EPILOGUETHE TRAINING OF PROFESSIONA

EPILOGUE

THE TRAINING OF PROFESSIONALS

by A. N. Whitehead

Another great fact confronting the modern world is the discovery of the method of training professionals, who specialise in particular regions of thought and thereby progressively add to the sum of knowledge within their respective limitations of subject. In consequence of the success of this professionalising of knowledge, there are two points to be kept in mind, which differentiate our present age from the past. In the first place, the rate of progress is such that an individual human being, of ordinary length of life, will be called upon to face novel situations which find no parallel in his past. The fixed person for the fixed duties, who in older societies was such a godsend, in the future will be a public danger. In the second place, the modern professionalism in knowledge works in the opposite direction so far as the intellectual sphere is concerned. The modern chemist is likely to be weak in zoology, weaker still in his general knowledge of the Elizabethan drama, and completely ignorant of the principles of rhythm in English versification. It is probably safe to ignore his knowledge of ancient history. Of course I am speaking of general tendencies; for chemists are no worse than engineers, or mathematicians, or classical scholars. Effective knowledge is professionalised knowledge, supported by a restricted acquaintance with useful subjects subservient to it.

This situation has its dangers. It produces minds in a groove. Each profession makes progress, but it is progress in its own groove. Now to be mentally in a groove is to live in contemplating a given set of abstractions. The groove prevents straying across country, and the abstraction abstracts from something to which no further attention is paid.- But there is no groove of abstractions which is adequate for the comprehension of human life. Thus in the modern world, the celibacy of the medieval learned class has been replaced by a celibacy of the intellect which is divorced from the concrete contemplation of the complete facts. Of course, no one is merely a mathematician, or merely a lawyer. People have lives outside their professions or their businesses. But the point is the restraint of serious thought within a groove. The remainder of life is treated superficially, with the imperfect categories of thought derived from one profession.

The dangers arising from this aspect of professionalism are great, particularly in our democratic societies. The directive force of reason is weakened. The leading intellects lack balance. They see this set of circumstances, or that set; but not both sets together. The task of co-ordination is left to those who lack either the force or the character to succeed in some definite career. In short, the specialised functions of the community are performed better and more progressively, but the generalised direction lacks vision. The progressiveness in detail only adds to the danger produced by the feebleness of co-ordination.

We are left with no expansion of wisdom and with greater need of it. Wisdom is the fruit of a balanced development. It is this balanced growth of individuality which it should be the aim of education to secure. The most useful discoveries for the immediate future would concern the furtherance of this aim without detriment to the necessary intellectual professionalism.

