- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
had been equilibrated with laborato
had been equilibrated with laboratory air and contained 0 to 20 μM of added nitrite, there was no discernible change in the concentration of oxygen in the presence of the added azide (Fig. 1). All the observed concentrations fell within ±0.3% of the average value, within what may be readily attributed to the analytical uncertainty and the bottle to bottle variations in the equilibrium with laboratory air. Since the highest reported concentration of nitrite in seawater is still below 15 μM (Kamykowski and Zentara, 1991), this slight modification should be more than adequate for removing the interference of nitrite and should be incorporated into the standard methods for the determination of oxygen in seawater. The Winkler reaction scheme is standardized by generating a stoichiometrically defined amount of tri-iodide ion from a known quantity of iodate through the Dushman reaction between iodate and excess
iodide under acidic condition such that:
In a handbook for the analysis of fresh water, Golterman et al. (1978) commented in a note that azide interferes slightly in this reaction and may result in an error of 1% in the determination of oxygen. As a result, azide should not be used for the removal of the interference of nitrite if oxygen is to be determined at the highest accuracy.
However, these comments were made without supporting data or references. This possible source of error was re-examined here by determining the concentrations of dissolved oxygen in the absence of nitrite in triplicates in four samples of artificial seawater with and without the addition of azide. The concentrations in these samples
were standardized against artificial seawater with added iodate with and without the addition of azide. The standardizations were carried out in triplicates at three concentrations of added iodate. The results are shown in Table 2. In all cases, the standard deviations of the triplicates were within ±0.2% indicating that the addition of azide did not affect the precision of the analyses. In the samples that were processed through the Winkler reaction scheme without the addition of azide, if azide was added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found were consistently slightly higher than those standardized against iodate without the addition of azide by an average of 0.13%. This difference was barely detectable but it was consistent with the slight interference of azide in the Dushman reaction and the subsequent carry-over of the interference as a small systematic error in estimating the concentration of oxygen in the Winkler reaction scheme as suggested by Golterman et al. (1978). However, under the experimental conditions used here, the error was much less than 1% and was of a similar magnitude as the analytical uncertainty in the analyses. If azide was not added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found in the samples that were processed through the Winkler reaction scheme with and without the addition of azide were basically indistinguishable from each other. The average ratio in the concentrations found in these two methods was 0.9995 (Table 2). The deviation from unity of 0.05% was within the analytical uncertainty of the method. Thus, there was no evidence that azide interferes in the Winkler reaction scheme. If there were an interference,it was confined to the Dushman reaction used in the standardization. Hence, azide can be used for the removal of the interference of nitrite.For the highest accuracy, as a precaution, the standardization of the Winkler reaction scheme should be carried out in nitrite-free deionized water or artificial seawater, rather than in natural seawater, with added iodate without the addition of azide. This practice is already
the recommended procedure for circumventing the interference of iodate in natural seawater (Wong and Li, 2009).
3.4. Effect of the interference of nitrite on historical data of oxygen In the historical data of oxygen, in the open oceans, a correction for the presence of nitrite is needed probably only at the nitrite maxima. In coastal waters, the effect of nitrite needs to be considered. Although the molar ratio between nitrite present and apparent oxygen is somewhat variable, a ratio of 0.4±0.1 mol mol−1 seems like a reasonable estimate. Thus, if the concentration of nitrite is available, the correction is rather straight forward. Because of the uncertainty in the molar ratio, the correction will degrade the precision in the estimated concentration of oxygen by about ±10−1 to 10−2 μM in most cases. Nevertheless, while these corrections can be readily made, in order to avoid confusion, such corrections on the published values should be discouraged until an internationally accepted standard practice can be put in place. Acknowledgments This work was supported in part by the National Science Council,Taiwan through grant number NSC98-2611-M-001-004-MY3, and by the Academia Sinica through a thematic research grant titled “Atmospheric Forcing on Ocean Biogeochemistry (AFOBi)”. I thank Yao-Chu Wu and Kuo-Yuan Li for making the oxygen measurements and the three reviewers for their constructive comments
iodide under acidic condition such that:
In a handbook for the analysis of fresh water, Golterman et al. (1978) commented in a note that azide interferes slightly in this reaction and may result in an error of 1% in the determination of oxygen. As a result, azide should not be used for the removal of the interference of nitrite if oxygen is to be determined at the highest accuracy.
