The Norwegian farm culture continue

The Norwegian farm culture continues to play a role in contemporary Norwegian culture. In the 18th century, it inspired a strong romantic nationalistic movement, which is still visible in the Norwegian language and media. In the 19th century, Norwegian culture blossomed with nationalist efforts to achieve an independent identity in the areas of literature, art and music. This continues today in the performing arts and as a result of government support for exhibitions, cultural projects and artwork.[178]


Traditional Norwegian farmer's costumes, known as folkedrakt, and modern costumes inspired by those costumes, known as bunad, are widely used on special occasions.
Norway has been a progressive country, which has adopted legislation and policies to support women's rights, minority rights, and LGBT rights. As early as 1884, 171 of the leading figures, among them five Prime Ministers for the Liberal Party and the Conservative Party, co-founded the Norwegian Association for Women's Rights.[179] They successfully campaigned for women's right to education, women's suffrage, the right to work and other gender equality policies. From the 1970s, gender equality also came high on the state agenda with the establishment of a public body to promote gender equality, which evolved into the Gender Equality and Anti-Discrimination Ombud. Civil society organisations also continue to play an important role, and the women's rights organisations are today organised in the Norwegian Women's Lobby umbrella organisation.

In 1990 Norway was the first country to recognise the ILO-convention 169 on indigenous people recommended by the UN. In regard to LGBT rights, Norway was the first country in the world to enact an anti-discrimination law protecting the rights of gays and lesbians. In 1993 Norway became the second country to legalise civil union partnerships for same-sex couples, and on 1 January 2009 Norway became the sixth country to grant full marriage equality to same-sex couples.

In 1990 the Norwegian constitution was amended to grant absolute primogeniture to the Norwegian throne, meaning that the eldest child, regardless of gender, takes precedence in the line of succession. As it was not retroactive, the current successor to the throne is the eldest son of the King, rather than his eldest child. The Norwegian constitution Article 6 states that "For those born before the year 1990 it shall...be the case that a male shall take precedence over a female."[180]

As a promoter of human rights, Norway has held the annual Oslo Freedom Forum conference, a gathering described by The Economist as "on its way to becoming a human-rights equivalent of the Davos economic forum."[181]

