We first consider a benchmarkmodel

We first consider a benchmarkmodel without certification and learning only through the agent’s work history. Even in this simpler setting, we find surprising results. The key driver of these results is that high-quality agents can be forced out of the market after a string of bad signals, after which learning stops and the agent’s reputation has no chance to improve. Since learning may be halted prematurely, having access to the agent’s work history alone does not guarantee a socially efficient outcome. In fact, our result shows that for many types of information processes,work history information does not provide any social benefit at all. This result is reminiscent of work on “bad reputation” (Ely and Välimäki 2003; Ely et al. 2008) where the ineptness of reputation is due to the myopia of the short-lived principals. But in our model, the failure of reputational forces alone results not because of moral hazard, but because of an informational friction between principals and agents. Principals are not willing to hire once the agent’s expected quality falls to the price level, but there is still positive social value from hiring at this because an agent with a low reputation might still be of high quality—hiring has an informational value, but since the principal only interacts once, it does not appropriate this value. Thus, principals would force agents, even agents who face no moral hazard issues, out of the market inefficiently due to their short-sightedness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราแรกพิจารณา benchmarkmodel โดยไม่ต้องรับรองและการเรียนรู้ผ่านตัวแทนงานประวัติเท่านั้น แม้ในการตั้งค่าที่ง่ายนี้ เราพบผลลัพธ์ที่น่าแปลกใจ โปรแกรมควบคุมที่สำคัญผลลัพธ์เหล่านี้ว่า ตัวแทนคุณภาพสามารถถูกบังคับให้ออกจากตลาดหลังจากที่สายสัญญาณไม่ดี หลังจากที่หยุดการเรียนรู้ใด และชื่อเสียงของตัวแทนมีโอกาสไม่มีการปรับปรุง เนื่องจากการเรียนรู้อาจหยุดก่อนกำหนด มีการเข้าถึงประวัติการทำงานของตัวแทนเพียงอย่างเดียวไม่รับประกันผลมีประสิทธิภาพสังคม ในความเป็นจริง ผลของเราแสดงว่า สำหรับหลายชนิดของกระบวนการข้อมูล ข้อมูลประวัติการทำงานไม่ได้ให้ผลประโยชน์ใด ๆ ทางสังคมทั้งหมด ก็ชวนให้นึกถึงงาน "เสียงที่ไม่ดี" (Ely และ Välimäki 2003 Ely et al. 2008) ที่ ineptness ชื่อเสียงเป็น เพราะสายตาสั้นการรักษาช่วงสั้น ๆ แต่ในรูปแบบของเรา ความล้มเหลวของทีมบังคับผลลัพธ์เพียงอย่างเดียวไม่ได้ เพราะอันตรายคุณธรรม แต่เนื่อง จากแรงเสียดทานการให้ข้อมูลระหว่างผู้บริหารและตัวแทน รักษาไม่กล้าจ้างเมื่อตัวแทนของคาดว่าคุณภาพตกไปยังระดับราคา แต่มีค่าบวกยังคงค่าสังคมจากการจ้างนี้ได้เนื่องจากตัวแทนที่ มีชื่อเสียงต่ำอาจยังคงมีคุณภาพสูง — จ้างมีค่าให้ข้อมูล แต่เนื่องจากหลักเฉพาะการโต้ตอบครั้ง มันไม่เหมาะสมค่านี้ ดังนั้น หลักจะบังคับให้ตัวแทน ตัวแทนแม้ที่เผชิญปัญหาไม่อันตรายคุณธรรม