However, these comments were made without supporting data or references. This possible source of error was re-examined here by determining the concentrations of dissolved oxygen in the absence of nitrite in triplicates in four samples of artificial seawater with and without the addition of azide. The concentrations in these samples
were standardized against artificial seawater with added iodate with and without the addition of azide. The standardizations were carried out in triplicates at three concentrations of added iodate. The results are shown in Table 2. In all cases, the standard deviations of the triplicates were within ±0.2% indicating that the addition of azide did not affect the precision of the analyses. In the samples that were processed through the Winkler reaction scheme without the addition of azide, if azide was added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found were consistently slightly higher than those standardized against iodate without the addition of azide by an average of 0.13%. This difference was barely detectable but it was consistent with the slight interference of azide in the Dushman reaction and the subsequent carry-over of the interference as a small systematic error in estimating the concentration of oxygen in the Winkler reaction scheme as suggested by Golterman et al. (1978). However, under the experimental conditions used here, the error was much less than 1% and was of a similar magnitude as the analytical uncertainty in the analyses. If azide was not added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found in the samples that were processed through the Winkler reaction scheme with and without the addition of azide were basically indistinguishable from each other. The average ratio in the concentrations found in these two methods was 0.9995 (Table 2). The deviation from unity of 0.05% was within the analytical uncertainty of the method. Thus, there was no evidence that azide interferes in the Winkler reaction scheme. If there were an interference,it was confined to the Dushman reaction used in the standardization. Hence, azide can be used for the removal of the interference of nitrite.For the highest accuracy, as a precaution, the standardization of the Winkler reaction scheme should be carried out in nitrite-free deionized water or artificial seawater, rather than in natural seawater, with added iodate without the addition of azide. This practice is already
the recommended procedure for circumventing the interference of iodate in natural seawater (Wong and Li, 2009).
3.4. Effect of the interference of nitrite on historical data of oxygen In the historical data of oxygen, in the open oceans, a correction for the presence of nitrite is needed probably only at the nitrite maxima. In coastal waters, the effect of nitrite needs to be considered. Although the molar ratio between nitrite present and apparent oxygen is somewhat variable, a ratio of 0.4±0.1 mol mol−1 seems like a reasonable estimate. Thus, if the concentration of nitrite is available, the correction is rather straight forward. Because of the uncertainty in the molar ratio, the correction will degrade the precision in the estimated concentration of oxygen by about ±10−1 to 10−2 μM in most cases. Nevertheless, while these corrections can be readily made, in order to avoid confusion, such corrections on the published values should be discouraged until an internationally accepted standard practice can be put in place. Acknowledgments This work was supported in part by the National Science Council,Taiwan through grant number NSC98-2611-M-001-004-MY3, and by the Academia Sinica through a thematic research grant titled “Atmospheric Forcing on Ocean Biogeochemistry (AFOBi)”. I thank Yao-Chu Wu and Kuo-Yuan Li for making the oxygen measurements and the three reviewers for their constructive comments
0/5000
had been equilibrated with laboratory air and contained 0 to 20 μM of added nitrite, there was no discernible change in the concentration of oxygen in the presence of the added azide (Fig. 1). All the observed concentrations fell within ±0.3% of the average value, within what may be readily attributed to the analytical uncertainty and the bottle to bottle variations in the equilibrium with laboratory air. Since the highest reported concentration of nitrite in seawater is still below 15 μM (Kamykowski and Zentara, 1991), this slight modification should be more than adequate for removing the interference of nitrite and should be incorporated into the standard methods for the determination of oxygen in seawater. The Winkler reaction scheme is standardized by generating a stoichiometrically defined amount of tri-iodide ion from a known quantity of iodate through the Dushman reaction between iodate and excess
iodide under acidic condition such that:
In a handbook for the analysis of fresh water, Golterman et al. (1978) commented in a note that azide interferes slightly in this reaction and may result in an error of 1% in the determination of oxygen. As a result, azide should not be used for the removal of the interference of nitrite if oxygen is to be determined at the highest accuracy.
However, these comments were made without supporting data or references. This possible source of error was re-examined here by determining the concentrations of dissolved oxygen in the absence of nitrite in triplicates in four samples of artificial seawater with and without the addition of azide. The concentrations in these samples
were standardized against artificial seawater with added iodate with and without the addition of azide. The standardizations were carried out in triplicates at three concentrations of added iodate. The results are shown in Table 2. In all cases, the standard deviations of the triplicates were within ±0.2% indicating that the addition of azide did not affect the precision of the analyses. In the samples that were processed through the Winkler reaction scheme without the addition of azide, if azide was added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found were consistently slightly higher than those standardized against iodate without the addition of azide by an average of 0.13%. This difference was barely detectable but it was consistent with the slight interference of azide in the Dushman reaction and the subsequent carry-over of the interference as a small systematic error in estimating the concentration of oxygen in the Winkler reaction scheme as suggested by Golterman et al. (1978). However, under the experimental conditions used here, the error was much less than 1% and was of a similar magnitude as the analytical uncertainty in the analyses. If azide was not added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found in the samples that were processed through the Winkler reaction scheme with and without the addition of azide were basically indistinguishable from each other. The average ratio in the concentrations found in these two methods was 0.9995 (Table 2). The deviation from unity of 0.05% was within the analytical uncertainty of the method. Thus, there was no evidence that azide interferes in the Winkler reaction scheme. If there were an interference,it was confined to the Dushman reaction used in the standardization. Hence, azide can be used for the removal of the interference of nitrite.For the highest accuracy, as a precaution, the standardization of the Winkler reaction scheme should be carried out in nitrite-free deionized water or artificial seawater, rather than in natural seawater, with added iodate without the addition of azide. This practice is already
the recommended procedure for circumventing the interference of iodate in natural seawater (Wong and Li, 2009).