Separation of church and state happened significantly later in Norway than in most of Europe and is not yet complete. In 2012, the Norwegian parliament voted to grant the Church of Norway greater autonomy,[182] a decision which was confirmed in a constitutional amendment on 21 May 2012. Until 2012 parliamentary officials were required to be members of the Lutheran Church and at least half of all ministers had to be a member of the Christian State Church. As the Church of Norway is the state church, its clergy are state employees, and the central and regional church administrations are part of the state administration. The members of the Royal family are required to be members of the Lutheran church.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมฟาร์มนอร์เวย์ยังมีบทบาทในวัฒนธรรมร่วมสมัยภาษานอร์เวย์ ในศตวรรษที่ 18 มันได้แรงบันดาลใจดีโรแมนติก nationalistic เคลื่อนไหว ซึ่งจะยังคงปรากฏในภาษานอร์เวย์และสื่อ ในศตวรรษที่ 19 วัฒนธรรมนอร์เวย์ดอกกับชาตินิยมพยายามบรรลุประจำอิสระด้านวรรณกรรม ศิลปะ และดนตรี ยังคงวันนี้ ในศิลปะ และ จากการสนับสนุนรัฐบาลสำหรับนิทรรศการ โครงการวัฒนธรรม และงานศิลปะ[178]เครื่องแต่งกาย folkedrakt เป็นชาวนอร์เวย์แบบดั้งเดิมและทันสมัยเครื่องแต่งกายแรงบันดาลใจจากเครื่องแต่งกายเหล่านั้น เรียกว่า bunad ใช้ในโอกาสพิเศษนอร์เวย์แล้วประเทศก้าวหน้า ซึ่งได้นำกฎหมายและนโยบายเพื่อสนับสนุนสิทธิสตรี สิทธิชนกลุ่มน้อย และสิทธิ LGBT ก่อนที่ 1884, 171 ตัวเลขชั้นนำ ในหมู่พวกเขา 5 นายกรัฐมนตรีสำหรับพรรคเสรีนิยมและพรรคอนุรักษนิยม ร่วมก่อตั้งสมาคมนอร์เวย์เพื่อสิทธิสตรีพวกเขา [179] สำเร็จมูลสำหรับผู้หญิงสิทธิในการศึกษา suffrage ของผู้หญิง ดูการทำงาน และอื่น ๆ นโยบายความเสมอภาคของเพศ จากทศวรรษ 1970 เท่าเทียมทางเพศยังสูงในวาระการประชุมรัฐด้วยการจัดตั้งตัวสาธารณะเพื่อส่งเสริมเพศความเสมอภาค ซึ่งเป็นเพศความเสมอภาคและเลือกปฏิบัติต่อต้าน Ombud มา องค์กรภาคประชาสังคมยังคงมีบทบาทที่สำคัญ และวันนี้มีจัดองค์กรสิทธิสตรีในองค์กรสตรีนอร์เวย์ล็อบบี้ร่มในปี 1990 นอร์เวย์เป็นประเทศแรกที่จะรู้ ILO-ว่าด้วย 169 ชนแนะนำ โดยสหประชาชาติ เรื่องสิทธิ LGBT นอร์เวย์เป็นประเทศแรกในโลกที่ประกาศใช้กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติการปกป้องสิทธิของเกย์และเลสเบี้ย ในปี 1993 ประเทศนอร์เวย์เป็น ประเทศที่สองการ legalise ประชาสัมพันธ์สหภาพสำหรับคู่รักเพศเดียวกัน และวันที่ 1 2552 มกราคม นอร์เวย์เป็น ประเทศหกให้ความเสมอภาคเต็มแต่งงานกับคู่รักเพศเดียวกันในปี 1990 รัฐธรรมนูญนอร์เวย์ถูกแก้ไขให้ primogeniture สัมบูรณ์เพื่อราชบัลลังก์นอร์เวย์ หมายความ ว่า ลูก เพศ ไม่รับการพิจารณาก่อนในบรรทัดของบัลลังก์ ไม่ผล สืบราชบัลลังก์ปัจจุบันเป็นบุตรชายคนโตของพระมหากษัตริย์ แทนลูกของเขา รัฐธรรมนูญแห่งนอร์เวย์ 6 บทความระบุว่า "สำหรับผู้ที่เกิดก่อนปี 1990 มันจะ...เป็นกรณีที่เป็นเพศชายจะสำคัญกว่าหญิง"[180]เป็นโปรโมเตอร์ของสิทธิมนุษยชน นอร์เวย์ได้จัดประชุมประจำปีของเวทีอิสระออสโล รวบรวมการอธิบาย โดยนักเศรษฐศาสตร์ที่เป็น "นั้นจะกลายเป็น สิทธิ มนุษยชนเท่าของสภาเศรษฐกิจดาโฟส"[181]แยกของคริสตจักรและรัฐเกิดขึ้นอย่างมากในภายหลังในประเทศนอร์เวย์มากกว่าส่วนใหญ่ของยุโรป และยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ใน 2012 นอร์เวย์รัฐสภาโหวตให้คริสตจักรนอร์เวย์มากกว่าอิสระ, [182] การตัดสินใจที่ได้รับการยืนยันในการแก้ไขรัฐธรรมนูญวันที่ 21 2555 พฤษภาคม จนกว่าเจ้าหน้าที่รัฐสภา 2012 จำเป็นต้องเป็นสมาชิกของคริสตจักรคาทอลิกและน้อยครึ่งหนึ่งของรัฐมนตรีทั้งหมด ได้เป็นสมาชิกของคริสตจักรรัฐคริสเตียน คริสตจักรนอร์เวย์เป็น คริสตจักรรัฐ เคลอจีเป็นพนักงานของรัฐ และจัดการโบสถ์กลาง และภูมิภาคเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการสถานะ สมาชิกของราชวงศ์จะต้องเป็นสมาชิกของคริสตจักรคาทอลิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟาร์มเพาะเลี้ยงนอร์เวย์ยังคงมีบทบาทสำคัญในวัฒนธรรมร่วมสมัยนอร์เวย์ ในศตวรรษที่ 18 มันเป็นแรงบันดาลใจการเคลื่อนไหวชาตินิยมโรแมนติกที่แข็งแกร่งซึ่งยังคงมองเห็นได้ในภาษานอร์เวย์และสื่อ ในศตวรรษที่ 19 วัฒนธรรมนอร์เวย์เบ่งบานกับความพยายามของชาติเพื่อให้บรรลุความเป็นตัวตนที่เป็นอิสระในพื้นที่ของวรรณคดีศิลปะและดนตรี นี้อย่างต่อเนื่องในวันนี้ศิลปะการแสดงและเป็นผลมาจากการสนับสนุนของรัฐบาลสำหรับการจัดนิทรรศการโครงการวัฒนธรรมและศิลปะ. [178] เครื่องแต่งกายชาวนาแบบดั้งเดิมของนอร์เวย์เป็นที่รู้จัก folkedrakt และเครื่องแต่งกายที่ทันสมัยแรงบันดาลใจจากเครื่องแต่งกายของผู้ที่รู้จักกันในชื่อบูนัดถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายใน โอกาสพิเศษ. นอร์เวย์ได้รับความก้าวหน้าของประเทศซึ่งได้นำกฎหมายและนโยบายที่จะสนับสนุนสิทธิสตรีสิทธิของชนกลุ่มน้อยและสิทธิมนุษยชน เร็วเท่าที่ 1884, 171 ในผู้นำในหมู่พวกเขาห้านายกรัฐมนตรีสำหรับพรรคเสรีนิยมและพรรคอนุรักษ์นิยมร่วมก่อตั้งสมาคมนอร์เวย์เพื่อสิทธิสตรี. [179] พวกเขารณรงค์ประสบความสำเร็จเพื่อสิทธิของสตรีเพื่อการศึกษาสตรีอธิษฐาน สิทธิในการทำงานและนโยบายความเสมอภาคทางเพศอื่น ๆ จากปี 1970 ที่เท่าเทียมกันทางเพศก็มาสูงในวาระการประชุมรัฐกับสถานประกอบการของร่างกายประชาชนที่จะส่งเสริมความเสมอภาคทางเพศซึ่งพัฒนาไปสู่ความเสมอภาคทางเพศและการต่อต้านการเลือกปฏิบัติ Ombud องค์กรภาคประชาสังคมยังยังคงมีบทบาทสำคัญและสิทธิสตรีองค์กรมีวันนี้จัดอยู่ในนอร์เวย์ร่มองค์กรล๊อบบี้สตรี. ในปี 1990 นอร์เวย์เป็นประเทศแรกในการรับรู้ของ ILO-ประชุม 169 คนพื้นเมืองที่แนะนำโดยสหประชาชาติ ในเรื่องสิทธิมนุษยชน, นอร์เวย์เป็นประเทศแรกในโลกที่จะตรากฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติปกป้องสิทธิของเกย์และเลสเบี้ยน ในปี 1993 นอร์เวย์กลายเป็นประเทศที่สองที่ออกกฎหมายให้ความร่วมมือพลเรือนสำหรับคู่รักเพศเดียวกันและวันที่ 1 มกราคม 2009 นอร์เวย์กลายเป็นประเทศที่หกที่จะให้ความเสมอภาคการแต่งงานเต็มรูปแบบเพื่อคู่รักเพศเดียวกัน. ในปี 1990 รัฐธรรมนูญนอร์เวย์ถูกแก้ไขที่จะให้บุตรคนหัวปีแน่นอน ราชบัลลังก์นอร์เวย์, หมายความว่าลูกคนโตโดยไม่คำนึงถึงเพศจะมีความสำคัญในสายของการสืบทอด ในขณะที่มันไม่ได้มีผลย้อนหลังสืบราชบัลลังก์ในปัจจุบันเพื่อเป็นลูกชายคนโตของกษัตริย์มากกว่าลูกคนโตของเขา บทความรัฐธรรมนูญนอร์เวย์ 6 ระบุว่า "สำหรับผู้ที่เกิดก่อนปี 1990 มันจะ ... เป็นกรณีที่เพศชายจะมีความสำคัญกว่าหญิง." [180] ในฐานะที่เป็นผู้ก่อการสิทธิมนุษยชน, นอร์เวย์ได้จัดเป็นประจำทุกปีออสโล เสรีภาพในการประชุมฟอรั่มการรวบรวมการอธิบายโดยนักเศรษฐศาสตร์เป็น "ในทางที่จะกลายเป็นสิทธิมนุษยชนที่เท่าเทียมกันของฟอรั่มเศรษฐกิจดาวอส." [181] แยกจากโบสถ์และรัฐที่เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญต่อมาในนอร์เวย์กว่าในส่วนใหญ่ของยุโรปและไม่ได้ ยังสมบูรณ์ ในปี 2012 ที่รัฐสภานอร์เวย์ลงคะแนนให้โบสถ์แห่งนอร์เวย์อิสระเพิ่มมากขึ้น [182] การตัดสินใจที่ได้รับการยืนยันในการแก้ไขรัฐธรรมนูญในวันที่ 21 พฤษภาคม 2012 จนถึงปี 2012 เจ้าหน้าที่ของรัฐสภาจะต้องเป็นสมาชิกของคริสตจักรนิกายลูเธอรันและอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง ของรัฐมนตรีทุกคนจะได้เป็นสมาชิกของคริสตจักรคริสเตียน ในฐานะที่เป็นโบสถ์แห่งนอร์เวย์เป็นรัฐโบสถ์พระสงฆ์ที่เป็นพนักงานของรัฐและการบริหารคริสตจักรส่วนกลางและส่วนภูมิภาคเป็นส่วนหนึ่งของการบริหารรัฐ สมาชิกของพระราชวงศ์จะต้องเป็นสมาชิกของคริสตจักรนิกายลูเธอรัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฒนธรรมฟาร์มนอร์เวย์ยังคงมีบทบาทในวัฒนธรรม นอร์เวย์ ร่วมสมัย ในศตวรรษที่ 18 มันเป็นแรงบันดาลใจให้แข็งแรงโรแมนติกขบวนการชาตินิยมที่ยังมองเห็นได้ในภาษานอร์เวย์และสื่อ ในศตวรรษที่ 19 , วัฒนธรรม นอร์เวย์ เบ่งบานกับความพยายามชาตินิยมเพื่อให้บรรลุตัวตนที่เป็นอิสระในพื้นที่ของวรรณกรรม ศิลปะ และดนตรีนี้ยังวันนี้ในศิลปะการแสดง และเป็นผลให้รัฐบาลสนับสนุนการจัดนิทรรศการ โครงการวัฒนธรรมและศิลปะ [ 178 ]


