การป้องกันเอกราชของประเทศในสมัยรัตน

การป้องกันเอกราชของประเทศ

ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ไทยทำสงครามกับพม่าทั้งหมด 10 ครั้ง ในสมัยรัชกาลที่ 1 นี้มีการทำสงคราม 7 ครั้ง ในสมัยรัชกาลที่ 2 1 ครั้ง สมัยรัชกาลที่ 3 1 ครั้ง และในสมัยรัชกาลที่ 4 1 ครั้ง แต่ส่วนใหญ่ของสงครามในระยะหลังเป็นสงครามย่อยๆ เนื่องจากกรณีพิพาทกันแถบชายแดนระหว่างประเทศ ครั้งสำคัญที่สุดเกิดในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช คือ ศึกเก้าทัพ เป็นสงครามที่ไทยต้องรับศึกหนัก เพราะพม่าได้ใช้กำลังเข้าตีไทยจากทุกด้านในเวลาเดียวกัน หวังจะให้ไทยพะว้าพะวัง แบ่งกำลังออกรับศึกที่มาทุกทิศทุกทาง โดยไม่ต้องการให้ไทยสามารถรวมกำลังได้

ส่วนไทยกำลังพลน้อยกว่าพม่าถึงครึ่งต่อครึ่ง ถ้าจะแบ่งทหารออกไปรักษาเขตแดนทุกทางที่พม่าจะยกเข้ามา กำลังฝ่ายไทยจะอ่อนแอและเสียเปรียบ อีกประการหนึ่งไทยพึ่งสร้างเมืองใหม่ได้ 3 ปีเท่านั้น ไม่ทันได้ปรับปรุงหัวเมืองทางภาคเหนือจึงทำให้ขาดกำลงต้านทานไป ดังนั้นพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชและบรรดาข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ มีความเห็นพ้องต้องกันว่าควรรับศึกทางด้านที่สำคัญก่อน ด้านที่ไม่สำคัญนักจะปล่อยไว้ชั่วคราว เมื่อสามารถเอาชัยชนะข้าศึกที่เป็นทัพสำคัญได้แล้วจึงจะหันไปปราบข้าศึกทางอื่นต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การป้องกันเอกราชของประเทศในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นไทยทำสงครามกับพม่าทั้งหมดครั้งที่ 10 ในสมัยรัชกาลที่ 1 นี้มีการทำสงคราม 7 ครั้งในสมัยรัชกาลที่ 2 1 ครั้งสมัยรัชกาลที่ 3 1 ครั้งและในสมัยรัชกาลที่ 4 1 ครั้งแต่ส่วนใหญ่ของสงครามในระยะหลังเป็นสงครามย่อย ๆ เนื่องจากกรณีพิพาทกันแถบชายแดนระหว่างประเทศครั้งสำคัญที่สุดเกิดในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชคือศึกเก้าทัพเป็นสงครามที่ไทยต้องรับศึกหนักเพราะพม่าได้ใช้กำลังเข้าตีไทยจากทุกด้านในเวลาเดียวกันหวังจะให้ไทยพะว้าพะวังแบ่งกำลังออกรับศึกที่มาทุกทิศทุกทางโดยไม่ต้องการให้ไทยสามารถรวมกำลังได้ส่วนไทยกำลังพลน้อยกว่าพม่าถึงครึ่งต่อครึ่งถ้าจะแบ่งทหารออกไปรักษาเขตแดนทุกทางที่พม่าจะยกเข้ามากำลังฝ่ายไทยจะอ่อนแอและเสียเปรียบอีกประการหนึ่งไทยพึ่งสร้างเมืองใหม่ได้ 3 ปีเท่านั้นไม่ทันได้ปรับปรุงหัวเมืองทางภาคเหนือจึงทำให้ขาดกำลงต้านทานไปดังนั้นพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชและบรรดาข้าราชการชั้นผู้ใหญ่มีความเห็นพ้องต้องกันว่าควรรับศึกทางด้านที่สำคัญก่อนด้านที่ไม่สำคัญนักจะปล่อยไว้ชั่วคราวเมื่อสามารถเอาชัยชนะข้าศึกที่เป็นทัพสำคัญได้แล้วจึงจะหันไปปราบข้าศึกทางอื่นต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไทยทำสงครามกับพม่าทั้งหมด 10 ครั้งในสมัยรัชกาลที่ 1 นี้มีการทำสงคราม 7 ครั้งในสมัยรัชกาลที่ 2 1 ครั้งสมัยรัชกาลที่ 3 1 ครั้งและในสมัยรัชกาลที่ 4 1 ครั้ง คือศึกเก้าทัพเป็นสงครามที่ไทยต้องรับศึกหนัก หวังจะให้ไทยพะว้าพะวัง กำลังฝ่ายไทยจะอ่อนแอและเสียเปรียบ 3 ปีเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การป้องกันเอกราชของประเทศ

ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นไทยทำสงครามกับพม่าทั้งหมด 10 ครั้งในสมัยรัชกาลที่ 1 นี้มีการทำสงคราม 7 ครั้งในสมัยรัชกาลที่ 2 1 ครั้งสมัยรัชกาลที่ 3 1 ครั้งและในสมัยรัชกาลที่ 4 1 ครั้งเนื่องจากกรณีพิพาทกันแถบชายแดนระหว่างประเทศครั้งสำคัญที่สุดเกิดในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชความศึกเก้าทัพเป็นสงครามที่ไทยต้องรับศึกหนักหวังจะให้ไทยพะว้าพะวังแบ่งกำลังออกรับศึกที่มาทุกทิศทุกทางโดยไม่ต้องการให้ไทยสามารถรวมกำลังได้

ส่วนไทยกำลังพลน้อยกว่าพม่าถึงครึ่งต่อครึ่งถ้าจะแบ่งทหารออกไปรักษาเขตแดนทุกทางที่พม่าจะยกเข้ามากำลังฝ่ายไทยจะอ่อนแอและเสียเปรียบอีกประการหนึ่งไทยพึ่งสร้างเมืองใหม่ได้ 3 ปีเท่านั้นดังนั้นพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชและบรรดาข้าราชการชั้นผู้ใหญ่มีความเห็นพ้องต้องกันว่าควรรับศึกทางด้านที่สำคัญก่อนด้านที่ไม่สำคัญนักจะปล่อยไว้ชั่วคราว