3.4. Effect of the interference of nitrite on historical data of oxygen In the historical data of oxygen, in the open oceans, a correction for the presence of nitrite is needed probably only at the nitrite maxima. In coastal waters, the effect of nitrite needs to be considered. Although the molar ratio between nitrite present and apparent oxygen is somewhat variable, a ratio of 0.4±0.1 mol mol−1 seems like a reasonable estimate. Thus, if the concentration of nitrite is available, the correction is rather straight forward. Because of the uncertainty in the molar ratio, the correction will degrade the precision in the estimated concentration of oxygen by about ±10−1 to 10−2 μM in most cases. Nevertheless, while these corrections can be readily made, in order to avoid confusion, such corrections on the published values should be discouraged until an internationally accepted standard practice can be put in place. Acknowledgments This work was supported in part by the National Science Council,Taiwan through grant number NSC98-2611-M-001-004-MY3, and by the Academia Sinica through a thematic research grant titled “Atmospheric Forcing on Ocean Biogeochemistry (AFOBi)”. I thank Yao-Chu Wu and Kuo-Yuan Li for making the oxygen measurements and the three reviewers for their constructive comments
iodide under acidic condition such that:
In a handbook for the analysis of fresh water, Golterman et al. (1978) commented in a note that azide interferes slightly in this reaction and may result in an error of 1% in the determination of oxygen. As a result, azide should not be used for the removal of the interference of nitrite if oxygen is to be determined at the highest accuracy.
However, these comments were made without supporting data or references. This possible source of error was re-examined here by determining the concentrations of dissolved oxygen in the absence of nitrite in triplicates in four samples of artificial seawater with and without the addition of azide. The concentrations in these samples
were standardized against artificial seawater with added iodate with and without the addition of azide. The standardizations were carried out in triplicates at three concentrations of added iodate. The results are shown in Table 2. In all cases, the standard deviations of the triplicates were within ±0.2% indicating that the addition of azide did not affect the precision of the analyses. In the samples that were processed through the Winkler reaction scheme without the addition of azide, if azide was added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found were consistently slightly higher than those standardized against iodate without the addition of azide by an average of 0.13%. This difference was barely detectable but it was consistent with the slight interference of azide in the Dushman reaction and the subsequent carry-over of the interference as a small systematic error in estimating the concentration of oxygen in the Winkler reaction scheme as suggested by Golterman et al. (1978). However, under the experimental conditions used here, the error was much less than 1% and was of a similar magnitude as the analytical uncertainty in the analyses. If azide was not added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found in the samples that were processed through the Winkler reaction scheme with and without the addition of azide were basically indistinguishable from each other. The average ratio in the concentrations found in these two methods was 0.9995 (Table 2). The deviation from unity of 0.05% was within the analytical uncertainty of the method. Thus, there was no evidence that azide interferes in the Winkler reaction scheme. If there were an interference,it was confined to the Dushman reaction used in the standardization. Hence, azide can be used for the removal of the interference of nitrite.For the highest accuracy, as a precaution, the standardization of the Winkler reaction scheme should be carried out in nitrite-free deionized water or artificial seawater, rather than in natural seawater, with added iodate without the addition of azide. This practice is already
the recommended procedure for circumventing the interference of iodate in natural seawater (Wong and Li, 2009).
3.4. Effect of the interference of nitrite on historical data of oxygen In the historical data of oxygen, in the open oceans, a correction for the presence of nitrite is needed probably only at the nitrite maxima. In coastal waters, the effect of nitrite needs to be considered. Although the molar ratio between nitrite present and apparent oxygen is somewhat variable, a ratio of 0.4±0.1 mol mol−1 seems like a reasonable estimate. Thus, if the concentration of nitrite is available, the correction is rather straight forward. Because of the uncertainty in the molar ratio, the correction will degrade the precision in the estimated concentration of oxygen by about ±10−1 to 10−2 μM in most cases. Nevertheless, while these corrections can be readily made, in order to avoid confusion, such corrections on the published values should be discouraged until an internationally accepted standard practice can be put in place. Acknowledgments This work was supported in part by the National Science Council,Taiwan through grant number NSC98-2611-M-001-004-MY3, and by the Academia Sinica through a thematic research grant titled “Atmospheric Forcing on Ocean Biogeochemistry (AFOBi)”. I thank Yao-Chu Wu and Kuo-Yuan Li for making the oxygen measurements and the three reviewers for their constructive comments
การแปล กรุณารอสักครู่..