แบบดั้งเดิมนอร์เวย์ชาวนาของเครื่องแต่งกายที่เรียกว่า folkedrakt และเครื่องแต่งกายแรงบันดาลใจจากเครื่องแต่งกายที่ทันสมัย , ที่รู้จักกันเป็น bunad ใช้กันอย่างแพร่หลายในโอกาสพิเศษ
ประเทศนอร์เวย์มีประเทศที่ก้าวหน้า ,ซึ่งได้ประกาศใช้กฎหมายและนโยบายเพื่อสนับสนุนสิทธิของผู้หญิง , สิทธิของชนกลุ่มน้อย และสิทธิมนุษยชน . เร็วเท่าที่ 1884 171 ของผู้นำในหมู่พวกเขาห้านายกรัฐมนตรีสำหรับพรรคเสรีนิยมและพรรคอนุรักษ์นิยม , ร่วมก่อตั้งสมาคมนอร์เวย์เพื่อสิทธิสตรี [ 179 ] ที่เค้ารณรงค์ให้ผู้หญิงมีสิทธิในการศึกษา สิทธิของผู้หญิงสิทธิที่จะทำงานและนโยบายความเสมอภาคทางเพศอื่น ๆ จากปี 1970 , ความเสมอภาคทางเพศมาสูงในรัฐวาระด้วยสถานประกอบการของร่างกายของประชาชนเพื่อส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศ ซึ่งวิวัฒนาการมาเป็นเพศความเสมอภาคและ ombud ต่อต้านการแบ่งแยก องค์กรประชาสังคมยังคงมีบทบาทสำคัญและสิทธิสตรีองค์กรวันนี้จัดในร่มล็อบบี้องค์กรนอร์เวย์ของผู้หญิง

