Lin Feng had cut off Lin Hao Jie’s

Lin Feng had cut off Lin Hao Jie’s forearm in a single strike.



On top of that, he hadn’t used his sword but had only waved his hand through the air. It released a resplendent light which had made the golden rain attack look like a joke.



The name “Golden Rain Sword” had become a joke.



Exactly like Lin Feng had said, Lin Hao Jie shouldn’t have been allowed to hold a sword, it was a humiliation for all sword users. Lin Hao Jie was far from being talented, especially when compared to Lin Feng.



Zi Yi had been really ridiculous to consider Lin Feng as a piece of trash and to think of Lin Hao Jie as a good person. Thinking that she would become a dragon amongst the people, she had offered the purity of her body to him and been humiliated. She had completely ignored Lin Feng’s advice.



“He.. hee.. heee…” at that moment, Zi Yi’s laughter was strange. At that moment, Lin Hao Jie, with his missing arm, looked incredibly pitiful. Lin Feng, who was protecting Duan Xin Ye, looked heroic, natural and unrestrained.



Lin Feng was really a dragon amongst the people. He was open-minded, even though Zi Yi had humiliated him over and over again, he had never lost his temper. He had never been aggressive because he didn’t care, and he also thought that it wasn’t worth letting her words bother him. Lin Feng was really an amazing person.



Zi Ling was also looking at the confident Lin Feng as if it was the first time she had laid eyes on him. The Lin Feng, who was standing in the covered corridor, was natural and unrestrained. He had cut off Lin Hao Jie’s arm from the elbow without restraint. Was it really the same young man as the one that they had picked up on the side of the road? Was it the same young man who was holding a broom and sweeping the garden? Was it the same coward, who had made a fire in the thatched hut and was treated badly through the whole journey.



Zi Yi and Zi Ling understood what their father’s words meant when they were leaving. Zi Nan had made Lin Feng go with them to make sure that they would arrive safely at the Zi Government. It was his mission to protect them. At the same time, he had also given them an amazing opportunity to get to know him and become closer with him. Zi Yi had been so ridiculous, calling Lin Feng a piece of trash, despising him, and getting fooled by Lin Hao Jie who had taken her virginity. Zi Ling had also never given Lin Feng any respect either.



“Not allowed to hold a sword.” Lin Hao Jie was just standing there motionless, blood was flowing from his arm onto the ground. He looked deathly pale. It was the first time that somebody told him that he, Lin Hao Jie also known as the Golden Rain Sword, shouldn’t have been allowed to hold a sword; that he was a humiliation to sword users.



“A sword is sharp, using one requires a person to be determined and proud. You don’t have these qualities, your sword play is flashy but has no substance. You shouldn’t even be allowed to hold a sword, and you should never be considered as a sword user as it is a humiliation to those who actually train in the sword.” said Lin Feng sounding ice-cold. Lin Hao Jie had none of the qualities required to be a good sword user, his style was flashy but without substance. He only focused on looks and not the sharpness of his sword.



“You dared to cut my hand? Who the hell are you?” said Lin Hao Jie while raising his head. He was fixedly staring at Lin Feng. The impression that he knew Lin Feng was growing in his mind.



“Actually, I’m not done with you yet.” Lin Feng had an ice-cold smile on his face. He then moved forwards, in a flash, his silhouette disappeared and immediately appeared in front of Lin Hao Jie.