had been equilibrated with laboratory air and contained 0 to 20 μM of added nitrite, there was no discernible change in the concentration of oxygen in the presence of the added azide (Fig. 1). All the observed concentrations fell within ±0.3% of the average value, within what may be readily attributed to the analytical uncertainty and the bottle to bottle variations in the equilibrium with laboratory air. Since the highest reported concentration of nitrite in seawater is still below 15 μM (Kamykowski and Zentara, 1991), this slight modification should be more than adequate for removing the interference of nitrite and should be incorporated into the standard methods for the determination of oxygen in seawater. The Winkler reaction scheme is standardized by generating a stoichiometrically defined amount of tri-iodide ion from a known quantity of iodate through the Dushman reaction between iodate and excess
iodide under acidic condition such that:
In a handbook for the analysis of fresh water, Golterman et al. (1978) commented in a note that azide interferes slightly in this reaction and may result in an error of 1% in the determination of oxygen. As a result, azide should not be used for the removal of the interference of nitrite if oxygen is to be determined at the highest accuracy.
However, these comments were made without supporting data or references. This possible source of error was re-examined here by determining the concentrations of dissolved oxygen in the absence of nitrite in triplicates in four samples of artificial seawater with and without the addition of azide. The concentrations in these samples
were standardized against artificial seawater with added iodate with and without the addition of azide. The standardizations were carried out in triplicates at three concentrations of added iodate. The results are shown in Table 2. In all cases, the standard deviations of the triplicates were within ±0.2% indicating that the addition of azide did not affect the precision of the analyses. In the samples that were processed through the Winkler reaction scheme without the addition of azide, if azide was added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found were consistently slightly higher than those standardized against iodate without the addition of azide by an average of 0.13%. This difference was barely detectable but it was consistent with the slight interference of azide in the Dushman reaction and the subsequent carry-over of the interference as a small systematic error in estimating the concentration of oxygen in the Winkler reaction scheme as suggested by Golterman et al. (1978). However, under the experimental conditions used here, the error was much less than 1% and was of a similar magnitude as the analytical uncertainty in the analyses. If azide was not added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found in the samples that were processed through the Winkler reaction scheme with and without the addition of azide were basically indistinguishable from each other. The average ratio in the concentrations found in these two methods was 0.9995 (Table 2). The deviation from unity of 0.05% was within the analytical uncertainty of the method. Thus, there was no evidence that azide interferes in the Winkler reaction scheme. If there were an interference,it was confined to the Dushman reaction used in the standardization. Hence, azide can be used for the removal of the interference of nitrite.For the highest accuracy, as a precaution, the standardization of the Winkler reaction scheme should be carried out in nitrite-free deionized water or artificial seawater, rather than in natural seawater, with added iodate without the addition of azide. This practice is already
the recommended procedure for circumventing the interference of iodate in natural seawater (Wong and Li, 2009).
3.4. Effect of the interference of nitrite on historical data of oxygen In the historical data of oxygen, in the open oceans, a correction for the presence of nitrite is needed probably only at the nitrite maxima. In coastal waters, the effect of nitrite needs to be considered. Although the molar ratio between nitrite present and apparent oxygen is somewhat variable, a ratio of 0.4±0.1 mol mol−1 seems like a reasonable estimate. Thus, if the concentration of nitrite is available, the correction is rather straight forward. Because of the uncertainty in the molar ratio, the correction will degrade the precision in the estimated concentration of oxygen by about ±10−1 to 10−2 μM in most cases. Nevertheless, while these corrections can be readily made, in order to avoid confusion, such corrections on the published values should be discouraged until an internationally accepted standard practice can be put in place. Acknowledgments This work was supported in part by the National Science Council,Taiwan through grant number NSC98-2611-M-001-004-MY3, and by the Academia Sinica through a thematic research grant titled “Atmospheric Forcing on Ocean Biogeochemistry (AFOBi)”. I thank Yao-Chu Wu and Kuo-Yuan Li for making the oxygen measurements and the three reviewers for their constructive comments
iodide under acidic condition such that:
In a handbook for the analysis of fresh water, Golterman et al. (1978) commented in a note that azide interferes slightly in this reaction and may result in an error of 1% in the determination of oxygen. As a result, azide should not be used for the removal of the interference of nitrite if oxygen is to be determined at the highest accuracy.
