There is, however, little published

There is, however, little published research investigating the indirect costs of oral health measured by absences as a productivity factor.8 A study of 1992 employed adults in Hartford, Connecticut found that almost 1 in 4 adults had an annual episode of work hours lost because of dental problems with a mean of 1.3 hours lost per person per year. The study found that the most important predictors of these annual episodes (having lost time as a yes or no question) were previous time lost, frequent dental visits, being young, and belonging to the higher social classes, whereas total time lost from work (actual lost hours measured) because of oral health was related to not only previous time lost but also poverty, being a member of a minority group,poor oral health, and greater treatment need.The authors of this study further explained that those who engaged in receiving preventive care were less likely to be absent from work overall, whereas non-Whites and the less affluent were more likely to miss more work hours because of extensive dental care needs,perhaps as a result of delayed treatment. The study suggested that because of the high prevalence of dental disease, workdays lost may be a useful population statistic in measuring the impact of oral health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มี แต่การวิจัยที่ตีพิมพ์เล็ก ๆ น้อย ๆ การตรวจสอบค่าใช้จ่ายทางอ้อมของสุขภาพช่องปากที่วัดจากการขาดเป็นผลผลิต factor.8 ศึกษาผู้ใหญ่ 1992 ลูกจ้างในฮาร์ตฟอร์ดพบว่าเกือบ 1 ใน 4 ท่านมีเหตุการณ์ประจำปีของชั่วโมงการทำงานหายไปเพราะ ของปัญหาทางทันตกรรมโดยมีค่าเฉลี่ย 1.3 ชั่วโมงสูญเสียต่อคนต่อปี ผลการศึกษาพบว่าการพยากรณ์ที่สำคัญที่สุดของเอพประจำปีเหล่านี้ (หลังจากเวลาที่หายไปเป็นคำถามใช่หรือไม่) เป็นครั้งก่อนหน้านี้หายไปเข้าชมฟันบ่อยเป็นหนุ่มสาวและอยู่ในชั้นเรียนที่สูงขึ้นทางสังคมในขณะที่เวลารวมที่หายไปจากการทำงาน ( เวลาที่หายไปจริงวัด) เพราะสุขภาพในช่องปากที่เกี่ยวข้องกับครั้งก่อนหน้านี้ไม่ได้หายไปเพียง แต่ยังยากจนเป็นสมาชิกของชนกลุ่มน้อยที่มีสุขภาพช่องปากที่ดีและผู้เขียนการรักษามากขึ้น need.The การศึกษาครั้งนี้อธิบายเพิ่มเติมว่าผู้ที่มีส่วนร่วมใน ที่ได้รับการดูแลป้องกันเป็นโอกาสน้อยที่จะหายไปจากการทำงานโดยรวมในขณะที่ไม่ใช่คนผิวขาวและน้อย af ชั้น uent มีแนวโน้มที่จะพลาดชั่วโมงการทำงานมากขึ้นเพราะความต้องการการดูแลทันตกรรมที่กว้างขวางอาจจะเป็นผลมาจากการรักษาที่ล่าช้า ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าเพราะความชุกสูงของโรคฟันวันทำงานที่หายไปอาจจะเป็นสถิติประชากรที่มีประโยชน์ในการวัดผลกระทบของสุขภาพช่องปาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มี แต่น้อย งานวิจัยที่ตีพิมพ์สืบสวนต้นทุนทางอ้อมของสุขภาพช่องปาก โดยวัดจากการขาดเรียนเป็นปัจจัยการผลิต 8 การศึกษา 2535 จำนวนผู้ใหญ่ใน Hartford , Connecticut พบว่าเกือบ 1 ใน 4 ของผู้ใหญ่ได้ตอนปีเวลาทำงานหายไปเพราะปัญหาฟัน กับหมายถึง 1.3 ชั่วโมงเสียต่อคนต่อปี .ผลการศึกษาพบว่า ตัวแปรที่สำคัญที่สุดของปี ( มีเวลาที่เสียไปตอนเหล่านี้เป็น ใช่ หรือ ไม่ใช่คำถาม ) ก่อนหน้าเวลาที่สูญเสียไป การเข้าชมทันตแพทย์บ่อย ๆเป็นเด็ก และเป็นของสูง ชนชั้นทางสังคม ในขณะที่เวลาทั้งหมดที่สูญเสียไปจากการทำงาน ( จริงหายไปชั่วโมงวัด ) เพราะสุขภาพช่องปากมีความสัมพันธ์กับการไม่เพียง ก่อนหน้านี้เวลาที่สูญเสียไป แต่ยังยากจนเป็นสมาชิกของกลุ่มอ่อนแอ ยากจน สุขภาพช่องปาก และต้องเข้ารับการรักษามากขึ้น ผู้เขียนได้ศึกษาเพิ่มเติม อธิบายว่า ผู้ที่ร่วมในการดูแลป้องกันเป็นโอกาสน้อยที่จะขาดงานโดยรวม ในขณะที่ไม่ขาวและ AF น้อยกว่าfl uent มีแนวโน้มที่จะพลาดเวลาทำงานมากขึ้น เพราะกว้างขวาง ดูแล ทันตกรรม ความต้องการ , บางที เนื่องจากความล่าช้าในการรักษาการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า เป็นเพราะความชุกสูงของโรคทางทันตกรรม , วันทําหายไปอาจเป็นสถิติประชากรที่มีประโยชน์ในการวัดผลกระทบของสุขภาพช่องปาก