ออกจากตลาดเนื่องจากตน sightedness สั้นเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกเราพิจารณา benchmarkmodel โดยไม่ต้องได้รับการรับรองและการเรียนรู้เท่านั้นผ่านประวัติการทำงานของตัวแทน แม้จะอยู่ในการตั้งค่านี้ง่ายเราจะพบผลที่น่าแปลกใจ คนขับรถที่สำคัญของผลการเหล่านี้คือตัวแทนที่มีคุณภาพสูงสามารถบังคับให้ออกจากตลาดหลังจากสตริงของสัญญาณที่ไม่ดีหลังจากที่หยุดการเรียนรู้และชื่อเสียงของตัวแทนมีโอกาสที่จะปรับปรุงไม่ ตั้งแต่การเรียนรู้อาจต้องหยุดชะงักก่อนเวลาอันควรที่มีการเข้าถึงประวัติการทำงานของตัวแทนเพียงอย่างเดียวไม่รับประกันผลที่มีประสิทธิภาพเพื่อเข้าสังคม ในความเป็นจริงผลของเราแสดงให้เห็นว่าสำหรับหลายประเภทของกระบวนการข้อมูลข้อมูลประวัติการทำงานไม่ได้ให้สังคมได้รับประโยชน์ใด ๆ เลย ผลที่ได้นี้เป็นที่ระลึกของการทำงานใน "ชื่อเสียงที่ไม่ดี" (เอไลและVälimäki 2003. เอไล et al, 2008) ที่ ineptness ชื่อเสียงเป็นเพราะสายตาสั้นของผู้ว่าจ้างสั้นอาศัยอยู่ แต่ในรูปแบบของเราล้มเหลวของกองกำลังชื่อเสียงเพียงอย่างเดียวไม่ได้ผลเพราะอันตรายคุณธรรม แต่เนื่องจากมีแรงเสียดทานในการให้ข้อมูลระหว่างผู้บริหารและตัวแทน ครูใหญ่ไม่เต็มใจที่จะจ้างครั้งหนึ่งคุณภาพที่คาดหวังของตัวแทนตกอยู่กับระดับราคา แต่มีคุณค่าทางสังคมยังคงบวกจากการจ้างงานที่นี้เพราะเป็นตัวแทนที่มีชื่อเสียงในระดับต่ำยังอาจจะมีคุณภาพการจ้างงานสูงมีค่าที่ให้ข้อมูล แต่เนื่องจาก เงินต้นเพียงครั้งเดียวโต้ตอบก็ไม่ได้จัดสรรค่านี้ ดังนั้นผู้บริหารจะบังคับให้ตัวแทนตัวแทนแม้ที่ต้องเผชิญกับปัญหาไม่มีอันตรายคุณธรรมออกจากตลาดได้ผลเนื่องจากสั้นสายตายาวของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรกที่เราต้องพิจารณา benchmarkmodel โดยไม่มีการรับรองและการเรียนรู้เฉพาะทางประวัติศาสตร์การทำงานของเจ้าหน้าที่ แม้ในนี้ง่ายกว่าการตั้งค่า เราพบผลลัพธ์ที่น่าแปลกใจ ไดรเวอร์หลักของผลลัพธ์เหล่านี้คือตัวแทนที่มีคุณภาพสูงสามารถบังคับออกจากตลาดหลังจากสตริงของสัญญาณที่ไม่ดีหลังจากที่เลิกการเรียนรู้และชื่อเสียงของเจ้าหน้าที่ ไม่มีโอกาสที่จะปรับปรุง เนื่องจากการเรียนรู้อาจจะหยุดลงก่อนเวลาอันควร มีการเข้าถึงประวัติการทํางานของเจ้าหน้าที่อย่างเดียวไม่ได้รับประกันผลทางสังคมที่มีประสิทธิภาพ ในความเป็นจริงผลของเราแสดงให้เห็นว่าหลายประเภทของกระบวนการข้อมูลประวัติการทํางานไม่ได้ให้ประโยชน์แก่สังคมเลย ผลที่ได้นี้ชวนให้นึกถึงงานใน " ชื่อเสียงที่ไม่ดี " ( เราแวร์มลิมและคิ 2003 ; Ely et al . 2008 ) ที่ความไม่ชำนาญในการใช้ชื่อเสียงเนื่องจากการสายตาสั้นของผู้บริหารอายุสั้น แต่ในรุ่นของเรา ความล้มเหลวของชื่อเสียงกําลังคนเดียวผลไม่ใช่เพราะภาวะภัยทางศีลธรรม แต่เนื่องจากมีแรงเสียดทานข้อมูลระหว่างผู้บริหารและตัวแทน แบบไม่เต็มใจที่จะจ้างเมื่อเจ้าหน้าที่คาดว่าคุณภาพอยู่ในระดับราคา แต่ยังมีบวกค่านิยมจากการเช่าที่ เพราะตัวแทนที่มีชื่อเสียงน้อย อาจจะยังคงมีคุณภาพสูงมีมูลค่าการให้ข้อมูล แต่เนื่องจากหลักเพียงโต้ตอบเมื่อมันไม่ได้เหมาะสมนี้ค่า ดังนั้น ผู้บริหารจะบังคับตัวแทน , ตัวแทนที่เผชิญปัญหาไม่มีอันตรายคุณธรรม ออกจากตลาดไม่ได้ผลเนื่องจาก sightedness สั้นของพวกเขา