However, these comments were made without supporting data or references. This possible source of error was re-examined here by determining the concentrations of dissolved oxygen in the absence of nitrite in triplicates in four samples of artificial seawater with and without the addition of azide. The concentrations in these samples
were standardized against artificial seawater with added iodate with and without the addition of azide. The standardizations were carried out in triplicates at three concentrations of added iodate. The results are shown in Table 2. In all cases, the standard deviations of the triplicates were within ±0.2% indicating that the addition of azide did not affect the precision of the analyses. In the samples that were processed through the Winkler reaction scheme without the addition of azide, if azide was added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found were consistently slightly higher than those standardized against iodate without the addition of azide by an average of 0.13%. This difference was barely detectable but it was consistent with the slight interference of azide in the Dushman reaction and the subsequent carry-over of the interference as a small systematic error in estimating the concentration of oxygen in the Winkler reaction scheme as suggested by Golterman et al. (1978). However, under the experimental conditions used here, the error was much less than 1% and was of a similar magnitude as the analytical uncertainty in the analyses. If azide was not added in the standardization with iodate, the concentrations of dissolved oxygen found in the samples that were processed through the Winkler reaction scheme with and without the addition of azide were basically indistinguishable from each other. The average ratio in the concentrations found in these two methods was 0.9995 (Table 2). The deviation from unity of 0.05% was within the analytical uncertainty of the method. Thus, there was no evidence that azide interferes in the Winkler reaction scheme. If there were an interference,it was confined to the Dushman reaction used in the standardization. Hence, azide can be used for the removal of the interference of nitrite.For the highest accuracy, as a precaution, the standardization of the Winkler reaction scheme should be carried out in nitrite-free deionized water or artificial seawater, rather than in natural seawater, with added iodate without the addition of azide. This practice is already
the recommended procedure for circumventing the interference of iodate in natural seawater (Wong and Li, 2009).
3.4. Effect of the interference of nitrite on historical data of oxygen In the historical data of oxygen, in the open oceans, a correction for the presence of nitrite is needed probably only at the nitrite maxima. In coastal waters, the effect of nitrite needs to be considered. Although the molar ratio between nitrite present and apparent oxygen is somewhat variable, a ratio of 0.4±0.1 mol mol−1 seems like a reasonable estimate. Thus, if the concentration of nitrite is available, the correction is rather straight forward. Because of the uncertainty in the molar ratio, the correction will degrade the precision in the estimated concentration of oxygen by about ±10−1 to 10−2 μM in most cases. Nevertheless, while these corrections can be readily made, in order to avoid confusion, such corrections on the published values should be discouraged until an internationally accepted standard practice can be put in place. Acknowledgments This work was supported in part by the National Science Council,Taiwan through grant number NSC98-2611-M-001-004-MY3, and by the Academia Sinica through a thematic research grant titled “Atmospheric Forcing on Ocean Biogeochemistry (AFOBi)”. I thank Yao-Chu Wu and Kuo-Yuan Li for making the oxygen measurements and the three reviewers for their constructive comments
