RESULTS AND DISCUSSIONChanges in so

RESULTS AND DISCUSSION
Changes in soil properties
The soil under investigation is low in pH
and high in exchangeable Al (Table 1). Soil
pH throughout the soil profile is < 3.50.
This low pH is consistent with the presence
of jarosite in the sub-soil, which qualifies
it to be classified as an acid sulphate soil
(
Typic Sulfaquents
). Exchangeable Al in
the soil is very high throughout the soil
depth. The topsoil (0-15 cm depth) is the
zone where the development of rice root
occurs. The pH values and exchangeable
Al of the topsoil are 3.4 and 6.19 cmol
c
kg
-
1
, respectively (Table 1). The concentration
of Al exceeds the critical level for rice
production of 1-2 mg kg
-1
, as suggested
by Dobermann and Fairhust (2000). The
pH and the concentration of Al in the
water at the soil pit is 3.70 and 878 μM,
respectively. The concentration of Al is far
above the critical toxic level of 74 μM for
rice growth as suggested by Dent (1986).
The favourable pH for optimal rice (MR
219) root growth is 6 (Elisa
et al
., 2011). However, to raise the pH up to this level is
costly and many ordinary farmers may not
be able to afford it. Aluminium toxicity can
occur in soil when pH < 3.5 (van Breemen
& Pons, 1978). A study conducted in Japan
showed that the growth of Al-tolerant rice
variety began to be inhibited when the
Al
3+
ion concentration exceeded 900 μM
(Cate & Sukhai, 1964). This value is close
to aluminium concentration in this study
at 878 μM; thus, rice growth in this study
area can be inhibited by Al. Moreover, the
rice variety used in the current study is not
Al-tolerant.
First Season
The first season started in August 29, 2010.
The result showed that treating the soil
with 4 t GML ha
-1
was able to increase
rice production by 29.17% from 2.50 t
ha
-1
(control) to 3.53 t ha
-1
, and this value
was slightly higher than average rice
yield using farmer’s practice of less than
2 t ha
-1
season
-1
(Table 3). However, this
yield was not significantly different from
the control. Meanwhile, application of 4
t GML ha
-1
produced the highest value
in terms of panicle number m
-2
, spikelet
number per panicle, 1000 grain weight
and panicle length, with values of 914,
132, 25.30 g and 24.65 cm, respectively,
among the other treatments. However, there
was no significant difference among the
treatments for panicle number m
-2
. There
were significant differences observed for the
percentage of filled spikelet. The means that
treating with 2 t ha
-1
of hydrated lime was
significantly higher compared to treating
with 20 L ha
-1
of liquid lime, with values of
73.13% and 61.27%, respectively. Based
on LSD, there were significant differences
observed for the 1000 grain weight and
panicle length.
In this study, it was observed that
relative rice yield was affected by the soil pH
and exchangeable Ca (Fig.2). It means that
as the soil pH and exchangeable Ca increase,
the relative rice yield also increases. The
relative rice yield is positively correlated
with soil pH (Fig.2a) and exchangeable Ca
(Fig.2b) and the corresponding relationship
is given by equation Y= 91.10x – 238.36
(R
2
=0.70) and Y= 49.86x + 30.30 (R
2
=0.49),
respectively. The pH value corresponding
to 90% relative yield is 3.60. The critical
exchangeable Ca is 1.197 cmol
c
kg
-1
, which
is comparable to that found by Dobermann
and Fairhust (2000). High Ca, to some
extent, is able to reduce Al toxicity (Alva
et al
., 1986).
The yield for the first season can be
increased with proper field managemen
Besides high soil acidity and Al toxicity,
farmers in this area are facing another
problem, which is drought. Bouman and
Tuoang (2001) wrote that lowland rice is
extremely sensitive to water shortage and
drought problem when soil water contents
drop below saturation and this will reduce
leaf area expansion, closure of stomata,