Lin Hao Jie was violently shaking. He had no way of blocking Lin Feng’s attacks. He felt an incredible sword Qi penetrate into his chest and destroy his organs. His face was completely distorted and he was fixedly staring at Lin Feng.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลินเฟิงมีตัดออก Lin Hao Jie แขนในการตีเดียว จากนั้น เขาไม่ได้ใช้ดาบ แต่มีเพียงโบกมือผ่านอากาศ มันออกแสงรุ่งโรจน์ซึ่งได้ทำการโจมตีฝนทองดูเหมือนเป็นเรื่องตลก ชื่อ "ดาบฝนทองคำ" ได้กลายเป็น ตลก ได้กล่าวว่า ชอบหลินเฟิง Lin Hao Jie ควรไม่ได้รับอนุญาตให้ถือดาบ มันเป็นความอัปยศอดสูสำหรับผู้ใช้ดาบ Lin Hao Jie เป็นห่างไกลจากการมีความสามารถ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับหลินเฟิง Zi Yi ได้ไร้สาระจริง ๆ เพื่อพิจารณาหลินเฟิงเป็นชิ้นส่วนของถังขยะ และคิดว่า Lin Hao Jie เป็นคนดี คิดว่า เธอจะกลายเป็นมังกรในหมู่ผู้คน เธอได้เสนอความบริสุทธิ์ของร่างกายของเธอกับเขา และรับควย เธอได้ละเว้นคำแนะนำของหลินเฟิงสมบูรณ์ "เขา... ฮี... heee..."ขณะที่ เสียงหัวเราะ Zi Yi เป็นเรื่องแปลก ขณะที่การ Lin Hao Jie กับแขนของเขาหายไป มองอย่างไม่น่าเชื่อน่าสงสาร หลินเฟิง ซึ่งถูกปกป้องด้วนซิเย่ มองกล้าหาญ ธรรมชาติ และในเมื่อ หลินเฟิงถูกจริง ๆ มังกรในหมู่คน เขาก็เปิดกว้าง แม้ว่า Zi Yi มีต้อยเขามากกว่า และมากกว่าอีกครั้ง เขาก็ไม่เคยควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาไม่เคยก้าวร้าว เพราะเขาไม่ดูแล และเขายังคิดว่า ไม่คุ้มค่าทำให้คำพูดของเขารำคาญ หลินเฟิงเลยเป็นคนที่ตื่นตาตื่นใจ จื่อหลิงถูกยังมองที่หลินมั่นเป็นถ้ามันเป็นครั้งแรกที่เธอได้วางตาเขา เฟิงหลิน ที่ยืนอยู่ในทางเดินปกคลุม เป็นธรรมชาติ และในเมื่อ เขาได้ตัด Lin Hao Jie แขนจากข้อศอกไม่อั้น ไหร่มันจริง ๆ หนุ่มคนที่ว่า พวกเขาได้รับกับด้านข้างของถนน เป็นชายหนุ่มคนเดียวกันที่ถือไม้กวาด และกวาดสวน เป็นคนขี้ขลาดเหมือนกัน ที่มีไฟไหม้ในกระท่อมมุงจาก และได้รับการรักษาไม่ดีตลอดการเดินทางทั้งหมด Zi Yi และจื่อหลิงเข้าใจคำพูดของพ่อของพวกเขาหมายถึงอะไรเมื่อออกจาก น่านซิได้ทำไปกับพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่า พวกเขาจะมาถึงอย่างปลอดภัยรัฐบาลซิเฟิงหลิน มันเป็นภารกิจของเขาเพื่อปกป้องพวกเขา ในเวลาเดียวกัน เขายังทำให้พวกเขามีโอกาสน่าจะรู้จักพระองค์ และมีความใกล้ชิดกับเขา Zi Yi ได้เพิ่ง เรียกหลินเฟิงชิ้นส่วนของถังขยะ despising เขา และการหลอก โดย Lin Hao Jie ผู้บริสุทธิ์ของเธอ จื่อหลิงไม่เคยให้หลินเฟิงเคารพใด ๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง "ไม่ได้ถือดาบ" Lin Hao Jie เพียงยืนนิ่ง เลือดก็ไหลจากแขนลงบนพื้นดิน เขาดูซีดราง มันเป็นครั้งแรกที่คนบอกเขาว่า เขา Lin Hao Jie รู้จักกันทองฝนดาบ ไม่ควรได้รับอนุญาตให้ถือดาบ ว่า เขาเป็นทาสผู้ใช้ดาบ "ดาบคมชัด