(from Science and the Modern World, Cambridge University Press, 1953)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โหยหวนการฝึกอบรมของผู้เชี่ยวชาญโดย A. N. Whiteheadความเป็นจริงดีเผชิญหน้ากับโลกสมัยใหม่คือ การค้นพบวิธีการฝึกอบรมมืออาชีพ เชี่ยวชาญโดยเฉพาะภูมิภาคของความคิด และความก้าวหน้าจึงเพิ่มผลรวมของความรู้ภายในข้อจำกัดที่เกี่ยวข้องของเรื่อง สาเหตุมาจากความสำเร็จของ professionalising นี้ความรู้ มีสองจุดเพื่อเก็บไว้ในใจ ซึ่งแยกความแตกต่างของเรายุคปัจจุบันจากอดีต ในสถานที่แรก อัตราความก้าวหน้าเป็นสิ่งที่จะเรียกตัวบุคคลมนุษย์ ความยาวปกติของชีวิต เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ใหม่ที่ค้นหาไม่พร้อมกันในอดีตของเขา ท่านถาวรสำหรับหน้าที่ถาวร ผู้ในสังคมเก่ามีใคร ในอนาคตจะเป็นสาธารณภัย ในสถานที่สอง เป็นมืออาชีพที่ทันสมัยในความรู้ทำงานในทิศทางตรงข้ามดังทรงกลมทางปัญญาเกี่ยวข้อง นักเคมีสมัยใหม่มีแนวโน้มที่จะอ่อนในสัตววิทยา อ่อนแอกว่ายังคงความรู้ทั่วไปของละครเอลิซาเบธ และไม่รู้ทั้งหมดของหลักการของจังหวะในภาษาอังกฤษ versification เป็นผู้ละเว้นความรู้ประวัติศาสตร์ แน่นอนผมพูดของแนวโน้มทั่วไป นักเคมีได้ไม่แย่กว่า วิศวกร หรือ mathematicians หรือนักวิชาการคลาสสิก ความรู้มีประสิทธิภาพคือ ความรู้ professionalised สนับสนุน โดยใกล้ชิดที่จำกัดกับวิชา subservient มันมีประโยชน์สถานการณ์นี้มีอันตรายของ มันผลิตในร่อง แต่ละอาชีพทำให้ความคืบหน้า แต่มันเป็นความคืบหน้าในร่องของตัวเอง ตอนนี้ จิตใจอยู่ในร่องเป็นการใคร่ครวญการตั้งค่าที่กำหนดของ abstractions ร่องป้องกันการพลัดหลงทั่วประเทศ และ abstraction ที่ abstracts จากบางสิ่งบางอย่างไปซึ่งถึงไม่จ่าย. - แต่มีร่องไม่มีของ abstractions ซึ่งเพียงพอสำหรับความเข้าใจของชีวิตมนุษย์ ดังนั้น ในโลกสมัยใหม่ พรหมจรรย์ของคลาเรียนยุคกลางถูกแทนที่ ด้วยพรหมจรรย์ของสติปัญญาซึ่งหย่าร้างจากการทำสมาธิคอนกรีตข้อเท็จจริงสมบูรณ์ แน่นอน ไม่มีใครเป็นเพียงนักคณิตศาสตร์ หรือเพียงทนายความ ท่านมีชีวิตอยู่นอกอาชีพหรือธุรกิจของตน แต่จุดจะยับยั้งชั่งใจความคิดร้ายแรงภายในร่อง ส่วนที่เหลือของชีวิตถือว่าเผิน ๆ กับประเภทไม่สมบูรณ์ของความคิดที่มาจากอาชีพหนึ่งอันตรายที่เกิดจากแง่มุมของความเป็นมืออาชีพดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมประชาธิปไตย เหตุผลแรง directive จะลดลง Intellects นำขาดดุล เห็นชุดนี้ของสถานการณ์ หรือที่ ตั้ง แต่ไม่ใช่ทั้งสองชุดด้วยกัน งานประสานด้านการผู้ขาดแรงหรือตัวละครจะประสบความสำเร็จในอาชีพบางอย่างแน่นอน ในระยะสั้น ดำเนินการฟังก์ชันเฉพาะของชุมชนดีขึ้น และมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ทิศทางทั่วไปขาดวิสัยทัศน์ นำพาในรายละเอียดเฉพาะเพิ่มต่ออันตรายที่ผลิต โดย feebleness ของประสานเราอยู่ กับการขยายตัวของภูมิปัญญา และต้องมากขึ้นของมัน ภูมิปัญญาเป็นผลของการพัฒนาที่สมดุล เจริญเติบโตนี้สมดุลของบุคลิกลักษณะที่ควรเป็นจุดมุ่งหมายของการศึกษาการรักษาความปลอดภัย ได้ การค้นพบประโยชน์ในอนาคตทันทีจะกังวลภายใต้จุดมุ่งหมายนี้โดยไม่ต้องการความเป็นมืออาชีพทางปัญญาจำเป็นทำลาย(จากวิทยาศาสตร์และโลกสมัยใหม่ กดมหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ 1953)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทส่งท้ายการฝึกอบรมของผู้เชี่ยวชาญโดยเฮดอีกหนึ่งความจริงที่ยิ่งใหญ่เผชิญหน้ากับโลกสมัยใหม่คือการค้นพบวิธีการของผู้เชี่ยวชาญด้านการฝึกอบรมที่มีความเชี่ยวชาญในภูมิภาคโดยเฉพาะอย่างยิ่งของความคิดและความก้าวหน้าจึงเพิ่มผลรวมของความรู้ที่อยู่ในข้อ จำกัด ของตนของเรื่อง อันเป็นผลจากความสำเร็จของ professionalising ของความรู้นี้มีสองจุดที่จะต้องเก็บไว้ในใจซึ่งความแตกต่างของอายุปัจจุบันของเราจากที่ผ่านมา ในครั้งแรกที่อัตราของความคืบหน้าเป็นเช่นนั้นมนุษย์แต่ละสามัญของความยาวของชีวิตจะได้รับการเรียกร้องที่จะเผชิญกับสถานการณ์นวนิยายซึ่งหาคู่ขนานในอดีตของเขา คนคงทำหน้าที่คงที่ในสังคมเก่าเป็นเช่นสวรรค์ในอนาคตจะเป็นอันตรายสาธารณะ ในสถานที่ที่สองเป็นมืออาชีพที่ทันสมัยในความรู้การทำงานในทิศทางที่ตรงข้ามเพื่อให้ห่างไกลเป็นรูปทรงกลมทางปัญญาเป็นห่วง นักเคมีที่ทันสมัยมีแนวโน้มที่จะอ่อนแอในสัตววิทยาที่อ่อนแอยังคงอยู่ในความรู้ทั่วไปของเขาในละครลิซาเบ ธ และสมบูรณ์งมงายของหลักการของจังหวะในฉันทลักษณ์ภาษาอังกฤษ มันอาจจะมีความปลอดภัยที่จะไม่สนใจความรู้ของประวัติศาสตร์โบราณ แน่นอนผมกำลังพูดถึงแนวโน้มทั่วไป สำหรับนักเคมีจะไม่เลวร้ายยิ่งกว่าวิศวกรหรือนักคณิตศาสตร์หรือนักวิชาการคลาสสิก ความรู้ที่มีประสิทธิภาพ professionalised ความรู้โดยการสนับสนุนจากความใกล้ชิด จำกัด กับอาสาสมัครที่มีประโยชน์ยอมจำนนไป. สถานการณ์นี้มีอันตรายของมัน มันก่อให้เกิดความคิดในร่อง แต่ละอาชีพจะทำให้ความคืบหน้า แต่มันก็เป็นความคืบหน้าในร่องของตัวเอง ตอนนี้จะเป็นทางจิตใจในร่องคือการอาศัยอยู่ในใคร่ครวญชุดที่กำหนดของนามธรรม ร่องป้องกันการพลัดหลงทั่วประเทศและบทคัดย่อนามธรรมจากบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีความสนใจต่อไปคือ paid.- แต่มีร่องของนามธรรมซึ่งเป็นที่เพียงพอสำหรับความเข้าใจของชีวิตมนุษย์ไม่มี เพราะฉะนั้นในโลกสมัยใหม่พรหมจรรย์ของชั้นได้เรียนรู้ในยุคกลางได้ถูกแทนที่โดยพรหมจรรย์ของสติปัญญาที่มีการหย่าขาดจากฌานที่เป็นรูปธรรมของข้อเท็จจริงที่สมบูรณ์ แน่นอนว่าไม่มีใครเป็นเพียงนักคณิตศาสตร์หรือเพียงทนายความ คนที่มีชีวิตนอกอาชีพหรือธุรกิจของพวกเขา แต่ประเด็นก็คือความยับยั้งชั่งใจของความคิดอย่างรุนแรงภายในร่องที่ ส่วนที่เหลือของชีวิตคือการได้รับการรักษาเผินๆกับประเภทที่ไม่สมบูรณ์ของความคิดมาจากหนึ่งในอาชีพ. อันตรายที่เกิดขึ้นจากแง่มุมของความเป็นมืออาชีพนี้จะดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมประชาธิปไตยของเรา แรงสั่งเหตุผลอ่อนแอ ภูมิปัญญาชั้นนำขาดความสมดุล พวกเขาเห็นชุดของสถานการณ์หรือชุดที่ว่านี้; แต่ไม่ทั้งสองชุดด้วยกัน งานของการประสานงานที่เหลือให้กับผู้ที่ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งหรือบังคับตัวละครตัวนี้จะประสบความสำเร็จในบางอาชีพที่แน่นอน ในระยะสั้นที่ฟังก์ชั่นเฉพาะของชุมชนที่มีการดำเนินการที่ดีขึ้นและมีความก้าวหน้ามากขึ้น แต่ทิศทางทั่วไปขาดวิสัยทัศน์ progressiveness ในรายละเอียดเท่านั้นที่จะเพิ่มอันตรายที่เกิดขึ้นจากความอ่อนแอของการประสานงานได้. เราจะเหลือกับการขยายตัวของภูมิปัญญาไม่มีและมีความจำเป็นมากขึ้นของมัน ภูมิปัญญาเป็นผลไม้ของการพัฒนาที่สมดุล มันเป็นอย่างนี้การเจริญเติบโตที่สมดุลของความแตกต่างกันซึ่งมันควรจะเป็นจุดมุ่งหมายของการศึกษาเพื่อรักษาความปลอดภัย การค้นพบที่มีประโยชน์มากที่สุดในอนาคตอันใกล้จะเกี่ยวข้องกับการผลักดันของจุดมุ่งหมายนี้โดยไม่มีความเสียหายกับความเป็นมืออาชีพทางปัญญาที่จำเป็น. (จากวิทยาศาสตร์และโลกสมัยใหม่, Cambridge University Press, 1953)