leaf rolling, deeper root growth, enhanced
leaf senescence, reduced plant height,
delayed flowering and reduced number of
tillers, panicle, spikelet and grain weight.
In the current study, the paddy field was
dry when the seeds were sown during the
first season. There was no proper water
management practice in the area where the
farming communities depend solely on rain
water that falls erratically throughout the
growing season; hence, it was insufficient.
As a result, the broadcasted seeds did not
germinate well and the seedlings suffered
because their roots were unable to tap the
underground water. Therefore, acid water
was pumped in from the nearest drainage
canal to germinate the seeds. This had
affected the subsequent growth of rice
seedlings and hence the eventual rice yield.
The acid water contains Al concentration
at 878 μM with pH of 3.70. This Al
concentration is far above the critical toxic
level of 74 μM for rice growth, as suggested
by Dent (1986). Furthermore, Zhu
et al
.
(2009) mentioned that rice is expected to
suffer from H
+
stress if grown on a soil with
low pH. Growing rice in an area with low
pH and high Al concentration would inhibit
the elongation of plant roots (Horst
et al
.,
2009). There will be disruption of root cap
forming processes, decline in cell division
and deposition of lignin (Susan
et al
.,
2007). In the end, root length is inhibited.
As a result, nutrient uptake is curtailed
and multiple nutrient deficiencies occur
(Godbold
et al
., 1988; Tan & Keltjens, 1995;
Ridolfi & Garrec, 2000), and this has been
proven by this study which showed that the
concentration of Ca in the root was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลและการสนทนาเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของดินดินภายใต้การตรวจสอบมี pH และในอัลกำนัล (ตาราง 1) ดิน pH ตลอดประวัติดินเป็น < 3.50 ค่า pH ต่ำนี้จะสอดคล้องกับสถานะ ของจาโรไซต์ในดินย่อย ซึ่งคุณสมบัติ การจัดประเภทเป็นดินกรดซัลเฟตเป็น (Typic Sulfaquents). อัลกำนัลใน ดินจะสูงมากตลอดทั้งดิน ความลึก Topsoil (0-15 ซม.ลึก) เป็นการ โซนการพัฒนาของรากข้าว เกิดขึ้น ค่า pH และกำนัล อัล topsoil เป็น 3.4 และ 6.19 cmolc กก.-1ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ความเข้มข้น ของอัลเกินระดับสำคัญสำหรับข้าว ผลิต 1-2 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1แนะนำเป็น Dobermann และ Fairhust (2000) ที่ pH และความเข้มข้นของอัลในการ น้ำในหลุมดินเป็น 3.70 และ 878 μM ตามลำดับ ความเข้มข้นของอัลอยู่ไกล ระดับพิษสำคัญของ μM 74 สำหรับ เจริญเติบโตของข้าวที่แนะนำโดยเด็นท์ (1986) ค่า pH ที่ดีสำหรับข้าวที่ดีที่สุด (MR เจริญเติบโตราก 219) คือ 6 (Elisa et al., 2011) อย่างไรก็ตาม การเพิ่มค่า pH ได้ถึงระดับนี้เป็น ค่าใช้จ่ายสูง และเกษตรกรจำนวนมากธรรมดาอาจไม่ สามารถจ่ายได้ ความเป็นพิษของอะลูมิเนียมสามารถ เกิดขึ้นในดินเมื่อ pH < 3.5 (van Breemen และ Pons, 1978) การศึกษาในญี่ปุ่น พบว่าการเติบโตของข้าวทนกับอัล ต่าง ๆ เริ่มจะห้ามเมื่อการ อัล3 + ความเข้มข้นของไอออนเกิน 900 μM (Cate & Sukhai, 1964) ค่านี้ถูกปิด เพื่อความเข้มข้นของอะลูมิเนียมในการศึกษานี้ ที่ 878 μM ดังนั้น ข้าวเจริญเติบโตในการศึกษานี้ สามารถจะห้ามตั้ง โดยอัล นอกจากนี้ การ ไม่มีข้าวหลากหลายที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน อัลป้องกันฤดูกาลแรกฤดูกาลแรกเริ่มต้นในเดือน 29 สิงหาคม 2010 ผลพบว่ารักษาดิน กับ 4 t GML ฮา-1 สามารถเพิ่ม ข้าวผลิต 29.17% จาก 2.50 t ฮา-1 (ควบคุม) การ 3.53 t ฮา-1และค่านี้ มีเล็กน้อยสูงกว่าข้าวเฉลี่ย ผลตอบแทนในการปฏิบัติของเกษตรกรที่ใช้น้อยกว่า 2 t ฮา-1 ฤดูกาล-1 (ตาราง 3) อย่างไรก็ตาม นี้ ผลผลิตไม่แตกต่างอย่างมากจาก ควบคุม ในขณะเดียวกัน ใช้ 4 t GML ฮา-1 ผลิตค่าสูงสุด ใน m เลข panicle-2 , spikelet หมายเลขต่อ panicle น้ำหนัก 1000 เมล็ด และ panicle ยาว มีค่า 914 132, 25.30 g และซม. 