ต้องใช้หนึ่งคนจะมุ่งมั่น และความภาคภูมิใจ คุณไม่มีคุณสมบัติเหล่านี้ เล่นดาบฉูดฉาด แต่มีสารไม่ คุณไม่ควรได้รับอนุญาตให้ถือดาบ และคุณไม่ควรเป็นผู้ใช้ดาบมันเป็นความอัปยศอดสูที่จริง ฝึกในดาบ"กล่าวว่า หลินเฟิ่งเสียงฉ่ำ Lin Hao Jie ได้ไม่มีคุณภาพต้องเป็นผู้ใช้ดาบที่ดี ลักษณะของเขาเป็นฉูดฉาด แต่ไม่ มีสาร เขาเพียงเน้นรูปลักษณ์และไม่ความคมของดาบ "คุณกล้าที่จะตัดมือของฉัน นรกคุณเป็นใคร "กล่าวว่า Lin Hao Jie ขณะที่ศีรษะของเขา เขาถูกจ้องหลินเฟิง fixedly ความประทับใจว่า เขารู้ว่าหลินเฟิงเติบโตขึ้นในใจของเขา "จริง ฉันไม่ได้ทำกับคุณยัง" หลินเฟิงมีความฉ่ำยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาแล้วย้ายไปข้างหน้า ในแฟลช เงาของเขาหายไป และปรากฏหน้า Lin Hao Jie ทันที Lin Hao Jie ถูกเขย่าอย่างรุนแรง เขาได้วิธีการบล็อกการโจมตีของหลินเฟิง เขารู้สึกว่าดาบน่าทึ่งชิเจาะเข้าไปในหน้าอกของเขา และทำลายอวัยวะของเขา ใบหน้าของเขาถูกบิดเบือนอย่างสมบูรณ์ และเขา fixedly ถูกจ้องหลินเฟิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลินฮได้ตัดแขนหลิน Hao Jie ในการนัดหยุดงานเดียว. ด้านบนของที่เขาไม่ได้ใช้ดาบของเขา แต่เพียงโบกมือมือของเขาผ่านทางอากาศ มันปล่อยแสงรุ่งโรจน์ซึ่งได้ทำให้การโจมตีฝนทองมีลักษณะเหมือนเป็นเรื่องตลก. ชื่อ "โกลเด้นเรนดาบ" ได้กลายเป็นเรื่องตลก. เหมือนกับหลินฮได้กล่าวว่าหลิน Hao Jie ไม่ควรได้รับอนุญาตให้ถือดาบ มันเป็นความอัปยศอดสูสำหรับผู้ใช้ดาบทั้งหมด หลิน Hao Jie ก็ยังห่างไกลจากการที่มีความสามารถโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับหลินฮ. Zi Yi ได้รับไร้สาระจริงๆที่จะต้องพิจารณาหลินฮเป็นชิ้นส่วนของถังขยะและจะคิดว่าหลิน Hao Jie เป็นคนดี คิดว่าเธอจะกลายเป็นมังกรในหมู่คนที่เธอเคยเสนอความบริสุทธิ์ของร่างกายของเธอกับเขาและถูกทำให้อับอาย เธอได้ละเว้นสมบูรณ์คำแนะนำหลินฮ. "เขา .. ฮี .. heee ... " ในขณะนั้นเสียงหัวเราะ Zi Yi ของแปลก ในขณะที่หลิน Hao Jie กับแขนที่ขาดหายไปของเขามองที่น่าสงสารอย่างไม่น่าเชื่อ หลินฮที่ถูกปกป้องด้วนซินเยมองวีรบุรุษธรรมชาติและพรั่งพรู. หลินฮจริงๆมังกรในหมู่ประชาชน เขาเป็นคนที่เปิดกว้างแม้ว่า Zi Yi ได้อับอายขายหน้าเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกเขาไม่เคยสูญเสียอารมณ์ของเขา เขาไม่เคยก้าวร้าวเพราะเขาไม่ได้ดูแลและเขาก็คิดว่ามันไม่คุ้มค่าการปล่อยให้คำพูดของเธอรำคาญเขา หลินฮเป็นจริงคนที่น่าตื่นตาตื่นใจ. Zi หลิงก็ยังมองไปที่ความมั่นใจหลินฮราวกับว่ามันเป็นครั้งแรกที่เธอได้วางสายตากับเขา หลินฮที่กำลังยืนอยู่ในทางเดินที่ครอบคลุมเป็นธรรมชาติและไม่ถูก จำกัด เขาได้ตัดแขนหลิน Hao Jie จากข้อศอกขาดความยับยั้งชั่งใจ มันเป็นความจริงชายหนุ่มคนเดียวกับที่พวกเขาหยิบขึ้นมาด้านข้างของถนนหรือไม่ มันเป็นชายหนุ่มคนเดียวกับที่ถูกจับไม้กวาดกวาดและสวน? คือมันขี้ขลาดเดียวกันที่ได้ทำไฟในกระท่อมมุงและได้รับการรักษาไม่ดีผ่านการเดินทางทั้ง. Zi Yi และ Zi ลิงเข้าใจสิ่งที่คำพูดของพ่อของเขาหมายถึงเมื่อพวกเขาถูกทิ้ง Zi น่านได้ทำหลินฮไปกับพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะมาถึงอย่างปลอดภัยที่รัฐบาล Zi มันเป็นภารกิจของเขาเพื่อปกป้องพวกเขา ในขณะเดียวกันเขาก็ให้พวกเขามีโอกาสที่น่าตื่นตาตื่นใจที่จะได้รับรู้ว่าเขาและกลายเป็นผู้ใกล้ชิดกับเขา Zi Yi ได้รับไร้สาระเพื่อเรียกหลินฮชิ้นส่วนของถังขยะทรงถือว่าเขาและได้รับการแปลโดยหลิน Hao Jie ที่ได้รับความบริสุทธิ์ของเธอ Zi หลิงก็ไม่เคยได้รับความเคารพหลินฮใดใด. "ไม่ได้รับอนุญาตให้ถือดาบ." หลิน Hao Jie ก็แค่ยืนอยู่นิ่งเลือดไหลออกมาจากแขนของเขาลงบนพื้นดิน เขามองซีดเหมือนคนตาย มันเป็นครั้งแรกที่ใครบางคนเขาบอกว่าเขาหลิน Hao Jie ที่เรียกกันว่าโกลเด้นเรนดาบไม่ควรได้รับอนุญาตให้ถือดาบ ว่าเขาเป็นความอัปยศอดสูให้กับผู้ใช้ดาบ. "ดาบคมใช้อย่างใดอย่างหนึ่งต้องมีคนที่จะได้รับการพิจารณาและความภาคภูมิใจ คุณไม่ได้มีคุณสมบัติเหล่านี้เล่นดาบของคุณเป็นฉูดฉาด แต่มีไม่มีสาร คุณควรจะไม่ได้รับอนุญาตให้ถือดาบและคุณไม่ควรได้รับการพิจารณาเป็นผู้ใช้ดาบมันเป็นความอัปยศอดสูให้กับผู้ที่ฝึกอบรมจริงในดาบ. "กล่าวว่าหลินฮเสียงเย็น หลิน Hao Jie มีไม่มีคุณสมบัติที่จำเป็นในการเป็นผู้ใช้ดาบดีสไตล์ของเขาเป็นฉูดฉาด แต่ไม่มีสาร เขาเพียง แต่มุ่งเน้นไปที่รูปลักษณ์และไม่ได้ความคมชัดของดาบของเขา. "คุณกล้าที่จะตัดมือของเราหรือ ใครนรก are you? "หลิน Hao Jie กล่าวว่าในขณะที่ยกศีรษะของเขา เขาได้รับการเพ่งจ้องมองที่หลินฮ ความประทับใจที่เขารู้ว่าหลินฮเติบโตในใจของเขา. "อันที่จริงผมไม่ได้ทำกับคุณเลย." หลินฮมีรอยยิ้มเย็นบนใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็ย้ายไปข้างหน้าในแฟลชเงาของเขาหายไปและทันทีที่ปรากฏในหน้าของหลิน Hao Jie. หลิน Hao Jie ถูกเขย่าอย่างรุนแรง เขามีวิธีการป้องกันการโจมตีหลินฮไม่มี เขารู้สึกว่าดาบที่น่าทึ่งฉีเจาะเข้าไปในหน้าอกของเขาและทำลายอวัยวะของเขา ใบหน้าของเขาถูกบิดเบือนอย่างสมบูรณ์และเขาได้รับการเพ่งจ้องมองที่หลินฮ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลินฟงได้ตัดออก Lin Hao Jie แขนในการโจมตีเพียงครั้งเดียวด้านบนของที่เขาไม่ใช้ดาบแต่ก็โบกมือไปในอากาศ มันเปิดตัวรุ่งโรจน์แสงซึ่งทำให้ทองฝนโจมตีเหมือนเรื่องตลกชื่อ " ดาบ " สายฝนสีทองได้กลายเป็นเรื่องตลกเหมือนหลินฟงบอกว่าหลิน Hao Jie ไม่ควรได้รับอนุญาตให้ถือดาบ มันคือความอัปยศ ของผู้ใช้ดาบ หลิน Hao Jie เป็นห่างไกลจากการเป็นคนเก่ง โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับหลินฟงซีอีได้จริงๆตลกที่จะพิจารณา หลินฟง เป็นเศษขยะ และคิดว่าหลิน Hao Jie เป็นคนดี เธอคิดว่าเธอจะกลายเป็นมังกรในหมู่ผู้คน เธอได้เสนอความบริสุทธิ์ของตัวเธอ เขา และถูกทำให้อับอาย เธอไม่สนใจคำแนะนำของหลินฟง" เขา . . . . . . . ฮี . . . . . . . heee . . . . . . . " ในเวลานั้น คือ ซิ ยี่หัวเราะแปลกๆ ตอนนั้น หลิน Hao Jie , ด้วยแขนที่ขาดหายไปของเขา ดูอย่างน่าสงสาร หลินฟง ที่ปกป้องด้วนซินเยดูเป็น ธรรมชาติ และ อยากไปไหนก็ไป .