In general, the chemical compositio

In general, the chemical composition and amino acid profile of
test feed ingredients were in good agreement with published data
(Hue et al., 2010; Phuc and Lindberg, 2000, 2001; Tram et al., 2011).
The CP content (range 22.5–23.4%) of the diets studied was within
the range (19–30% CP) required for normal growth rate in Pangasius
fingerlings, but lower than the CP content required (27–32% CP) for
maximum growth rate (Hung et al., 2002). The dietary content of
arginine (13.2–14.8 g kg−1), histidine (3.2–6.4 g kg−1), leucine (16.0–
17.6 g kg−1), methionine (4.0–5.9 g kg−1), phenylalanine (9.1–
10.6 g kg−1) and valine (9.5–10.5 g kg−1) exceeded the requirements
of channel catfish (Wilson et al., 1980), whilst the dietary
content of lysine (6.6–9.3 g kg−1), threonine (5.7–7.7 g kg−1) and
isoleucine (9.0–10.2 g kg−1) met the requirements of channel catfish
(Wilson, 1989). Almost all EAA profiles in diets tested in the present study
were high compared with the EAA recommendations for tilapia (Jackson
and Capper, 1982) and common carp (Schwarz and Kirchgessner, 1988).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทั่วไป ส่วนประกอบทางเคมีและกรดอะมิโนของวัตถุดิบอาหารที่ทดสอบอยู่ในข้อตกลงที่ดีพร้อมเผยแพร่ข้อมูล(เว้ et al. 2010 พุกและไทเทเนียม 2000, 2001 รถราง et al. 2011)แก้ไขเนื้อหา CP (ช่วง 22.5 – 23.4%) ของอาหารที่ศึกษาภายในช่วง (CP 19 – 30%) ที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตปกติใน Pangasiusชนิด แต่ต่ำกว่า CP เนื้อหาจำเป็น (27 – 32% CP) สำหรับอัตราการเติบโตสูงสุด (Hung et al. 2002) เนื้อหาของอาหารอาร์จินี (13.2 – 14.8 กรัม kg−1), histidine (3.2-6.4 g kg−1) leucine (16.0 –17.6 กรัม kg−1), เมไทโอนีน (kg−1 4.0 – 5.9 กรัม) phenylalanine (9.1 –10.6 กรัม kg−1) และวาลีน (9.5-10.5 g kg−1) เกินความต้องการช่องปลาดุก (Wilson et al. 1980), ในขณะที่การบริโภคอาหารเนื้อหาของไลซีน (6.6 – 9.3 g kg−1), ทรีโอนีน (5.7 – 7.7 g kg−1) และisoleucine (kg−1 9.0 – 10.2 กรัม) ตรงตามความต้องการของปลากดอเมริกัน(Wilson, 1989) โพรไฟล์ EAA เกือบทั้งหมดในอาหารทดสอบในการศึกษาได้สูงเมื่อเทียบกับปลานิล (แจ็คสันเที่ยว EAAและปิด ฝา 1982) และปลาไน (Schwarz และ Kirchgessner, 1988)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยทั่วไปองค์ประกอบทางเคมีและกรดอะมิโนของ
วัตถุดิบอาหารทดสอบอยู่ในข้อตกลงที่ดีกับข้อมูลที่เผยแพร่
(Hue et al, 2010;. Phuc และ Lindberg, 2000, 2001. รถราง et al, 2011).
เนื้อหา CP (ช่วง 22.5-23.4%) ของอาหารที่ศึกษาอยู่ใน
ช่วง (19-30% CP) ที่จำเป็นสำหรับอัตราการเจริญเติบโตตามปกติในปลาสวาย
ปลา แต่ต่ำกว่าเนื้อหา CP ที่ต้องการ (27-32% CP) สำหรับ
อัตราการเติบโตสูงสุด (Hung et al., 2002) เนื้อหาการบริโภคอาหารของ
อาร์จินี (13.2-14.8 กรัมต่อกิโลกรัม-1), ฮิสติดีน (3.2-6.4 กรัมต่อกิโลกรัม-1), leucine (16.0-
17.6 กรัมต่อกิโลกรัม-1), methionine (4.0-5.9 กรัมต่อกิโลกรัม-1), phenylalanine ( 9.1-
10.6 กรัมต่อกิโลกรัม-1) และวาลีน (9.5-10.5 กรัมต่อกิโลกรัม-1) เกินความต้องการ
ของช่องดุก (วิลสัน et al., 1980) ในขณะที่การบริโภคอาหารที่
เนื้อหาของไลซีน (6.6-9.3 กรัมต่อกิโลกรัม-1) รีโอนีน (5.7-7.7 กรัมต่อกิโลกรัม-1) และ
ไอโซลิวซีน (9.0-10.2 กรัมต่อกิโลกรัม-1) พบกับความต้องการของปลาดุกช่องทาง
(วิลสัน, 1989) เกือบทั้งหมดโปรไฟล์ EAA ในอาหารการทดสอบในการศึกษาครั้งนี้
ได้รับการสูงเมื่อเทียบกับคำแนะนำ EAA สำหรับปลานิล (แจ็คสัน
และ Capper, 1982) และปลาคาร์พที่พบบ่อย (Schwarz และ KIRCHGESSNER, 1988)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทั่วไป , องค์ประกอบทางเคมีและโปรไฟล์ของกรดอะมิโนส่วนผสมอาหารทดสอบอยู่ในข้อตกลงกับการเผยแพร่ข้อมูล( ฮิว et al . , 2010 ; ฟุก และ ลินด์แบร์ค , 2000 , 2001 ; รถราง et al . , 2011 )CP เนื้อหา ( ช่วง 22.5 ( 23.4% ) ของอาหารที่ใช้ในการศึกษา คือ ภายในช่วงที่ 19 – 30 % CP ) ที่จำเป็นสำหรับอัตราการเจริญเติบโตปกติในปลาลูกปลา แต่ต่ำกว่า CP เนื้อหาที่ต้องการ ( 27 - 32 % CP )อัตราการเจริญเติบโตสูงสุด ( แขวน et al . , 2002 ) ปริมาณของอาหารอาร์จินีน ( 13.2 ) 14.8 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) ฮิสทิดีน ( 3.2 ) 6.4 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) ลิวซีน ( 16.0 จำกัด17.6 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) , เมทไธโอนีน ( 4.0 –กก 5.9 กรัม− 1 ) ฟีนิลอะลานิน ( 9.1 )10.6 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) และ วาลีน ( 9.5 และ 10.5 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) เกินความต้องการของปลาดุกอุย ( วิลสัน et al . , 1980 ) , ในขณะที่อาหารเนื้อหาของไลซีน ( 6.6 ) 9.3 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) ทรีโอนีน ( 5.7 7.7 กรัมต่อกิโลกรัม ( − 1 ) และไอโซลิวซีน ( 9.0 กก. 10.2 กรัม ( − 1 ) ตรงตามความต้องการของปลาดุกช่อง( Wilson , 1989 ) เกือบทั้งหมดโปรไฟล์ eaa ในอาหารทดสอบในการศึกษาปัจจุบันสูงเมื่อเทียบกับ eaa แนะนำปลานิล ( แจ็คสันกับแคปเปอร์ , 1982 ) และปลาไน ( ชวาร์ซ และ kirchgessner , 1988 )