24.65 ตามลำดับ ระหว่างการรักษาอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มี ไม่แตกต่างที่สำคัญระหว่าง รักษา panicle เลข m-2. มี มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสังเกตสำหรับการ เปอร์เซ็นต์ของ spikelet เติม วิธีการที่ รักษา 2 t ฮา-1 ของผลิตภัณฑ์ได้ อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าเมื่อเทียบกับการรักษา มี 20 L ฮา-1 ของเหลวมะนาว ค่าของ 73.13% และ 61.27% ตามลำดับ ตาม บน LSD มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ สังเกตน้ำหนัก 1000 เมล็ด และ panicle ยาวในการศึกษานี้ มันถูกตรวจสอบที่ ผลผลิตข้าวที่สัมพันธ์ได้รับผลจากค่า pH ของดิน และแลกเปลี่ยนเป็น Ca (Fig.2) หมายความ ว่า pH ดิน และกำนัลเพิ่ม Ca เพิ่มผลผลิตข้าวญาติยัง ที่ ผลผลิตข้าวที่สัมพันธ์เป็นบวก correlated pH ของดิน (Fig.2a) และ Ca กำนัล (Fig.2b) และความสัมพันธ์สอดคล้องกัน กำหนด ด้วยสมการ Y = 91.10 x – 238.36 (R2= 0.70) และ Y = 49.86 30.30 (R + x2= 0.49), ตามลำดับ ค่า pH ที่สอดคล้อง มากกว่า 90% ผลตอบแทนสัมพันธ์เป็น 3.60 ที่สำคัญ กำนัล Ca เป็น 1.197 cmolc กก.-1ซึ่ง เทียบได้กับที่ค้นพบ Dobermann และ Fairhust (2000) Ca สูง บาง ขอบเขต จะสามารถลดความเป็นพิษของ Al (Alva et al., 1986)ได้ผลผลิตในฤดูกาลแรก เพิ่มกับ managemen ฟิลด์ที่เหมาะสมนอกจากมีดินสูงและความเป็นพิษของ Al เกษตรกรในพื้นที่นี้จะหันหน้าไปทางอื่น ปัญหา ซึ่งเป็นภัยแล้ง Bouman และ Tuoang (2001) เขียนว่า ข้าวราบเป็น สำคัญมากขาดแคลนน้ำ และ ปัญหาภัยแล้งเมื่อน้ำดินเนื้อหา ขีดความเข้ม และการนี้จะช่วยลด ใบตั้งขยาย ปิด stomata ใบประตูม้วน ลึกรากเจริญเติบโต เพิ่ม senescence ใบ ความสูงของพืชลดลง ล่าช้าเวอร์ริ่ง และลดจำนวน รถไถเดินตาม panicle น้ำหนัก spikelet และเมล็ดข้าว ในการศึกษาปัจจุบัน มีนา แห้งเมื่อเมล็ดถูกหว่านในระหว่าง ฤดูกาลแรก มีน้ำไม่เหมาะสม ปฏิบัติการจัดการในพื้นที่ที่การ ชุมชนนาขึ้นอยู่แต่เพียงผู้เดียวกับฝน น้ำที่อยู่ผิดตลอดการ ฤดูกาลเติบโต ดังนั้น ไม่เพียงพอ ผล เมล็ดพันธุ์เผยแพร่ได้ไม่ germinate ดีและกล้าไม้ที่รับความเดือดร้อน เนื่องจากรากของตนไม่สามารถไปแตะ น้ำใต้ดิน ดังนั้น น้ำกรด สูบในจากการระบายน้ำที่ใกล้ที่สุด คลองการ germinate เมล็ด นี้ได้ ผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของข้าว กล้าไม้ และดังนั้น ข้าวเก็บผลผลิตน้ำกรดประกอบด้วยความเข้มข้นของอัล ที่ μM 878 กับ pH 3.70 อัลนี้ เป็นความเข้มข้นไกลเหนือพิษร้ายแรง ระดับของ μM 74 สำหรับเจริญเติบโตข้าว เป็นแนะนำ โดยเด็นท์ (1986) นอกจากนี้ ซู et al. (2009) กล่าวว่า ข้าวคาดว่าจะ ต้องทนทุกข์ทรมานจาก H+ ถ้าปลูกในดินที่มีความเครียด pH ต่ำ ข้าวเจริญเติบโตในพื้นที่มีน้อย pH และความเข้มข้นสูง Al จะยับยั้ง elongation ของรากพืช (ฉันฆ่าคน et al., 2009) จะมีหมวกรากทรัพย กระบวนการขึ้นรูป ปฏิเสธในการแบ่งเซลล์ และสะสมของ lignin (ศิริรัตน์ et al., 2007) ในสุด ห้ามความยาวราก ดังนั้น curtailed การดูดซับธาตุอาหาร และทรงหลายธาตุอาหารเกิดขึ้น (Godbold et al., 1988 ตาลและ Keltjens, 1995 Ridolfi & Garrec, 2000), และนี้ได้รับ พิสูจน์ โดยการศึกษานี้ซึ่งชี้ให้เห็นว่าการ ความเข้มข้นของ Ca ในรากถูก < 0.01% (ตาราง 4) เนื่องจากของอัลสูง Elongation ของความยาวรากที่สัมพันธ์กัน มีพื้นที่ผิวราก พื้นที่ผิวรากของ แหล่งข้าวต้องการที่จะเพิ่มดีกว่า การดูดซึมของสารอาหารนี้สามารถทำได้ โดยการเพิ่ม pH โซลูชันโดยใช้มะนาว ที่ 42 วันหลัง sowing ระดับน้ำในการ พล็อตเป็นประมาณ 30 ซม.เนื่องจากฝนตกหนัก ดังนั้น ระยะ ripening ล่าช้าไป 125 DAS นี้มีผลต่อเวลาสำหรับ ศัตรูพืชและการเก็บเกี่ยวเริ่มโจมตีข้าว เกิดผลตอบแทนต่ำกว่าหรือมี การที่คาดไว้เรียกว่าข้าวทนระดับ ของมี ตาราง 5 แสดงผลของมะนาว ในคุณสมบัติดินในทดลอง Merbok เห็นที่ pH นี้ยังคง 5 หลังจาก เก็บเกี่ยวครั้งแรก ตาม Ponnamperuma et al. (1973), เฉพาะที่ pH ต่ำกว่า 4 ข้าวถูก ผลกระทบ PH ของดินสำหรับการรักษา 2 t ฮา1- ของผลิตภัณฑ์ได้สูงสุด 3.36 และจะสูงกว่าการรักษา มี 20 L ฮา-1 น้ำมะนาวและตัวควบคุม เบรดี้ (1974) กล่าวถึงที่ hydrated มะนาวปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับดินมาก อย่างรวดเร็วกว่ารูปแบบคาร์บอเนต อย่างไรก็ตาม หินปูน dolomitic มักจะเป็นที่ต้องการ เนื่องจากส่งสำคัญจำนวน มก. นอกจากนั้น GML พักสมเหตุสมผล hydrated ยาวในดินเปรียบเทียบกับ มะนาว กระนั้น อัลกำนัลไม่ แสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง รักษาFig.3 แสดง pH, Al และ Fe ความเข้มข้นของน้ำจากฟิลด์ด้วย เวลาสำหรับฤดูกาลแรก น้ำถูก ตัวอย่างทุกสัปดาห์ 5 สัปดาห์แรก ตามทุก 2 สัปดาห์จนถึงเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตาม เริ่มต้นสุ่มตัวอย่างน้ำ ในสัปดาห์สองหลังจาก sowing เนื่องจากแห้ง เงื่อนไข (Fig.4a) ดังนั้น ถูกน้ำ สูบจากคลองระบายน้ำที่ใกล้ที่สุดใน การทดน้ำโครงการทดลอง (Fig.4b) มัน เป็นความรู้ทั่วไปที่เพิ่มขึ้นของ GML pH ของดิน ปูนเป็นมาตรฐานลักษณะทาง ปฏิบัติการเพิ่ม pH ของกรดซัลเฟต ดินเนื้อปูนและปรากฏการณ์นี้จะแสดงขึ้นอย่างชัดเจน ใน Fig.3a อย่างไรก็ตาม ราคาแอพลิเคชันของ ปูนวัสดุจะขึ้นอยู่กับมา ดังนั้น ฟิลด์ทดลองเช่นใน การศึกษานี้มักจำเป็นต้องจัด เหมาะสม และเป็นไปได้มากที่สุดประยุกต์อัตราPH ดินเริ่มพุ่งกระฉูด หลังจากที่โครงการฟิลด์ถูกน้ำท่วม มาถึง ค่าสูงสุดหลังจาก 4 สัปดาห์ การเพิ่มขึ้น ถูกยัง เนื่องจากการลดกระบวนการที่ มีเกิดขึ้น Fig.3b แสดง ความเข้มข้นต่ำกว่ากับโปรแกรมประยุกต์ 4 t GML ฮา-1 2 t hydrated lime ฮา-1เมื่อเทียบกับตัวควบคุม ดูเหมือนว่าจะ pH อยู่ในระดับยังต่ำ และมีความเข้มข้นของอัล ยังคงสูงในน้ำในโครงการวิจัย และเหล่านี้อธิบายว่า ทำไมผลผลิตข้าวไม่ อบอุ่น ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยประเทศ ของ 3.8 t ฮา-1. ความเข้มข้นสูงสุดของ Fe พบที่ 21 ดัส (Fig.3c) แสดง Fig.5 ความสัมพันธ์ระหว่างค่า pH น้ำและอัล (ก) และค่า pH และ Fe (ข) สำหรับฤดูกาลแรก ซึ่งแสดง โดยสมการ Y = - 5.88 x + 32.36 (R2= 0.40) และ Y = - 0.08 x + 0.44 (R2= 0.35), ตามลำดับ เป็น Al และ Fe ในตัว น้ำเพิ่ม pH ลดลง เมื่ออัล และ Fe ที่เพิ่มขึ้นด้านบนของ pKa โลหะ ตกตะกอนเพื่อความ hydroxides inertฤดูกาลที่สองผลผลิตที่ไม่สำคัญความแตกต่างระหว่าง การรักษาสามารถเกิดจากตัวร้าย ผลของระเบิดข้าวในช่วงที่ดอก ระยะ (ตาราง 3) บริเวณที่ได้รับสูง ปริมาณน้ำฝนในช่วงเวลานั้น (เดือนตุลาคม 2010 - ธันวาคม 2010) รอบระยะเวลาและเกษตรกร ประสบปัญหาในการระบายน้ำออกเกิน น้ำ แสดงใน Fig.6 สถานการณ์นี้ได้ ส่งผลให้ความชื้นสูงซึ่ง โรคและ เป็นเช่นจากข้าวผลตอบแทนสำหรับการ ฤดูกาลที่สองมีความ (Fig.7)ข้าวระเบิดเกิดจากการ ascomycete (เชื้อราMagnaporthe grisea). มันแพร่กระจาย เพาะเฟิร์นและให้ออกมาในการ เป็นเจ้าของ ดังนั้น โรคนี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว ในรบกวนนา M.grisea, ในบางกรณี มีถูกตั้งชื่อเป็น Magnaporthe แห้งระดับต่าง ๆ, Pyricularia griseaและ Pyricularia แห้งระดับต่าง ๆ. ชื่อเหล่านี้ เป็นที่ยอมรับได้เนื่องจากนักวิทยาศาสตร์ยังไม่ได้ ตกลงชื่อเดียวที่มีแตกต่างกัน อาการที่มาแตกต่างกัน สำรองห้องพัก สมาชิกที่ ม. grisea ซับซ้อน สามารถยังติดพืชธัญพืชอื่น ๆ เช่น ข้าวไรย์ ข้าวสาลี และฟ่างเพิร์ลที่ก่อให้เกิดการระเบิด โรค (Scardaci, 2003) ข้าวระเบิดเห็ดรา ทำให้ขาดทุนพืชสำคัญทางเศรษฐกิจ เป็นประจำทุกปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการอภิปรายและการเปลี่ยนแปลงสมบัติของดินดินภายใต้การสอบสวนอยู่ในระดับต่ำในค่าpH และสูงในอัลแลกเปลี่ยน (ตารางที่ 1) ดินpH ตลอดรายละเอียดดิน <3.50. นี้ค่า pH ต่ำมีความสอดคล้องกับการปรากฏตัวของjarosite ในอนุดินซึ่งมีคุณสมบัติให้มีการจัดเป็นดินที่เป็นกรด(Typic Sulfaquents) แลกเปลี่ยนอัลในดินที่มีความสูงมากตลอดทั้งดินลึก ดิน (0-15 ซม. ความลึก) เป็นเขตที่การพัฒนาของรากข้าวเกิดขึ้น ค่าพีเอชและแลกเปลี่ยนอัของดินที่มี 3.4 และ 6.19 cmol คกก. - 1 ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ความเข้มข้นของอัลเกินกว่าระดับที่สำคัญสำหรับข้าวการผลิต1-2 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1 ที่แนะนำโดย Dobermann และ Fairhust (2000) ค่า pH และความเข้มข้นของอัลในที่น้ำที่บ่อดิน3.70 และ 878 ไมครอน, ตามลำดับ ความเข้มข้นของอัลอยู่ไกลเหนือระดับที่เป็นพิษที่สำคัญของ 74 ไมครอนสำหรับการเจริญเติบโตของข้าวที่แนะนำโดยบุ๋ม(1986). ค่า pH ที่ดีสำหรับข้าวที่ดีที่สุด (MR 219) เจริญเติบโตของรากคือ 6 (เอลิซา, et al. 2011) แต่ที่จะยกระดับความเป็นกรดด่างขึ้นไปถึงระดับนี้คือเกษตรกรสามัญค่าใช้จ่ายและจำนวนมากอาจไม่สามารถที่จะจ่ายได้ ความเป็นพิษของอลูมิเนียมสามารถเกิดขึ้นได้ในดินเมื่อค่า pH <3.5 (รถตู้ Breemen และแย่, 1978) จากการศึกษาในประเทศญี่ปุ่นพบว่าการเจริญเติบโตของข้าวอัลใจกว้างหลากหลายเริ่มที่จะยับยั้งเมื่ออัล3+ ความเข้มข้นของไอออนเกิน 900 ไมครอน(Cate และ Sukhai, 1964) ค่านี้อยู่ใกล้กับความเข้มข้นอลูมิเนียมในการศึกษานี้ที่878 ไมครอน; ทำให้การเจริญเติบโตของข้าวในการศึกษานี้พื้นที่สามารถยับยั้งโดยอัล นอกจากนี้ยังมีพันธุ์ข้าวที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันไม่ได้เป็นอัลใจกว้าง. ฤดูกาลแรกในฤดูกาลแรกเริ่มต้นในวันที่ 