Marine and coastal protected areas

Marine and coastal protected areas (MCPAs) are complex social-ecological systems. In recent decades,
stakeholder participation has been widely encouraged in MCPA design and management strategy to
enable these conservation projects to last over time and produce the expected results. This paper will
discuss stakeholder participation in three MCPAs in the south-western Gulf of California in Mexico: Cabo
Pulmo National Park, Loreto Bay National Park and Archipelago Espíritu Santo National Park. It will use a
qualitative approach (such as semi-structured interviews and observations) to analyze MCPA governance,
along with a literature review of specialized and official government documents. Three phases
will be studied: MCPA design, MCPA management plan creation and MCPA management board meetings.
Results suggest that in the early 2010s, these protected areas were assigned a mixture of governance
types: governance by government and shared governance. Certain actions show that park authorities,
largely supported by environmental non-governmental organizations, have attempted to improve MCPA
decision-making processes through a participative approach, but that there is unequal stakeholder
participation in such initiatives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางทะเลและการป้องกันพื้นที่ชายฝั่ง (MCPAs) มีความซับซ้อนระบบสังคมระบบนิเวศ ในทศวรรษที่ผ่านมา
มีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสียได้รับการสนับสนุนอย่างกว้างขวางในการออกแบบและการจัดการกลยุทธ์ MCPA ที่จะ
ช่วยให้โครงการอนุรักษ์เหล่านี้จะมีอายุการใช้ในช่วงเวลาและก่อให้เกิดผลที่คาดหวัง กระดาษนี้จะ
หารือเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในสาม MCPAs ในทิศตะวันตกเฉียงใต้อ่าวแคลิฟอร์เนียในเม็กซิโก: Cabo
Pulmo อุทยานแห่งชาติ Loreto อุทยานแห่งชาติอ่าวและเกาะเอสปีรีตูซานโตอุทยานแห่งชาติ มันจะใช้
วิธีการเชิงคุณภาพ (เช่นการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างและการสังเกต) วิเคราะห์ MCPA กำกับดูแล
พร้อมกับการทบทวนวรรณกรรมของผู้เชี่ยวชาญและอย่างเป็นทางการเอกสารตามที่รัฐบาล สามขั้นตอน
จะมีการศึกษา:. ออกแบบ MCPA, MCPA สร้างแผนบริหารจัดการและการประชุมคณะกรรมการบริหาร MCPA
ผลการวิจัยแนะนำว่าในช่วงต้นยุค 2010, การป้องกันพื้นที่เหล่านี้ได้รับมอบหมายให้เป็นส่วนผสมของการกำกับดูแล
ประเภทการกำกับดูแลโดยรัฐบาลและการกำกับดูแลที่ใช้ร่วมกัน การกระทำบางอย่างแสดงให้เห็นว่าเจ้าหน้าที่อุทยาน
ได้รับการสนับสนุนส่วนใหญ่โดยองค์กรพัฒนาเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมมีความพยายามที่จะปรับปรุง MCPA
กระบวนการตัดสินใจผ่านวิธีการมีส่วนร่วม แต่ที่มีผู้มีส่วนได้เสียที่ไม่เท่ากัน
มีส่วนร่วมในโครงการดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่คุ้มครองทางทะเลและชายฝั่ง ( mcpas ) มีความซับซ้อนทางสังคมนิเวศวิทยาระบบ ในทศวรรษที่ผ่านมา ,การมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียได้รับการสนับสนุนอย่างกว้างขวางในการออกแบบ mcpa และกลยุทธ์การจัดการเปิดโครงการอนุรักษ์เหล่านี้ล่าสุดตลอดเวลา และผลิตผลลัพธ์ที่คาดไว้ กระดาษนี้จะกล่าวถึงการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใน 3 mcpas ในภาคตะวันตกเฉียงใต้อ่าวแคลิฟอร์เนียเม็กซิโก : คาโบอุทยานแห่งชาติโลเรโต้ pulmo , อุทยานแห่งชาติอ่าวและหมู่เกาะ ESP íริ ซานโต อุทยานแห่งชาติ จะใช้วิธีการเชิงคุณภาพ เช่น การสัมภาษณ์ และการสังเกต ) เพื่อวิเคราะห์ mcpa ธรรมาภิบาล ,พร้อมกับทบทวนวรรณกรรมของผู้เชี่ยวชาญและเอกสารของรัฐบาลอย่างเป็นทางการ สามเฟสจะใช้ mcpa ออกแบบ mcpa การจัดการแผนสร้างและการประชุมคณะกรรมการบริหาร mcpa .ชี้ให้เห็นว่าในยุคก่อนนี้ พื้นที่ ได้รับการผสมในการปกครองประเภท : ธรรมาภิบาล โดยรัฐบาล และการบริหารจัดการร่วมกัน การกระทำบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าเจ้าหน้าที่ปาร์คส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากองค์กรพัฒนาเอกชนด้านสิ่งแวดล้อม ได้พยายามที่จะปรับปรุง mcpaกระบวนการตัดสินใจผ่านวิธีการแบบมีส่วนร่วม แต่ว่ามีส่วนได้ส่วนเสียที่ไม่เท่ากันการมีส่วนร่วมในโครงการดังกล่าว