Calculating deprivation in this way

Calculating deprivation in this way, individuals in a family are then identified
as multidimensionally poor when deprived by a weighted sum of 0.3
or more (3 out of 10 points as calculated in practice). For concreteness, a person
would get a value of 33% and thus be considered poor by having a child in
the family who is malnourished while at the same time the most educated person
in the family received only three years of schooling. Or a multidimensionally
poor person might live in a household that has experienced a child death
and is also deprived in at least three of the six living standards indicators,
which also sums to 1/6 + 1/18 + 1/18 + 1/18 = 1/3, or 33%. Or they could live
in a household that is deprived in the other three living standard indicators
and in which there is a school-age child not attending school. But if there were
no health or education deprivations, a person would have to be deprived in
all six standard-of-living indicators to be deemed poor. Thus the MPI approach
identifies the very poor by measuring a range of important household
deprivations directly, rather than only indirectly through income, then building
the index from household measures up to the aggregate measure. Rather
than using already aggregated statistics in an index, the approach takes into
account the multiplied or interactive harm done when multiple deprivations are
experienced by the same individual or family. In essence, the approach assumes
that an individual’s lack of capability in one area can to a degree be made up
for by other capabilities—but only to a degree. (Put differently, capabilities are
treated as substitutes up to a point but then as complements.) This greatly
augments measures used previously

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Calculating deprivation in this way, individuals in a family are then identifiedas multidimensionally poor when deprived by a weighted sum of 0.3or more (3 out of 10 points as calculated in practice). For concreteness, a personwould get a value of 33% and thus be considered poor by having a child inthe family who is malnourished while at the same time the most educated personin the family received only three years of schooling. Or a multidimensionallypoor person might live in a household that has experienced a child deathand is also deprived in at least three of the six living standards indicators,which also sums to 1/6 + 1/18 + 1/18 + 1/18 = 1/3, or 33%. Or they could livein a household that is deprived in the other three living standard indicatorsand in which there is a school-age child not attending school. But if there wereno health or education deprivations, a person would have to be deprived inall six standard-of-living indicators to be deemed poor. Thus the MPI approachidentifies the very poor by measuring a range of important householddeprivations directly, rather than only indirectly through income, then buildingthe index from household measures up to the aggregate measure. Ratherthan using already aggregated statistics in an index, the approach takes intoaccount the multiplied or interactive harm done when multiple deprivations areexperienced by the same individual or family. In essence, the approach assumesขาดความสามารถในพื้นที่หนึ่งของแต่ละบุคคลสามารถในระดับที่ทำขึ้นสำหรับความสามารถอื่น ๆ — แต่เฉพาะระดับ (ใส่แตกต่างกัน ความสามารถในการเป็นถือแทนถึงจุด แต่ เป็นการเติมเต็ม) นี้อย่างมากแก่มาตรการที่ใช้ก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคำนวณการกีดกันในลักษณะนี้บุคคลในครอบครัวจะมีการระบุแล้ว
ว่าเป็นที่น่าสงสาร multidimensionally เมื่อถูกลิดรอนโดยน้ำหนักรวม 0.3
หรือมากกว่า (3 จาก 10 คะแนนตามที่คำนวณในทางปฏิบัติ) สำหรับรูปธรรมคน
จะได้รับค่า 33% และทำให้ได้รับการพิจารณายากจนโดยมีเด็กใน
ครอบครัวที่เป็นโรคขาดสารอาหารในขณะที่ในเวลาเดียวกันคนที่การศึกษามากที่สุด
ในครอบครัวได้รับเพียงสามปีของการศึกษา หรือ multidimensionally
คนยากจนอาจจะอาศัยอยู่ในครัวเรือนที่มีประสบการณ์การตายของเด็ก
และยังถูกลิดรอนในอย่างน้อยสามในหกตัวชี้วัดคุณภาพชีวิต
ซึ่งยังสรุปไป 1/6 + 1/18 + 1/18 + 1/18 = 1/3 หรือ 33% หรือพวกเขาสามารถมีชีวิตอยู่
ในบ้านที่ถูกลิดรอนในอีกสามตัวชี้วัดมาตรฐานการดำรงชีวิต
และการที่มีเด็กวัยเรียนไม่ได้เรียน แต่ถ้ามีคน
ไม่มีการศึกษาสุขภาพหรือกัดสิทธิ์คนที่จะต้องถูกลิดรอนใน
ทั้งหกตัวชี้วัดมาตรฐานของชีวิตจึงจะถือว่าไม่ดี ดังนั้นวิธีการ MPI
ระบุดีมากโดยการวัดช่วงของใช้ในครัวเรือนที่สำคัญ
กัดสิทธิ์โดยตรงมากกว่าเพียงทางอ้อมผ่านรายได้แล้วการสร้าง
ดัชนีจากมาตรการที่ใช้ในครัวเรือนขึ้นไปที่วัดรวม แต่
กว่าการใช้สถิติที่รวมอยู่ในดัชนีวิธีการที่จะนำเข้า
บัญชีอันตรายคูณหรือโต้ตอบทำเมื่อกัดสิทธิ์หลาย
ประสบการณ์โดยบุคคลคนเดียวกันหรือคนในครอบครัว ในสาระสำคัญวิธีการที่จะถือว่า
ขาดของแต่ละบุคคลของความสามารถในพื้นที่หนึ่งสามารถที่จะได้รับการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้น
โดยความสามารถอื่น ๆ แต่เพียงในระดับหนึ่ง (ใส่แตกต่างกันความสามารถจะ
ได้รับการรักษาทดแทนขึ้นมาถึงจุด แต่แล้วขณะที่การเติมเต็ม.) นี้จะช่วย
augments มาตรการที่ใช้ก่อนหน้านี้