29 สิงหาคม 2010 ผลการศึกษาพบว่าการรักษาดิน4 เสื้อ GML ฮ่า-1 ก็สามารถที่จะเพิ่มการผลิตข้าวโดย 29.17 2.50% จากทีฮ่า-1 (ควบคุม) เพื่อ 3.53 ตันต่อเฮกตาร์-1 และค่านี้สูงกว่าข้าวเฉลี่ยผลผลิตโดยใช้การปฏิบัติของเกษตรกรน้อยกว่า2 ตันต่อเฮกตาร์-1 ฤดูกาล-1 (ตารางที่ 3) แต่นี้ผลผลิตไม่แตกต่างจากการควบคุม ในขณะเดียวกันการประยุกต์ใช้ 4 เสื้อ GML ฮ่า-1 ผลิตค่าสูงสุดในแง่ของจำนวนช่อม. -2, ดอกจำนวนช่อต่อน้ำหนักเมล็ด1000 และระยะเวลาในช่อมีค่าของ 914, 132, 25.30 และ 24.65 กรัมซม. ตามลำดับในหมู่ผู้รักษาอื่น ๆ แต่มีไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ผู้รักษาสำหรับจำนวนช่อม-2 มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสังเกตเป็นร้อยละของดอกเต็ม หมายถึงว่าการรักษามี 2 ตันต่อเฮกตาร์ -1 ของปูนขาวได้อย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับที่สูงขึ้นเพื่อการรักษาที่มี20 ลิตรฮ่า-1 มะนาวของเหลวที่มีค่าของ73.13% และ 61.27% ตามลำดับ จากในแอลเอสมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่สังเกตสำหรับน้ำหนัก1000 เมล็ดและช่อยาว. ในการศึกษาครั้งนี้มันก็ตั้งข้อสังเกตว่าผลผลิตข้าวญาติรับผลกระทบจากค่า pH ของดินและแลกเปลี่ยน Ca (รูปที่ 2) ก็หมายความว่าเป็นค่า pH ของดินและการเพิ่มขึ้นแลกเปลี่ยน Ca, ผลผลิตข้าวญาติยังเพิ่ม ผลผลิตข้าวญาติมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับค่า pH ของดิน (Fig.2a) และแลกเปลี่ยน Ca (Fig.2b) และความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องจะได้รับจากสมการY = 91.10x - 238.36 (R 2 = 0.70) และ Y = 49.86x + 30.30 (R 2 = 0.49) ตามลำดับ ค่าพีเอชที่สอดคล้องกันถึง 90% เมื่อเทียบเป็นอัตราผลตอบแทน 3.60 สำคัญแลกเปลี่ยน Ca คือ 1.197 cmol คกก. -1 ซึ่งเทียบได้กับที่พบได้โดย Dobermann และ Fairhust (2000) Ca สูงเพื่อบางขอบเขตสามารถลดความเป็นพิษของอัล(อัลวา, et al., 1986). ผลผลิตในฤดูกาลแรกที่สามารถเพิ่มขึ้นด้วยการจัดการสาขาที่เหมาะสมนอกจากนี้ความเป็นกรดของดินสูงและความเป็นพิษของอัลเกษตรกรในพื้นที่นี้จะหันหน้าไปทางอื่นปัญหาที่เกิดขึ้นซึ่งเป็นภัยแล้ง Bouman และTuoang (2001) เขียนว่าข้าวเป็นอย่างมากที่ไวต่อการขาดแคลนน้ำและปัญหาภัยแล้งเมื่อเนื้อหาน้ำในดินลดลงต่ำกว่าความอิ่มตัวและนี้จะช่วยลดการขยายตัวของพื้นที่ใบปิดของปากใบ, กลิ้งใบเจริญเติบโตของรากลึกที่เพิ่มขึ้นการเสื่อมสภาพของใบลดลงความสูงของต้นออกดอกล่าช้าและจำนวนที่ลดลงของหน่อ, ช่อ, ดอกและน้ำหนักเมล็ด. ในการศึกษาปัจจุบันนาข้าวก็แห้งเมล็ดถูกหว่านในช่วงฤดูกาลแรก ไม่มีน้ำที่เหมาะสมการบริหารจัดการในพื้นที่ที่ชุมชนเกษตรกรรมขึ้นอยู่เพียงลำพังบนมีฝนตกน้ำที่ตกผิดพลาดตลอดฤดูปลูก; เพราะฉะนั้นมันก็ไม่เพียงพอ. เป็นผลให้เมล็ดออกอากาศไม่ได้งอกได้ดีและต้นกล้าได้รับความเดือดร้อนเพราะรากของพวกเขาไม่สามารถที่จะแตะน้ำบาดาล ดังนั้นกรดน้ำถูกสูบจากการระบายน้ำใกล้คลองที่จะงอกเมล็ด เรื่องนี้ได้รับผลกระทบที่ตามมาของการเจริญเติบโตของข้าวต้นกล้าและด้วยเหตุนี้ผลผลิตข้าวในที่สุด. น้ำมีความเข้มข้นของกรดอัลที่ 878 ไมครอนมีค่า pH 3.70 นี้อัลความเข้มข้นอยู่ไกลดังกล่าวข้างต้นที่เป็นพิษที่สำคัญระดับ74 ไมครอนสำหรับการเจริญเติบโตของข้าวที่แนะนำโดยบุ๋ม(1986) นอกจากจู้, et al. (2009) กล่าวถึงข้าวที่คาดว่าจะต้องทนทุกข์ทรมานจากH + ความเครียดถ้าปลูกในดินที่มีค่า pH ต่ำ การปลูกข้าวในพื้นที่ที่มีระดับต่ำค่า pH และความเข้มข้นของอัลสูงจะยับยั้งการยืดตัวของรากพืช(Horst, et al., 2009) จะมีการหยุดชะงักของหมวกรากกระบวนการขึ้นรูปลดลงในการแบ่งเซลล์และการสะสมของลิกนิน(ซูซาน, et al., 2007) ในท้ายที่สุดความยาวรากยับยั้ง. เป็นผลให้การดูดซึมสารอาหารที่มีการตัดทอนและการขาดสารอาหารหลายเกิดขึ้น(Godbold et al, 1988;. ตาลและ Keltjens, 1995; Ridolfi และ Garrec, 2000) และเรื่องนี้ได้รับการพิสูจน์โดยการนี้การศึกษาซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นของ Ca ในรากเป็น <0.01% (ตารางที่ 4) เนื่องจากการปรากฏตัวของอัลสูง. การยืดตัวของความยาวรากมีความสัมพันธ์ที่ดีที่มีพื้นที่ผิวราก พื้นที่ผิวรากของความต้องการต้นกล้าข้าวจะเพิ่มขึ้นดีกว่าการดูดซึมของสารอาหารและนี้สามารถทำได้โดยการเพิ่มค่าpH วิธีการแก้ปัญหาโดยใช้มะนาว ที่ 42 วันหลังหยอดเมล็ดระดับน้ำในพล็อตประมาณ 30 ซม. เนื่องจากการฝนตกหนัก. ดังนั้นระยะเวลาที่สุกถูกเลื่อนออกไป125 DAS