หลินฟงก็เป็นมังกรในหมู่ประชาชน เขาเปิดกว้าง แม้จื่ออีก็ขายหน้าเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่เคยสูญเสียอารมณ์ของเขา เขาไม่เคยก้าวร้าว เพราะเขาไม่สนใจ และเขาก็คิดว่ามันไม่น่าปล่อยให้เธอพูดรบกวนเขา หลินฟงก็น่าทึ่งมากจื่อหลิงก็มองฟงหลิน มั่นใจ ว่า มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้สบตากับเขา หลินฟง ที่ยืนอยู่ในที่ปกคลุมทางเดินธรรมชาติและใจแตก . เขาได้ตัด Lin Hao Jie แขนจากข้อศอกโดยไม่ต้องยับยั้งชั่งใจ มันก็เหมือนชายหนุ่มเป็นหนึ่งที่พวกเขาได้เลือกขึ้นบนถนนจริงๆ เหมือนกับชายหนุ่มที่ถือไม้กวาด กวาดสวน มันขี้ขลาดเหมือนกัน ที่ทำให้ไฟในกระท่อมมุงจาก และทำไม่ดีผ่านการเดินทางทั้งหมดซีอีและจื่อหลิงเข้าใจคำพูดของพ่อหมายถึงเมื่อพวกเขาถูกทิ้ง จื่อหนานทำให้หลินฟงไปกับพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะมาถึงอย่างปลอดภัยที่รัฐบาลซี มันเป็นภารกิจของเขาเพื่อปกป้องพวกเขา ในขณะเดียวกัน เขายังได้ให้พวกเขาเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้รู้จักเขาและกลายเป็นใกล้ชิดกับเขา ซีอีได้ไร้สาระมาก เรียกหลินฟงเป็นเศษขยะ ดูถูกเขาและจะถูกหลอกโดย Lin Hao Jie ที่เอาความบริสุทธิ์ของเธอ จื่อหลิงหลินฟงและไม่เคยให้ความเคารพด้วย" ไม่ได้รับอนุญาตให้ถือดาบ " หลิน Hao Jie แค่ยืนนิ่ง เลือดกำลังไหลจากแขนของเขาลงบนพื้น เขาดูซีดเหมือนคนตาย . มันเป็นครั้งแรกที่ใครบางคนเคยบอกว่าเค้าหลิน Hao Jie หรือที่เรียกว่าฝนดาบทอง ไม่ควรได้รับอนุญาตให้ถือดาบ เขาคือความอับอายให้กับผู้ใช้ดาบ" ดาบคม ใช้ต้องใช้บุคคลที่จะได้รับการพิจารณา และภูมิใจ คุณไม่มีคุณสมบัติเหล่านี้ เล่นดาบฉูดฉาดแต่ไม่มีแก่นสาร คุณไม่ควรจะได้รับอนุญาตให้ถือดาบ , และคุณไม่ควรถือว่าเป็นดาบของผู้ใช้ตามที่มันเป็นความอับอายผู้ที่จริงฝึกดาบ " หลินฟงกล่าวเสียงเย็น หลิน Hao Jie มีไม่มีคุณภาพจะต้องเป็นผู้ใช้ดาบดี สไตล์ของเขาฉูดฉาดแต่ไม่มีแก่นสาร เขาเน้นหน้าตาและความคมของดาบ" คุณกล้าตัดมือของฉัน แกเป็นใคร ? " บอกว่าหลิน Hao Jie ในขณะที่ยกศีรษะของเขา เขาจ้องเป๋ง หลินฟง ความประทับใจที่เขารู้ว่าหลินฟง กำลังเติบโตขึ้นในจิตใจของเขา" จริงๆ แล้ว ฉันยังไม่เสร็จธุระกับนาย " หลินฟงได้เย็นๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็ย้ายไป ข้าง ในแฟลชเงาของเขาหายไปและทันทีที่ปรากฏตัวต่อหน้าหลิน Hao Jieหลิน Hao Jie เป็นแรงสั่น เขาไม่มีวิธีป้องกัน การโจมตีของหลินฟง เขารู้สึกว่าดาบสุดยอด ฉี เจาะเข้าไปในหน้าอกของเขาและทำลายอวัยวะของเขา ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวและถูกทั้งหมด เขาจ้องเป๋ง หลินฟง