การแปล กรุณารอสักครู่..
ได้รับการ equilibrated กับอากาศในห้องปฏิบัติการและมี 0 ถึง 20 μ M เป็นไนไตรท์ มีไม่มีการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของออกซิเจนในการปรากฏตัวของเพิ่มไซด์ ( รูปที่ 1 ) ทั้งหมดตรวจสอบความเข้มข้นลดลงภายใน± 0.3% ของมูลค่าเฉลี่ยในสิ่งที่อาจจะพร้อม ประกอบกับความไม่แน่นอนวิเคราะห์และขวดขวดรูปแบบในสมดุลกับอากาศในห้องปฏิบัติการ ตั้งแต่สูงสุดรายงานความเข้มข้นของไนไตรท์ในน้ำทะเลยังคงต่ำกว่า 15 μ m ( kamykowski และ zentara , 1991 )การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี้ควรมากกว่าเพียงพอสำหรับการกำจัดการรบกวนของไนไตรท์ และควรจะรวมอยู่ในวิธีมาตรฐานสำหรับการวิเคราะห์ปริมาณออกซิเจนในน้ำทะเล การค้นหาปฏิกิริยานี้โดยการสร้างมาตรฐาน stoichiometrically กำหนดปริมาณไตรไอโอไดด์ไอออนจากรู้จักปริมาณไอโอเดทผ่าน dushman ปฏิกิริยาระหว่างไอโอเดตและส่วนเกิน
สารประกอบไอโอไดด์ ภายใต้เงื่อนไขที่เป็นกรด :
ในคู่มือวิเคราะห์น้ำ , golterman et al . ( 1978 ) ให้ความเห็นในหมายเหตุว่า ไซด์รบกวนเล็กน้อยในปฏิกิริยานี้และอาจส่งผลในข้อผิดพลาดของ 1% ของปริมาณออกซิเจน ผลคือ ไซด์ไม่ควรใช้เพื่อกำจัดการรบกวนของไนไตรท์ ถ้าออกซิเจนจะถูกตัดสินที่ถูกต้องสูงสุด
อย่างไรก็ตามความคิดเห็นเหล่านี้เกิดขึ้น โดยไม่มีข้อมูลสนับสนุนหรือการอ้างอิง นี้แหล่งที่มาของข้อผิดพลาดที่เป็นไปได้คือ Re ตรวจสอบที่นี่โดยกำหนดความเข้มข้นของออกซิเจนในการขาดงานของไนไตรท์ 3 ซ้ำใน 4 ตัวอย่างน้ำทะเลเทียมด้วย และโดยไม่ต้องเพิ่มไซด์ . ความเข้มข้นในกลุ่มตัวอย่างเหล่านี้
เป็นมาตรฐานกับน้ำทะเลเทียมเพิ่มไอโอเดตและไม่มีเพิ่มไซด์ . การ standardizations ทดลอง 3 ซ้ำ 3 ความเข้มข้นเพิ่มไอโอเดท . ผลที่แสดงในตารางที่ 2 ในทุกกรณีที่ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของล้อมอยู่ภายใน± 0.2% บ่งชี้ว่า นอกจากไซด์ไม่มีผลต่อความแม่นยำของการวิเคราะห์ .ในตัวอย่างที่ถูกประมวลผลผ่านตัวแทนโครงการ โดยไม่มีปฏิกิริยาเพิ่มไซด์ ถ้าไซด์เพิ่มในมาตรฐานกับไอโอเดต , ความเข้มข้นของออกซิเจนที่พบเสมอเล็กน้อยสูงกว่ามาตรฐานกับไอโอเดทโดยไม่ต้องเพิ่มไซด์โดยเฉลี่ย 0.13 %ความแตกต่างนี้แทบไม่ได้ แต่มันก็สอดคล้องกับเล็กน้อย กวนใน dushman ไซด์และปฏิกิริยาที่ตามมาถือของการแทรกแซงเป็นข้อผิดพลาดระบบขนาดเล็กในการประเมินความเข้มข้นของออกซิเจนในปฏิกิริยานี้เป็นข้อเสนอแนะจากตัวแทน golterman et al . ( 1978 ) อย่างไรก็ตาม ภายใต้สภาวะที่ใช้ที่นี่ข้อผิดพลาดคือน้อยกว่า 1 % และมีขนาดพอๆกับความไม่แน่นอนในการวิเคราะห์องค์ประกอบ ถ้าไซด์ไม่ได้เพิ่มในมาตรฐานกับสําเร็จรูปความเข้มข้นของออกซิเจนละลายน้ำที่พบในตัวอย่างที่ถูกประมวลผลผ่านตัวแทนโครงการและไม่มีปฏิกิริยาเพิ่มไซด์เป็นพื้นแยกจากแต่ละอื่น ๆอัตราส่วนเฉลี่ยในความเข้มข้นที่พบในทั้งสองวิธีคือ 0.9995 ( ตารางที่ 2 ) เบี่ยงเบนจากความสามัคคีของ 0.05 % ภายในความไม่แน่นอนวิเคราะห์วิธีการ ดังนั้น จึงไม่มีหลักฐานว่าไซด์รบกวนใน Winkler ปฏิกิริยาแบบ หากมีการรบกวน มันคับไป dushman ปฏิกิริยาที่ใช้ในมาตรฐานเดียวกัน ดังนั้นไซด์ที่สามารถใช้เพื่อกำจัดการรบกวนของไนไตรท์ เพื่อความถูกต้องมากที่สุด เพื่อเป็นการป้องกัน การเกิดปฏิกิริยาของ Winkler โครงการควรดำเนินการในไนน้ำคล้ายเนื้อเยื่อประสานหรือน้ำทะเลเทียม มากกว่าในน้ำทะเลธรรมชาติ กับเพิ่มไอโอเดทโดยไม่ต้องเพิ่มไซด์ . การปฏิบัตินี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
โดยขั้นตอนที่แนะนำเพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนของไอโอเดทในน้ำทะเลธรรมชาติ ( Wong และ Li , 2009 ) .