เรื่องนี้ได้รับผลกระทบเวลาสำหรับการเก็บเกี่ยวและศัตรูพืชเริ่มโจมตีข้าวส่งผลให้อัตราผลตอบแทนที่ต่ำกว่าอย่างอื่นได้รับการคาดหวัง. ข้าวเป็นที่รู้จักกันที่จะทนบางระดับของความเป็นกรด ตารางที่ 5 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของมะนาวเกี่ยวกับคุณสมบัติของดินในการทดลองMerbok. จะเห็นว่ายังคงมีค่า pH ต่ำกว่า 5 หลังจากที่เก็บเกี่ยวครั้งแรก ตามที่ Ponnamperuma et al, (1973) เพียงที่ pH ต่ำกว่า 4 ข้าวได้รับผลกระทบ ค่า pH ของดินในการรักษามี2 ตันต่อเฮกตาร์1 ของปูนขาวสูงสุดกับ 3.36 และสูงกว่าการรักษาด้วย20 ลิตรฮ่า-1 ของมะนาวที่มีสภาพคล่องและการควบคุม. เบรดี้ (1974) บอกว่าไฮเดรทมะนาวปฏิกิริยากับดินมากมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่ารูปแบบของคาร์บอเนต แต่หินปูน dolomitic มักจะเป็นที่ต้องการเพราะเป็นอุปกรณ์ที่สำคัญของปริมาณMg นอกจากนั้น GML สามารถอยู่พอสมควรอีกต่อไปในดินเมื่อเทียบกับไฮเดรทมะนาว อย่างไรก็ตามอัลเปลี่ยนไม่ได้แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ในหมู่การรักษา. รูปที่ 3 แสดงค่าพีเอชอัลเฟและความเข้มข้นของน้ำจากเขตที่มีเวลาสำหรับฤดูกาลแรก น้ำที่ได้รับการเก็บตัวอย่างทุกสัปดาห์แรก 5 สัปดาห์ที่ผ่านมาตามมาด้วยทุก2 สัปดาห์จนกว่าจะเก็บเกี่ยว. อย่างไรก็ตามการสุ่มตัวอย่างของน้ำที่เริ่มต้นในสัปดาห์ที่สองหลังหยอดเมล็ดแห้งเนื่องจากสภาพ(Fig.4a) ดังนั้นน้ำที่สูบจากคลองระบายน้ำที่ใกล้ที่สุดเพื่อทดน้ำแปลงทดลอง(Fig.4b) มันเป็นความรู้ทั่วไปที่ GML เพิ่มค่าpH ของดิน ปูนเป็นทางการเกษตรมาตรฐานการปฏิบัติที่จะเพิ่มค่า pH เป็นกรดดินและปรากฏการณ์นี้ก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในFig.3a อย่างไรก็ตามอัตราการประยุกต์ใช้วัสดุปูนจะขึ้นอยู่กับท้องถิ่น; เพราะฉะนั้นข้อมูลทดสอบเช่นการดำเนินการในการศึกษาครั้งนี้มักจะมีความจำเป็นที่จะปรับอัตราการประยุกต์ใช้ที่เหมาะสมที่สุดและเป็นไปได้. ค่า pH ของดินเริ่มที่จะเพิ่มขึ้นทันทีหลังจากแปลงสนามถูกน้ำท่วม ถึงค่าสูงสุดหลังจาก 4 สัปดาห์ที่ผ่านมา เพิ่มมากขึ้นนอกจากนี้ยังเกิดจากการลดลงของกระบวนการที่เกิดขึ้น Fig.3b แสดงอัลความเข้มข้นต่ำที่มีการใช้งาน4 เสื้อ GML ฮ่า-1 และ 2 ทีปูนขาวฮ่า-1 เมื่อเทียบกับการควบคุม มันดูเหมือนว่าพีเอชยังคงอยู่ในระดับต่ำและความเข้มข้นของอัลก็ยังคงสูงอยู่ในน้ำในแปลงวิจัยและสิ่งเหล่านี้อธิบายว่าทำไมผลผลิตข้าวไม่ได้ถึงความคาดหวังต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของชาติ3.8 ตันต่อเฮกตาร์-1 ความเข้มข้นสูงสุดของเฟถูกพบใน 21 DAS (Fig.3c) Fig.5 แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างค่าpH ของน้ำและอัล(ก) และพีเอชและเฟ (ข) ในฤดูกาลแรกที่ถูกนำเสนอโดยสมการY = -5.88x + 32.36 (R 2 = 0.40) และ y = -0.08x + 0.44 (R 2 = 0.35) ตามลำดับ ในฐานะที่เป็นอัลเฟในน้ำที่เพิ่มขึ้นค่า pH ลดลง เมื่ออัลและเฟที่เพิ่มขึ้นดังกล่าวข้างต้น pKa ของพวกเขาโลหะตกตะกอนในรูปแบบไฮดรอกไซเฉื่อยของพวกเขา. ซีซั่นที่สองความแตกต่างผลตอบแทนที่ไม่ได้มีนัยสำคัญระหว่างการรักษาที่สามารถนำมาประกอบกับอาการไม่พึงประสงค์ผลกระทบจากการระเบิดข้าวในช่วงออกดอกเวที(ตารางที่ 3) พื้นที่ที่ได้รับสูงปริมาณของปริมาณน้ำฝนในช่วงเวลานั้น (ตุลาคม 2010- ธันวาคม 2010) ระยะเวลาและเกษตรกรต้องเผชิญกับความยากลำบากที่จะระบายออกส่วนเกินน้ำดังแสดงในFig.6 สถานการณ์เช่นนี้ได้ส่งผลให้มีความชื้นสูงที่ดึงดูดโรคและเป็นเช่นผลผลิตข้าวสำหรับฤดูกาลที่สองก็เอาแน่เอานอน(Fig.7). ระเบิดข้าวเกิดจากการ ascomycete เชื้อรา (Magnaporthe grisea) มันจะกระจายผ่านสปอร์และพันธุ์ในตัวของมันเอง ดังนั้นโรคนี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในนาข้าวเหม็น. M.grisea, ในบางกรณีได้รับการเสนอชื่อเป็นMagnaporthe oryzae, grisea Pyricularia และPyricularia oryzae ชื่อทั้งหมดเหล่านี้เป็นที่ยอมรับเพราะนักวิทยาศาสตร์ยังไม่เห็นด้วยกับชื่อเดียวตามที่มีแตกต่างกันอาการที่แตกต่างกันที่เมือง นอกจากนั้นสมาชิกของเอ็ม grisea ซับซ้อนนอกจากนี้ยังสามารถติดเชื้อธัญพืชอื่น ๆ เช่นข้าวสาลีข้าวไรย์และข้าวฟ่างมุกที่ก่อให้เกิดการระเบิดโรค(Scardaci, 2003) เชื้อราระเบิดข้าวทำให้เกิดการสูญเสียพืชอย่างมีนัยสำคัญทางเศรษฐกิจเป็นประจำทุกปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลและการอภิปรายในการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของดิน
ดินภายใต้การตรวจสอบต่ำ pH
สูงแลกเปลี่ยนล ( ตารางที่ 1 ) ดิน
ตลอดดิน < 3.50 .
pH ต่ำ ซึ่งสอดคล้องกับการปรากฏตัวของจาโคไบท์
ในดินชั้นล่าง ซึ่งมีคุณสมบัติ
มันถูกจัดว่าเป็นดินกรดจัด

