลังเกิดขึ้นภายในของเขาเอง หัวผมเคยหวังไว้ว่า แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ ตายแล้ว เขาคือไม่ ตอนนี้ผู้หญิงถูกฆาตกรรม ฉันรู้สึกว่าเลือดของเธอบนมือของผม เวลามีมาเมื่อฉันต้องบอกสิ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับโฮล์มส์เขา ครั้งแรก ฉันมีเพื่อให้แน่ใจว่าผมเข้าใจทุกอย่างฉันเรียกแท็กซี่ไปที่ถนนเบเกอร์ และเข้าไปใน hoi2 : ! E5S : ~ ผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ฉันตามหา แต่ฉันเริ่มc . ~ ห้องรกรุงรังเต็มไปด้วยหนังสือพิมพ์เก่า ฉันค้นหาสี่ชั่วโมง แต่พบว่าไม่มีอะไร ที่สี่โมงเช้าฉันหยุด ฉันไปหน้าต่างและมองออกไปที่ท้องฟ้ามืดทันใดนั้น ฉันรู้ว่าต้องทำยังไง บ้านตรงกันข้ามที่โฮล์มส์เคยเห็น โมริอาร์ตี้ ฉันวิ่งข้ามถนนและทำลายล็อคประตูหลังของบ้าน ห้องพักทุกห้องว่างเปล่าทั้งหมดยกเว้นหนึ่งห้องนอน มี เตียง ตู้ และกล่องเต็มรูปแบบของเอกสาร เอกสารทั้งหมดเกี่ยวกับฆาตกรฆ่า บางส่วนถูกตัดออกจากหนังสือพิมพ์ , คนอื่นถูกเขียนโดยฆาตกรเองเขาอธิบายในแต่ละฆาตกรรมกับความเพลิดเพลินที่ป่วยสิ่งที่เค้าทำภายใต้บทความผมพบว่าบางขวดแก้วของชนิดที่ใช้ในโรงพยาบาล ในพวกเขาเป็นชิ้นร่างกายของผู้หญิง ในขวดสุดท้ายเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดของชิ้นส่วนของร่างกายของลูกน้อยทั้งหมด - .ตอนที่ผมเห็น ทุกความรู้สึกที่เคยเป็นมิตรมี เชอร์ล็อค โฮล์มส์ เสียชีวิตอยู่ภายในตัวฉัน ตอนนี้ ฉันสามารถตรงไปเลสตราดและขอให้เขาจับ โฮล์มส์แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำมัน ผมไม่ได้ต้องการ อังกฤษไม่รู้ว่า โฮล์มส์ เมื่อเป็นคนดีและฉลาดกลายเป็น สิ่งชั่วร้ายทุกอย่างที่ซ่อนที่ดีที่สุดจากโลก ฉัน ฉันคนเดียว จะเผชิญหน้ากับเขา และเขาอาชญากรรมฉันออกไปในตอนเช้าอากาศเย็น . ผมรู้สึกแปลก ๆสงบ แต่ยังตื่นเต้นโฮล์มส์ยังนอนอยู่ ค้นหา เสื้อผ้าของเขายาเสพติดและปืน แต่กลับพบเพียงเงินเล็กน้อย และของเขากระตั้วแทงเสือเงิน ผมเขียนจดหมายถึง เลสตราด ฉันบอกฉันทำเพื่อเอาไปให้ผู้จัดการธนาคารของฉัน ถ้าฉันล้มเหลวกลับ ฉันขอให้เขาส่งให้เลสตราด ในจดหมายฉันบอกทุกอย่างที่ผมรู้เกี่ยวกับเชอร์ล็อคเลสเตรดโฮล์มส์ และฆาตกรฆาตกรรมผมเหนื่อย แต่ผมรู้ว่าผมต้องตื่นก่อน ฉันต้องดูโฮล์มส์ตลอดเวลา ฉันตัดสินใจที่จะใช้โคเคนที่เขามีให้ฉัน ผมเติมน้ำไปยา และใส่ลงในขวดยา . แล้วฉันฉีดเข้าไปในแขนของฉันมันเป็นเวลาที่จะดูที่โฮล์มส์ ที่ผมเปิดประตู ผมเห็นเตียงว่างเปล่า เขาอยู่เบื้องหลังประตู เขาพยายามจะทำร้ายฉัน แต่ ยา ทำ ให้ ฉันด่วน ฉันเลยโดดออกจากทาง . วัตสัน ! เขาร้องไห้ . . . ท่านที่รัก ! ฉันคิดว่านายคือโมริอาร์ตี้ หนึ่งคนของเขาในสวนของคุณ เราต้องไปเดี๋ยวนี้ มันมากเกินไปอันตรายอยู่ !ผู้ชายที่เขาได้เห็นคือ วิลเลียม ของฉันคนสวน’ ผมจะกลับไปเก็บของ " ผมพูดไม่มีที่เก็บ ! เขาไม่ต้องรู้ว่าเรากำลังทำอะไร !ให้ฉันเอากระเป๋าหมอของฉัน " ผมพูด " เขาจะคิดว่าว่าผมจะไปเยี่ยมคนไข้”" " เยี่ยม ! โฮล์มส์กล่าวว่า . ฉันมีความคิดเดียวกันเอง”เขายังไม่รู้ว่าผมได้บรรจุโคเคนเงินและปืนอยู่ในกระเป๋าของหมอโฮล์มส์ส่งฉันออกไปก่อนที่เขาจะหารถรับจ้าง เราขับรถผ่านถนน , กระโดดออกมาจากแท็กซี่วิ่งบางวิธี และพบว่า แท็กซี่คันอื่น แต่ที่สถานีโฮล์มส์กล่าวว่ามอริอาตี้ที่นี่เลย เขาได้ตามเรา เราต้องเปลี่ยนสายรถไฟเร็วที่สุดเท่าที่เราสามารถ .