3.4 . ผลของการรบกวนของไนไตรท์ในข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของออกซิเจนในข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของออกซิเจน ในมหาสมุทรเปิด การแก้ไขสำหรับการปรากฏตัวของไนไตรท์เป็น อาจ เพียง ที่ ไนไตรท์ แม็กซิม่า ในน่านน้ำชายฝั่ง ผลของไนไตรท์ จะต้องพิจารณาแม้ว่าอัตราส่วนโดยโมลระหว่างไนไตรท์ปัจจุบันและออกซิเจนคือ ตัวแปร ที่ค่อนข้างชัดเจน อัตราส่วน 0.4 mol − 1 ± 0.1 โมล ดูเหมือนว่าประมาณการที่เหมาะสม ดังนั้น ถ้าความเข้มข้นของไนไตรท์ พร้อมการแก้ไขค่อนข้างตรงไปข้างหน้า เพราะความไม่แน่นอนในอัตราส่วนโดยโมล ,การแก้ไขจะทำให้ความแม่นยำในประมาณความเข้มข้นของออกซิเจนประมาณ± 10 − 1 ถึง 10 − 2 μ M ในกรณีส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่การแก้ไขเหล่านี้สามารถพร้อมทำ เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสน การแก้ไขดังกล่าวในการเผยแพร่คุณค่าควรท้อ จนเป็นที่ยอมรับในระดับสากล มาตรฐานการปฏิบัติที่สามารถวางในสถานที่กิตติกรรมประกาศงานวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากสภาวิทยาศาสตร์แห่งชาติไต้หวันผ่านหมายเลขสิทธิ์ nsc98-2611-m-001-004-my3 ด้วยวิชาการซินิกาผ่านใจอุดหนุนการวิจัยเรื่อง " บรรยากาศบังคับในมหาสมุทรชีวธรณีเคมี ( afobi ) " ผมขอขอบคุณยาวชูวูและกั่วหยวนลี่ ทำให้ออกซิเจนและการวัด 3 ความคิดเห็นสำหรับความคิดเห็นของตนอย่างสร้างสรรค์
สารประกอบไอโอไดด์ ภายใต้เงื่อนไขที่เป็นกรด :
ในคู่มือวิเคราะห์น้ำ , golterman et al . ( 1978 ) ให้ความเห็นในหมายเหตุว่า ไซด์รบกวนเล็กน้อยในปฏิกิริยานี้และอาจส่งผลในข้อผิดพลาดของ 1% ของปริมาณออกซิเจน ผลคือ ไซด์ไม่ควรใช้เพื่อกำจัดการรบกวนของไนไตรท์ ถ้าออกซิเจนจะถูกตัดสินที่ถูกต้องสูงสุด
อย่างไรก็ตามความคิดเห็นเหล่านี้เกิดขึ้น โดยไม่มีข้อมูลสนับสนุนหรือการอ้างอิง นี้แหล่งที่มาของข้อผิดพลาดที่เป็นไปได้คือ Re ตรวจสอบที่นี่โดยกำหนดความเข้มข้นของออกซิเจนในการขาดงานของไนไตรท์ 3 ซ้ำใน 4 ตัวอย่างน้ำทะเลเทียมด้วย และโดยไม่ต้องเพิ่มไซด์ . ความเข้มข้นในกลุ่มตัวอย่างเหล่านี้
เป็นมาตรฐานกับน้ำทะเลเทียมเพิ่มไอโอเดตและไม่มีเพิ่มไซด์ . การ standardizations ทดลอง 3 ซ้ำ 3 ความเข้มข้นเพิ่มไอโอเดท . ผลที่แสดงในตารางที่ 2 ในทุกกรณีที่ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของล้อมอยู่ภายใน± 0.2% บ่งชี้ว่า นอกจากไซด์ไม่มีผลต่อความแม่นยำของการวิเคราะห์ .ในตัวอย่างที่ถูกประมวลผลผ่านตัวแทนโครงการ โดยไม่มีปฏิกิริยาเพิ่มไซด์ ถ้าไซด์เพิ่มในมาตรฐานกับไอโอเดต , ความเข้มข้นของออกซิเจนที่พบเสมอเล็กน้อยสูงกว่ามาตรฐานกับไอโอเดทโดยไม่ต้องเพิ่มไซด์โดยเฉลี่ย 0.13 %ความแตกต่างนี้แทบไม่ได้ แต่มันก็สอดคล้องกับเล็กน้อย กวนใน dushman ไซด์และปฏิกิริยาที่ตามมาถือของการแทรกแซงเป็นข้อผิดพลาดระบบขนาดเล็กในการประเมินความเข้มข้นของออกซิเจนในปฏิกิริยานี้เป็นข้อเสนอแนะจากตัวแทน golterman et al . ( 1978 ) อย่างไรก็ตาม ภายใต้สภาวะที่ใช้ที่นี่ข้อผิดพลาดคือน้อยกว่า 1 % และมีขนาดพอๆกับความไม่แน่นอนในการวิเคราะห์องค์ประกอบ ถ้าไซด์ไม่ได้เพิ่มในมาตรฐานกับสําเร็จรูปความเข้มข้นของออกซิเจนละลายน้ำที่พบในตัวอย่างที่ถูกประมวลผลผ่านตัวแทนโครงการและไม่มีปฏิกิริยาเพิ่มไซด์เป็นพื้นแยกจากแต่ละอื่น