typic sulfaquents
) แลกเปลี่ยนใน
ลดินสูงมากตลอดความลึกของดิน

ดิน ( 0-15 ซม. )
โซนซึ่งการพัฒนาของรากข้าว
เกิดขึ้น ความเป็นกรด - ด่างของดินและ
ลและเป็น 3.4 - 4
C
กก
-
1
ตามลำดับ ( ตารางที่ 1 ) ความเข้มข้น
al เกินกว่าระดับวิกฤตสำหรับการผลิต 1-2 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมข้าว

- 1

และข้อเสนอแนะโดยโดเบอร์แมน fairhust ( 2000 )
pH และความเข้มข้นของอัลใน
น้ำในหลุมดินเป็น 3.70 และพวกμ M ,
) ความเข้มข้นของอัลไกล
เหนือวิกฤตพิษระดับ 74 μ M สำหรับ
การเจริญเติบโตของข้าวเป็นข้อเสนอแนะจากเดนท์ ( 1986 )
pH ที่ดีสำหรับข้าวที่เหมาะสม ( คุณ
219 ) การเจริญเติบโตของราก 6 (

) et al . , 2011 ) อย่างไรก็ตาม การเพิ่ม pH ได้ถึงระดับนี้ คือ ราคาแพง และเกษตรกรทั่วไปมาก

อาจจะไม่สามารถจ่ายได้ ความเป็นพิษของอลูมิเนียมสามารถเกิดขึ้นเมื่อ pH ในดิน
< 3.5 ( รถตู้ breemen
& Pons , 1978 ) การศึกษาในประเทศญี่ปุ่น พบว่า การเจริญเติบโตของอัล

ข้าวทนหลากหลายเริ่มถูกยับยั้งเมื่อ
ล
3
ไอออนเข้มข้นเกิน 900 μ M
( เคท & sukhai , 1964 ) มูลค่านี้อยู่ใกล้กับสารส้มความเข้มข้นในการศึกษา

ที่ 878 μ M ; ดังนั้น , การเจริญเติบโตของข้าวในการศึกษา
พื้นที่สามารถถูกยับยั้งโดยอัล นอกจากนี้
ข้าวพันธุ์ที่ใช้ใน การศึกษาในปัจจุบันไม่
ลใจกว้าง .