ในปี 1990 นอร์เวย์เป็นประเทศแรกที่จะรับรู้การประชุมองค์การแรงงานระหว่างประเทศ 169 ในคนพื้นเมืองแนะนำโดยยูเอ็น ในเรื่องสิทธิมนุษยชน นอร์เวย์เป็นประเทศแรกในโลกที่จะบัญญัติกฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเพื่อปกป้องสิทธิของเกย์และเลสเบี้ยนในปี พ.ศ. 2536 นอร์เวย์เป็นประเทศที่สอง legalise พลเรือนสหภาพพันธมิตรสำหรับคู่รักเพศเดียวกัน และในวันที่ 1 มกราคม 2552 นอร์เวย์เป็นประเทศที่หกให้ความเสมอภาคการแต่งงานเต็มคู่เพศเดียวกัน

ในปี 1990 รัฐธรรมนูญนอร์เวย์แก้ไขเพิ่มเติมให้สมบูรณ์แปลกตาบัลลังก์นอร์เวย์ หมายความว่า ลูกคนโต โดยไม่คำนึงถึงเพศใช้เวลาอยู่ในลำดับการสืบสันตติวงศ์ . มันไม่ได้มีผลย้อนหลัง ทายาทปัจจุบันครองราชย์ เป็นลูกชายคนโตของกษัตริย์ มากกว่าลูกคนโตของเขา บทความรัฐธรรมนูญนอร์เวย์ 6 ระบุว่า " สำหรับคนที่เกิดก่อนปี 1990 จะ . . . . . . . เป็นคดีที่ผู้ชายจะต้องเหนือกว่าผู้หญิง " [ 180 ]

ในฐานะผู้สนับสนุนสิทธิมนุษยชนนอร์เวย์ ได้จัดเวทีการประชุมประจำปีออสโลเสรีภาพ การรวบรวมไว้โดยนักเศรษฐศาสตร์ " ในทางที่จะกลายเป็นเทียบเท่าสิทธิมนุษยชนของฟอรั่มเศรษฐกิจ Davos . " [ 181 ]

การแยกของคริสตจักรและรัฐเกิดขึ้นมากในภายหลังในนอร์เวย์กว่ามากที่สุดของยุโรป และยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ในปี พ.ศ. 2555 รัฐสภานอร์เวย์โหวตให้โบสถ์แห่งนอร์เวย์มากขึ้นด้วยตนเอง[ 182 ] การตัดสินใจซึ่งได้รับการยืนยันในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ในวันที่ 21 พฤษภาคม 2555 จนกว่า 2012 รัฐสภา เจ้าหน้าที่ต้องเป็นสมาชิกของโบสถ์ลูเธอรันและอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของรัฐมนตรีต้องเป็นสมาชิกของรัฐคริสเตียนคริสตจักร ที่โบสถ์แห่งนอร์เวย์เป็นรัฐโบสถ์ พระสงฆ์เป็นลูกจ้างของรัฐและกลางและการบริหารคริสตจักรท้องถิ่นเป็นส่วนหนึ่งของการบริหารรัฐ สมาชิกของพระราชวงศ์ จะต้องเป็นสมาชิกของคริสตจักรลูเธอแรน