ๆอัตราส่วนเฉลี่ยในความเข้มข้นที่พบในทั้งสองวิธีคือ 0.9995 ( ตารางที่ 2 ) เบี่ยงเบนจากความสามัคคีของ 0.05 % ภายในความไม่แน่นอนวิเคราะห์วิธีการ ดังนั้น จึงไม่มีหลักฐานว่าไซด์รบกวนใน Winkler ปฏิกิริยาแบบ หากมีการรบกวน มันคับไป dushman ปฏิกิริยาที่ใช้ในมาตรฐานเดียวกัน ดังนั้นไซด์ที่สามารถใช้เพื่อกำจัดการรบกวนของไนไตรท์ เพื่อความถูกต้องมากที่สุด เพื่อเป็นการป้องกัน การเกิดปฏิกิริยาของ Winkler โครงการควรดำเนินการในไนน้ำคล้ายเนื้อเยื่อประสานหรือน้ำทะเลเทียม มากกว่าในน้ำทะเลธรรมชาติ กับเพิ่มไอโอเดทโดยไม่ต้องเพิ่มไซด์ . การปฏิบัตินี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
โดยขั้นตอนที่แนะนำเพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนของไอโอเดทในน้ำทะเลธรรมชาติ ( Wong และ Li , 2009 ) .
3.4 . ผลของการรบกวนของไนไตรท์ในข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของออกซิเจนในข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของออกซิเจน ในมหาสมุทรเปิด การแก้ไขสำหรับการปรากฏตัวของไนไตรท์เป็น อาจ เพียง ที่ ไนไตรท์ แม็กซิม่า ในน่านน้ำชายฝั่ง ผลของไนไตรท์ จะต้องพิจารณาแม้ว่าอัตราส่วนโดยโมลระหว่างไนไตรท์ปัจจุบันและออกซิเจนคือ ตัวแปร ที่ค่อนข้างชัดเจน อัตราส่วน 0.4 mol − 1 ± 0.1 โมล ดูเหมือนว่าประมาณการที่เหมาะสม ดังนั้น ถ้าความเข้มข้นของไนไตรท์ พร้อมการแก้ไขค่อนข้างตรงไปข้างหน้า เพราะความไม่แน่นอนในอัตราส่วนโดยโมล ,การแก้ไขจะทำให้ความแม่นยำในประมาณความเข้มข้นของออกซิเจนประมาณ± 10 − 1 ถึง 10 − 2 μ M ในกรณีส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่การแก้ไขเหล่านี้สามารถพร้อมทำ เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสน การแก้ไขดังกล่าวในการเผยแพร่คุณค่าควรท้อ จนเป็นที่ยอมรับในระดับสากล มาตรฐานการปฏิบัติที่สามารถวางในสถานที่กิตติกรรมประกาศงานวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากสภาวิทยาศาสตร์แห่งชาติไต้หวันผ่านหมายเลขสิทธิ์ nsc98-2611-m-001-004-my3 ด้วยวิชาการซินิกาผ่านใจอุดหนุนการวิจัยเรื่อง " บรรยากาศบังคับในมหาสมุทรชีวธรณีเคมี ( afobi ) " ผมขอขอบคุณยาวชูวูและกั่วหยวนลี่ ทำให้ออกซิเจนและการวัด 3 ความคิดเห็นสำหรับความคิดเห็นของตนอย่างสร้างสรรค์
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Sweet jane
- ความคาดหวัง
- เส้นทางบริสุทธิ์
- Partially thawed tissues were homogenize
- tyrol
- แต่ฉันวาดไม่สวย
- need some sweet
- ให้บริการดี พูดจาเป็นกันเอง ออกเยี่ยมบ้า
- Is a band-shaped covering for the breast
- Is good for Products that take time
- เชื่อฉันไหม
- ให้บริการดี พูดจาเป็นกันเอง ออกเยี่ยมบ้า
- Partially thawed tissues were homogenize
- I would marry you it Today
- Let me take a rest.
- First love is better always .whenw We li
- ให้เกียรติเพื่อนและอาจารย์
- This research is intriguing because it f
- Shall
- นอนก่อนนะ ฝันดี
- ขอบคุณที่รักษาสัญญา
- สุขสันต์ครบรอบ 1 เดือน
- Safety button pops up if seal is broken
- Differential Response of Soybean Yield C