เริ่มซีซั่นแรก ซีซั่นแรกในวันที่ 29 สิงหาคม 2553
ผลการศึกษาพบว่า การรักษาดิน
4 t GML ฮา
- 1

สามารถเพิ่มการผลิตข้าวโดย - % จาก 2.50 T
ฮา
- 1
( ควบคุม ) 3.53 T ฮา
1
, และค่า

ข้าวสูงกว่าเกณฑ์เฉลี่ยผลผลิตของเกษตรกร โดยใช้การปฏิบัติน้อยกว่า
2 T ฮา
-

- 1
1 ฤดูกาล ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตาม ผลผลิตนี้

ไม่แตกต่างจากกลุ่มควบคุม ในขณะเดียวกัน การประยุกต์ใช้ 4
t GML ฮา
-
ที่ 1 ค่าสูงที่สุดในแง่ของจำนวนเลข
m
2
, หมายเลข spikelet
ต่อรวง น้ำหนัก 1000 เมล็ด และความยาวของช่อดอกด้วยค่า

เรื่อง , ของ , 132 , 25.30 กรัม 24.65 cm ตามลำดับ
ระหว่างการรักษาอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มี

ไม่แตกต่างกันระหว่างการรักษาช่อเบอร์ M
-
มีจำนวนแตกต่างกัน

) เปอร์เซ็นต์เต็ม spikelet . วิธีการรักษาด้วย 2 ที ฮา

1

ปูนขาวได้สูงกว่าเมื่อเทียบกับการรักษาด้วย 20 ลิตร ฮา

1
ปูนเหลวด้วยค่า
73.13 % และ 61.27 ตามลำดับโดย
บน LSD มีความแตกต่าง
) 1 , 000 เม็ด น้ำหนัก และความยาวของช่อดอก
.
ในการศึกษานี้ พบว่า ผลผลิตข้าวได้รับผลกระทบโดยสัมพัทธ์

- ดินและ Ca ( fig.2 ) มันหมายความว่า
เมื่อ pH ของดินด่าง CA เพิ่มผลผลิตข้าวญาติ
นอกจากนี้ยังเพิ่มขึ้น
ผลผลิตข้าวญาติมีความสัมพันธ์
กับดิน ( ฟิค2A ) และแลกเปลี่ยน CA
( fig.2b ) และความสัมพันธ์ที่สอดคล้องกัน
จะได้รับจากสมการ Y = 91.10x – 238.36
( r
2
= 0.70 ) และ y = 49.86x 30.30 ( R
2

= 0.49 ) ตามลำดับ ค่า pH ที่สอดคล้องกัน
90 เปอร์เซ็นต์เทียบเป็น 3.60 . การแลกเปลี่ยน CA เป็น 1.197
4
C
กก
-
1
, ซึ่งเทียบได้กับที่พบและโดเบอร์แมน
fairhust ( 2000 ) สูง CA บาง
ขอบเขตสามารถลดความเป็นพิษ ( อัล วา

et al . , 1986 )
ผลผลิตสำหรับฤดูกาลก่อนสามารถเพิ่มฟิลด์ Managemen

เหมาะสมนอกจากนี้ความเป็นกรด - ด่างของดินสูง และ อัล ความเป็นพิษ
เกษตรกรในพื้นที่นี้เผชิญปัญหาอีก
ซึ่งคือความแห้งแล้ง บูแมนและ
tuoang ( 2001 ) เขียนว่า ข้าวนาสวนมี
บอบบางมาก การขาดแคลนน้ำและ

ปัญหาภัยแล้งเมื่อปริมาณน้ำในดินวางด้านล่างอิ่มตัวและนี้จะช่วยลดการขยายตัวของพื้นที่ใบ

ปิดใบหมุนใบ , การเจริญเติบโตของรากลึก เพิ่มลดความสูงลงใบ

, , ล่าช้าและลดจำนวนของหน่อดอกช่อ spikelet
, , และน้ำหนักเมล็ด
ในการศึกษาปัจจุบัน นาข้าวถูก
แห้ง เมื่อเมล็ดหว่านใน
ฤดูกาลก่อน ไม่มีน้ำ
เหมาะสมการปฏิบัติในการจัดการพื้นที่ที่
ชุมชนเกษตรขึ้นอยู่กับน้ำฝนที่ตกผิด

ตลอดฤดูปลูก ดังนั้น มันไม่เพียงพอ
ผล เมล็ดไม่งอกดีออก

และต้นกล้าได้รับความเดือดร้อน เพราะรากไม่สามารถแตะ
น้ำใต้ดิน ดังนั้นกรดน้ำ

ถูกสูบจากน้ำที่ใกล้ที่สุดคลองงอกเมล็ด นี้มีผลต่อการเจริญเติบโตของข้าว ตามมา

ต้นกล้าและด้วยเหตุนี้ในที่สุดผลผลิตข้าว น้ำที่มีความเข้มข้นของกรดอัล

ที่ 878 μ M กับ pH 3.70 . นี่อัล
ความเข้มข้นเป็นไกลเหนือวิกฤตพิษ
ระดับ 74 μ M สำหรับการเจริญเติบโตของข้าว , แนะนำ
โดยเดนท์ ( 1986 ) นอกจากนี้ , et al , จู


( 2009 ) กล่าวว่า ข้าวที่คาดว่าจะประสบจาก H