when the look on his face showed wh

when the look on his face showed what he was thinking. And at
that exact moment his eyes met O'Brien's.
O'Brien was pushing his glasses up his nose. But Winston
knew - yes he knew - that O'Brien was thinking the same thing
as he was. 'I am w i th you,' O'Brien seemed to say to him. 'I hate
all this too.' And then the moment of intelligence was gone and
O'Brien's face looked like everybody else's.
•
Winston wrote the date in his diary: April 4th 1984. Then he
stopped. He did not know definitely that this was 1984. He was
thirty-nine, he believed - he had been born in 1944 or 1945. But
nobody could be sure of dates, not really.
Who am I writing this diary for?' he asked himself suddenly.
For the future, for the unborn. But if the future was like the
present, it would not listen to him. And if it was different, his
situation would be meaningless.
The telescreen was playing marching music. What had he
intended to say? Winston stared at the page, then began to write:
Freedom is the freedom to say that two and two make four. If you have
that, everything else follows . . . He stopped. Should he go on? If he
wrote more or did not write more, the result would be the same.
The Thought Police would get him. Even before he wrote
anything, his crime was clear. Thoughtcrime, they called it.
It was always at night - the rough hand on your shoulder, the
lights in your face. People just disappeared, always during the
night. And then your name disappeared, your existence was
denied and then forgotten. You were, in Newspeak, vaporized.
Suddenly he wanted to scream. He started writing, fast:
DOWN WITH BIG BROTHER
DOWN WITH BIG BROTHER
DOWN WITH BIG BROTHER

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อดูบนใบหน้าของเขาแสดงว่าเขาคิด และที่
ที่แน่นอนขณะที่ตาพบของโอไบรอัน
O'Brien ถูกผลักดันเขาแก้วขึ้นจมูกของเขา แต่วินสตัน
รู้ - ใช่เขา รู้ - ว่า โอไบรอันคิดเหมือน
เขาเป็น ' ฉัน w ผม th คุณ โอไบรอันดูเหมือนจะ พูดกับเขา ' ฉันเกลียด
ทั้งหมดนี้เกินไป.' แล้ว ช่วงเวลาของปัญญาก็หายไป และ
O'Brien ของหน้าดูเหมือนทุกคนของ
•
วินสตันเขียนวันที่ในไดอารี่ของเขา: 1984 เมษายน 4 แล้วเขา
หยุด เขาไม่ทราบแน่นอนว่า นี้คือ 1984 เขา
สามสิบเก้า เขาเชื่อว่า - เขาได้เกิดใน 1944 1945 แต่
ใครอาจไม่แน่ใจวัน จริง ๆ
ที่ฉันเขียนไดอารี่นี้สำหรับ?' เขาถามตัวเองก็ได้
สำหรับอนาคต สำหรับในทารกได้ แต่ ถ้าอนาคตเป็นเหมือนการ
ปัจจุบัน มันจะไม่ฟังเขา และ ถ้ามันแตกต่างกัน เขา
สถานการณ์จะไม่
telescreen ถูกเล่นเพลงสวนสนาม อะไรมีเขา
บอก วินสตันจ้องไปที่หน้า แล้วเริ่มเขียน:
เสรีภาพมีอิสระที่จะพูดว่า สองบวกสองสี่ ถ้าคุณมี
ว่า แท๊กซี่ตาม... เขาหยุดทำงาน เขาควรไปใน ถ้าเขา
เขียนเพิ่มเติม หรือไม่ได้เขียนเพิ่มเติม ผลจะเหมือนกัน
ตำรวจคิดว่าจะรับเขาไว้ ที่เขาเขียน
อะไร อาชญากรรมของเขาชัดเจน Thoughtcrime พวกเขาเรียกมัน
ก็เสมอในเวลากลางคืน - มือหยาบบนไหล่ของคุณ การ
ไฟหน้าของคุณ คนเพิ่งหายตัวไป ตลอดเวลาระหว่าง
คืน แล้วชื่อของคุณหายไป การดำรงอยู่ถูก
ปฏิเสธแล้ว ลืม คุณได้ ในนิวสปีก ระเหย
ก็เขาอยากร้อง เขาเริ่มต้นเขียน ได้อย่างรวดเร็ว:
ลงกับบรา
ลงกับบรา
ลงกับบรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อใบหน้าของเขาพบว่าเขาคิดยังไง และในวินาทีนั้นดวงตาของเขา

โอไบอันเจอโอไบอัน . ผลักดันแว่นตาของเขาขึ้นจมูกของเขา แต่วินสตัน
รู้ - ใช่ เขารู้ว่า โอ ไบรอัน ก็คิดเหมือนกัน
เป็นเขา . . . ฉัน w ฉัน th , ' O ' Brien ดูเหมือนจะพูดกับเขา ฉันเกลียด
ทั้งหมดนี้เหมือนกัน และช่วงเวลาของความฉลาดก็หายไปและ
หน้า O ' Brien เหมือนคนอื่นๆ
-
วินสตันเขียนวันที่ในไดอารี่ของเขา : 4 เมษายน 2527 แล้วเขา
หยุด เขาไม่ได้รู้ว่านี้คือ 1984 เขา
39 , เขาเชื่อว่าเขาเกิดใน ค.ศ. 1944 หรือ 1945 แต่ไม่มีใครแน่ใจ

วันที่ไม่ได้จริงๆ ที่ฉันเขียนไดอารี่นี้ ? ' เขาถามตัวเองอย่างกระทันหัน
สำหรับอนาคตที่ยังไม่เกิด แต่ถ้าอนาคตเหมือน
ปัจจุบัน ก็จะไม่ฟังเขาและถ้ามันแตกต่างกัน สถานการณ์ของเขา

จะไม่มีความหมาย telescreen เล่นสวนสนามโหลดเพลง สิ่งที่เขา
ตั้งใจจะพูด วินสตัน จ้องหน้า เริ่มเขียนแล้ว :
อิสระมีเสรีภาพที่จะพูดสอง สองเป็นสี่ ถ้าคุณมี
ที่ทุกอย่างอื่นดังนี้ . . . . . . . เขาหยุด เขาควรจะไป ถ้าเขา
เขียนเพิ่มเติมหรือไม่เขียนมากขึ้น ผลลัพธ์จะเหมือนกัน
.คิดว่าตำรวจจะจับเขา แม้กระทั่งก่อนที่เขาเขียน
อะไร ความผิดของเขาได้ชัดเจน thoughtcrime พวกเขาเรียกมันว่า .
มันตอนกลางคืนเสมอ - มือหยาบบนไหล่ของคุณ
ไฟในใบหน้าของคุณ ผู้คนหายตัวไปเสมอในระหว่าง
ตอนกลางคืน แล้วชื่อของคุณหายไป ตัวตนของคุณ
ปฏิเสธแล้วลืม คุณคือในนิวสปีกระเหย , .
ก็เขาอยากจะกรีดร้องเขาเริ่มเขียนได้อย่างรวดเร็ว :

ลงลงกับพี่ใหญ่พี่ใหญ่
ลงกับพี่ชาย